Usłyszałem
Na początku Stwórca stworzył świat właściwością din i zobaczył, że nie może świat istnieć. Przecież właściwość sądu należy do malchut, na którą było skrócenie (cimcum alef), i stąd i dalej znajdują się hiconim.
Wtedy jak w dziewięć pierwszych sfirot (tet riszonot) można otrzymać bez obawy.
Ale świat nie mógł istnieć, gdyż bhina dalet nigdy nie może otrzymać naprawienia, dlatego że to jej miejsce i nie można go zmienić. Czyli nie można anulować otrzymującego kli, przecież to jego natura, której nie da się zmienić. Natura – to siła wyższa, i takie było życzenie Stwórcy, żeby życzenie otrzymywać osiągnęło finał i niemożliwym było go zmienić.
Tak samo i u człowieka w naszym świecie, on nie może zmienić swojej natury. I dana jest z góry możliwość połączenia rahamim i din. Czyli uczynić granice istniejącą w malchut, na poziomie biny, czyli uczynić tak, jak gdyby był tam zakaz otrzymywania, i w tym miejscu można pracować, czyli otrzymywa
ze względu na oddawanie, dlatego że tam nie ma miejsca dla bhiny dalet i dlatego można anulować ją.
Stąd wychodzi, że bhina dalet naprawia się tym, że opuszcza się na dół, bo przecież ujawnia, że to było nie jej miejsce. Otwiera to człowiek swoimi wysiłkami w nauce i wykonywaniu przykazań. On wyjaśnia bhinę dalet w bhinie bet i wskazuje, że jej miejsce jest na dole. Wtedy powstaje ziwug i mochin rozprzestrzenia się w dół. I wtedy malchut podnosi się w ejnaim i znowu zaczyna się praca dla naprawienia otrzymującego kelim. I osnowa naprawienia jest w tym, że oddaje sitra achra część, czyli że wcześniej miejsce przyssania się hiconim było w bhinie dalet, i tylko tam znajdowało się miejsce sądu, inaczej niż w binie. Ale teraz i bina zmniejszyła siebie i zmieszała się z właściwościami din. I otworzyło się miejsce sądu. Ale dzięki tej części pojawiło się miejsce dla pracy, gdzie można odepchnąć życzenia malchut, ponieważ to nie jest jej prawdziwe miejsce. I wtedy, kiedy jest nawykiem odpychać ją kiedy można, powstaje możliwość odepchnąć ją do miejsca, do którego wcześniej nie był w stanie.
Dlatego powiedziano: „Pochłonie siłę i wyrzuci z powrotem” (Job 20:15). Z tego powodu, że urosła granica jej i pochłonęła ogromne siły, ona sama dochodzi do tego, że naprawiają ją w całości. I w tym jest sens pojęcia „kozła ofiarnego dla sitra achra”, kiedy dają sitra achra jej część, za pomocą której ona oddzieliła się od świętości, a następnie naprawiają ją w miejscu, które dają jej, a nie na jej własnym miejscu.