Rabbi Yehuda Ashlag (Baal Ha-Sulam)

1. Głębia mądrości zawarta w księdze „Zohar” zamknięta jest na tysiące zamków, a język ludzki jest biedny i ubogi, i nie może służyć nam wystarczającym wyrażeniem do tego, żeby w pełni otworzyć sens chociażby jednego wyrazu z księgi „Zohar”. I wyjaśnienia, zrobione przeze mnie, są niczym innym jak schodami, żeby pomóc uczącemu wznieść się na wysokość powiedzianego, zobaczyć i nauczyć się tego, co zawarte jest w samej księdze. W ten oto sposób postanowiłem przygotować zainteresowanego, wskazać mu drogę, dając prawidłowe określenia i metodę uczenia się księgi „Zohar”.

2. Na początku trzeba wiedzieć, że wszystko, o czym mówi się w księdze „Zohar”, i nawet legendy lub przypowieści, zawarte w niej – są włączone w pojęcie dziesięciu sfirot, które nazwane są KaHa’B, HaGa’T, NeHI’M i ich pochodne. Podobnie jak dwadzieścia dwie litery języka komunikacyjnego i różne ich połączenia są całkowicie wystarczające dla nas, żeby zrozumieć istotę każdego przedmiotu lub wiedzy, tak samo pojęcie i połączenie dziesięciu sfirot – wystarczające do tego, żeby otworzyć całą mądrość, ukrytą w Księdze Niebios. W rzeczywistości istnieją tylko trzy ograniczenia, których powinniśmy przestrzegać, nie wychodząc poza ich granice podczas uczenia się „Zohar”.

3. Ograniczenie pierwsze . Istnieją cztery kategorie w poznaniu, które są nazywane:

• materia;
• forma materii;
• abstrakcyjna forma;
• istota.

One istnieją również w dziesięciu sfirot. I należy wiedzieć, że „Zohar” w ogóle nie zajmuje się takimi pojęciami jak istota i abstrakcyjna forma, zawarta w dziesięciu sfirot, a opisuje wyłącznie materię lub ich formy objawione w materii.

4. Ograniczenie drugie . We wszystkim, co istnieje w rzeczywistości Stwórcy, powiązane ze stworzeniem dusz i formami ich istnienia, rozróżniamy trzy aspekty:

• świat Ejn Sof;
• świat Acilut;
• trzy światy, które nazywają się: Bria, Jecira, Asia.

Wiedz, że księga „Zohar” opisuje wyłącznie światy BE’A i nic innego. A świat Ejn Sof i świat Acilut – tylko na miarę otrzymania od nich przez światy BE’A. „Zohar” absolutnie nie zajmuje się bezpośrednio światem Ejn Sof i światem Acilut.

5. Ograniczenie trzecie . W każdym ze światów BE’A istnieją trzy kategorie:

• dziesięć sfirot, światło których świeci w każdym ze światów;
• wyższe dusze i dusze ludzi;
• reszta rzeczywistości, w której istnieją „anioły”, „odzienia”, „pałace” i detale, które są nieobliczalne.

Zawsze należy wiedzieć, że bez względu na to, że w „Zohar” bardzo szczegółowo wytłumaczony jest każdy detal każdego ze światów, główna uwaga jest skupiona na duszach ludzi, znajdujących się w odpowiednim świecie. Tam gdzie wyjaśnia się inne kategorie, to dlatego, żeby dowiedzieć się, co otrzymują od nich dusze. I o tym, co nie jest powiązane z otrzymywaniem przez dusze, w „Zohar” nie ma żadnego słowa. W związku z tym, ze wszystkiego opisanego we wstępie do księgi „Zohar”, powinniśmy nauczyć się wyłącznie tego, co dotyczy otrzymywania przez dusze.

W oparciu o to, że te trzy kategorie są fundamentalne i zapomnienie o nich lub wyjście poza ich granice natychmiast doprowadza do błędu w pojmowaniu, uznałem za konieczne bardzo dokładnie wyjaśnić istotę tych trzech kategorii na tyle, na ile było to w moich siłach, żeby stało się to zrozumiałe dla każdej duszy.

6. Jak wiadomo, dziesięć sfirot maja nazwę: hochma, bina, tiferet, malchut i ich korzeń – keter. I jest ich dziesięć, ponieważ sfira tiferet zawiera w sobie sześć sfirot, które nazywane: hesed, gwura, tiferet, necach, hod i jesod. I pamiętaj, że wszędzie, gdzie byśmy nie mówili o dziesięć sfirot, zawsze mamy na uwadze KaHa’B Tu’M.

Zawierają one w sobie cztery światy ABE’A, ponieważ świat Acilut – jest to sfira hochma, świat Bria – sfira bina, świat Jecira – sfira tiferet, świat Asia – sfira malchut. Lecz nie tylko w każdym ze światów jest dziesięć sfirot KaHa’B Tu’M, ale i najdrobniejszy detal tego świata również zawiera dziesięć sfirot KaHa’B Tu’M.

7. Te dziesięć sfirot KaHa’B Tu’M w księdze „Zohar” nazwane są czterema kolorami:

• biały – odpowiadający sfirze hochma;
• czerwony – odpowiadający sfirze bina;
• zielony – odpowiadający sfirze tiferet;
• czarny – odpowiadający sfirze malchut.

Jest to podobne do optycznego urządzenia, w którym są cztery szkła, o kolorach opisanych powyżej. Wiec bez względu na to, że światło jest jedyne, jednak przechodząc przez szkła, ono nabiera barwy i wychodzą z niego cztery światła: białe, czerwone, zielone i czarne.

Światło, znajdujące się w każdej ze sfirot, jest to światło Stwórcy, proste i jedyne, od rosz świata Acilut, aż do sof świata Asia. A jego podział na dziesięć sfirot KaHa’B Tu’M odbywa się w kelim, które mają nazwę KaHa’B Tu’M. Każde kli jest podobne do cienkiej zasłony, poprzez którą światło Stwórcy dochodzi do otrzymujących. W ten sposób każde kli nadaje światłu inny kolor. Tak kli de-hochma świata Acilut emanuje białe światło, czyli jest bez koloru, ponieważ kli de-Acilut jest podobne do samego światła i światło Stwórcy przechodząc przez nie, nie zmienia się w nim.

I w tym jest tajemnica powiedzianego w „Zohar” o świecie Acilut: „On, światło i czyny Jego są jednością”. Zgodnie z tym, światło świata Acilut określone jest jako białe światło. Zaś w przypadku kelim światów Bria, Jecira i Asia, to światło, które przechodzi przez nie do otrzymujących, zmienia się i staje się ciemniejsze. W ten sposób czerwone światło odpowiada binie, która jest światem Bria, zielone światło, jak światło słońca, odpowiada tiferet, który jest światem Jecira i czarne światło odpowiada sfirze malchut, która jest światem Asia.

8. I oprócz powiedzianego jest w alegorii o czterech kolorach ważna uwaga. Wyższe światła nazywane „sefer” (księga), jak powiedziano w pierwszym dziale pierwszej części księgi Jecira: „I stworzył świat swój z trzech ksiąg: z księgi (sefer), z pisarza (sofer) i z opowieści (sipur)”.

Mądrość (hochma) jest zawarta w każdej księdze i otwiera się uczącemu nie w białym kolorze, co jest w niej, a w kolorach, którymi napisane litery księgi, w połączeniu ze światłem hochma. W księdze są trzy kolory:

• czerwony,
• zielony,
• czarny.

Tak światu Acilut, istotą którego – hochma i cały on – Wyższe światło, odpowiada biały kolor, zawarty w księdze. My nie poznajemy go, gdyż każde możliwe ujawnienie w Księdze Niebios odbywa się w sfirot bina, tiferet i malchut, które są trzema światami BE’A – kolorami, którymi jest napisana Księga Niebios. Dlatego litery i ich połączenia są ujawniane w trzech wspomnianych kolorach i wyłącznie za ich pośrednictwem otwiera się światło Stwórcy dla otrzymujących.

Również trzeba rozróżniać: podobnie jak biały kolor w księdze jest fundamentem księgi i wszystkie litery są przez niego objawione. I bez białego koloru niemożliwe byłoby istnienie liter i ujawnienie zawartej w nich mądrości. Tak samo świat Acilut, który przedstawia sobą sfirę hochma, jest fundamentem otwarcia or hochma, które objawia się poprzez światy BE’A. I w tym jest tajemnica powiedzianego: „Wszystko w mądrości stworzyłem”.

9. I tak, jak powiedziano w drugim ograniczeniu, w księdze „Zohar” mówi się nie o świecie Acilut jako takim, ponieważ on jest białym tłem w księdze. Bada się wyłącznie jego świecenie w trzech światach BE’A, które są kolorami, literami i ich połączeniami, zawartymi w księdze. Objawia się to na dwa sposoby:

• lub trzy światy BE’A otrzymują podświetlenie świata Acilut na swoim miejscu, kiedy światło wielokrotnie zmniejsza się przy przejściu parsy, znajdującej się pod światem Acilut na tyle, że rozróżniane jest wyłącznie jako świecenie kelim de-Acilut;
• lub światy BE’A wznoszą się powyżej parsy na miejsce sfirot bina, tiferet i malchut de-Acilut i „ubierają się” na świat Acilut, czyli otrzymują światło w miejscu jego świecenia.

10. Jednak alegoria nie odbija istoty całości, ponieważ księga mądrości tego świata jest to białe tło i farba liter, w których nie ma ducha (ruach) życia. I otwarcie mądrości nie jest w ich istocie, a znajduje się poza ich granicami – w umyśle uczącego się.

Wtedy, jak w stosunku do czterech światów ABE’A, które przedstawiają sobą Księgę Niebios – cała mądrość, jaka tylko istnieje w rzeczywistości, jak duchowej, tak i materialnej, znajduje się w nich i wychodzi z nich.

W związku z tym wiedz, że białe światło zawarte w księdze, same w sobie jest przedmiotem nauki, a trzy kolory powołane do jego objawienia.