1) „Wyrzeźbione i jawne imię było poczęte czterdziestoma dwoma literami początku stworzenia”. Istnieje wiele liczb w obliczeniu sfirot: liczba 10 – KaHa’B HaGa’T NeHI’M, liczba 7 – HaGa’T NeHI’M, liczba 6, która nazywa się Wa’K – HaGa’T NeH’I, liczba 5, 5 hasadim lub 5 gwurot – HaGa’T, necah i hod, liczba 13 – 13 miar miłosierdzia, lub KaHa’B, wyższe HaGa’T, niższe HaGa’T, i NeHI’M.

I należy zrozumieć, przecież w Księdze Jecira powiedziano: „10, nie 9, 10 nie 11”. Czyli nie można ani dodawać, ani odejmować od liczby 10. Jednak należy wiedzieć, że 10 sfirot KaHa’B HaGa’T NeHI’M – w zasadzie jest to tylko 5 sfirot KaHa’B Tu’M. A sfira tiferet zawiera w sobie 6 sfirot HaGa’T NeH’I. Dlatego nam wychodzi liczba 10. Jednak wszystkie te 6 indywidualnych sfirot HaGa’T NeH’I – jest to wyłącznie uszczegółowienie jednej sfiry tiferet.

A to, że my uszczegółowiamy tylko tiferet, a nie Ga’R – to nie wywyższa tiferet, a tylko od jej braku w stosunku do Ga’R. Przecież to uszczegółowienie – jest wzajemnym włączeniem 5-ciu sfirot jedna w drugą. I w każdej z nich jest 5 sfirot. Wychodzi, że jest 5 sfirot KaHa’B Tu’M w keterze i 5 sfirot KaHa’B Tu’M w hochmie, i 5 sfirot KaHa’B Tu’M w binie. I również powinno być 5 sfirot KaHa’B Tu’M i w tiferet. Jednak, z tego powodu, że główne w tiferet jest to światło hasadim, a nie hochma, 5 sfirot włączonych w niego, to obowiązkowo wyłącznie 5 hasadim, imiona sfirot w nim zmieniły się, gdyż KaHa’B w nich opuściły się do poziomu HaGa’T, a Tu’M w nim do właściwości necah i hod. I dlatego 5 sfirot włączone w tiferet, nazywane wyłącznie HaGa’T, necah i hod. Jeszcze do nich dołączona właściwość, zawierająca w sobie 5 hasadim, która nazywa się jesod. Dlatego w tiferet jest 6 sfirot HaGa’T NeH’I.

A dlaczego przy obliczeniu sfirot, nie są obliczane 5 sfirot, włączone w każdą sfirę KaHa’B, a tylko indywidualne sfirot tiferet brane są pod uwagę w sfirot? Dlatego że wzajemne włączenie sfirot jedna w drugą nie dodaje do głównej liczby 5-ciu sfirot, żeby one były godne szczególnego wspomnienia. Inaczej jest ze wzajemnym włączeniem 5-ciu sfirot w tiferet, ponieważ 5 sfirot stało się w nim odnowionymi właściwościami – 5-ciu hasadim. I dlatego je wyróżniają, jako szczególnych 5 właściwości pośród sfirot, i one wchodzą w liczbę sfirot. I tak, to, że sfira tiferet uważana za 6 sfirot HaGa’T NeH’I, odbywa się dlatego, że ona niżej niż Ga’R, ponieważ ona przedstawia sobą wyłącznie światło hasadim.

I we wszystkich liczbach, które podawane w podliczeniu sfirot, niczego nie odejmuje się od liczby 10, głównie w których – to wyłącznie 5 sfirot. Przecież 10 sfirot, mówi się: razem z sześcioma sfirot uszczegółowionych w tiferet. A kiedy mówimy 5 sfirot, mówimy bez uszczegółowienia Wa’K w tiferet. A liczba Wa’K – jest to 5 sfirot włączonych w tiferet z jego ogólną właściwością, która nazywa się jesod. A liczba 7 sfirot – kiedy liczymy jeszcze i malchut razem z tiferet.

 

2) Wyjaśnijmy liczbę 13. Ta liczba odnowiła się i wyszła w świecie naprawienia w naprawieniu parcufa. Przecież w każdym parcufie w światach ABE’A są tylko 3 kli: bina, Z’A i malchut – i brakuje kli keter i hochma. A świecenie keter i hochmy obłóczyło się wewnątrz biny. Lecz w indywidualnej postaci, w każdej sfirze są te 3 kli, i nawet w keter i hochmie, czyli 3 kli biny i Zo’N w keterze, i również jest bina i Zo’N w hochmie. I również jest bina i Zo’N w binie, tak, że w każdej sfirze brakuje kli keter i hochma, a bina Z’A i nukwa są w każdej sfirze.

3 kli: bina, Z’A i malchut – podzielone na 10 sfirot. Przecież w każdym z nich są 3 linie: prawa, lewa i środkowa. 3 linie w binie stały się HaBa’D, 3 linie w Z’A stały się HaGa’T, a 3 linie w malchut stały się NeH’I, i razem z włączających ich malchut – jest to 10 sfirot. Podobnie w każdym parcufie jest 10 HaBa’D HaGa’T NeHI’M.

I wiadomo, że w rosz A’A de-Acilut są tylko dwie sfiry: keter i hochma, nazywane keter i hochma stima (zamknięta hochma). A jego bina wyszła z rosz A’A i stała się właściwością guf, Wa’K, z brakującymi mohin rosz, i to nazywa się: „Ojciec (Aba) rozstał się z matką (Ima), wyprowadzając ją na zewnątrz”. I z tego powodu bina podzieliła się na Ga’R i Za’T.

Ponieważ wada od braku mohin de-rosz nie przynosi żadnej krzywdy Ga’R de-bina, ponieważ według swojej istoty w 10 sfirot prostego światła, ona przedstawia sobą tylko hasadim. I dla tego światła nie ma żadnej różnicy, czy znajduje się ono w rosz czy w guf, przecież świeci ono zawsze jednakowo. I dlatego nawet jej wyjście z rosz na zewnątrz, nie zmniejsza ją w stosunku Ga’R i mohin de-rosz. I dlatego Ga’R de-bina oddzielili się sami w sobie i stali się parcufem wyższych Aw’I (Aw’I ilain), które, bez względu na to, że oni stoją od pe i niżej A’A, uważane za właściwość Ga’R. Jednak Za’T de-bina, nie będący istotą biny, a powstający od wzajemnego włączenia Zo’N w binę, również, (jak i oni) potrzebują świecenia hochmy, żeby przekazywać ją w Zo’N. I dlatego właśnie oni cierpią od tej wady od wyjścia biny z rosz de-A’A, ponieważ z tego powodu im zaczęło brakować hochmy. I dlatego oni uważani za Wa’K i guf z brakiem mohin de-rosz. Z powodu tej wady oni oddzielili się od GaR de-bina i stali się oddzielnym parcufem, który nazywa się ISZSu’T.

Zostało wyjaśnione, że z powodu wyjścia biny z rosz de-A’A, w niej powstały dwie oddzielne właściwości: Ga’R i Za’T. I wychodzi z tego powodu, że w parcufie dodały się trzy sfiry, przecież teraz trzy linie w Ga’R de-bina uważane są jako HaBa’D, a trzy linie w Za’T de-bina uważane wyższymi HaGa’T, a trzy linie w Z’A uważane niższymi HaGa’T, a trzy linie w malchut – NeH’I, i razem z zawierającą ich malchut, jest to 13 sfirot. I tak, wyjście biny z rosz, doprowadza do liczby 13 sfirot w parcufie, gdyż w parcufie powstały podwójne HaGa’T.

Jednak to nie jest stały stan, ponieważ dzięki wzniesieniu Ma’N od niższych, przyciągane są świecenia A’B-Sa’G de-A’K, i to świecenie zawraca binę w rosz de-A’A. I wtedy Za’T de-bina mogą otrzymać hochmę od A’A i przekazać ją synom, czyli Zo’N.

I uważa się, że głównym w wyjściu biny z rosz de-A’A, na początku było tylko przekazać świecenie hochmy w Zo’N. Przecież jeżeliby nie było tego wyjścia, byłoby niemożliwym kontynuować świecenie hochmy w Zo’N. I tak, te trzy sfiry, które zostały dodane z powodu wyjścia biny na zewnątrz, jest to tylko przygotowanie do przyciągnięcia mohin hochmy w Zo’N, przedstawiających sobą 7 dni stworzenia. I dlatego liczba 13 wszędzie uważana za przyciągnięcie hochmy w Zo’N.

I tak, została wyjaśniona różnica pomiędzy 5-cioma sfirot i 13-toma sfirot. Przecież 5 sfirot wskazuje na to, że u nich jest tylko 5 hasadim. Lecz 13 wskazuje na przyciągnięcie świecenia hochmy, dzięki trzem sfirotom w HaGa’T, które zostały dodane z powodu wyjścia biny na zewnątrz.

 

3) Teraz wyjaśnimy 42-u literowe imię i 42 ziwugi. Bina, z powodu swego wyjścia na zewnątrz, podzieliła się na Ga’R i Za’T. Ga’R de-bina zostały ustawione jako parcuf wyższych Aw’I, który obłacza A’A od jego pe do haze, a światło w nich nazywa się „czyste powietrze” (awira dahia). A Za’T de-bina zostały ustawione jako parcuf ISZSu’T, który obłacza A’A od haze do tabura, a światło w nich nazywa się po prostu powietrze (awira).

„Powietrze” oznacza „światło ruach”, tylko światło hasadim i brak światła hochmy. Dlatego bina, która wyszła z rosz de-A’A, uważana jest za właściwość „awir”, ponieważ z powodu jej wyjścia na zewnątrz z rosz de-A’A, będącego hochmą, jest u niej tylko światło hasadim bez hochmy, które nazywa się awira.

Jednak jest różnica pomiędzy wyższymi Aw’I i ISZSu’T, ponieważ wyższa Aw’I – jest to Ga’R de-bina, i oni otrzymali wadę od swojego wyjścia z hochmy, gdyż ich główna istota – jest to hasadim bez hochmy, i nawet kiedy niżsi wznoszą Ma’N, i bina powraca w rosz de-A’A, nawet i wtedy nie wyższe Aw’I otrzymują hochmę, a tylko ISZSu’T, ponieważ Ga’R de-bina nigdy nie zmienia swojej natury, i dlatego oni nie mają żadnej wady z powodu wyjścia z rosz, i uważane, tak jakby oni nigdy nie wychodzili z rosz de-A’A i są właściwością w całości Ga’R, dlatego oni uważani za „awira dahia”. I z tego powodu oni również „awir” (powietrze), które nie poznane. To oznacza, że ich daat nie przyciąga hochmy, i ich awir nie staje się or (powietrze nie staje się światłem).

Tak czy inaczej ISZSu’T, czyli Za’T de-bina, które potrzebują światła hochma, żeby przekazywać je w Zo’N, mają wadę z powodu wyjścia z rosz de-A’A, ponieważ brak hochmy z powodu ich przebywania w guf de-A’A, odczuwalne w nich jak prawdziwy brak. Dlatego ich awira nie uważana za awira dahia, a nazywa się po prostu awira, lub „poznana awira”, czyli która powinna stać się poznaną i przyciągnąć hochmę za pomocą Ma’N, który nazywa się daat. Ponieważ, kiedy niżsi wznoszą Ma’N, cała bina powraca w rosz de-A’A, i wtedy ISZSu’T otrzymują hochmę od A’A i przekazują ją Zo’N. I uważa się wtedy, że z awira wychodzi jud, i ono staje się światłem (or), czyli światło hochma. I tak, awira ISZSu’T staje się poznanym. Jednak wyższe Aw’I i wtedy, podczas ich powrotu w rosz de-A’A, pozostają właściwością „awira dahia”, i jud nie wychodzi z ich awira, ponieważ oni nigdy nie zmieniają swojego stylu działań. I dlatego oni nazywani są „niepoznawalne powietrze”.

I istnieje parsa w brzuchu A’A, która powstała na miejscu haze, lub nieboskłonie, która dzieli wyższe wody, rosz A’A i wyższych Aw’I, obłaczających go od pe do haze, ponieważ do tego miejsca jest właściwość rosz de-A’A, i dlatego parsa stoi pod nimi i dzieli ich – i ISZSu’T i Zo’N, czyli niższe wody, które przebywają w braku świecenia rosz de-A’A. I dlatego niższe wody płaczą: „My pragniemy powstać przed królem”. Ponieważ oni chcą wznieść się i otrzymać świecenie hochmy od rosz de-A’A.

 

4) Wyjaśnienie 42-u literowego imienia na dwa sposoby: 42-u literowe imię Aciluta, rzeczywiście nazywane „imię obrazu”, od którego odpieczętowały się wszystkie imiona, i to: 4 litery imienia AWA’Ja w prostej postaci, i 10 liter w napełnieniu AWA’Ja, i 28 liter napełnienia napełnienia, razem dające 42 litery.

42-u literowe imię początku stworzenia, które jest 7-ma dniami stworzenia, lub Zo’N de-Acilut, w których jest 32 Elokim i 10 rozkazów, razem dających 42.

 

Wyjaśnienie. Przecież światła, które otrzymują powyżej parsy do sfirot jesod Aw’I, które powyżej haze, gdzie znajduje się rosz de-A’A, czyli keter, i wyższe Aw’I, czyli hochma i bina, nazywane są „42-u literowe imię Aciluta”, ponieważ wszystkie czterdzieści dwu literowe imiona odpieczętowane od niego. I dlatego na nie wskazuje prosta AWA’Ja, czyli keter i AWA’Ja w swoim napełnieniu, czyli hochma i AWA’Ja w napełnieniu napełnienia, czyli bina. I wychodzi, że awira dahia w Aw’I – jest to 42-u literowe imię. Jednak Zo’N, które przedstawiają sobą 7 dni stworzenia, nic nie mogą otrzymać od 42-u literowego imienia, ponieważ znajdują się one poniżej parsy, umieszczonej w haze A’A, we właściwości „niższe wody pozbawione Ga’R”. I oni otrzymują od ISZSu’T, awira których – nie „awira dahia”. A od Aw’I, które są 42-u literowym imieniem, oni otrzymać nie mogą, przecież ich dzieli parsa.

Jednak, kiedy niżsi wznoszą Ma’N, i od A’B-Sa’G de-A’K przyciągany Ma’D, i to świecenie zawraca binę w rosz de-A’A, i wtedy ISZSu’T otrzymują świecenie hochmy, i przekazują je w Zo’N, i Zo’N stają się wtedy jak właściwość wyższej parsy, haze A’A, i oni również otrzymują awira dahia od wyższych Aw’I, i wtedy Zo’N stają się również we właściwości 42-u literowego imienia.

I dlatego 42-u literowe imię Zo’N wskazywane w 32-óch Elokim i 10-ciu rozkazach, które razem dają gematrię 42. Przecież 32 Elokim – jest to ISZSu’T, kiedy oni wznoszą się w rosz i otrzymują świecenie hochmy od 32-óch dróg hochmy. Ponieważ 32 drogi hochmy czynią w ISZSu’T 32 imiona Elokim, i to 32 razy imię Elokim wspomniane w początku stworzenia. A 10 rozkazów – jest to 5 hasadim. Jednak kiedy Zo’N otrzymali świecenia hochma od 32-óch Elokim, 5 hasadim, które oni otrzymują, idą od wyższych Aw’I we właściwości awira dahia, czyli 42-u literowe imię, lub właściwość wyższych wód. I wychodzi, że 5 hasadim Zo’N, nie stają się 42-u literowym imieniem do tego, jak oni otrzymali od 32-óch Elokim. I dlatego jest wskazówka, że 32 Elokim razem z 10-oma rozkazami mają liczbowe znaczenia 42.

I jak „obraz sojuszu był poczęty od 42-óch ziwugów od jesod de-Z’A, tak samo wyrzeźbione jawne imię było poczęte od 42-óch liter początku stworzenia”. Przecież 5 świateł wiersza: „I będzie światło” – jest to 5 hasadim, które jesod de-Z’A przekazuje nukwie, które nazywane „nasiona”. I to nasienie – jest to 42-u literowe imię, przecież bez względu na to, że jest to 5 hasadim, w każdym wypadku, ponieważ jest w nich świecenie hochmy od 32-óch Elokim ISZSu’T-a, one uważane 42-u literowym imieniem. I on (rabbi Hiskija) porównuje budowę parcufa nukwy 42-u literowego imienia z imieniem jesod de-Z’A. Jednak wyrzeźbienie 42-u literowego imienia – są to 42 litery, od Bereszit do litery bet słowa we wehu (i chaos).