Szhina jest to miejsce, gdzie otwiera się Szohen, czyli Stwórca, jak napisano: „Chwała Stwórcy napełnia całą ziemię”. Jest ukrycie Stwórcy, lecz tam, gdzie jest Jego otwarcie – to miejsce nazywa się Szhina. Ponieważ mówimy w stosunku do Szhiny, to nazywamy Stwórcę Jego imieniem, czyli według Jego otwarcia w Szhinie.
Innymi słowy, to, co otwiera się w malchut, otwiera się w celu przekazania otwartego niższym. Czyli miara otwarcia Stwórcy określa się wyłącznie w stosunku do stworzeń. A w stosunku do Stwórcy zupełnie nie istnieje takie pojecie jak ukrycie lub otwarcie.
Tak na przykład niemożliwe jest powiedzieć w stosunku do samego człowieka, że on ukryty lub otwarty, te pojęcia można zastosować wyłącznie w stosunku do obcego, który obserwuje go. Podobnie do tego jest w duchowym: określenie otwarcia lub ukrycia dotyczy wyłącznie stworzeń.
Dlatego kiedy mówimy w stosunku do Szhiny, czyli tej miary, w której Stwórca otwiera się niższym stworzeniom, to Szhina i Stwórca uważani są jako jedna całość, a kiedy mówi się o Stwórcy, to określa się poziom ukrycia, a kiedy mówi się o Szhinie, to określa się poziom otwarcia, że Szohen – Stwórca, znajduje się w otwarciu. I kiedy mówimy o jedności Stwórcy i Jego Szhiny, to mamy na uwadze przejście od stadium ukrycia do otwarcia. Tak, kiedy mówi się o człowieku, który stał się godny obecności Szhiny, to mówi się, że stał się godny otwarcia Stwórcy, i miara tego otwarcia nazywa się Szhina.
I kiedy nazywamy Szhinę zebraniem dusz narodu Izraela, to, jak było powiedziane wyżej, określa się otwarcie Stwórcy w stosunku do stworzeń. W ten sposób Szhina nazywa się miarą otwarcia niższym – Stwórcy, obłaczającego się w ich życzenia. Przecież życzenia mają odniesienie do stworzeń i dlatego dusza nazywa się częścią Stwórcy. Czyli pojęcie – część, jest wtedy, kiedy życzenie otrzymywać obraca się naprawione w życzenie oddawać, na skutek czego otwiera się w nim światło Stwórcy.
Lecz poprzez stworzenie otwiera się wyłącznie część tego światła, czyli tylko ta miara, w której Stwórca życzy sobie, aby stworzenia poznały Go. Z tego wynika, że dusza jest to otwarcie Stwórcy w tej mierze, w której stworzenie jest w stanie otrzymać to otwarcie. Dlatego dusza jest częścią Szhiny, która nazywa się „zebranie dusz narodu Izraela”. Innymi słowy, w tej mierze, w której Stwórca zażyczył sobie, żeby stworzenia poznały Go, co nazywa się życzeniem Stwórcy nasłodzić swoje stworzenia, w tej mierze dusza jest to część Stwórcy, czyli ta część, którą stworzenia mogą odczuć na miarę swojej przydatności do tego. Dlatego powiedziano poprzez mędrców: „głos Mosze – jak sześćset tysięcy”, co oznacza, że Mosze stał się godny takiej miary otwarcia Stwórcy, kiedy był w stanie otworzyć naród Izraela, który składa się z sześciuset tysięcy dusz. I powiedziano: „Szhina mówi ustami Mosze”, co oznacza, że Mosze stał się godny całkowitego otwarcia Szhiny.