242. „Ucieszyć żebraka w dzień świąteczny” – w duchowej pracy

Usłyszałem 3 dnia Sukkot

Powiedziano w Zohar: „Ucieszyć żebraka – to znaczy podzielić się ze Stwórcą”. I wyjaśnił Baal ha Sulam: kiedy widzi Stwórca, że praca w lo liszma (ze względu na siebie) nie przyprowadza do liszma (ze względu na Stwórcę), to podnosi się w górę, żeby zniszczyć świat znika dla człowieka światło” (Przedmowa Księgi Zohar).

I można powiedzieć o tym czasie, kiedy przychodzi do człowieka świecenie z góry, nawet jeśli jeszcze nie osiągnął czystości, ale niemniej jednak wykorzysta to świecenie po to, aby podnieść się ze swojej nikczemności i z jego pomocą zbliżyć się do właściwości oddawania, to znaczy lo liszma przyprowadza go do liszma. Czyli idzie on drogą Tory.

I to nazywa się: „Ten, kto cieszy się w święta”. Święto – to dobry dzień. I zrozumiałe jest, że nie bywa dla człowieka większego święta, niż ten czas, kiedy świeci mu jakieś świecenie z góry, zbliżające go do Stwórcy.