Izrael, który był wygnany – Szhina znajduje się z nim. To oznacza, że jeżeli człowiek doznaje upadku, to i duchowe w nim znajduje się w stanie upadku. I zgodnie z regułą, że przykazanie doprowadza do przykazania, dlaczego on dochodzi do upadku? Odpowiedź: Z góry dają mu upadek, dlatego żeby odczuł on, że znajduje się na wygnaniu. I żeby on poprosił o miłość, żeby uwolnili go z wygnania – i to nazywa się zbawienie. I nie może być zbawienia, jeżeli wcześniej nie było wygnania. Czym jest wygnanie? Tym, że znajduje się on pod władzą egoistycznej miłości i nie może służyć Stwórcy. Kiedy nazywa się miłość do siebie wygnaniem? Tylko wtedy, kiedy on pragnie uwolnić się spod tej władzy, dlatego że odczuwa cierpienie od tego, że nie może uczynić niczego ze względu na Stwórcę.
Widzimy, że kiedy on rozpoczął pracę, to powinno być jakieś nasłodzenie, jakaś rekompensata, gdyż ze względu na to ciało zgodziło się na tę pracę. A następnie, kiedy pozwolili mu zobaczyć, że jest w tym zamiar ze względu na Stwórcę, ponieważ przykazanie doprowadza do przykazania, i on powinien był poprosić, żeby uwolnili go z wygnania, wtedy on ucieka z wygnania, i kiedy on ucieka z wygnania, mówi, że to jest praca, w jakiej on nie będzie miał żadnego powodzenia, co on czyni? On kończy życie, ponieważ kończy pracę i ponownie powraca do życia materialnego, które nazywa się: „Grzesznicy przy życiu nazywani są martwymi”.
Widzimy, że zamiast tego, żeby prosić o zbawienie z wygnania, on ucieka z wygnania i tym kończy swoje życie. I jak napisano: „Proste są drogi Stwórcy, sprawiedliwi idą nimi, a grzesznicy upadają na nich”. Lecz należy iść ponad wiedzę, i upadek w duchowym nie oznacza, że teraz on nie ma wiary. Lecz teraz należy dać większą pracę, i poprzednią wiarę odczuwa się jako upadek w stosunku do tej pracy.