1 I zawołał do Moszego [po imieniu, z uczuciem] – Bóg przemówił do niego [samego] ze [środka] Namiotu Wyznaczonych Czasów, wyjaśniając mu: 2 Przemów do synów Jisraela i powiedz im: Gdy człowiek spośród was [będzie chciał] przybliżyć [z własnej woli] oddanie dla Boga – z [udomowionych] zwierząt, z bydła albo z trzody przybliżajcie wasze oddania. 3 Jeżeli jego oddanie jest oddaniem wstępującym [ola], z bydła, przybliży oddając samca, doskonałego [bez skazy]. Przybliży go do wejścia Namiotu Wyznaczonych Czasów, dobrowolnie, przed Boga. 4 Uciśnie rękami głowę oddania wstępującego [ola] i będzie przyjęte [przez Boga] dla niego, jako przebłaganie za niego. 5 I zarżnie młodego byka przed Bogiem, a synowie Aharona, koheni, przybliżą krew i opryskają krwią dookoła ołtarz, który jest przy wejściu do Namiotu Wyznaczonych Czasów. 6 I obedrze oddanie wstępujące [ola] ze skóry, i potne je na [odpowiednie] części, 7 a synowie Aharona, kohena, położą ogień na ołtarz i ułożą drwa na ogniu. 8 Synowie Aharona, koheni, ułożą części [zwierzęcia] – głowę i tłustość – na drwach, które są na ogniu, który jest na ołtarzu, 9 obmywszy w wodzie jego wnętrzności i jego nogi. Kohen zmieni w wonny dym wszystko [to] na ołtarzu jako oddanie wstępujące [ola], ogniowe, na kojący zapach dla Boga. 10 A jeżeli jego oddanie jest z trzody, z owiec lub z kóz, na oddanie wstępujące [ola], przybliży oddając samca, doskonałego [bez skazy]. 11 I zarżnie go po północnej stronie ołtarza, przed Bogiem, a synowie Aharona, koheni, opryskają jego krwią ołtarz dookoła. 12 I potnie go na odpowiednie części, jego głowę i jego tłustość, a kohen ułoży to na drwach, które są na ogniu, który jest na ołtarzu, 13 obmywszy wnętrzności i nogi [zwierzęcia] w wodzie, i przybliży kohen wszystko to, i zmieni w wonny dym na ołtarzu jako oddanie wstępujące [ola], ogniowe, na kojący zapach dla Boga.
14 Jeżeli oddanie wstępujące [ola] dla Boga będzie z ptactwa, to przybliży swoje oddanie z synogarlic albo młodych gołębi. 15 Kohen przybliży je do ołtarza i naderwie [paznokciem kciuka] głowę [ptaka], i zmieni [go] w wonny dym na ołtarzu. Wyciśnie jego krew na ścianę ołtarza. 16 Usunie jego wole i trzewia i rzuci je obok ołtarza, po stronie wschodniej, gdzie jest miejsce popiołu. 17 Kohen rozerwie go, nie oddzielając jego skrzydeł, i zmieni go w wonny dym na ołtarzu, na drwach, które są na ogniu – jest to oddanie wstępujące [ola], ogniowe, na kojący zapach Boga.
2
1 Jeżeli dusza przybliży oddanie hołdownicze [mincha] dla Boga, niech jej oddanie będzie z wybornej mąki. Poleje na nią oliwę i położy na nią kadzidło. 2 I przyniesie ją do synów Aharona, kohenów, a [jeden z nich] nabierze z tego tyle, ile zmieści mu się w dłoni pod trzema [zaciśniętymi] palcami, z wybornej mąki i z jej oliwy z całym jej kadzidłem. Kohen zmieni ją w wonny dym, jako część pamiątkową na ołtarzu, jest to [oddanie] ogniowe na kojący zapach dla Boga. 3 To, [co] pozostanie z oddania hołdowniczego [mincha], należy się Aharonowi i jego synom – jest [tym], co najświętsze z [oddań] ogniowych dla Boga. 4 Gdy przybliżysz oddanie hołdownicze [mincha], z wybornej mąki pieczonej w piecu, niech będzie to przaśne ciasto zmieszane z oliwą albo przaśne placki pomazane oliwą. 5 Jeżeli oddanie hołdownicze [mincha] [smażone] na patelni będzie twoim oddaniem, będzie to niekwaszone, z wybornej mąki zmieszanej z oliwą. 6 Połam je na kawałki, potem polej je oliwą. Jest to oddanie hołdownicze [mincha]. 7 A jeżeli oddanie hołdownicze [mincha] [gotowane] w rondlu jest twoim oddaniem, zrób to z wybornej mąki z oliwą. 8 Przyniesiesz oddanie hołdownicze [mincha], które jest zrobione z tego, dla Boga, przybliżysz je do kohena, a on przybliży je do ołtarza. 9 Kohen podniesie z oddania hołdowniczego [mincha] jego część pamiątkową i zmieni to w wonny dym na ołtarzu – jest to [oddanie] ogniowe, na kojących zapach dla Boga. 10 To, [co] pozostanie z oddania hołdowniczego [mincha], należy się Aharonowi i jego synom – jest [tym], co najświętsze z [oddań] ogniowych dla Boga. 11 Żadnego oddania hołdowniczego [mincha], które przybliżać będziesz oddając Bogu, nie rób z [niczego] kwaszonego, bo żaden zakwas i żaden miód nie będzie zmieniany w wonny dym jako [oddanie] ogniowe dla Boga. 12 [Jako] oddanie z pierwocin przybliżysz je oddając Bogu, ale na ołtarz, na kojący zapach, nie podniesiesz. 13 Każde twoje oddanie hołdownicze [mincha] posolisz. I nie pozbawisz twojego oddania hołdowniczego soli przymierza, które twój Bóg [zawarł w sześciu dniach Stworzenia, że sól zawsze będzie kładziona na ołtarz]. Z każdym swoim oddaniem przybliżysz sól. 14 Gdy przybliżysz oddanie hołdownicze [mincha] z pierwszych plonów dla Boga, przybliżysz pierwsze dojrzałe ziarna jęczmienia prażone w ogniu, utłuczone na krupy, jako oddanie hołdownicze [mincha] z twoich pierwszych plonów, 15 nalejesz na nie oliwę i nałożysz na nie kadzidło. Jest to oddanie hołdownicze [mincha]. 16 Kohen zmieni w wonny dym część pamiątkową z jego krup i jego oliwy, razem z całym jego kadzidłem, jako [oddanie] ogniowe na kojący zapach dla Boga.
3
1 Jeżeli jego oddanie jest oddaniem pokojowym zarzynanym na ucztę [zewach haszlamim], przybliży oddając z bydła samca lub samicę, doskonałe [bez skazy], przybliży przed Boga. 2 I uciśnie rękami głowę swojego oddania, i zarżnie je przy wejściu Namiotu Wyznaczonych Czasów, a synowie Aharona, koheni, opryskają krwią ołtarz dookoła. 3 I przybliży z oddania pokojowego zarzynanego na ucztę [zewach haszlamim] [oddanie] ogniowe dla Boga – tłuszcz, który przykrywa wnętrzności, i cały tłuszcz, który jest na wnętrznościach, 4 i obie nerki razem z tłuszczem, który jest na nich, który jest na polędwicach. Usunie przeponę, która jest na wątrobie, razem z nerkami. 5 A synowie Aharona zmienią je w wonny dym na ołtarzu [po położeniu] oddania wstępującego [ola], które jest na drwach, które są na ogniu. Jest to [oddanie] ogniowe, na kojący zapach dla Boga. 6 Jeżeli jego oddanie z trzody, dla Boga, jest oddaniem pokojowym zarzynanym na ucztę [zewach haszlamim] – przybliży samca lub samicę, doskonałe [bez skazy]. 7 Jeżeli przybliży owcę jako swoje oddanie, przybliży ją przed Boga. 8 Uciśnie rękami głowę swojego oddania i zarżnie je przed Namiotem Wyznaczonych Czasów, a synowie Aharona opryskają krwią [zwierzęcia] ołtarz dookoła. 9 I przybliży z oddania pokojowego zarzynanego na ucztę [zewach haszlamim], na [oddanie] ogniowe dla Boga, jego najlepszą część: cały dorodny ogon, który usunie przy samej kości, i tłuszcz, który przykrywa wnętrzności, i cały tłuszcz, który jest na wnętrznościach, 10 i obie nerki razem z tłuszczem, który jest na nich i który jest na polędwicach. Usunie przeponę, która jest na wątrobie, razem z nerkami. 11 I kohen zmieni je w wonny dym na ołtarzu jako pokarm [podsycający płomień oddania] ogniowego dla Boga. 12 Jeżeli jego oddaniem jest koza, przybliży ją przed Boga. 13 Uciśnie rękami jej głowę i zarżnie ją przed Namiotem Wyznaczonych Czasów, a synowie Aharona opryskają jej krwią ołtarz dookoła. 14 I przybliży z niej swoje oddanie, [oddanie] ogniowe dla Boga: tłuszcz przykrywający wnętrzności i cały tł¨szcz, który jest na wnętrznościach, 15 i obie nerki razem z tłuszczem, który jest na nich i który jest na polędwicach. Usunie przeponę, która jest na wątrobie, razem z nerkami. 16 I kohen zmieni je w wonny dym na ołtarzu jako pokarm [podsycający płomień oddania] ogniowego, na kojący zapach. Cały tłuszcz należy do Boga. 17 Jest to wieczny bezwzględny nakaz dla waszych pokoleń we wszystkich waszych siedzibach: żadnego [takiego] tłuszczu i żadnej krwi nie będziecie jedli.
4
1 Bóg przemówił od Moszego wyjaśniając mu: 2 Przemów do synów Jisraela i powiedz im: Gdy człowiek zgrzeszy przez pomyłkę przeciw któremukolwiek z przykazań Boga, czyniąc to, czego nie wolno, przekroczy jedno z nich. 3 Jeżeli namaszczony [Najwyższy] Kohen popełni grzech [ściągając tym] winę na lud, przybliży oddając za swój grzech, który popełnił, młodego byka, doskonałego [bez skazy], dla Boga na oddanie za grzech [chatat]. 4 Przywiedzie młodego byka do wejścia Namiotu Wyznaczonych Czasów, przed Boga, uciśnie rękami głowę młodego byka i zarżnie byka przed Bogiem. 5 Namaszczony kohen weźmie trochę krwi młodego byka, wniesie ją do Namiotu Wyznaczonych Czasów, 6 i umoczy [Najwyższy] Kohen palec wskazujący w krwi, i pokropi częścią krwi siedem razy przed Bogiem, przed zasłoną oddzielającą Święte [Świętych]. 7 I pomaże kohen częścią [tej] krwi rogi ołtarza wonnego kadzidła, który jest w Namiocie Wyznaczonych Czasów, przed Bogiem. A całą [pozostałą] krew młodego byka wyleje u podstawy ołtarza oddań wstępujących [ola], który jest przy wejściu do Namiotu Wyznaczonych Czasów. 8 I cały tłuszcz młodego byka oddania za grzech [chatat] zdejmie z niego: tłuszcz, który przykrywa wnętrzności, i cały tłuszcz, który jest na wnętrznościach, 9 i obie nerki z tłuszczem, który jest na nich, który jest na polędwicach. Usunie przeponę, która jest na wątrobie, razem z nerkami, 10 tak jak zdjął z byka oddania pokojowego zarzynanego na ucztę [zewach haszlamim]. Kohen zmieni je w wonny dym na ołtarzu oddań wstępujących [ola]. 11 A skórę młodego byka i całe jego mięso, z jego głową i jego nogami, jego wnętrznościami i jego nieczystościami 12 wyniesie razem z całym młodym bykiem poza obóz, do miejsca czystego rytualnie, na wysypisko popiołu. I spali go na drwach, w ogniu. Będzie spalony na wysypisku popiołu.
13 Jeżeli całe zgromadzenie Jisraela popełni niechcący grzech na skutek tego, że [prawda] była ukryta przed oczami społeczności, jeśli uczynią coś przeciw jednemu ze wszystkich przykazań Boga, to, czego nie wolno, i będą winni, 14 a ujawni się grzech, który popełnili – przybliżą oddając młodego byka na oddanie za grzech [chatat] i przywiodą go przed Namiot Wyznaczonych Czasów. 15 Starszyzna zgromadzenia uciśnie rękami głowę młodego byka przed Bogiem i [jeden z nich] zarżnie młodego byka przed Bogiem. 16 Namaszczony kohen przyniesie część krwi młodego byka do Namiotu Wyznaczonych Czasów, 17 i umoczy kohen swój palec wskazujący w części krwi, i pokropi krwią siedem razy przed Bogiem, przed zasłoną oddzielającą. 18 [Częścią] tej krwi pomaże rogi ołtarza, który jest przed Bogiem, w Namiocie Wyznaczonych Czasów. Całą [pozostałą] krew wyleje u podstawy ołtarza oddań wstępujących [ola], który jest przy wejściu do Namiotu Wyznaczonych Czasów. 19 I cały jego tłuszcz zdejmie z niego, i zmieni w wonny dym na ołtarzu. 20 I postąpi z młodym bykiem tak, jak postąpił z bykiem oddania za grzech [chatat]. Dokładnie tak samo postąpi. I kohen dokona przebłagania, i będzie im przebaczone. 21 Wyniesie młodego byka poza obóz i spali go, tak jak spalił pierwszego młodego byka [na oddanie za Najwyższego Kohena]. Jest to oddanie za grzech [chatat] zgromadzenia.
22 Gdy król zgrzeszy przeciw jednemu ze wszystkich przykazań Boga, swojego Boga, czyniąc przez pomyłkę to, czego nie wolno, jest winien. 23 A gdy uświadomi sobie swój grzech, który popełnił, przyniesie jako swoje oddanie młodego kozła, samca, doskonałego [bez skazy], 24 i uciśnie rękami głowę kozła, i zarżnie go na miejscu, gdzie zarzyna się oddanie wstępujące [ola] przed Bogiem. Jest to oddanie za grzech [chatat]. 25 I weźmie kohen trochę krwi oddania za grzech [chatat] na swój palec wskazujący, i pomaże rogi ołtarza oddań wstępujących [ola], [pozostałą] krew wyleje u podstawy ołtarza oddań wstępujących [ola], 26 a cały jego tłuszcz zmieni w wonny dym na ołtarzu, tak jak tłuszcz oddania pokojowego zarzynanego na ucztę [zewach haszlamim]. I kohen dokona przebłagania dla niego, [to jest dla króla], za jego grzech, i będzie mu przebaczone.
27 Jeżeli człowiek z ludu ziemi [Jisraela] zgrzeszy przez pomyłkę swoim czynem przeciw jednemu ze wszystkich przykazań Boga, czyniąc to, czego nie wolno, będzie winny. 28 A gdy uświadomi sobie swój grzech, który popełnił, przyniesie jako swoje oddanie kozę, samice, doskonałą [bez skazy], za swój grzech, który popełnił. 29 I uciśnie rękami głowę oddania za grzech [chatat], i zarżnie oddanie za grzech na miejscu, [gdzie zarzyna się] oddanie wstępujące [ola]. 30 I weźmie kohen trochę jej krwi na swój palec wskazujący, i pomaże rogi ołtarza oddań wstępujących [ola], a całą [pozostałą] krew wyleje u podstawy ołtarza. 31 I cały jej tłuszcz usunie, jak usunął tłuszcz z oddania pokojowego zarzynanego na ucztę [zewach haszlamim], i zmieni [to] kohen w wonny dym na ołtarzu, na kojący zapach dla Boga. I dokona przebłagania za niego, i będzie mu przebaczone.
32 A jeżeli przywiedzie owcę jako swoje oddanie na oddanie za grzech [chatat], samicę, doskonałą [bez skazy], niech przyniesie. 33 I uciśnie rękami głowę oddania za grzech [chatat], i zarżnie ją na oddanie za grzech, na miejscu, gdzie zarzyna się oddanie wstępujące [ola]. 34 I weźmie kohen trochę krwi oddania za grzech [chatat] na swój palec wskazujący, i pomaże rogi ołtarza oddań wstępujących [ola], a całą [pozostałą] jej krew wyleje u podstawy ołtarza. 35 A cały jej tłuszcz usunie, tak jak usunął tłuszcz owcy oddania pokojowego zarzynanego na ucztę [zewach haszlamim], i zmieni ją w wonny dym na ołtarzu, na [oddania] ogniowe dla Boga. I dokona dla niego przebłagania za jego grzech, który popełnił, i będzie mu przebaczone.
5
1 A jeżeli człowiek zgrzeszy [tym, że] wezwany do złożenia przysięgi, bo był świadkiem, który widział [coś] albo wiedział [o czymś], nie wyjawi [tego] – zostanie ukarany [i nie może już w sądzie świadczyć ponownie]. 2 Albo jeżeli człowiek dotknie jakiejkolwiek rzeczy skażonej rytualnie, czy to padliny dzikiego zwierzęcia skażonego rytualnie, czy to padliny domowego zwierzęcia skażonego rytualnie, czy to padliny [jednego z drobnych stworzeń] rojących się [przy ziemi] skażonego rytualnie, a zapomniawszy o tym, będąc skażony rytualnie [wejdzie potem do Świątyni albo będzie jadł z oddań] – jest winien. 3 Albo jeżeli ktoś dotknie [martwego] człowieka, [który powoduje] rytualne skażenie, albo czegokolwiek, co jest skażone rytualnie – i zapomniał, [a wejdzie potem do Świątyni albo będzie jadł z oddań, a później] uświadomi to sobie – jest winien. 4 Albo jeżeli człowiek przysięgnie wypowiadając słowne zobowiązanie, że zrobi źle albo dobrze [dla siebie], cokolwiek wypowiedziałby w przysiędze [o przyszłości] i zapomniał o tej [przysiędze], i [złamał] jedną tych [przysiąg], i [później] uświadomił to sobie – jest winien. 5 A stanie się, że gdy ktoś zawini w jednym z tych [przypadków], ma wyznać przed sobą to, czym zgrzeszył. 6 I przyniesie swoje oddanie za winę [aszam] Bogu, za swój grzech, który popełnił – samicę z trzody, owcę lub kozę – na oddanie za grzech [chatat], i kohen dokona przebłagania za niego z powodu jego grzechu. 7 A jeżeli go nie stać na owcę, przyniesie jako swoje oddanie za winę [aszam], za to, czym zgrzeszył, dwie synogarlice albo dwa młode gołębie dla Boga, jednego jako oddanie za grzech [chatat], drugiego jako oddanie wstępujące [ola]. 8 I przyniesie je do kohena, który przybliży oddając pierwszego, [przeznaczonego] na oddanie za grzech [chatat], i naderwie jego głowę tuż przy szyi, ale nie oddzieli [do końca]. 9 Pokropi częścią krwi oddania za grzech [chatat] ścianę ołtarza [bezpośrednio z ptaka], a pozostałą krew wyciśnie u podstawy ołtarza. Jest to oddanie za grzech [chatat]. 10 Drugiego ptaka uczyni oddaniem wstępującym [ola], według prawa. Kohen dokona przebłagania za niego, z powodu jego grzechu, który popełnił, i będzie mu przebaczone. 11 A jeżeli nie stać go na dwie synogarlice albo na dwa młode gołębie, przyniesie [jako] swoje oddanie za to, czym zgrzeszył, dziesiątą część efy wybornej mąki na oddanie za grzech [chatat]. Nie doda do niej oliwy i nie nałoży na nią kadzidła, bo jest to oddanie za grzech [chatat]. 12 I przyniesie to kohenowi, i nabierze kohen z tego tyle, ile zmieści mu się w dłoni pod trzema [zaciśniętymi] palcami jako część pamiątkową, i zmieni w wonny dym na ołtarzu, na [oddania] ogniowe dla Boga. Jest to oddanie za grzech [chatat]. 13 Kohen dokona przebłagania za niego, za jego grzech, który popełnił w jednym z tych [trzech przypadków] i będzie mu przebaczone. A [to, co pozostanie], należy się kohenowi, tak jak [w zwykłym] oddaniu hołdowniczym [mincha]. 14 Bóg przemówił do Moszego wyjaśniając mu: 15 Jeżeli człowiek popełni czyn nielojalny, grzesząc przez pomyłkę przeciw świętości Boga, [używając rzeczy stanowiącej własność Świątyni], przyniesie swoje oddanie za winę [aszam] Bogu – barana z trzody, doskonałego [bez skazy, dwulatka], wartego [przynajmniej dwa] srebrne szekle w szeklach świątynnych, na oddanie za winę [aszam]. 16 Zapłaci za to, czym zgrzeszył wobec świętości, i doda piątą część, i da to kohenowi, który dokona przebłagania baranem oddania za winę [aszam], i będzie mu przebaczone.
17 Jeżeli człowiek zgrzeszy, czyniąc coś przeciw jednemu ze wszystkich przykazań Boga, czyniąc to, czego nie wolno , a jest nieświadomy [tego], jest winien i poniesie karę za swoje przewinienie. 18 I przyniesie do kohena barana z trzody, doskonałego [bez skazy], tej samej wartości co [szkoda, którą wyrządził, na] oddanie za winę [aszam]. I kohen dokona przebłagania za pomyłkę, [za grzech], który być może popełnił i [naprawdę] nie wiedział o tym, i będzie mu przebaczone. 19 Jest to oddanie za winę [aszam], bo zawinił wobec Boga.
20 Bóg przemówił do Moszego wyjaśniając mu: 21 Jeżeli człowiek popełni grzech czynem nielojalnym wobec Boga i zaprze się wobec kogoś ze swojego ludu – co do zastawu lub powierzonych mu [pieniędzy] albo że rabował, albo że zwlekał [z zapłatą] wobec kogoś ze swojego ludu, 22 albo znalazł zgubioną rzecz i zaprzeczył, i fałszywie przysięgał, [że nie ma czego zwracać] – w każdej z tych [spraw], w których człowiek mógłby popełnić grzech, 23 stanie się, że jeżeli [poczuje, że] zgrzeszył i jest winien, zwróci to, co zrabował, albo [pieniądze], które przytrzymał, albo zastaw, który wziął, albo zgubę, którą znalazł, 24 albo cokolwiek, o czym przysiągł fałszywie. Zwróci i zapłaci wartość główną, i doda jedne piąte. Da to temu, do którego rzecz należała, w dniu, [gdy odpokutuje] za swoja winę. 25 Swoje oddanie za winę [aszam] przyniesie Bogu: barana doskonałego [bez skazy] z trzody, o tej samej wartości, co oddanie za winę [aszam] dla kohena. 26 I kohen dokona przebłagania a niego przed Bogiem, i będzie mu przebaczony każdy ze [złych] uczynków, przez które stał się winny.