Exodus I
- Oto imiona synów Israela, przybyłych do Micraim: z Jakóbem, każdy z domem swoim, weszli:
- Reuben, Szymon, Lewi i Jehuda;
- Isachar, Zebulun i Binjamin,
- Dan i Naftali, Grad i Aszer.
- A było wszystkich dusz, wyszłych z biodra Jakóba, siedmdziesiąt dusz; a Josef był już w Micraim.
- I umarł Josef i wszyscy bracia jego, i całe pokolenie owo.
- A synowie Israela rozplenili się, i rozrodzili, i rozmnożyli, i wzmogli się wielce, i napełniła się ziemia nimi.
- I powstał król nowy nad Micraim, który nie znał Josefa.
- I rzekł do ludu swego: „Oto lud synów Israela zbyt liczny i silny dla nas.
- Otóż pocznijmy sobie mądrze z nim, aby się nie rozmnożył; bo gdy przypadnie wojna, przyłączy się i on do nieprzyjaciół naszych, i będzie walczył przeciw nam, i – ujdzie z tej ziemi.”
- I ustanowili nad nim nadzorców robocizny, aby go dręczyli ciężkiemi robotami, i zbudował on miasta na zapasy dla Faraona: Pithom i Raamses.
- Ale im bardziej go udręczali, tem bardziej się rozmnażał, i tem bardziej się rozrastał: i zatrwożyli się wobec synów Israela.
- I ujarzmili Micrejczycy synów Israela srogo.
- I czynili gorzkiem życie ich, robotą ciężką około gliny i cegieł, i wszelką robotą na polu, i wszelaką robotą, do której ujarzmiali ich srogo.
- I powiedział król Micraimu do położniczek Ibrejskich, z której imię jednej: Szyfra, a imię drugiej: Pua,
- I rzekł: „Gdy będziecie położniczyć Ibrejkom, baczcie na krzesło porodowe: jeżeli to syn, zabijcie go, a jeżeli córka, niechaj żyje.”
- Ale obawiały się położniczki Boga, i nie czyniły tak, jak mówił im król Micraimu; i zostawiały dzieci przy życiu.
- I wezwał król Micraimu położniczki i rzekł do nich: „Czemuście to uczyniły, a zostawiały dzieci przy życiu?”
- I rzekły położniczki do Faraona: „Dlatego, że nie jako niewiasty Micrejskie są Ibrejki, bo zdrowe one: zanim przyjdzie do nich położniczka, już urodziły.”
- I dał Bóg powodzenie położniczkom; a lud mnożył się i wzmacniał wielce.
- A ponieważ obawiały się położniczki Boga, pobudował im domy.
- I rozkazał Faraon całemu ludowi swojemu tak: „Każdego nowonarodzonego syna wrzućcie do rzeki, każdą zaś córkę zostawcie przy życiu.”