Rabbi Yehuda Ashlag (Baal Ha-Sulam)
Część 8 Dziesięć sfirot Świata Acilut
1) Kiedy powstało życzenie u Stwórcy ożywić zmarłych i naprawić melahim, które rozbiły się i spadły w świat Bria, rozkazał i wzniósł Ma’N z dołu do góry, dzięki czemu był dokonany wyższy ziwug hochmy i biny wewnętrznego A’K i wyprowadził tam nowy M’A i zostały naprawione melahim.
Or pnimi
1) Ożywić zmarłych: czyli 7 poprzednich melahim, które spadły w BE’A i ten upadek uważa się jako śmierć, gdyż znajdujące się tam są oddzielone od światła życia, co oznacza jak napisano, że światło hochma ożywia panujących nad nim, dlatego, jak wiadomo, światło hochma nazywa się światłem życia. I dlatego nazywane są 3 światy BE’A światami podziału, gdyż światło hochma nie może rozprzestrzeniać się tam, i cała ich rzeczywistość – „umrą i nie w mądrości”, i nie ma dla nich innego naprawienia oprócz wzniesienia w Acilut, czyli w miejsce, gdzie hochma znajduje się dla rozprzestrzenienia w nich. Dlatego, kiedy wznoszą się w świat Acilut uważa się, że urodziły się ku życiu, i stały się godne or haja. O tym on mówi: „kiedy powstało życzenie u Stwórcy „ożywić zmarłych”. Czyli wznieść ich z BE’A w Acilut, i jest to wewnętrzny sens wyrażenia „zmartwychwstanie”. I nazywa się to w kabbale „naprawienie siedmiu melahim”.
Rozkazał i wzniósł Ma’N z dołu do góry: czyli z miejsca Zo’N do keteru. I wcześniej dobrze wyjaśniliśmy pytanie wzniesienia Ma’N i stąd weźmiemy komentarz. Lecz tu niezbędnym jest dodatkowo zrozumieć zasadnicze pytanie, że Ma’N – jest to 7 świateł, które pozostały od siedmiu melahim, innymi słowy, reszimot, które pozostały po światłach Za’T, po ich śmierci, jak pisze Ari. Gdyż po całkowitym oczyszczeniu masachu de-Nekudim od całego awijutu de-guf, który jest w nim, on jak wiadomo powrócił i wzniósł się do swojego korzenia, w rosz de-Nekudim, ze wszystkimi reszimot włączonymi w niego. I dlatego, że masach już przyszedł tam, w ziwug daat Nekudim, w stadium alef, jak powiedziano o tym w poprzednich częściach w or pnimi, okazało się, że jego ostatni poziom – jest to poziom alef, dlatego masach stał się grubszy od siły włączenia jego w rosz, tylko na poziomie awijut keter, gdyż ostatni jego poziom zniknął. Stąd wniosek, że mógł wyjść na niego tylko poziom malchut. Dlatego uważa się, że niższa hej włączona w masach wzniosła się z ejnaim do keteru, i odbył się ziwug w sfirze keter. I stąd wynika, że wzniesienie Ma’N, o których mówi się, odbyło się w miejscu keteru.
2) I było wyjaśnione wyżej, że 7 świateł melahim de-Bo’N wzniosło się i włączyło się i obłoczyło się w 3 linie: hochma, bina i keter, które rozprzestrzeniły się do końca wyżej wspomnianego miejsca, czyli HaGa’T. I teraz powróciło wspomniane wcześniej rozprzestrzenienie i zebrało się z góry, i powróciło do pierwotnego stanu, kiedy z góry nie było nic oprócz Ga’R, i wzniosło się z nimi w wyższe miejsca 7 niższych sfirot. I znajduje się teraz wszystkich 7 niższych świateł z góry w miejscu biny, dlatego że ona jest matką tych synów i tam znajduje się miejsce poczęcia ciąży i zarodka.
Or pnimi
2) Powróciło rozprzestrzenienie i zebrało się z góry itd. I wzniosło się z nimi w wyższe miejsca itd. wszystkie 7 świateł’:’ ponieważ całe rozprzestrzenienie było w stanie „niższa hej w ejnaim”, i teraz kiedy całkowicie oczyścił się masach od całego awijutu guf, stanu niższa hej w ejnaim, one również wzniosły się i odeszły z masachem i reszimot do swoich korzeni w rosz, w postaci Ma’N.
Niezbędnym jest przypomnieć tu, co pisał Ari wyżej (cz.7 p.49), że te ahoraim, które spadły w HaGa’T, jest to poziom Ma’N de-Aw’I, które Zo’N wznoszą zawsze do nich aż do końca naprawienia. Również wiadomo, że rozprzestrzenienie trzech linii KaHa’B w HaGa’T jest to ahoraim de-keter i Aw’I, które spadły w HaGa’T, stąd wniosek, że te reszimot lub 7 świateł, jest to Ma’N dla potrzeb Zo’N wszystkich pięciu parcufim Aciluta. I ahoraim de-keter i Aw’I, które są rozprzestrzenieniem trzech linii KaHa’B, jest to Ma’N dla potrzeb Ga’R wszystkich parcufim Aciluta. I zapamiętaj to. Tak również pomyśl tu, jak Zo’N, będący siedmioma światłami, wzniosły Ma’N de-Aw’I, będąc ich ahoraim? Dlatego że oczyszczenie masachu Za’T wzniosło wyżej wspomniane rozprzestrzenienie do góry, do ich korzenia, w Ga’R, jak wyjaśnia się w tekście Ari cz.7 p.49.
’W miejscu biny, dlatego że ona matka tych synów i tam znajduje się miejsce poczęcia, ciąży i zarodka’: gdyż wzniesienie Ma’N jest możliwe wszędzie tylko do sfiry bina. I nawet wzniesienie Ma’N w malchut również odbywa się tylko po tym, jak ona została naprawiona w naprawieniu Imy, jak napisano o tym w odpowiednim miejscu. Przyczyna tego jest w tym, że całe połączenie wzniesienia Ma’N odbywa się z siły odniesienia biny or jaszar do Zo’N or jaszar (patrz cz.7 p.24 or pnimi). I nie ma tego w reszcie sfirot, gdyż nie ma u nich tych relacji.
3) I kiedy wzniosło się 7 świateł do góry, wzniosły się również kelim, które spadły w Bria, do góry w Acilut, lecz nie połączyły się razem. I tak samo jak 7 świateł były w stanie ibur i „trzy włączone w trzy” i kropka malchut była jako siódma do nich, co nazywa się w kabbale „krok na zewnątrz”, w ten sposób i kelim były „trzy włączone w trzy” i z nimi malchut.
Or pnimi
3) Wzniosły się również kelim, które spadły w Bria, do góry w Acilut: jest stwierdzenie, że przy wzniesieniu świateł, czyli reszimot w naprawieniu Ma’N, naprawiły się razem z nimi również i ich kelim w tej samej mierze, w jakiej zostały naprawione w tym wzniesieniu reszimot, dlatego że reszimot zawsze otrzymują naprawienie kelim. I o tym mówi się: „kiedy wzniosło się 7 świateł do góry, wzniosły się również kelim, które spadły w Bria, do góry w Acilut”.
’Lecz nie połączyły się razem’: dlatego że bez względu na to, że miejsce reszimot znajduje się w ich kelim i bez względu na to, że kelim otrzymały naprawienie, żeby wznieść się za ich pośrednictwem w Acilut, jak mówi się wyżej, jednak reszimot póki co nie mogą obłóczyć się w swoje kelim, dlatego, że same reszimot jeszcze nie otrzymały swojego końcowego naprawienia za pośrednictwem wzniesienia tych Ma’N, gdyż póki co jeszcze potrzebują ziwuga, który nazywa się miesiące ciąży, istota których będzie wyjaśniona w odpowiednim miejscu. Dzięki przebywaniu reszimot tam w łonie biny i otrzymaniu tam wszystkich Ma’D od ziwugim de-ibur, one całkowicie są naprawiane i obłaczają się wtedy w swoje kelim.
4) Jednak Ma’N, który wzniósł się ze względu na wyższy ziwug, o którym mówiliśmy wyżej, przedstawia sobą wzniesienie do góry w binę siedmiu świateł. Zapamiętaj tą przedmowę odnośnie wzniesienia Ma’N. I tak niezbędnym jest, żeby w tym ziwugu zostały naprawione wszystkie 10 sfirot od keteru do malchut, dlatego że nawet Ga’R nie są naprawione. I dlatego wzniesienie tych Ma’N było wyżej, w A’B i Sa’G de-A’K.
Or pnimi
4) Nawet Ga’R nie są naprawione’:’ gdyż nie pozostało u nich nic od mohin de-gadlut, otrzymanych w Nekudim, oprócz tego, co wyszło u nich przy ich stworzeniu z powodu ziwuga niższej hej w nikwej ejanim, jak wyjaśniono w poprzedniej części. Dlatego u nich są nieobecne wszystkie poziomy gadlut. Dlatego mówi on, że „nawet ich Ga’R nie są naprawione”.
„Wzniesienie tych Ma’N było wyżej, w A’B i Sa’G de-A’K”: wyjaśnia się to tym, że wzniesienie Ma’N od niższego ku wyższemu jest możliwe tylko o jeden poziom, czyli od Zo’N do Aw’I i od Aw’I do A’A itd., lecz nie do tego, kto jest wyżej o 2 poziomy. I mówi on to w związku z tym, że Ga’R potrzebują naprawienia i im również niezbędne jest wzniesienie Ma’N, dlatego wyższym poziomem wzniesienia Ma’N powinien być rosz de-Sa’G, ponieważ Ma’N de-Za’T są naprawiane w Aw’I de-Nekudim, Ma’N de-Aw’I w keter de-Nekudim, a Ma’N de-keter w rosz alef de-Nekudim, Ma’N rosz alef de-Nekudim naprawia się w rosz de-Sa’G, czyli każdy niższy w swoim wyższym.
I bez względu na to, że on mówi wyżej, że wszystkie Ma’N razem, jak Za’T de-Nekudim tak i Ga’R de-Nekudim wzniosły się w Ga’R de-Nekudim, czyli 7 reszimot siedmiu świateł de-Za’T z ahoraim, hochma, bina i keter, nie mówi się o tym, że naprawiły się tam wszystkie razem, a tylko poziomami, tak, że każdy niższy wzniósł Ma’N do swego wyższego, a on do wyższego wyższego, żeby wyższy wyższego naprawił je dla wyższego. W ten sposób, żeby każdy wybrał część ze wspólnego Ma’N i wzniósł go do swego wyższego jego wyższego, dopóki nie wzniosą się do wyższych A’B, Sa’G.
5) Więc za pośrednictwem wzniesienia Ma’N, czyli siedmiu świateł, o czym mówi się wyżej, został dokonały ziwug poziomu AWA’Ja de-A’B de-judin, które są wspólnymi mohin de-A’K, z taamim de-Sa’G, które są AHa’P. W tych taamim de-Sa’G nie było żadnego rozbicia, dlatego one dokonały ziwug razem z bhiną A’B de-A’K. I nie mówi się o światłach wychodzących z ewela AHa’P, a tylko o samym poziomie i dokładnie o jego wewnętrznej części.
Or pnimi
5) „Mohin de-A’K, z taamim de-Sa’G”: bez względu na to, że cały Nekudim, nawet jego rosz alef, wychodzi z nekudot de-Sa’G, to Ma’N powinien był wznieść się do nekudot, które znajdują się w rosz Sa’G. Jednak w rzeczywistości one wzniosły się w nekudot de-Sa’G, lecz ponieważ z tym wzniesieniem odbył się ziwug A’B-Sa’G i światła A’B, które sięgnęły Sa’G, opuściły niższą hej z ejnaim de-Sa’G w pe de-Sa’G i dzięki temu przyłączyły się AHa’P, które wyszły z rosz de-Sa’G i powracają do poziomu rosz, okazały się nekudot Sa’G połączonymi z taamim de-Sa’G na jednym poziomie. Dlatego nekudot de-Sa’G nie wznoszą się więcej tam, gdyż one są anulowane na swoim wyższym poziomie, którym jest taamim. Zgodnie z tym określa się również i wzniesienie Ma’N, które wzniosły się do taamim, jako nekudot, które nie wznoszą się tam z powodu anulowania ich, jak pisze Ari wyżej (cz.6 p.6).
I wiedz, że stąd wynika reguła, że każde wzniesienie Ma’N odbywa się od niższego do wyższego, i wyższy wyższego naprawia je dla wyższego. Tak Zo’N wznoszą Ma’N dla ich wyższego, którym jest ISZSu’T, do wyższego wyższego, którymi są Aw’I, i Aw’I naprawiają je dla ISZSu’T. I tak jest na wszystkich poziomach. Odbywa się to na skutek tego, że każde wzniesienie Ma’N jest przyczyną opuszczenia niższej hej z nikwej ejnaim w dół, dzięki czemu nabywane są Ga’R. Wychodzi, że w tym czasie, kiedy Zo’N wznoszą Ma’N de-ISZSu’T, powodując tym opuszczenie niższej hej z ejnaim Aw’I w dół, stają się ISZSu’Tpołączonymi z Aw’I na jednym poziomie, i nabywa ISZSU’T swój Ga’R, czyli poziom Aw’I. I tak ty widzisz, że Ma’N, który Zo’N wzniosły dla potrzeb ISZSu’T, wzniósł na poziom Aw’I, czyli do niższej hej znajdującej się w ejnaim de-Aw’I, tym samym opuszczając ją w dół i naprawiając tym mohin de-ISZSu’T. I na skutek wzniesienia poprzez niższych Ma’N dla swego wyższego, czyli ISZSu’T, do wyższego jego wyższego, czyli do Aw’I, i Aw’I dokonały razem ziwug na ten Ma’N i opuściły niższą hej z ejnaim w dół, łącząc tym ISZSu’T do swojego poziomu, nabył ISZSu’T swój Ga’R. Stąd zrozum to, co Ari pisze nam tam (cz.6 p.6), że A’B i Sa’G jest w podobieństwie do Aw’I i ISZSu’T. Uważnie przeczytaj tam.
To wszystko zaczyna się od wzniesienia pierwszego Ma’N, który odbył się w światach. I było to wzniesienie Ma’N od wewnętrznych NeH’I de-A’K do taamim de-rosz Sa’G, o czym mówi Ari wyżej w cz.6 p.6. Tam opuściła się niższa hej z ejnaim w pe de-Sa’G. Jednak tu z tego powodu, że niższa hej wzniosła się w keter, który nazywa się w kabbale „mecah”, opuściła się niższa hej z mecah w pe.
Słowa Ari: „za pośrednictwem wzniesienia Ma’N, czyli siedmiu świateł, został dokonały ziwug poziomu AWA’Ja de-A’B de-judin, które są wspólnymi mohin de-A’K, z taamim de-Sa’G, które są AHa’P”. Ponieważ rosz Sa’G nazywane słowami ozen, hotem, pe z tego powodu, że jego wyższy poziom – światło ozen, czyli bina. I on obłóczony na parcuf A’B de-A’K od haze i w górę do pe de-A’B. Dlatego uważa się HaGa’T A’B de-A’K poziomami mohin dla Sa’G, jak również wspólnymi mohin przedłużającymi się z A’K, gdyż pierwszy parcuf de-A’K to wzniesienie światów i świeci tylko poprzez HaGa’T de-A’B, które są mohin de-Sa’G de-A’K. I po tym jak świecenie mohin od tych A’B przychodzi do rosz Sa’G, czyli do taamim, opuszcza się niższa hej z mecah w pe.
’W taamim de-Sa’G nie było żadnego rozbicia’: niezbędnym jest żebyś wiedział, że szwira rozpoczęła się jeszcze do świata Nekudim, w dziewięciu niższych parcufa Sa’G de-A’K, który nazywa się nekudot de-Sa’G, które rozprzestrzeniły się od tabura Sa’G w dół do sijum raglin, jak napisano wyżej w tekstach Ari (patrz cz.6 p.3), gdyż na skutek ich rozprzestrzenienia od tabura w dół w miejsce NeH’I wewnętrznego A’K, one wymieszały się z bhiną dalet, co stało się przyczyną C’B w światach, który nazywa się cimcum NeH’I de-A’K. Na skutek wymieszania bhiny bet, czyli biny z bhiną dalet, czyli malchut otrzymała bina stan cimcum, który jest w malchut. Dlatego wyszły bina i Zo’N ze wszystkich poziomów na zewnątrz tak, że AHa’P de-rosz wyszły w stan guf, a bina i Zo’N de-guf wyszły w stan NeH’I poniżej tabura, a bina i Zo’N dziesięciu sfirot NeH’I całkowicie wyszły na zewnątrz z Aciluta i obróciły się w BE’A podziału. Przecież to, że w Sa’G również wyszły bina i Zo’N de-NeH’I i spadły w BE’A, jest przykładem rozbicia kelim. Lecz to odbyło się tylko w Nekudim de-Sa’G, które rozprzestrzeniły się od tabura w dół i wymieszały się z niższą hej jak powiedziano wyżej. Jednak to zupełnie nie dotknęło wyższej części Sa’G, która nazywa się taamim i kończy się powyżej tabura de-A’K. O tym powiedziano u Ari: „wzniesienia Ma’N były do taamim de-Sa’G, w których nie było żadnego rozbicia”, jak wyjaśniliśmy.
’Wychodzące z ewela AHa’P, a tylko sam poziom i dokładnie jego wewnętrzna część’: dlatego że istnieją 2 rodzaje AHa’P: 1. Rosz de-Sa’G, który nazywa się taamim de-Sa’G, i ponieważ poziom jego sięga biny, nazywa się on imieniem AHa’P. 2. Jest to ewelim AHa’P, które wyszły na zewnątrz z poziomu, uważane są gałęziami wychodzącymi na zewnątrz z Sa’G, i jest to searot dikna de-Sa’G, które stały się korzeniami dla Ga’R de-Nekudim. Jak mówi się wyżej w tekstach Ari (patrz cz.6 p.4). On mówi, że ziwug de-A’B był z AHa’P, czyli z taamim de-Sa’G, a nie z parcufem searot, który wyszedł na zewnątrz, który jest poziomem nekudot de-rosz Sa’G, w których było rozbicie.
Oprócz tego wyższym odnoszącym się do dziesięciu sfirot de-Nekudim jest tylko nekudot de-Sa’G, czyli searot dikna. Lecz one są anulowane w taamim de-Sa’G i nie wznoszą się tam w ogóle, gdyż ziwug de-A’B łączy ich z poziomem rosz Sa’G podczas ziwuga, jak o tym powiedziano wyżej (patrz p.5 or pnimi).
6) I kiedy połączyły się razem w ziwugu, urodziło się od nich na skutek tego ziwuga nowe światło. I to nowe światło jest to poziom imienia M’A de-alefin. I ono również dzieli się na 4 poziomy TaNT’A, zawierające cały Acilut, w ten sposób, że taamim de-M’A – jest to poziom Atik Jomin, nekudot de-M’A jest to A’A, tagin de-M’A jest to Aw’I, a otijet de-M’A jest to Zo’N. I ta realność imieniem M’A de-alefin wychodzi z mecah de-A’K.
Or pnimi
6) M’A de-alefin:’ czyli AWA’Ja w napełnieniu literami „alef”, w ten sposób: jud-waw-dalet, hej-alef, waw-alef-waw, hej-alef. Wewnętrzny sens napełnienia alefin wskazuje na naprawienie rozbicia, tak to nowe światło, wychodzące z ziwuga A’B-Sa’G, zawraca to co zostało rozbite od poziomu AHa’P na ich początkowy poziom. I ten proces wskazuje na formę litery alef ’א, gdyż w niej są dwie litery jud i parsa pomiędzy nimi, tak, że wyższa jud – jest to keter i hochma, która pozostała na poziomie, nazywane są „wyższe wody”, a niższa jud jest to AHa’P, czyli bina i Zo’N, która rozbiła się z poziomu i wyszła na zewnątrz, nazywa się w kabbale „niższe wody”. A linia dzieląca je – jest to parsa, nazywająca się w kabbale „nieboskłon, oddzielający wyższe wody od niższych”. Na skutek wyższego ziwuga A’B-Sa’G wychodzi nowe światło i przebija parsę i ponownie łączy AHa’P do poziomu.
I bez względu na to, że proces rozbicia AHa’P odbył się jeszcze w parcufie nekudot de-Sa’G, jak powiedziano wyżej, jednak AWA’Ja de-Sa’G znajduje się w napełnieniu „jud”, a nie w napełnieniu „alef”. Ale tak jak rozbicie było w niższej połowie Sa’G, czyli w nekudot, ponieważ w wyższej połowie nie było żadnego rozbicia, jak mówi Ari, że w taamim de-Sa’G nie było żadnego rozbicia, dlatego wyższa połowa przedstawiająca sobą jud-hej-jud, znajduje się w napełnieniu „judin”. Lecz w niższej połowie jest już napełnienie „alef” w jego waw i ta alef wskazuje to na rozbicie AHa’P, które tam się odbyły. I wiedz, że ten alef w napełnieniu waw de-Sa’G uważa się korzeniem imienia M’A z napełnieniem alefin. Odnośnie powiedzianego wyżej, patrz w tabeli odpowiedzi dla słów cz.6 odp.1.
’TaNT’A zawierające cały Acilut’: taamim jest to keter, nekudot – hochma, tagin – bina, otijet – Zo’N. Więc taamim de-M’A będący keterem – jest to Atik Jomin Aciluta. A’A jest to hochma de-M’A. Aw’I jest to bina de-M’A. Zo’N jest to Za’T de-M’A, który nazywa się otijet.
’Wychodzi z mecah de-A’K’: oznacza, że wzniesienie Ma’N było w mecah, innymi słowy w sfirę keter de-rosz, która nazywa się Galgalta, gdyż tam znajduje się mecah. Sens powiedzianego jest w tym, że ostatni poziom Nekudim jest to bhina alef, dlatego pozostał w masachu tylko awijut keter.
Tu trzeba przypomnieć, że nie ma wzniesienia Ma’N oprócz jak do biny, dlatego nie mówi się, że Ma’N wzniosły się do keter de-keter, a w binę de-keter, jak pisze Ari (Ec Haim szaar 19, dz.8), uważnie poczytaj tam. I obmyśl razem z tym, że Galgalta jest podzielona podobnie do biny i podobnie do tiferet, tak, że jej wyższa 1/3 zawsze ukrywa się i znika w ahoraim de-bina, i tylko w niższych 2/3, które są poziomem Za’T de-bina i poziomem od haze tiferet i niżej, przejawia się świecenie hochmy jak napisano wyżej. I wiedz, że jest to wewnętrzny sens panim i ahoraim de-Galgalta. Dlatego że od mecah i do góry znajduje się poziom wyższej 1/3 tiferet, znikający i ukrywający się w ahoraim de-Ima, i dlatego pokrywa ją tam searot rosz. A miejsce gdzie zaprzestają searot rosz i w dół do ejnaim, jest to miejsce, które nazywa się mecah. I jest to poziom dwie trzecie tiferet otwierającej się od haze w dół, i tam samo zaprzestaje jesod de-Ima. Słowa Ari: „I ta realność imieniem M’A de-alefin wychodzi z mecah A’K”. Gdyż tam rozpoczyna się realność otwarcia świecenia hochmy. Lecz wyżej tego miejsca ona ukryta w searot rosz, dlatego, że jest to poziom Ga’R de-bina i wyższa 1/3 tiferet, gdzie nie może otworzyć się hochma, i dobrze to zrozum.
7) Wyjaśniliśmy wcześniej, że te pojęcia idą poziomami: ewel de-ozen nie jest odczuwalny i jest mały w porównaniu z ewelem wychodzącym z hotem, a ewel de-hotem jest mały w porównaniu do ewela pe, jednak tym są wyrównane te 3 poziomy, wznoszące ewel. Tylko u ain nie ma ewela, a wyłącznie istaklut, przyczyna tej różnicy jest w tym, że te 3, jest to poziom taamim, wówczas kiedy ain jest to poziom nekudot de-Sa’G, który jest poniżej poziomu taamim.
Or pnimi
7) Te pojęcia idą poziomami: czyli rozprzestrzenienie idzie w kolejności poziomów zgodnie z awijutem masachu, gdyż jest w nim 5 poziomów awijutu, rozróżnialnych zgodnie ze sfirot or jaszar. I 3 pierwsze bhiny – bhina dalet, bhina gimel i bhina bet, które nazywane są pe, hotem, ozen, są to rzeczywiście ewelim, dlatego że one wznoszą or hozer, który nazywa się ewel, tak, że tego jest wystarczająco dla wyjścia parcufa rosz, toch, sof, i to jak wiadomo 3 parcufy: Galgalta, A’B, Sa’G de-A’K. Jednak bhina alef de-awijut nie wznosi ewela, którego byłoby wystarczająco dla rozprzestrzenienia w guf, dlatego ona nazywa się „istaklut dak” (cienkie świecenie). Tym bardziej poziom szoresz de-awijut, który nazywa się keter, u którego nie ma ewela dla rozprzestrzenienia w guf. Lecz dzięki wzniesieniu niższej hej w ejanim stała się również bhina alef przydatna dla wyjścia parcufa, którym jest parcuf Nekudim lub Bo’N. I również za pośrednictwem wzniesienia niższej hej w keter, czyli w mecah, stał się również poziom szoresz masachu przydatnym dla wejścia parcufa, mówi się o pracufie, który nazywa się Nowy M’A, który przedstawia sobą 10 sfirot Aciluta. Dlatego nazywa się to or hozer wychodzące na niższą hej, która wzniosła się w mecah, otwarciem świecenia lub życzenia, a nie ewelem lub istaklut, żeby pokazać, że nie ma w nim prawdziwego awijutu, a tylko awijut szoresz i dlatego nazywa się życzeniem. Ponieważ 4 rodzaje awijutu jak wiadomo jest to wielkość poziomu życzenia otrzymywać w kolejności poziomów. Jednak ich poziom szoresz – to jak wiadomo właściwość życzenia oddawać, i nie ma w nim nic od życzenia otrzymywać, a wyłącznie to, że ono jest korzeniem dla nich. I dlatego nazywa się nieokreślonym życzeniem lub mecah życzenia. I zrozum to bardzo dobrze.
8) Więc to światło imieniem Nowy M’A, wychodzące z mecah de-A’K, jest ostatnim światłem ze wszystkich, dlatego nie ma w nim ewela, jak w trzech, i istaklut, podobnie do nekudot ain, a jest tylko samo świecenie. I o tym wspomina się w Zohar w „Idra zuta”, „Micha itgalej” itd. Ponieważ jest w nim tylko objawienie świecenia. I jeszcze o tym co napisano w Zohar w wielu miejscach: „Kiedy wzniosło się życzenie stworzyć świat Acilut”.
Wyjaśnienie. Tak jak mecah życzenia A’K: wniosło się Jego życzenie stworzyć świat Acilut za pośrednictwem światła Nowy M’A, wychodzącego z niego, żeby za jego pomocą naprawić cały Acilut. Wychodzi, że wewnętrzny sens słowa „reuta” – wspomniany mecah życzenia, gdyż życzenie (w aramejskim) – reuta”.
9) Ponieważ poziom A’B znajduje się w rosz A’K, czyli jest mohin, a ich miejsce wewnątrz znajduje się naprzeciw miejsca mecah, i tam mohin lub poziom A’B, dokonuje ziwug z poziomem Sa’G, czyli AHa’P taamim de-Sa’G, które znajdują się poniżej mohin w końcu rosz. Dlatego z powodu nadmiaru światła znajdującego się tam w mecah, dzięki temu ziwugowi wyszło nowe światło od niego i w dół, imię którego Nowy M’A.
10) I kiedy wyszło to nowe światło, które nazywa się M’A de-alefin, ono wybrało z nekudot de-Sa’G, w którym było rozbicie to, co mogło z nich wybrać, i to co zostało wybrane przyłączyło się do niego i wtedy stał się M’A poziomem zahar, a Sa’G stał się poziomem nukwa. Jednak, ponieważ stał się Sa’G nukwą w odniesieniu do M’A, nabył on teraz inne imię – Bo’N, w ten sposób: „jud-waw-dalet”, „hej-hej”, „waw-waw”, „hej-hej”. I teraz on nazywa się nie imieniem Sa’G, a imieniem Bo’N.
Or pnimi
10) Wybrał z nekudot de-Sa’G, w których było rozbicie to, co mógł z nich wybrać’:’ ten wybór rozpoczął się z rosz bet de-Nekudim, który jest keter de-Nekudim, lecz rosz alef de-Nekudim stojący powyżej tabura, nie połączył się z Nowym M’A, dlatego że w nim nie było żadnego rozbicia, gdyż masach stoi pod nim, a awijut masachu nie może uczynić wady powyżej swojego miejsca (o tym patrz w częściach 6 i 7).
’A Sa’G stał się poziomem nukwa’: mowa nie idzie o Sa’G de-A’K, a tylko o dziesięciu sfirot de-Nekudim, które Ari nazywa imieniem Sa’G, dlatego że ich kelim z dziewięciu niższych de-Sa’G, które nazywane nekudot de-Sa’G.
11) Rzecz w tym, że imię Sa’G jest to łączność TaNT’A, lecz to, co jest wyłącznie nekudot de-Sa’G, nie nazywa się Sa’G jako łączność, a jest jedną ze wspólnych części wchodzących w imię Sa’G. I dlatego, kiedy ten komponent, którym są nekudot, złączył się z imieniem M’A i stał się dla niego nukwą, zaczął teraz nazywać się imieniem Bo’N.
Or pnimi
11) Nekudot de-Sa’G, nie nazywany Sa’G jako łączność: jak mówi się wyżej, 10 sfirot Nekudim nazywane czasami imieniem Sa’G, dlatego że ich kelim z nekudot de-Sa’G, a mianowicie z jego niższej połowy. Powiedziano u Ari: „to, co jest wyłącznie nekudot de-Sa’G, nie nazywa się Sa’G jako łączność, a jest jedną ze wspólnych części”. Gdyż osnowa Sa’G – jest to taamim, będące w nim. Wyjaśnia się to tym, że zanim jego masach rozpoczął oczyszczać się, jest tam jak wiadomo tylko poziom hochma, jednak po rozpoczęciu oczyszczenia od tego poziomu, już nie ma w nim poziomu Sa’G. Patrz wyżej (cz.6 p.1 or pnimi).
12) Jednak nawet bez względu na to, że one są tylko poziomem nekudot de-Sa’G, posiadają w sobie część, łączącą z taamim de-M’A, i część, łączącą z nekudot de-M’A, jak również z resztą części, gdyż wszystkie razem one nazywane nekudot de-Sa’G. I dzięki połączeniu z nim imienia M’A, naprawiły się teraz te nekudot i stały się jako nukwin w stosunku do nich. I dlatego nazywane są imieniem „melahim”, od słowa malchut, żeby pokazać, że stały się nukwą do imienia M’A de-alefin.
Or pnimi
12) Część, łączącą z taamim M’A itd.: gdyż 10 sfirot Nekudim wyszły z pięciu parcufim Galgalta, A’B, Sa’G, M’A, Bo’N, jak to wyjaśniono w cz.7. Dlatego, jest w nich również TaNT’A, tak, że każda składowa z nich łączy się z odpowiednią częścią w TaNT’A Nowego M’A, lecz są w nich niektóre różnice, które zostaną dalej opisane.
13) I tak, miejsce rozprzestrzenienia wszystkich tych parcufim zaharim i nekewot, które wyniknęły z połączenia M’A i Bo’N, o których mówi się wyżej, to miejsce znajduje się tam, gdzie na początku były nekudot, które wyszły poprzez nikwej ejnaim i ono mieści się od tabura A’K do sof raglin. I światło mecah, które nazywa się imieniem M’A, bez względu na to, że wyszło z góry od mecah, ono rozprzestrzenia się stąd i w dół, i jego realność zaczyna się od tabura i do sijum reglaim.
Or pnimi
13) I światło mecah itd. rozpoczyna się jego realność od tabura do sijum reglaim’:’ dlatego że wszystkie 10 sfirot Nowego M’A – jest to porodzenie dziesięciu sfirot Nekudim – przecież one wyszły z poziomu masachu de-guf Nekudim, który oczyścił się i wzniósł się w mecah (patrz wyżej p.1 or pnimi). Dlatego on nie może obłóczyć się na rosz alef Nekudim, stojącą od tabura A’K w górę, a rozpoczyna się od pe de-rosz alef, która znajduje się w miejscu tabura A’K. I bezwzględnie, że „jego realność zaczyna się od tabura i do sijum raglin”.
14) Lecz to, co zmieniło się teraz w porównaniu z początkiem, od czasu wyjścia nekudot ejnaim, to, to, że wtedy była kropka keter na swoim miejscu jedna, sama po sobie, a za nią kropka hochma sama po sobie, i w sposób podobny wszystkie 10 sfirot. Jednak teraz dodało się wielkie naprawienie, polegające na tym, że kropka keter przedłużyła się i rozprzestrzeniła się od swojego miejsca w dół, blisko do sijum raglin A’K. I to rozprzestrzenienie – jest to cały poziom, który nazywa się imieniem świat Acilut. A ta kropka nazywa się nukwa de-Atik Jomin. W sposób podobny Atik Jomin – zahar, który wynikł z taamim de-M’A, również rozprzestrzenił się do tego samego poziomu. I tak uczyniły również reszta: A’A i nukwa, Aw’I i Zo’N – obłóczyły jeden drugiego do poziomu Zo’N w ten sposób, że wszystkie reglaim parcufa Acilut: bądź to Atik, bądź to A’A, bądź to Aw’I lub Zo’N – wszystkie równe w swoim ukończeniu, i kończą się one razem odrobinę wyżej ukończenia raglin de-A’K, i tam jest ukończenie całego Acilut. Dzięki temu stały się neszama jeden ku drugiemu, i jeden obłacza drugiego. I oprócz tego, ze względu na to teraz mogą stworzenia otrzymywać or elion, gdyż teraz one ukrywają się i obłaczają się jedno wewnątrz drugiego. I jeszcze, ponieważ ich kelim powiększyły się ze względu na to, że one rozprzestrzeniły się w dół, i z tego powodu jest u nich siła otrzymywać ich światła, będąc wielkimi kelim.
Or pnimi
14) Kropka keter przedłużyła się i rozprzestrzeniła się od swojego miejsca w dół itd.: to oznacza, że jedna sfira de-keter rozprzestrzeniła się sama na cały parcuf, rosz i guf, który nazywa się parcuf Atik de-Acilut, miejsce którego zaczyna się od tabura A’K i rozprzestrzenia się do końca Acilut.
Przyczyna tego rozprzestrzenienia we wzniesieniu niższej hej w keter. Dlatego że w Nekudim, gdzie niższa hej wzniosła się w ejnaim, podzielił się każdy poziom na 2 w ten sposób, że G’E były wyższymi, a AHa’P były niższymi, podobnie do podziału Aw’I i ISZSu’T. Lecz teraz niższa hej wzniosła się do keteru, i okazały się wszystkie 9 niższych jako wyprowadzone na zewnątrz z poziomu keter, dlatego podzielił się keter i sam stał się całkowitym poziomem wewnątrz siebie. W ten sposób, że od mecah i wyżej – jest to Ga’R, który jest w nim i jego rosz, a od mecah i niżej jest to guf i Za’T, które są w nim. I on nazywa się Atik de-Acilut. W ten sam sposób dzieli się każda sfira z dziesięciu sfirot M’A na pełny parcuf wewnątrz siebie – rosz i guf.
’Obłóczyły jeden drugiego do poziomu Zo’N’: każdy parcuf rodzi się i wychodzi z pe de-rosz wyższego, dlatego on obłacza Za’T wyższego, rozmieszczony od jego pe i niżej.
’Odrobinę wyżej ukończenia raglin A’K, i tam jest ukończenie całego Aciluta’: gdyż ukończenie raglin A’K znajduje się dokładnie w kropce tego świata, jak mówi się w kabbale: „i stały nogi jego na Oliwnej górze”. Jednak ukończenie Aciluta wynikło podczas C’B de-A’K, gdyż bina i Zo’N dziesięciu sfirot NeH’I w stanie Sa’G de-A’K wyszły na zewnątrz świata Acilut i stały się BE’A podziału, i odległość pomiędzy ukończeniem Acilut i ukończeniem raglin A’K jest równa wielkości poziomu biny i Zo’N dziesięciu sfirot NeH’I. O tym słowa Ari, że ukończenie Acilut znajduje się „odrobinę wyżej ukończenia raglin A’K”.
’Ich kelim powiększyły się ze względu na to, że one rozprzestrzeniły się w dół, i od tego u nich siła otrzymać ich światła’: ponieważ pod wielkością kelim mówi się o mnogości masachim, dlatego że masachim pomniejszają światła, rozprzestrzeniające się w tej mierze i proporcji, żeby mogły światła istnieć w kelim.
15) I to światło Nowego M’A, wychodzące z mecah, w kabbale uważa się ósmym melehem, który wspomina się w cytacie „wejszlach”, który nazywa się Adar, o śmierci którego nie wspomina się w Torze, ponieważ on nie zmarł jak reszta, co więcej, on naprawia i podtrzymuje istnienie siedmiu melahim, które były przed nim, które zmarły jak napisano wyżej.
16) I dlatego, kiedy wyszedł, od razu rozpoczął wybierać poziomy tych melahim, żeby stworzyć dla niej poziom nukwa, które nazywane są Bo’N de-ejin, powiedziano o nim: „I zapanował pod nim Adar, i imię jego żony Meitbael”. Jak napisano w Zohar, że do tej pory w ogóle nie wspominane były zahar i nukwa, teraz istnieje wszystko, gdyż teraz jest zahar i nukwa, jak i powinno być. Wspomina się to również w „Idra Raba”.
17) I potrzebują stanu „ibur” – zatrzymania i opóźnienia czasem na 12 miesięcy, jak wspomina się w „Tikunim” w artykule, który nazywa się „Linia pomiaru”. A przyczyna jest w tym, żeby został naprawiony cały Acilut, zawierający 12 poziomów: Atik i nukwa, A’A i nukwa, wyższe Aw’I, ISZSu’T, Zo’N i Jakow i Lea. Jest to 12 pełnych parcufim. Dlatego niezbędny jest czas ibura dla zarodzenia, 12 miesięcy.
Or pnimi
17) Ibur – zatrzymanie i opóźnienie na 12 miesięcy: poziom malchut, przedstawiający sobą najbardziej skrócony ze wszystkich możliwych katnut, nazywa się słowem „ibur” od słowa „ewra” (gniew) i „dinim” (sądy), jak napisano: „I pogniewał się na mnie Stwórca z waszego powodu”. Jednak należy tu zrozumieć, że są to 3 sfiry według grubości, wewnętrzny sens trzech linii, które nazywane są NeH’I, gdyż obiekt, który jest mniejszy od tego nie nazywa się parcuf, jak pisze Ari („Ec Haim” szaar 30 p.2). W kabbale mówi się: „I jest studnia w polu i leżą nad nią 3 stada owiec, które są NeH’I”. Dlatego że bez względu na to, że cały poziom – jest to tylko jedna sfira malchut, lecz ponieważ jest tam naprawienie linii, czyli są tam 3 jakości: prawa, lewa i środkowa. I te 3 jakości należą do poziomu malchut, są nazywane necah, hod, jesod. Dlatego my rozróżniamy ich umieszczenie według grubości jeden obok drugiego, żeby pokazać, że bez względu na to, że są tam 3 sfiry, one zupełnie nie powiększają poziomu malchut, i wszystkie 3 znajdują się na poziomie jednej sfiry, i zapamiętaj to. Istota miesięcy ibura – to odnowienie świateł, które parcuf wyprowadza i otwiera w przedłużeniu stanu faz ibura, tworzących lub 7 miesięcy, lub 9 miesięcy lub 12 miesięcy w ten sposób, że każde odnowienie (hebr. hidusz) świecenia nazywa się słowem miesiąc (hebr. hodesz). I tu mówi Ari, że ten ibur tworzy 12 miesięcy, żeby otworzyć 12 parcufim.
’I przyczyna jest w tym, żeby naprawić cały Acilut, zawierający 12 poziomów’: to znaczy, że dzięki wzniesieniu Ma’N na poziom, który nazywa się mecah, będący poziomem bina de-keter, tam wychodzi 10 sfirot na poziomie malchut, co nazywa się ibur, jak mówi się wyżej w poprzednim wierszu. Właśnie ten ibur powinien naprawić cały Acilut w całości do końca. A ponieważ jest to 12 poziomów, jest potrzebne 12 miesięcy.
Rzecz w tym, że ponieważ wszystkie poziomy, które zmniejszyły się, spadły i rozbiły się podczas szwirat kelim de-Nekudim, wszystkie one razem wzniosły się jako Ma’N dla tego ibura. Wyżej w tekstach Ari (p.2) mówi się, że one zawierają w sobie absolutnie wszystkie parcufim światów Acilut i BE’A (patrz w or pnimi p.4), gdyż wzniosły się wszystkie 4 poziomy ahoraim wyższych Aw’I i ISZSu’T, włączonych w rozprzestrzenienie trzech linii KaHa’B, które powróciły i zebrały się z góry, jak mówi się wyżej (p.2). Tak samo 7 świateł reszimot, które pozostały od siedmiu melahim, które upadły w BE’A. I tak, 4 ahoraim Aw’I i ISZSu’T włączają wszystkie parcufim Ga’R, które wyszły w Acilut, a 7 świateł zawiera Zo’N czterech światów: Acilut i BE’A. Przecież wszystkie światy włączone w Ma’N, które wzniosły się dla ziwuga w keter, i dlatego wszystkie bezwzględnie powinny zostać naprawione za pośrednictwem tego ibura.
Ty już wiesz, że istnieje odwrotna zależność pomiędzy światłami i kelim. Tak, w kelim na początku rosną wyższe, a w światłach odwrotnie – niższe obłaczane są na początku. Dlatego wychodzi, że poziom ibur, który nazywa się NeH’I, obłacza się w kelim KaHa’B. I wychodzi, że za pośrednictwem wspólnego ziwuga, o którym mówi się wyżej, wyszło wszystkich 12 parcufim poziomu ibur jeden pod drugim – na początku KaHa’B de-Atik i nukwa, następnie KaHa’B de-A’A i nukwa, następnie KaHa’B de-Aw’I, następnie KaHa’B de-ISZSu’T, następnie KaHa’B de-Zo’N i następnie KaHa’B de-Jakow i Lea. Wszystkie one wyszły za pośrednictwem jednego wyższego ziwuga, jednak wyszły jeden pod drugim, odpowiednio do swoich poziomów.
18) I odnośnie światła mecah, które wspomina się w księdze Zohar w takiej postaci np.: „Kiedy Wyższy mecah otworzył się itd.”. Rzecz w tym, że wielka ilość światła, które obecne jest w tym miejscu, sprzyja przedłużeniu i rozprzestrzenieniu światła w dół. I tak jak w rosz A’K to miejsce będących w nim mohin, którymi są AWA’Ja de-A’B, i one znajdują się wewnątrz rosz, a mecah pokrywa i nakrywa ich z góry naprzeciwko nich, tam było miejsce ziwuga świateł mohin, które nazywane są A’B, ze światłami ozen, hotem, pe, które nazywane są Sa’G. Dlatego z tego samego miejsca, którym jest mecah, skupiony naprzeciwko mohin, stąd wyszedł ten nowy M’A, urodzony od ziwuga, o którym mówiło się wyżej. I to światło, które wyszło z mecah rozprzestrzenia się stąd i w dół, i główna część jego realności była od tabura A’K w dół, prawie do sijum raglin.
Or pnimi
18) Wiele światła, które jest obecne w tym miejscu, sprzyja przedłużeniu i rozprzestrzenieniu światła w dół’.’ Komentarz. Jak wyjaśniliśmy, wszystkie 4 ahoraim de-Aw’I i ISZSu’T i wszystkie 7 świateł od siedmiu melahim wzniosły się jako Ma’N w mecah. Również wyjaśniliśmy, że na początku odbył się ziwug na masach tylko na poziom malchut, co nazywa się ibur, i tym była naprawiona tylko mała część od wzniesionych tam wspólnych Ma’N, będących poziomem NeH’I każdego parcufa z parcufim świata Acilut. Dlatego pozostała tam wielka część Ma’N w ogóle bez naprawienia. I wszystkie te 4 poziomy: rosz i guf, włączone w ahoraim wyższego Aw’I, i 4 światła DaHGa’T i 4 poziomy rosz i guf włączone w ahoraim ISZSu’T, i 4 światła NeHI’M – wszystkie one pozostały tam bez naprawienia.
O tym on mówi: „wiele światła, które obecne jest w tym miejscu, sprzyja przedłużeniu i rozprzestrzenieniu światła w dół”. Gdyż dzięki temu one obróciły się w Ma’N do wyższych A’B-Sa’G, i za pośrednictwem tego ziwuga światła A’B, opuściła się niższa hej z miejsca mecah w miejsce pe, i wtedy odbył się ziwug na niższą hej, znajdującą się w miejscu pe i wyszedł na nią poziom keter de-M’A, którym jest zahar de-Atik, czyli pierwszy poziom Nowego M’A.
’To światło, które wyszło z mecah rozprzestrzenia się stąd i w dół’: dlatego, że to nowe światło, które wyszło z ziwuga A’B-Sa’G, rozprzestrzeniło się i przyszło w rosz alef de-Nekudim, stojącą z góry od tabura A’K i od niej w rosz de-Atik, która stoi na miejscu Ga’R de-Nekudim. I wyszedł rosz de-Atik od miejsca pe de-Nekudim w górę do tabura A’K i 10 sfirot de-guf od pe Nekudim w dół do ukończenia Aciluta.
Niezbędnym jest dobrze zrozumieć tę różnicę tego, co tu jest od wcześniejszych i poprzednich parcufim. Ponieważ we wszystkich parcufim było zjawisko wzniesienia masachu po jego całkowitym oczyszczeniu w rosz jego wyższego parcufa, czyli do swojego korzenia. Tu natomiast wzniósł się masach do jego wyższego jego wyższego – przecież wyższy Nowego M’A jest to parcuf Nekudim, i należało by jemu wnieść się w pe Ga’R de-Nekudim, a nie do A’B-Sa’G, które są wyższymi dla parcufa Nekudim. Jednak to Ari już wyjaśnił wyżej (p.4) i powiedział tam przyczynę: odbyło się to z tego powodu, że Ga’R de-Nekudim same nie są naprawione, i dlatego poziom wzniesienia Ma’N był do A’B-Sa’G. I głęboko nad tym pomyśl. I bez względu na to, że Ga’R de-Nekudim nie rozbiły się i nawet anulowane ahoraim zupełnie nie dotknęły ich, dlatego że one są tylko dodatkiem, od tego co otrzymały za pośrednictwem świecenia NeH’I de-A’K. Dlatego ich własny poziom, czyli to wszystko co wyszło od początku ich stworzenia, nie zostało odmienione, nawet najmniejsza część. Razem z tym wzniesienie do nich masachu i wszystkich reszimot, które w nim, stało się przyczyną obudzenia w nich stanu braku. Gdyż całe naprawienie Ga’R Nekudim odbywało się siłą „ahor be ahor”, czyli stanem nieznacznego świecenia, otrzymywanego od światła ozen. Dlatego że dzięki świeceniu ahoraim de-bina one zupełnie nie były zepsute od niższej hej, która w ejnaim, znajdująca się w keter Nekudim nad nimi i przeszkadzająca światłu hochma, ponieważ i bez niej one nie otrzymywałyby hochmy z powodu świecenia biny, która była obecna w nich, i która nie życzy hochmy, a tylko hasadim, jak powiedziano: „ki hafec hesed hu”.
Dlatego po tym jak masach i reszimot wzniosły się do nich przy tym, że wszystkie te reszimot jest to poziom Zo’N, potrzebujący świecenia hochmy, u których już było świecenie hochmy, ponieważ nawet 4 ahoraim de-Aw’I i ISZSu’T również reszimot od poziomu, który wyszedł na Ma’N jesoda de-A’K, który nazywany „waw i kropka”, i są poziomami Zo’N, jak wiadomo, i wtedy zmuszona Ima de-Nekudim zaprzestać stan ahoraim i nie może uczynić tego z powodu niższej hej, która jest nad nią, i dlatego objawi się brak od skrócenia hochmy z powodu niższej hej, która jest nad nią. I na skutek tego, że otworzył się brak, powinny również one wznieść się w Ma’N do swojego wyższego, żeby otrzymać naprawienie.
Dlatego zmuszone są Ga’R Nekudim wznieść się z masachem i reszimot do rosz ich wyższego, którym jest rosz Sa’G de-A’K i wszystkie stały się poziomem Ma’N do rosz Sa’G. I na początku włączył się masach w ziwug samego rosz Sa’G w ten sposób, że zwiększył się do poziomu awijutu keter masachu, dlatego że ostatni poziom, który był w masachu, w parcufie Nekudim jest to bhina alef, i wiadomo, że ostatni poziom zawsze znika z powodu poprzedniego oczyszczenia. W ten sposób teraz masach może pogrubić się do poziomu szoresz, który jest awijutem keter. Dlatego stwierdza się, że masach rosz de-Sa’G, wzniósł się dla tego ziwuga do poziomu jego mecah, czyli Galgalty, która jest keterem de-rosz, gdyż mecah jest to część Galgalty, a mianowicie poziom jej biny. I or elion dokonuje z masachem ziwug, na który wychodzi 10 sfirot poziomu malchut, gdyż bez względu na to, że niższa hej również jest włączona w ten masach, choćby z tego powodu, że stoi w keterze, w niej może otworzyć się tylko awijut de-keter, wyprowadzający tylko poziom malchut. I już wiadomo, że ten ziwug nazywa się poziomem ibur i są w nim 3 linie nazywane NeH’I.
Jednak tym jeszcze się nie kończy, ponieważ w tym ziwugu naprawia się tylko nieznaczna część reszimot znajdujących się w masachu. Dlatego był tam jeszcze wielki ucisk od dużej ilości świateł wszystkich reszimot potrzebujących naprawienia. I wiadomo, że u reszimot de-Zo’N jest wielka wieź z poziomem bina, czyli z Sa’G, żeby otrzymać od niej poziom światła hochmy, z powodu połączenia biny i Zo’N or jaszar. Dlatego wzniosły się w postaci Ma’N po raz drugi do Sa’G de-A’K i wtedy powrócił rosz Sa’G panim do znajdująych się wewnątrz niego mohin, czyli do poziomu HaGa’T de-A’B, które obłoczone są w jego rosz, jako mohin i neszama, i stały się A’B-Sa’G połączonymi w ziwugu, i nowe światło wychodzące z tego ziwuga sięgając rosz Sa’G, opuszcza niższą hej, która wzniosła się tam w mecah. Gdyż światła A’B zawsze są całe i żadne rozbicie ich nie dotyczy, to opuszcza niższą hej na miejsce pe, czyli w miejsce gdzie odbywa się ziwug w guf A’B. Na skutek przyjścia niższej hej na swoje miejsce w pe, otrzymał od niej masach poziom 4 de-itlabszut i poziom 3 de-awijut, który jest w niej, i wtedy or elion dokonujące ziwuga z masachem, wyprowadza 10 sfirot poziomu keter. Ten poziom wyszedł na masach i reszimot włączone teraz w rosz samego Sa’G, a stąd opuścił się masach do miejsca tabur de-A’K, czyli do niższego Sa’G, i tam również wyszły te same 10 sfirot na poziomie keter, będące poziomem rosz alef de-Nekudim. A stąd opuścił się masach na miejsce pe de-Nekudim i tam również wyszło 10 sfirot poziomu keter, i te 10 sfirot – jest to poziom rosz de-Atik – zahar. I od pe Nekudim w dół rozprzestrzeniło się z góry w dół 10 sfirot de-guf, które nazywane są Za’T de-Atik.
W rzeczywistości masach powinien był opuścić się na miejsce haze de-Nekudim, gdyż tam znajduje się jego prawdziwy korzeń, i dlatego że ten masach był z poziomu guf Nekudim, czyli od rozprzestrzenienia siedmiu melahim. Lecz ponieważ Ga’R de-Nekudim potrzebowali go, ponieważ otrzymują od niego poziom keter, one utrzymują go na ich miejscu. Co więcej on uważa się ich poziomem zahar (drugi wariant z rękopisu autora: prawidłowo, że Atik obłacza guf de-rosz alef Nekudim, gdyż Atik jest rosz alef Aciluta. I jeszcze trzeba zwrócić uwagę, że bez względu na to, że praktycznie Ga’R Nekudim stoją poniżej tabura A’K z powodu bhiny dalet, która wymieszała się w nich, faktycznie one obłóczone od pe rosz Sa’G i w dół, a Acilut – w dół od tabura Sa’G). Dlatego, żeby dawać im Ga’R, brakujący u nich od początku ich stworzenia, jak to było wyjaśnione.
19) I tak z rozpoczęciem naprawienia ósmego meleha, Adar rozpoczął wybierać z nich nicucot, jak również kelim i wszystko co on wybrał z nich, to były tylko części nukwy we wszystkich parcufim. Gdyż na początku za pośrednictwem wyższego ibura, o którym mówiło się wyżej, rozpoczął wybierać najlepsze ze wszystkich i z tego powstała nukwa de-Atik, po tym jak wymieszało się światło RaPa’H nicunin ze światłem kropki keter, która pozostała w Acilucie i również kelim melahim wymieszały się z nowymi kelim Nowego M’A, z wszystkiego wynikła nukwa de-Atik i Atik, i w ten sam sposób we wszystkich.
Or pnimi
19) Rozpoczął wybierać z nich nicucot, jak również kelim’:’ gdyż oprócz tego, że wybiera on światła Bo’N, czyli reszimo, on wybiera również nicucin i kelim, tak jak dzięki odbiorowi świateł reszimot, również i kelim otrzymują swoje naprawienie, dlatego że reszimot naprawiają i wznoszą swoje kelim.
Sens tego jest w tym, że on udziela im od swojego światła, jak mówi się wyżej, tak, że rosz dziesięciu sfirot Nowego M’A, który wyszedł dzięki wyższemu ziwugowi A’B-Sa’G, obłacza się w miejscu Ga’R de-Nekudim, i one otrzymują od niego poziom keter. I to oznacza, że nowy M’A wybrał Ga’R de-Nekudim, naprawił je, żeby one stały się poziomem nukwa dla niego, czyli, żeby otrzymały od niego światło. Dlaczego to nazywa się słowem wybieranie? Dlatego, że każdy poziom Nowego M’A wybrał dokładnie te części Bo’N, które odnoszą się do jego poziomu. Wszystkie reszimot Bo’N od Ga’R i do Za’T wzniosły się jednocześnie jako Ma’N (patrz p.17 or pnimi), a nowy M’A odebrał je stopniowo jedne po drugich, czyli zgodnie z otwarciem jego własnego poziomu: kiedy był stworzony Atik de-M’A, on wybrał najczystszy Ma’N, czyli Ga’R Nekudim i dołączył ich do siebie jako nukwę de-Atik, następnie kiedy był stworzony A’A de-M’A on wybrał część należącą do jego poziomu i przyłączył do siebie w postaci swojej nukwy, itd. w ten sam sposób, dlatego nazywane słowem „wybieranie”.
’Nukwy we wszystkich parcufim’: wszystkie zaharim wyniknęły z Nowego M’A, a wszystkie nukwot wyniknęły ze świateł nicucim i kelim, które pozostały od Nekudim po rozbiciu kelim. Dlatego w Aw’I i Zo’N jest wspólność Bo’N również i w zaharim, jak i jest wspólność M’A również w nukwot. I to wyjaśnia się w odpowiednim miejscu.
’Wyższy ibur, o którym mówi się wyżej rozpoczął wybierać najlepsze ze wszystkich’: dlatego że odbiór zaczyna się podczas pierwszego ziwuga wzniesienia Ma’N w mecah rosz de-Sa’G, który odbył się w rosz samego Sa’G. Wtedy wyszedł tylko poziom malchut, jak wyjaśniono wyżej (p.17). I dlatego, że wyszedł tylko ten poziom i ibur Nowego M’A, natychmiast były wybrane jemu z łączności Ma’N de-Bo’N światła, nicucim i kelim, należące do niego w tej ilości i jakości poziomu tego ibura, i wzniosły się z BE’A w Acilut i naprawiły się tam w stanie „gimel go gimel”. I już wyjaśniliśmy, że ibur są to 3 sfiry NeH’I i one obłaczane są w 3 wyższe kli KaHa’B zgodnie z odwrotnością zależności, istniejącą pomiędzy światłami i kelim (patrz p.17). Dlatego wychodzi, że teraz były wybrane i wzniosły się z BE’A dzięki poziomowi ibur tylko najczystsze kelim z kelim i nicucot, które spadły w BE’A, czyli z kelim KaHa’B. To jest to o czym mówi Ari: „na początku za pośrednictwem wyższego ibura rozpoczął odbierać najczystsze ze wszystkich”.
’I z tego wynikła nukwa de-Atik’: on chciał powiedzieć „Za’T de-nukwa de-Atik”, jednak dla Ga’R nukwy de-Atik nie była wybrana nawet najmniejsza część z nicucim i kelim de-BE’A, a były stworzone one z Ga’R de-Nekudim, z tych poziomów, które nie były zupełnie dotknięte rozbiciem.
20) I po tym, za pośrednictwem ziwuga zahar de-Atik z nukwą wzniosły się i były wybrane nicucot, które spadły w dół z części przydatnych dla nukwy de-A’A, i one weszły w miejsce ibura, co nazywa się w kabbale „maim nukwin” i tam są naprawiane dzięki temu, że znajdowały się tam podczas ibura, i stają się parcufem.
Or pnimi
20) Ziwuga zahar de-Atik itd. część godna nukwy de-A’A: tu Ari powiedział w skrócie, opierając się na inne miejsca, gdyż pomiędzy ziwugiem ibur, o którym mówi wyżej i ziwugiem zahara z nukwą de-de-Atik, był jeszcze ziwug gadluta za pośrednictwem A’B-Sa’G, który wyprowadził niższą hej z mecah w pe, kiedy wyszło 10 sfirot rosz i guf de-Atik na poziomie keter (patrz p.18 or pnimi), ponieważ jak wiadomo ziwug nie jest możliwy jeżeli parcuf znajduje się w stanie ibur. A po ziwugu de-gadlut A’B-Sa’G, kiedy Atik i nukwa sięgnęli poziomu keter, one połączyły się w ziwugu i uczyniły odbiór nukwy de-A’A. Oprócz tego on nie wyjaśnił, jak był stworzony zahar de-A’A. Dlatego nie było wygodne wyjaśniać tu, w jaki sposób zostały odebrane tylko nukwot de-Acilut, i jak one nabywają imię Bo’N.
Gdyż w ogóle pytania powiązane z M’A i Bo’N i charakter ich połączenia są bardzo porozrzucane w tekstach Ari, i opisane bardzo ścisle, jest wielka niezbędność połączenia zasadniczych stanów znajdujących się w nich w jednym miejscu, żeby mieć możliwość skomentować wiele drobiazgów, które podaje Ari.
Przede wszystkim należy wyjaśnić różnicę Nowego M’A od Bo’N. Wiedz, że cała różnica jest w szczególności wzniesienia niższej hej. Gdyż wszystkie kelim, które są w Bo’N znajdują się w stanie, który nazywa się „niższa hej w ejnaim”, gdyż w ten sposób one wyszły od początku ich stworzenia. A w Nowym M’A jego kelim znajdują się w stanie „niższa hej, która wzniosła się w galgaltę”, ponieważ takimi one wyszły od początku ich stworzenia, a każdy wychodzący w parcufie na początku stworzenia nie zmienia się nigdy. I bez względu na to, że następnie on otrzymuje dodatek gadlut, kelim katnuta nie są zmieniane z tego powodu, i ich ilość nie zwiększa się. Lecz te same kelim według ilości i właściwości, które były u niego w katnucie rosną poziomem i grubością podczas gadluta. Zrozum i zapamiętaj to.
I wyjaśniliśmy ziwug ibura Nowego M’A, źródło którego to masach de-guf Nekudim, który oczyszcza się i wznosi się do rosz Sa’G, i z powodu włączenia jego w ziwug, odbywający się tam, pogrubia się tylko na miarę awijut keteru, i dlatego w ziwugu z or elion wznosi się or hozer tylko na poziom malchut. Odbywa się to z tego powodu, że jego ostatni poziom, który był u niego w guf de-Nekudim, jest to bhina alef, i on zniknął razem z oczyszczeniem masachu. Jednak należy żebyś pamiętał, że poziom itlabszut zawsze pozostaje również i od ostatniego poziomu, dlatego i tu również jest bhina alef itlabszut. Więc wyszedł tu również poziom bhiny alef, czyli poziom Z’A, lecz w stanie zahar, to oznacza, że nie ma u niego ziwuga jak tylko na skutek połączenia z nukwą, u której jest awijut, ponieważ ziwug nie jest możliwy bez awijutu (patrz cz.6 wewnętrzne spostrzeganie p.14). Dlatego w rzeczywistości jest tu poziom Z’A, jednak jeżeli popatrzeć z punktu widzenia kelim – nie ma tu kelim oprócz jak na poziomie malchut, dlatego nazywa się poziom imieniem NeH’I, które przedstawiają sobą 3 sfiry poziomu malchut, chociaż jest tam rzecz jasna i poziom Z’A który jest HaGa’T, czyli 3 sfiry w awijucie na poziomie Z’A, lecz tak, że one obłóczone wewnątrz tych NeH’I, dlatego że ten poziom przyszedł od reszimot de-itlabszut, od którego nie ma kelim.
I wiedz, że osnowa imienia M’A – jest to Z’A, jak powiedziano wyżej, gdyż malchut nigdy nie nazywa się imieniem M’A. Dlatego M’A zawsze uważa się jak pół parcufa zahar, dlatego że nie ma u niego samodzielnego ziwuga, gdyż ma on tylko obłóczenie i jego naprawienie jest w połączeniu z awijutem poziomu nekewa. I zostały wyjaśnione zahar i nekewa poziomu Nowego M’A – jest to reszimot bhiny alef de-itlabszut i poziom niższej hej w galgalcie, która nazywa się mecah, i jest to poziom malchut z punktu widzenia awijut.
I tu trzeba wiedzieć ważną zasadę, według której nukwa Nowego M’A, o której mówi się wyżej, będąca jego malchut, pozostała ukrytą w rosz de-Atik, lecz we wszystkich parcufim znajdujących się poniżej de-Atik ona zupełnie nie przejawia się.
I wiedz, że niższa hej, ukryta w rosz de-Atik, otwiera się w guf w 2/3 niższych necah i hod de-Atik, jednak razem z tym wychodzi na zewnątrz z Aciluta i nazywa się „bet dadej beema”, jak o tym napisano w odpowiednim miejscu, lecz w całym Acilucie nie ma u niej żadnego przejawienia jej istoty, a otwiera się tylko jej świecenie.
I nie ma trudności w pytaniu: jak może być poziom M’A we wszystkich parcufim, gdyż M’A jest tylko właściwością itlabszut, która nie jest przydatna dla ziwuga z or elion, jak wspomniano wyżej? Lecz dlatego on i łączy się z awijutem, który jest w reszimot kelim de-Bo’N, i dlatego uważa się Bo’N jako nekewa de-M’A, ponieważ nukwa wykorzystywana tylko w rosz de-RADL’A, który jest rosz alef Nowego M’A i stąd i do dołu bierze dla niego reszimot awijutu Bo’N jako swoją nukwę. I zapamiętaj to.
Jednak zostało wyjaśnione, że M’A rosz alef, chociaż jest tam u niego poziom jego własnej malchut, jednak wybrał dla siebie Ga’R de-Bo’N jako nukwę. W rzeczywistości ten ziwug jest całkowicie zanikający, i są również wątpliwości odnośnie właściwości tej nukwy, o czym pisze Ari w „szaar RADL’A” w „Ec Haim”, i tu nie jest miejsce mówić o nich. I ja wyjaśniłem te wątpliwości w komentarzach „Panim mejrot we panim masbirot” do „Ec Haim” (str.246, 259) i tam zobacz.
Główna różnica pomiędzy kelim de-M’A i kelim de-Bo’N istnieje podczas katnuta, czyli w ibur, dlatego że od strony kelim de-Bo’N powinien być również od stanu ibur pełny poziom Z’A, czyli 3 linie HaGa’T i 3 linie NeH’I, gdyż katnut de-Bo’N jest to „niższa hej w ejnaim”, która pozostawiła na poziomie Acilut na każdym poziomie 2 kli – keter i hochmę, a binę i Zo’N wyprowadza, jak wiadomo na poziom BE’A. Dlatego są w każdym parcufie 2 światła: ruach i nefesz, obłoczone w te 2 kli keter i hochma. Jednak od strony kelim de-M’A gdzie niższa hej wzniosła się w keter, pozostała w Acilucie na każdym poziomie tylko jedna sfira, sfira keter, a 9 niższych każdego poziomu wyszło na zewnątrz poziomu. Dlatego w ziwugu katnuta jest tylko poziom Z’A de-itlabszut, czyli poziom HaGa’T, lecz nie ma u niego kelim i poziomu awijutu malchut, u której jest kelim. Dlatego obowiązkowo HaGa’T powinne obłóczyć się wewnątrz NeH’I, czyli w kelim poziomu malchut.
Z wyjaśnionego zrozum różnicę, istniejącą pomiędzy Ga’R de-Acilut i Zo’N de-Acilut. W Ga’R de-Acilut jest miejsce tylko na 2 ziwugi: ziwug de-katnut, który nazywa się ibur i ziwug de-gadlut. Lecz w Z’A jest miejsce na 3 ziwugi, które nazywane są ibur, jenika, mohin.
Przyczyna w tym, że istnieje wielka różnica pomiędzy nukwin dwóch parcufim Atik i A’A i nukwin de-Aw’I i Zo’N. Nukwin Atik i A’A wynikają z poziomu keter de-Nekudim, które zupełnie nie zostały dotknięte poprzez rozbicie i one pozostały przy całym świetle z dziesięciu sfirot, które było przyciągnięte do nich z nikwej ejnaim de-Sa’G, czyli w tej samej mierze, w jakiej one wyszły podczas katnuta Nekudim. Dlatego widzimy, że podczas ziwuga de-Atik i nukwy wyprowadza się poziom katnut de-A’A, który nazywa się ibur. On rodzi się stąd na poziomie Z’A w doskonałości, przedstawiającym sobą światła ruach i nefesz w kelim HaGa’T NeH’I. I bez względu na to, że zahar de-de-Atik jest to poziom M’A, gdzie nie ma kelim w jego HaGa’T, gdyż jest to poziom Z’A de-itlabszut, jak mówi się o tym wyżej, ale dzięki jego przebywaniu na poziomie NeH’I nukwy de-Atik (w łonie nukwy de-Atik), u której i katnut jej od niższej hej w nikwej ejnaim, on nabywa kelim de-HaGa’T, które są w nikwej ejnaim. Przecież pierwszy ziwug katnuta Atik i nukwy wyprowadza parcuf de-A’A na poziom Z’A w pełni, w kelim de-HaGa’T i kelim de-NeH’I. W ten sam sposób, kiedy odbywa się ziwug A’A i nukwy dla potrzeb katnuta Aw’I, który nazywa się ibur, one rodzą się na poziomie Z’A w całości, dlatego że i nukwie de-A’A nie jest potrzebny jej zahar w ziwugu katnuta, gdyż ona przedstawia sobą poziom keter de-Nekudim, dlatego ona dała dla Aw’I kelim de-HaGa’T w postaci „niższa hej w ejnaim”, i wyszły Aw’I w pełnych kelim HaGa’T i NeH’I. Lecz u nich brakuje Ga’R, dlatego one wznoszą Ma’N po raz drugi dla ziwuga de-gadlut, żeby Atik i nukwa stworzyły jednorazowo Ga’R de-A’A. I w ten sposób A’A i nukwa połączyły się w ziwugu i stworzyły Ga’R de-Aw’I. I tak w tych dwóch ziwugim ukończyła się cała ich doskonałość.
Inna sprawa Z’A. Tak jak u Aw’I nie ma nukwy w jej pełni nawet od strony katnut de-Bo’N, dlatego nawet stan katnut de-Bo’N ona powinna otrzymać od swojego zahara ze stanu M’A. Jak pisał Ari (Ec Haim szaar 40 p.8). Więc ziwug Aw’I de-katnut dla potrzeb ibura de-Zo’N odbył się w iburze z powodu M’A, a tak jak M’A jest to tylko poziom Z’A od itlabszut, a od awijut jest u niego tylko malchut, dlatego jest u niego tylko kelim NeH’I, a poziom HaGa’T zmuszony obłóczyć się wewnątrz NeH’I. Więc z tego powodu, że Z’A urodził się na poziomie NeH’I, a HaGa’T obłoczone w niego, i jest u niego tylko kelim de-M’A, czyli poziomu malchut, która za pośrednictwem naprawienia linii dzieli się na NeH’I.
I dlatego, żeby dopełnić się w kelim HaGa’T, on potrzebuje ziwuga de-jenika, gdyż dzięki skarmianiu mlekiem swojej matki, on sięga poziomu kelim od niższej hej w ejnaim, jak napisano: „oczy twoje omyte mlekiem i ozdobione”. Za pośrednictwem tego ziwuga on nabywa kelim de-HaGa’T i wtedy wypełnia się w nim poziom Z’A poziomami nefesz, ruach w pełni, tak, że ruach obłacza się w kelim de-HaGa’T, jak do niego należy, a nefesz w kelim de-NeH’I. I żeby osiągnąć również Ga’R, on powinien wznieść się jako Ma’N do ibura bet de-mohin, i wtedy czynią ziwug Aw’I na stan gadlut i dają jemu mohin de-Ga’R, i wtedy wypełnia się on całkowicie. Przecież nie ma u Z’A doskonałości zanim odbędą się nad nim 3 ziwugi: ibur alef dla „gimel go gimel”, czyli HaGa’T wewnątrz NeH’I, na skutek tego jest u niego tylko kelim od strony M’A, następnie ziwug de-jenika, dzięki któremu on otrzymuje kelim od strony Bo’N, od niższej hej w ejnaim i osiąga wtedy kelim de-HaGa’T, i rozprzestrzenia się wtedy HaGa’T w NeH’I, gdyż jest już u nich kelim, następnie po tym ibur bet de-mohin i wtedy otrzymuje on swój Ga’R.
Jednak Ga’R de-Acilut, którymi są Aw’I i A’A nie potrzebują ziwuga de-jenika, ponieważ z ziwuga ibura alef one osiągają kelim de-Bo’N na skutek tego, że u nukwy wyższego jest w pełni światła de-Bo’N od stanu „niższa hej w ejnaim” i ona nie potrzebuje dlatego poziomu zahar de-M’A, jak powiedziano wyżej. I dlatego od razu po urodzeniu jest u nich kelim de-HaGa’T NeH’I w pełni. Jednak rzecz jasna jest im niezbędny ibur bet de-mohin. Więc im nie jest potrzebne więcej dwa ziwugim, którymi są ibur alef de-katnut i ibur bet dla mohin.
A teraz przejdziemy do istoty napisanych tu słów Ari, który mówi: „na początku za pośrednictwem wyższego ibura, o którym mówiło się wyżej, rozpoczął wybierać najlepsze ze wszystkich, i z nich powstała nukwa de-Atik”. To oznacza, że pierwsze wzniesienie Ma’N, kiedy wzniosły się wszystkie poziomy ahoraim de-Aw’I i ISZSu’T i siedem świateł siedmiu melahim tak, że wszystkie one były włączone w masach Nekudim, który oczyścił się i wzniósł się do stanu masach de-rosz Sa’G, o czym mówiono wyżej (patrz p.1). Wtedy wyszedł tam poziom katnut de-Atik i jego nukwy, dlatego że stan Bo’N, włączony w masach, który wzniósł się, połączyły się z tym nowym ziwugiem, lecz w cześciach najwyższych w nich, czyli keter de-Bo’N. Następnie wzniosły się Atik i nukwa jako Ma’N w rosz de-Sa’G z A’B dla drugiego ziwuga gadluta, będącego mohin. I światło A’B opuściło niższą hej z ejnaim rosz Sa’G w pe, gdyż to miejsce ziwuga odbywa się w guf A’B. I wtedy wychodzi poziom keter i opuszczają się Atik i nukwa na swoje miejsca i wyprowadzają 10 sfirot z dołu do góry na poziomie keter, jako swoją rosz, po czym rozprzestrzeniają się również z góry w dół, jako ich guf. Jednak trzeba pamiętać, że razem z tym nie zmieniły się poziomy katnuta w nich, które wyszły w ich pierwszym ziwugu, ponieważ wszystkie 10 sfirot tych rosz i guf rozprzestrzeniły się w pierwszym kli de-keter, które było u nich podczas katnuta, gdyż z poziomu bina de-keter i do góry wyszło 10 sfirot de-rosz na poziomie keter, a od biny i w dół wyszło 10 sfirot de-guf w ten sposób, że kli de-keter, które przedtem było tylko jedną kropką, rozprzestrzeniło się teraz w pełny parcuf rosz i guf do sijum Aciluta.
O tym mówi Ari: „Następnie za pośrednictwem ziwuga zahar de-Atik z jego nukwą wzniosły się i były wybrane nicucot, które spadły poniżej przydatnej części, w nukwę de-A’A, i one weszły w miejsce ibura, w postaci Ma’N, i stały się parcufem.’”’ Wyjaśnienie. Wiadomo, że połączenie wszystkich Ma’N, należących do wszystkich czterech światów ABE’A wzniosły razem, wewnętrzny sens „reszimot, włączone w masach”, do rosz Sa’G, jednak każdy parcuf przyjął to, co odnosi się do jego poziomu, a resztę odłożył dla poziomu, który idzie po nim. I tak samo drugi parcuf przyjął z tej samej wspólnej część Ma’N należącą do jego poziomu, a resztę odłożył dla poziomu, który idzie po nim. I w ten sposób uczyniły wszystkie poziomy do końca Asia. Już były wyjaśnione 2 rodzaje Ma’N, które wybrał rosz de-Sa’G dla dwóch ziwugim – katnut i gadlut de-Atik i nukwy. A resztę pozostałych Ma’N pozostawił do odbioru de-Atik i jego nukwy dla A’A i jego nukwy.
Na początku wybrał Atik część Ma’N odnoszącą się do ziwuga katnut A’A i nukwy, która jest istotą ich stworzenia, dlatego że osnowa parcufa – z ziwuga de-katnut, lecz ziwug de-gadlut nie jest osnową w żadnym parcufie, a uważa się tylko jako dodatek, rola którego znajdować się w parcufie, jak znajduje się pieszy na drodze, lecz nie na stałe. Odpowiednio różnią się parcufim Acilut od parcufim A’K, gdyż parcufim A’K wychodzą we wszystkich rodzajach za jednym razem, a w parcufim Acilut nawet Ga’R, który jest w nich, wychodzi za pomocą dwóch ziwugim. Przyczyna tego już była wyjaśniona w poprzednich częściach, odbywa się to na skutek wzniesienia niższej hej w ejnaim, wewnętrzne włączenie miary rahamim w din. Dlatego w parcufim Nekudim wychodzi niższa hej w ejnaim na stałe, a tu w Acilut wychodzi niższa hej w mecah na stałe, jednak wspólne w stałym stanie to, że niższa hej znajduje się w ejnaim, jak mówi się o tym wyżej. I wiedz, że ten dodatek, który wynikł tu, służy przyczyną dla każdego naprawienia, gdyż rozbicie, które odbyło się w Nekudim, odbyło się z powodu słabości parsy, dlatego że podczas przyjścia nowego światła gadlut, przebijającego parsę, nie ustawiła parsa siły, żeby nie rozprzestrzeniło się światło również i do światów BE’A, i całkowicie zostało anulowane C’B. Lecz teraz na skutek wzniesienia niższej hej w mecah otrzymała parsa wielką siłę od keteru będącym korzeniem każdego parcufa. Dlatego wzmocniła się parsa tak, że podczas gadluta, kiedy opuszcza się nowe światło i przebija siłę parsy, jednak nie świeci nowe światło w dół od parsy do BE’A. I dlatego jest teraz istnienie u gadluta, że nie anuluje katnut. I wyjaśnienie tego jeszcze będzie z przodu.
Po tym jak wyszły A’A i jego nukwa w stanie katnut, jak mówiło się o tym wyżej, powrócił A’A i wzniosł się jako Ma’N do de-Atik i nukwy, i wtedy wybrał Atik i nukwa Ma’N ze wspólności pozostawionej dla nich poprzez Sa’G dla potrzeb A’A, czyli poziom gimel de-awijut, znajdującego się we wspólności Ma’N. I wtedy odbył się ziwug w Atiku i nukwie, i wyszło 10 sfirot na poziomie hochma. I ten poziom uważa się za poziom M’A. Dlatego że jest reguła, że każdy poziom, który wyszedł na nowo uważa się AWA’Ja de-M’A de-alefin. I dla A’A de-M’A było wybrane z niższej połowy keteru de-Nekudim i to stało się poziomem jego nukwy, której on daje swój poziom hochma. I zrozum to.
I reszta od Ma’N, poniżej poziomu A’A, dał Atik dla A’A i jego nukwy, i one wybrały od nich Ma’N odnoszący się do Aw’I de-M’A, czyli dla dwóch ziwugim – katnuta i gadluta, w ten sposób, że na początku odebrały Ma’N odnoszący się do katnuta de-Aw’I i urodziły się Aw’I poziomu Z’A. I następnie wzniosły się jako Ma’N do A’A i nukwy, i one wybrały Ma’N bhiny bet i wyprowadziły 10 sfirot na poziomie bina. I opuściły się Aw’I de-M’A na swoje miejsca i obłoczyli się na HaGa’T de-A’A. A dla poziomu nukwy odebrały Za’T hochmy i biny de-Bo’N, jak będzie napisane w odpowiednim miejscu.
Resztki Ma’N, które pozostały po odbiorze de-Aw’I, odłożył A’A dla Aw’I. I one wybrały Ma’N, który odnosi się do Zo’N, wybierając na początku odnoszące się do katnut, i dokonały ziwug na ten Ma’N, i wyprowadziły katnut de-Zo’N, przedstawiający sobą poziom NeH’I i HaGa’T wewnątrz niego, jak to mówiło się wyżej. A następnie – odnoszące się do ziwuga de-jenika i dopełniły się poziomem HaGa’T. I opuściły się i obłoczyły się poniżej tabura A’A, jak napisano o tym w odpowiednim miejscu. Reszta, która pozostała po odbiorze de-Zo’N, odłożyła Aw’I dla Zo’N, a te w ten sam sposób wybrały je dla parcufa Atik de-Bria. A Atik – dla A’A i dalej podobnie, jak w pięciu parcufim Acilut. Również i Zo’N de-Bria odebrały z reszty wspólności Ma’N, który był pozostawiony im poprzez Aw’I de-Bria dla potrzeb de-Atik świata Jecira, i Atik odebrał dla A’A itd. do Zo’N de-Jecira, a Zo’N de-Jecira odebrały dla de-Atik de-Asia, Atik de-Asia dla A’A de-Asia itd., dopóki nie były odebrane Zo’N de-Asia w Aw’I de-Asia. A reszta od tych wyborów Zo’N de-Asia uważane już jako końcowe sigim i nieprzydatne dla połączenia do świętości, dlatego one spadły w klipot, z których wybudowane ABE’A klipot. Jednak w nich pozostało wiele nicucin świętości, co więcej najważniejsze pośród nich idą do odbioru za pośrednictwem neszamot sprawiedliwych w każdym pokoleniu do końca naprawienia. I kiedy ukończą się wszystkie wybory, to spadnie budowa ABE’A klipot, gdyż zostanie wyczerpana cała ich siła życia, którą są nicucin przydatne dla świętości. Wtedy odbędzie się powiedziane: „Pochłonięta śmierć na wieki itd.”.
21) I w ten sam sposób A’A wybrał dla nukwy de-Aw’I, a Aw’I dla potrzeb Zo’N. Każdy poziom malchut, który w nich, ponieważ tak są nazywane te melahim, gdyż z nich wyniknęły wszystkie malchujot, i w ten sam sposób we wszystkich dziesięciu sfirot każdego parcufa był odbiór we wspomnianej kolejności, a to, co nie mogło być wybrane i wznieść się w świat Acilut, nawet w niższą nukwę Z’A, pozostało w Bria i z nich wyniknęły następnie wszystkie części Bria zgodnie z kolejnością poziomów. A nicucot Bria nie jest możliwe odebrać za pośrednictwem Aw’I de-Acilut, dlatego że one nie mogą wznieść się wyżej Zo’N, lecz one odbierane w brzuchu nukwy de-Z’A za pośrednictwem ziwuga z nią.
22) I tam wybiera się tylko poziom Atik de-Bria, a tam wybiera się A’A de-Bria, a w A’A wybierany Aw’I de-Bria i w ten sam sposób zawsze. Gdyż niemożliwym jest w żadnej części rozebrać się powyżej miejsca jej poziomu – nie w miejscu, nie w czasie, tylko jeden za drugim. Jak w kolejności poziomów, tak i w kolejności czasu ich naprawienia. I to wszystko rzecz jasna będzie wyjaśnione.
23) Więc tylko poziomu otwartej malchut nie ma w A’A, a tylko w jego ateret jesod, gdyż wszystko to – zahar, a nukwa jest tam nieobecna. Również i w Atik Jomin jest nieobecna nukwa, a tylko ateret jesod de-Atik – jest on nukwa, jak i w A’A. Jednak następnie otwiera się malchut, która nazywa się „rosz tak wysoki, że nie osiągalny”, co nazywa się Atik Jomin, który jest powyżej wszystkich tych dziewięciu sfirot de-A’A.
Or pnimi
23) Tylko poziomu otwartej malchut nie ma w A’A itd. tak samo i w Atik Jomin: jak wyjaśniono wyżej (patrz p.20 or pnimi), niższa hej de-M’A ukryta w rosz de-Atik, i jej istota nie przejawia się w całym Acilucie. Uważnie wyjaśniej to tam.
Otwiera się malchut, która nazywa się „rosz tak wysoka, że nie osiągalna” itd.: ona nazywa się rosz de-Atik Jomin, która jest rosz alef de-Acilut i tam ukryta jest niższa hej. A światło przejawia się w malchut świata Acilut, czyli w malchut, która stała się ukończonym parcufem dla nukwy Z’A.
24) I w tym jest wewnętrzny sens wyrażenia „silna kobieta, wieniec swego męża”, gdyż będzie w przyszłości większa niż słońce i w tym jest wewnętrzny sens słów „stanie się kamieniem węgielnym”. Gdyż wtedy kiedy przejawi się ta malchut z dołu, otworzy się nazywane w kabbale „rejsza de lo-itjada”, i w tym pytaniu będzie wyjaśnione dla ciebie, jak każdy poziom malchut wyższego świata, sam staje się poziomem Atik świata, który znajduje się poniżej niej, i zrozum to. Więc 9 sfirot de-A’A i wyższa rosz (nie poznawalna głowa), która jest powyżej wszystkiego – jest to poziom Atik.
Or pnimi
24) I w tym jest wewnętrzny sens wyrażenia „silna kobieta, wieniec swojego męża”, ponieważ będzie w przyszłości większa niż słońce, i w tym jest wewnętrzny sens słów „stanie się kamieniem węgielnym”: to wskazuje na poziom malchut, która ukryta w rosz de-Atik Jomin, która nie otwiera się w swojej istocie dopóki wszystkie makifim Aciluta nie wejdą w jej 9 niższych jako wewnętrzne światła przedstawiające sobą 9 sfirot de-rosz i guf de-A’A z czterema jego obłóczeniami, które są Aw’I i Zo’N. I po tym otworzy się malchut, ukryta w rosz de-Atik, i jest to wewnętrzny sens napisanego „stanie się kamieniem węgielnym”, gdyż wtedy wszystkim stanie się widoczna jej wartość i jak ona stoi na czole kąta, którym jest rosz alef i wszystkie światy ABE’A, jest to jej porodzenie.
I on mówi: „9 sfirot de-A’A i wyższa nie poznawalna rosz, która jest wyżej wszystkiego – jest to poziom Atik”. Czyli jak wyjaśniono, A’A i wszystkie 4 jego obłóczenia: Aw’I i Zo’N, uważane są za rozprzestrzenienie dziewięciu jej niższych sfirot, a ona jest ich keterem, jak napisano o tym wyżej.
’Malchut wyższego świata sama staje się poziomem Atik świata, który znajduje się poniżej niej’: gdyż wszystkie sfirot niższego znajdują się z powodu masachu, pod oddziaływaniem wyższego, mocno zmniejszone poprzez masach, który przechodzą wszyscy, oprócz malchut wyższego, która nie przechodzi poprzez masach, a nabywa ten masach i przychodzi do niższego (patrz cz.3 tekst Ari rozdz.7 i or pnimi p.3).
25) I tak A’A i Atik – zahar przyjął cały M’A, a nukwa przyjęła cały Bo’N, chociaż jest podsłodzona i nie potrzebuje go. Lecz od Aw’I i dalej ’potrzebowały’zaharim wziąć na początku Bo’N de-nukwa, nawet jej katnut, żeby podsłodzić ją i następnie całkowicie oddać jej, a w nich pozostaje tylko korzeń od katnut. I w gadlut również bierze swoje i jej, a następnie oddaje jej dla jej parcufa tylko Bo’N. A M’A – jest to tylko jego świecenie, będące tylko świeceniem hasadim, lecz nie korzeniem, ponieważ korzeń pozostaje w nim. A w Bo’N odwrotnie, gdyż korzeń jego jest w niej, a w nim jest tylko światło. Lecz razem z tym, dlatego, że początkowo przyjął go, i jest w nim wielki korzeń od niego, dlatego jego daat jest doskonały. Lecz nukwa przyjmuje od M’A tylko jego świecenie, a istota jej jest od Bo’N, dlatego jej daat jest lekki nawet w gadlucie.
Or pnimi
25) A’A i Atik, zahar przyjął cały M’A, a nukwa przyjęła cały Bo’N’:’ w związku z tym, że zahar de-Atik jest to poziom keter, który wyszedł na niższą hej, która opuściła się z mecah w pe, i jest to Nowy M’A, gdyż wszystkie światła, które wyszły za pośrednictwem ziwuga w świecie Acilut, nazywane są imieniem AWA’Ja de-M’A. A wszystkie światła i kelim, ziwugim których wyniknęły w świecie Nekudim, nazywane imieniem AWA’Ja de-Bo’N. Dlatego kropka keter de-Nekudim, górną połowę której przejął Atik jako swoją nukwę, uważa się za AWA’Ja de-Bo’N. Dlatego że zahar jest to tylko M’A, a nukwa – Bo’N. W ten sam sposób zahar de-A’A jest poziomem hochma, który wyszedł na poziom 3 w świecie Acilut, dlatego on jest M’A, a jego nukwa z niższej połowy kropki keter świata Nekudim, i dlatego cała ona jest Bo’N.
’Podsłodzona i nie potrzebuje jego’: dlatego że rozbicie kelim zupełnie nie dotknęło sfiry keter Nekudim, i w niej jest całe światło, które wyszło z niej na początku jej stworzenia. Dlatego ona zostaje podsłodzona sama po sobie i nie potrzebuje M’A dla swojego naprawienia. I z punktu widzenia ziwug de-katnut jej nie trzeba nawet otrzymywać światła od Nowego M’A, gdyż jej światło jest ważniejsze niż u M’A, gdyż ona wyniknęła od stanu niższa hej w ejnaim (patrz wyżej p.20. or pnimi). Jednak od strony gadluta ona otrzymuje swoje Ga’R od M’A, jak napisano tam.
’Lecz od Aw’I i dalej, potrzebowały zaharim wziąć na początku Bo’N de-nukwa, nawet katnut, który w niej, żeby naprawić go’: ponieważ odbyło się anulowanie w ich ahoraim z powodu rozbicia kelim, więc nawet kiedy one znajdują się w stanie ziwuga katnuta, potrzebują Bo’N podsłodzenia nowym światłem katnuta M’A. Dlatego do przyjścia w parcuf nekewa, Bo’N powinien połączyć się z zaharem wewnątrz kelim M’A, żeby być uszlachetnionym i ukończonym, i następnie zahar sprzyja odwróceniu Bo’N w kelim nekewa. I uważa się zahar wyższym poziomem w stosunku do nukwy również i podczas katnuta. I dlatego uważa się, że pozostaje korzeń Bo’N w zaharze i tylko gałąź od niego wychodzi do nekewa. Jak wiadomo, w każdym wyższym i niższym, bez względu na to, że całe światło odnosi się do niższego, lecz na skutek tego, że ono przechodzi poprzez wyższego, pozostaje korzeń światła w wyższym, i tylko gałąź od niego przekazywana niższemu.
W nich pozostaje tylko korzeń od katnut. Oznacza, że pozostał w zaharim korzeń od Bo’N na skutek tego, że otrzymały go na początku, podczas katnuta, dlatego bez względu na to, że w następstwie oddały jego swojej nukwie, korzeń światła pozostał w zaharim, jak powiedziano o tym w kolejnym akapicie.
’A od M’A, tylko światło jego itd., lecz nie korzeń, ponieważ korzeń pozostaje w nim’. Wyjaśnienie. Ponieważ jest tu włączenie nekewa w zahar, dlatego że na skutek tego, że Bo’N przychodzi na początku do zahar, on okazuje się połączonym z M’A, który jest w zaharze, i dlatego otrzymuje Bo’N światła od M’A, a potem, kiedy on wpływa na kelim de-nekewa, jest u nekewa również poziom świateł de-M’A. Jednak główne, co jest w niej – to imię Bo’N. Lecz w zahar odwrotnie, gdyż główne w nim jest światło M’A, a Bo’N, który jest włożony w niego na skutek włączenia w niego nukwy, uważa się w nim tylko za właściwość świecenia lecz nie główną.
’Jego daat jest doskonały. Lecz nukwa itd., jej daat lekki nawet w gadlucie’: dlatego że w zahar jest hasadim i gwurot w pełni, czyli hasadim od M’A, a gwurot od Bo’N. Lecz z tego powodu, że również i korzeń Bo’N pozostaje w zahar, to hesed i gwura, które znajdują się w jego daat są pełne. Lecz u nukwy od istoty M’A, którymi są hasadim, znajdujące się w daat, jest tylko świecenie, dlatego jej daat lekki.
26) I wszystkie te M’A I Bo’N de-gadlut nazywane są znikającymi dodatkami, i pozostaje w obu tylko Bo’N de-katnut. Jest to w Zo’N, jednak w Aw’I na zawsze pozostają M’A i Bo’N, ponieważ było u nich na początku całkowite imię Bo’N podczas melahim we wszystkich dziesięciu sfirot. Jednak one również potrzebują M’A i Bo’N podobnie do tego, jak było opisane wyżej dla Zo’N, gdzie korzeń M’A jest w zahar, a jego świecenie w nukwie i odwrotnie w Bo’N. Ponieważ hochma i bina z jednej tylko biny. Dlatego ich korzenie – to dinim, a nie rahamim, chociaż one i M’A.
Or pnimi
26) M’A i Bo’N gadluta nazywane są znikającymi dodatkami’:’ gdyż tylko to, co wyszło na początku stworzenia, czyli stan katnut, który jest w nim, uważany jest za istotę parcufa, lecz to, co osiągnął później za pośrednictwem nowych ziwugim, uważa się dla niego dodatkami do istniejącej jego budowy, i może zniknąć z niego jak mówiło się o tym wcześniej.
’Pozostaje w obu tylko Bo’N de-katnut. Jest to w Zo’N’: wydaje się, że należałoby powiedzieć: M’A i Bo’N de-katnut. Przecież korzeń katnuta – jest to M’A, jak było wyjaśnione wyżej, i nawet Bo’N ma korzenie w M’A i potrzebuje go. Lecz należy odepchnąć istniejącą postawę i wyjaśnić, że M’A de-katnut nazywa się imieniem Bo’N, dlatego że jenika objawiająca kelim de-HaGa’T przychodzi od poziomu Bo’N, od stanu „niższa hej w ejnaim”, jak mówiło się o tym wyżej (patrz p.20 od słów „i dlatego, żeby dopełniły się”). I z tego powodu, że poziom tej Bo’N jest wyżej niż M’A, nazywa się cały Wa’K imieniem Bo’N. W ten sposób, że poziomy ibur i jenika de-Z’A uważane są za istotę stworzenia Zo’N, czyli: światła nefesz obłaczane są w kelim de-ibur, a światła ruach obłaczane w kelim de-jenika. Lecz ziwug de-gadlut M’A i Bo’N, czyli poziom Ga’R, i nawet Ga’R de-neszama, uważane są za dodatkowe poziomy i odchodzą kiedy jest przyczyna dla odejścia.
’W Aw’I na zawsze pozostają M’A i Bo’N, tak jak było u nich na początku całkowite imię Bo’N podczas melahim we wszystkich dziesięciu sfirot’: mowa idzie o M’A i Bo’N de-gadlut, dlatego że M’A i Bo’N de-katnut pozostają nawet w Zo’N, jak powiedziano wyżej, przyczyna jest w tym, że był u nich już całkowity pełny Bo’N podczas melahim – również od stanu Ga’R. Należy powiedzieć, że anulowanie ahoraim, które odbyło się w nich, wyniknęło nie z powodu ich samych, a z powodu synów, którymi są Za’T. Dlatego po tym jak powrócił i naprawił się Bo’N w stanie Ga’R, on uważa się za istotę ich stworzenia. I jest to reguła, każdy, który wyszedł w świecie Nekudim w całości, uważa się w świecie Acilut poziomem istoty parcufa, dlatego że raz naprawiony, nigdy już nie znika. I bez względu na to, że u Aw’I zostały anulowane ich ahoraim i one powróciły tam ahor be ahor, jednak na skutek tego, że mały stan ahor be ahor nie był z ich powodu, one uważane jakby całymi, i dlatego po naprawieniu w Acilut w stanie panim be panim ponownie nie powracają ahor be ahor nigdy, jak pisze Ari w kilku miejscach.
’Jednak i one również potrzebują M’A i Bo’N podobnie do tego, jak było opisane wyżej dla Zo’N’: bez względu na to, że był u nich pełny Bo’N dziesięciu sfirot podczas melahim i przynosi to korzyść im w tym, że znikną z nich M’A i Bo’N gadluta, jednak z tego powodu, że do ich ustawienia było u nich anulowane ahoraim w Nekudim, dlatego on (Bo’N) potrzebuje naprawienia od M’A i on jest zobowiązany przyjść w połączenie z M’A przed jego obłoczeniem w kelim de-nekewa. Tak samo jak było wyjaśnione to wyżej dla Zo’N. Z tego powodu jest M’A i Bo’N w zahar, i M’A i Bo’N w nekewa.
’Dlatego korzenie ich – dinim a nie rahamim, chociaż one i M’A’: oznacza, że jest tam korzeń dinim, gdyż z biny dinim budzi się, wewnętrzny sens wyrazu „bucyna de-kardinuta (iskra w ciemności), ukryta w łonie biny”. To będzie wyjaśnione w odpowiednim miejscu.
27) I tak zostało wyjaśnione, że imię M’A, nowe światło, łączy się z imieniem Sa’G, który nazywa się teraz imieniem Bo’N, który jest odbiorem siedmiu melahim z ahoraim de-Aw’I również. I jeden stał się zahar, a inny nukwa.
’Or pnimi
27) Bo’N, który jest odbiorcą siedmiu melahim z ahoraim de-Aw’I’:’ czyli od A’A i niżej, i również w siedmiu niższych sfirot de-Atik. Lecz w Ga’R de-Atik nie ma nic od ahoraim de-Aw’I i keter, co więcej, nie ma w nich nic od Za’T de-Nekudim jak wyjaśnia się tu.
28) Wyjaśnijmy strukturę imienia M’A. Rzecz w tym, jak wiadomo, że 10 sfirot de-Acilut są podzielone na 5 parcufim. Jednak również i parcuf de-A’A dzieli się na dwie cześci, i jest to Atik i A’A. I wiadomo, że taamim znajdują się w keterze, nekudot – w hochmie, tagin – w binie i otijet – w siedmiu niższych, jak wspomina się w Tikunim. I taki jest w rzeczywistości podział dziesięciu sfirot pomiędzy A’B, pomiędzy Sa’G, pomiędzy M’A i pomiędzy Bo’N. Lecz 10 sfirot Acilut, które tworzą się z tych połączeń M’A i Bo’N, nie przyjmują ich w tej kolejności.
Or pnimi
28) 10 sfirot de-Acilut podzielone jest na 5 parcufim’:’ to odpowiada pięciu wiadomym bhinot, tak na masach bhiny dalet wychodzi poziom keter, na masach bhiny gimel wychodzi poziom hochma, na masach bhiny bet wychodzi poziom bina, na masach bhiny alef wychodzi poziom Z’A i na masach bhiny szoresz wychodzi poziom malchut. I ty już dowiedziałeś się, że poziom Z’A, wychodzący na bhinę alef zawiera 6 sfirot HaGa’T NeH’I, i dlatego 5 wyżej wspomnianych poziomów dzieli się na 10 sfirot.
’Nie przyjmują ich w tej kolejności’: na skutek różnic istniejących pomiędzy M’A i Bo’N. Gdyż 5 wyżej wspomnianych poziomów, które wyszły w Acilut nazywane są Nowy M’A, dlatego że każde odnowienie światła, które wyszło w Acilut, i dopełnienie do świateł Bo’N, które już były w kelim podczas siedmiu melahim, nazywane są imieniem Nowy M’A. A stare światła, które były podczas melahim, nazywane są imieniem Bo’N. Razem z tym zrozum, że wszystkie światła pięciu wspomnianych wyżej poziomów, które wyszły na 5 bhinot, które są w masachu guf Aciluta – jest tym co określa się imieniem Nowy M’A. Lecz każdy z poziomów M’A przyjmuje sobie jedną sfirę z Bo’N jako nekewa (żona) dla siebie, jak wyjaśnia się tu, a w nich są zmiany: tak keter de-Bo’N jest podzielony na 2 i jego wyższa połowa łączy się z poziomem keter de-M’A, a jego niższa połowa łączy się z poziomem hochma de-M’A, są i inne zmiany. Dlatego parcufim Aciluta rozprzestrzenia się nie dokładnie w kolejności ich poziomów, gdyż powinno liczyć się również od poziomu Bo’N, który jest w parcufie.
29) Jednak Atik i A’A, które nazywane są keter de-Acilut, przyjmują od nich 2 poziomy imienia M’A: taamim – keter, nekudot – hochma. Gdyż u de-Atik cała jego strona zahar powstała z keteru, będącego taamim de-M’A, a u A’A cała strona zahar, która jest w nim powstała z hochmy, i jest to nekudot de-M’A. Skutkiem tego keter de-Acilut sam składa się z poziomów Atik i A’A, biorących keter i hochmą de-M’A jako zahar w nich, i obydwa nazywane są tylko keter de-Acilut.
Or pnimi
29) Atik i A’A, które nazywane są keter de-Acilut, przyjmują od nich 2 poziomy’:’ to dlatego że cała istota M’A – jest dla naprawienia Bo’N. Dlatego imiona parcufim my dajemy zgodnie z ich odniesieniem, od strony Bo’N. Jednak stan parcufim – zgodnie z odniesieniem M’A, będącego jakością zahar, który jest w nich, czyli całe światło przekazywane w parcufim – jest to poziom M’A jak powiedziano wyżej, dlatego on jest sterującym porządkiem, istniejącym w nich. Dlatego, ponieważ Atik i A’A – obydwa, to poziom keter de-Nekudim, one uważane razem i keterem de-Acilut. Rzeczywiście ich stan zobowiązany być odpowiadającym odniesieniu istniejącemu w M’A, który jest w nich, tak, że keter de-M’A jest to zahar de-Atik, a hochma de-M’A jest to zahar de-A’A. I wyjaśniliśmy, że z powodu wzniesienia niższej hej w keter, wyszła również hochma z poziomu rosz de-keter. Dlatego uważa się, że parcuf A’A, który jest hochmą de-M’A, jest jako guf w stosunku do parcufa Atik, i on obłacza guf de-Atik bez względu na to, że zgodnie z Bo’N obydwa one są keter. I to z powodu, jak mówi się wyżej, że stan znajduje się pod władzą M’A, będącego panem światła, który znajduje się w parcufim.
’Keter i hochmę M’A jako zahar w nich, itd’.: należy dobrze zrozumieć tą wielką zmianę, odbywającą się tu – zahar i nekewa jednego parcufa, który obowiązkowo powinien być na jednym poziomie, będą z dwóch sfirot, co więcej, zahar będzie ze sfiry hochma, a nukwa będzie ze sfiry keter. Również pytanie podziału sfiry keter pomiędzy dwoma parcufim: dlaczego nie przyjął Atik również od niższej połowy sfiry keter de-Bo’N?
Na początku wyjaśnijmy, dlaczego w Aw’I de-Nekudim w ziwugu gadluta połączyły się wszystkie trzy roszim de-Nekudim do Aw’I w postaci dziesięciu sfirot de-rosz na poziomie keter, a tu w Nowym M’A było inaczej, nawet w jego ziwugu gadluta, kiedy dzięki światłu A’B wyszła niższa hej z mecah i powróciła na swoje miejsce w pe, i wyszło 10 sfirot na poziomie keter, jednak to przyniosło korzyść tylko sfirze keter, a cała reszta 9 niższych sfirot nie powróciła w rosz. Co więcej, nie otrzymały od tego ziwuga nic, jak pisze Ari, kiedy był naprawiony Atik, nie było nic naprawione poniżej poziomu Atik. Jak również, kiedy został naprawiony poziom A’A, nie zostało naprawione nic co niżej jego. I tak samo w Aw’I i Zo’N.
I wiadomo tobie już, że korzeń Nowego M’A – jest to masach de-guf Nekudim, który wzniósł reszimot siedmiu melahim i czterech ahoraim de-Aw’I i ISZSu’T, i ahoraim NeH’I de-keter i przyniósł je w rosz Sa’G, na poziom mecah, będący poziomem bina galgalty de-Sa’G, i wyszedł na niego poziom Z’A itlabszut i poziom malchut de-awijut (1/0) od biny de-ketr i wyżej (patrz p.20 or pnimi). I dlatego że miejsce ziwuga jest to bina de-keter, w rosz de-Sa’G otrzymały tam swoje ahoraim de-bina, i te ustawiły się ahor be ahor, w postaci naprawienia linii, i nazywane trzy w trzech. Z tego powodu, że jest tu tylko poziom malchut de-awijut, czyli szoresz, dlatego jest tu tylko poziom NeH’I, gdyż poziom HaGa’T, który wyszedł, jest to poziom itlabszut, u którego nie ma kelim, dlatego zmuszony jest HaGa’T obłóczyć się wewnątrz NeH’I, co nazywa się „trzy w trzech” lub poziom ibur.
I od poziomu tego ibura naprawia się tylko poziom ktarim, które znajdują się we wszystkich reszimot, które wzniosły się tam jako Ma’N. Lecz nie wszystkie 10 sfirot, które są w keter, a tylko od biny i wyżej, z tego powodu, że świecenie ahoraim biny, które znajduje się w nich, nie pozwala im rozprzestrzeniać się w Zo’N, gdyż siła ahoraim biny działa tylko do jej rozprzestrzenienia w świeceniu Zo’N, lecz kiedy rozprzestrzeniła się w świeceniu Zo’N, ona zmuszona zaprzestać swoje ahoraim i dokonać ziwug z hochmą, żeby otrzymać od niej światło hochma dla Zo’N (patrz cz.7 p.24). I dlatego znajdują się tu Zo’N w takim stanie Za’T de-Nekudim, że świecenie rosz nie dochodzi do nich z powodu świecenia ahoraim de-Aw’I. I ty widzisz, że mało tego, że hochma wyszła z poziomu rosz na poziom guf, lecz również Zo’N samego keteru również wyszły z poziomu rosz na poziom guf, skutkiem czego, jak już było wyjaśnione, niższa hej stoi w binie de-keter. I nawet świecenie „trzy w trzech” nie przychodzi do nich.
Jest jeszcze jedna dodatkowa szczególność tu w Nowym M’A, gdyż skutkiem wzniesienia niższej hej w keter otrzymała parsa wielkie wzmocnienie, dlatego że dopóki parsa była w stanie „niższa hej w ejnaim”, nie było u niej siły istnieć również podczas ziwuga gadlut A’B-Sa’G. Gdyż wówczas kiedy opuściłoby się światło A’B-Sa’G i opuściło niższą hej z ejanim w pe i przebiło parsę i świeciło w Nekudim (jak to opisano w siódmej części TES), to wtedy nie zahamowała parsa przebijającej siły światła, żeby ona nie rozprzestrzeniała się w BE’A. Dlatego i wyniknęło jak wiadomo rozbicie. A teraz podwoiła się siła parsy na skutek wzniesienia niższej hej w keter. Ona znacznie wzmocniła się, tak, że nawet ziwug gadluta, opuszczający niższą hej z mecah w pe zupełnie nie narusza granicy katnut parsy, a tylko wzrastają kelim.
Dlatego, kiedy opuściło się również nowe światło od ziwuga A’B-Sa’G, opuszczające niższą hej z mecah w pe, i wyszło 10 sfirot de-rosz de-Atik na poziomie keteru, nie została anulowana z tego powodu poprzednia granica katnuta, i Zo’N keteru nie powróciły w rosz, a dzięki otrzymywaniu przez nie poziomu rosz z góry w dół, wyrosły kelim w ten sposób, że HaGa’T de-guf obróciły się w KaHa’B, a NeH’I – w HaGa’T i wyszły u nich nowe kelim NeH’I. Jednak pozostały na poziomie guf i nie powróciła do nich rosz, jak to było w Aw’I de-Nekudim. Dlatego bez względu na to, że ustawił się Atik w pełnym poziomie dziesięciu sfirot do keteru, nie przyszło od tego nic do parcufa A’A do tego stopnia, że nawet sam jego guf nie powrócił w stan rosz, co więcej reszta 9 niższych sfirot. Dlatego cały ten poziom keteru wyszedł i rozprzestrzenił się w jedynej sfirze de-keter, a reszta sfirot nie otrzymała od tego nic. W ten sam sposób było i w sfirze hochma, która rozprzestrzeniła się za pośrednictwem dwóch ziwugim: katnut i gadlut w rosz, toch, sof i nie przyszło nic od niej do biny, itd. w sposób podobny.
I z tego zrozum, że te 10 sfirot bhiny keter, które wyszły na poziomie istaklut ejnaim Aw’I, zawierające w sobie resztę poziomów, które wyszły w Nekudim, przechodzą tu w Nowym M’A jeden za drugim w pięciu szczególnych ziwugim, czyli w każdej sfirze własny poziom, tak samo jak było wyjaśnione wyżej. I nie na jednym poziomie, jak to było w istaklut ejnaim de-Aw’I, a jeden poniżej drugiego: tylko w Atiku wyszedł poziom keter, w A’A wyszedł poziom hochma, w Aw’I poziom bina i w Zo’N poziom Z’A. Przyczyna tego jest w tym, że każdy niższy wychodzi z poziomu guf wyższego, gdyż niższa hej powyżej niego. Więc poziom A’A uważa się w znaczeniu keter poziomem guf i jest poziomem rosz w stosunku do sfiry hochma. Wychodzi, że u A’A brakuje poziomu Ga’R de-jehida, gdyż w stosunku do światła jehida on jest guf, jak wyjaśniliśmy. Tak samo Aw’I jest uważany za guf w stosunku do A’A, który jest hochmą i one uważane są jako rosz z punktu widzenia nowego ziwuga, który odbył się na masach bhiny bet, którą jest bina. I wszystkie 3 parcufy: Atik, A’A i Aw’I uważane są jako pełne parcufy z rosz i guf, gdyż w A’A jest rosz i Ga’R z nowego ziwuga bhiny gimel. W Aw’I jest rosz i Ga’R od nowego ziwuga w bhinie bet, podobnie parcufim Galgalta, A’B, Sa’G, M’A, Bo’N de-A’K, gdzie każdy niższy – jest to guf dla wyższego, jednak z punktu widzenia poziomu jego samego, jest u niego jak wiadomo pełny rosz. Inaczej jest w Zo’N, dlatego że wyszły one na poziom Z’A, czyli nefesz, ruach, dlatego zupełnie są nieobecne w nich Ga’R i wyszły one w stanie guf bez rosz. I ty widzisz tu znaczenie zmniejszenia, które odbyło się z powodu wzniesienia niższej hej w mecah, gdyż oprócz tego, że podzieliły się sfirot i wyszła każda sfira na oddzielnym poziomie zgodnie z jej istotą, jeszcze do tego wychodziły one jedna poniżej drugiej, dopóki nie doprowadziło to do wyjścia Z’A w braku rosz. Lecz w nowym świetle, które opuściło się od ziwuga A’B-Sa’G w Nekudim, wyszło dzięki temu w Aw’I 10 sfirot KaHa’B Zo’N tak, że były wszystkie równe według poziomu do keter, i nawet malchut, która jest w nich.
I jako dodatek do wyżej powiedzianego trzeba przypomnieć, że jest wielka różnica pomiędzy kelim Ga’R de-Nekudim i kelim Za’T de-Nekudim. Gdyż kelim Ga’R pochodzą z poziomu „pierwsza hej” i nie ma w nich nic od poziomu „niższa hej”. I te kelim wyszły dzięki świeceniu NeH’I de-A’K poprzez tabur tak, że za pośrednictwem tego opuściła się niższa hej znajdująca się w ejnaim de-keter, w pe de-Nekudim, i powróciły Aw’I na poziom rosz, lecz ponieważ życzenie Ima jest hasadim, ona powraca panim do Aba, żeby otrzymać hochmę tylko za pośrednictwem Ma’N. I te Ga’R z poziomu kelim Aw’I, w których nie ma nic od niższej hej, jak powiedziano wyżej (cz.6 wewnętrzne spostrzeganie p.9). Lecz kelim Za’T wyszły za pośrednictwem Ma’N – waw i kropki z jesod de-A’K. I te Ma’N powróciły Aw’I panim be panim, i one dokonały ziwug na Ma’N i wyprowadziły poziom dziesięciu sfirot z góry w dół na poziom keter, co nazywa się „istaklut ejnaim de-Aw’I”, i stąd i w dół wyprowadziły 7 melahim: na początku – meleh a-daat, po oczyszczeniu do bhiny gimel wyprowadzają meleh a-hesed itd. jak wiadomo. Dlatego tylko poziom, który z dołu do góry, który wyszedł za pośrednictwem Ma’N de-jesod de-A’K, uważa się poziomem rosz de-Zo’N, lecz nie poziomy, które wyszły do Ma’N ze stanu panim be ahor, u których nie ma odniesienia do Zo’N, dlatego, że nie ma u nich części ze stanu „niższa hej”, jak było wyjaśnione.
I tak zostało wyjaśnione, że te 10 sfirot, które wyszły w Aw’I Nekudim na poziomie keter, trzeba podzielić pomiędzy Ga’R, które są w nich, w których nie ma przynależności do Zo’N, i pomiędzy Zo’N, które są w nich, uważane za rosz Za’T de-Nekudim. W tym zrozum, że w tych Ga’R parcufim Atik, A’A i Aw’I, wychodzących w Nekudim, nie ma jeszcze w nich przynależności do Zo’N de-Acilut, gdyż były one z poziomu Ga’R, który jest w rosz de-Aw’I Nekudim.
I w tym zrozum, że są tu, w dziesięciu sfirot de-Nekudim 3 poziomy, pomiędzy którymi jest wielka różnica w stopniu ich naprawienia. Bhina alef – katnut, który wyszedł w Nekudim na skutek wzniesienia niższej hej w ejnaim. Czyli jak one wyszły w istocie ich stworzenia, która jest stanem ahor be ahor; bhina bet – jest to stan panim be ahor, który wyszedł w Nekudim za pośrednictwem świecenia tabura de-A’K, które opuściło niższą hej z ejanim keter de-Nekudim w pe de-Nekudim i powróciło Aw’I w rosz, chociaż Ima póki co pozostaje ahoraim do Aba, bez względu na to, że staje w całości poziomem rosz, dlatego, że „hafec hesed hu”. Różnica pomiędzy bhiną alef i bet jest w tym, że w bhinie alef, kiedy niższa hej była powyżej Aw’I, był w Aw’I tylko poziom Zo’N jak wiadomo, lecz teraz jest w nich poziom keter, gdyż niższa hej znajduje się w miejscu pe. Lecz u Imy, bez względu na to, że mogła ona otrzymać światło hochma, jest naturalne życzenie, stworzone w or jaszar tak, że ona życzy, jak wiadomo, tylko światła hasadim. Za’T de-Nekudim mają z tego korzyść, gdyż teraz one mogą otrzymywać od Imy światło hasadim w całości. Czyli 10 sfirot na poziomie Z’A, rozprzestrzeniających się do nich od Imy, która powróciła w rosz. I zapamiętaj to.
I bhina gimel – są to dwie rosz, które wyszły w Ga’R de-Nekudim w stanie panim be panim, czyli na Ma’N „waw i kropka”, otrzymany od jesod de-A’K, i ich poziom „z góry w dół” nazywa się Za’T de-Nekudim.
I wybrane pośród nich jest to bhina alef, lub ahor be ahor, które pozostały w Aw’I de-Nekudim i zupełnie nie ucierpiały od rozbicia. A następnie – bhina bet, czyli Ga’R de-Aw’I, które wyszły w stanie panim be ahor, dlatego że były czystymi od niższej hej, jak mówiło się wyżej. I światło ruach – nefesz, które rozprzestrzeniło się od nich do Z’A, również ma tą samą przewagę. Dlatego w dwóch wyżej wspomnianych bhinot jest ważna różnica, gdyż po tym jak ustawiły się w Acilut, pozostało ich naprawienie na stałe i wada niższych nie wywołuje w nich żadnego obniżenia poziomu. Wówczas inaczej jest w bhinie gimel, gdyż wyniknęła ona za pośrednictwem Ma’N de-jesod de-A’K, które są poziomem „waw i kropka”, więc jest tam bhina niższej hej, i dlatego jej naprawienie nie jest stałe, a całe naprawienie przychodzi w tą bhinę we wzniesieniu i opuszczeniu zgodnie z czynami niższych. Zapamiętaj wszystko co wyżej powiedziano, które stoi przed zrozumieniem kontynuacji tekstów Ari, które są przed nami.
30) I Aw’I, które są nazywane hochma i bina de-Acilut, z tych dwóch biorą tylko binę de-M’A, która jest tagin de-M’A. A z Z’A de-Acilut i nukwy, które są siedmioma niższymi sfirot de-Acilut, biorą kategorię otijet imienia M’A, będących również siedmioma niższymi sfirot imienia M’A: 6 przyjmuje Z’A, a siódmą przyjmuje nukwa. Przecież już dobrze zostało wyjaśniony podział dziesięciu sfirot M’A w dziesięciu sfirot de-Acilut. Więc one nie są naprawiane razem.
31) Więc, z imienia Bo’N została stworzyona cała strona nukwy, która znajduje się w Acilut. Tak Atik, żeby stworzyć swoją nukwę, bierze taamim de-Bo’N, i to jak wiadomo jest 5 pierwszych sfirot, które są w keterze Bo’N, gdyż każda sfira składa się z dziesięciu. I również bierze Ga’R od sfiry hochma i 4 pierwsze sfiry od biny de-Bo’N, i wszystko to w postaci nukwy. Jeszcze bierze dla wspomnianej nukwy 7 ktarim siedmiu niższych de-Bo’N. A A’A bierze 5 ostatnich sfirot ketra de-Bo’N dla potrzeb nukwy. Aba bierze 7 niższych sfirot hochmy de-Bo’N. Ima bierze 6 niższych sfirot biny de-Bo’N. I Zo’N bierze wszystkie 7 niższych sfirot de-Bo’N oprócz kartim, które są w nich i które przyjął Atik.
Or pnimi
31) Atik, żeby stworzyć swoją nukwę, bierze taamin de-Bo’N i jest to 5 pierwszych sfirot, które są w keterze Bo’N’:’ już było wyjaśnione wyżej, że 10 sfirot Nekudim, które wyszły tam za jednym razem, mogą być naprawione w Nowym M’A tylko jeden po drugim. Dlatego, kiedy został ustawiony Atik, będący sfirą keter, on nie może być odebrany od poziomu hochmy. I dlatego nie przyłączył się poziom niższej połowy keteru de-Nekudim do poziomu Atik de-M’A, który jest poziomem NeH’I keteru, które obłóczyły się jako mohin w Aw’I. I dlatego opuściły się z poziomu keter na poziom hochmy, i ponownie nie są godne przyłączyć się do keteru de-Acilut w rosz alef. I mówiąc „5 pierwszych sfirot”, Ari wskazuje, że jest to połowa poziomu, dlatego że podczas wzniesienia niższej hej w ejnaim podzieliły się wszystkie poziomy na dwie połowy: G’E i AHa’P. Przy tym tylko wyższa połowa, czyli G’E pozostała na poziomie. Jednak niższa połowa wyszła na zewnątrz z poziomu i uważa się za niższą w stosunku do niego, jak pisze Ari w Ec Haim (szaar 40 p.8), to jego słowa: „I jest to ważna reguła, w której ty wszystko zrozumiesz – że drugi parcuf – jest to połowa wyższego”. Jest to najważniejszy klucz w tej nauce, to, że zawsze powinno być przed oczami, dlatego że większość połączeń tej mądrości są wyjaśnione tym. I rzeczywiście w wyższej części są tylko dwie sfiry, te, którzy wyszły z początku ich stworzenia i nazywane są G’E, a w niższej części, która wyszła na zewnątrz z poziomu, są 3 sfiry, jest to: bina, Z’A i nukwa. Jednak dwie wyższe sfiry uważane są za połowę.
’I również bierze Ga’R od sfiry hochma i 4 pierwsze od biny de-Bo’N’: przyczyna tego jest w tym, że jak wiadomo miejsce, w którym stoi rosz de-Atik de-M’A – jest od miejsca pe de-Nekudim do góry do tabura A’K (patrz or pnimi p.18), czyli w miejscu gdzie jest Ga’R de-Nekudim. Dlatego wszystko co pozostało w Ga’R de-Nekudim po rozbiciu kelim, przyjęły zahar de-Atik, obłóczone tam, czyli to było na początku ich stworzenia, i to w rzeczywistości jest katnut Ga’R i stan ahor be ahor. Jednak, ponieważ jest to poziom G’E poziomu, to on nazywa ich imieniem Ga’R, dlatego, że cała istota gadluta jest to powrót biny i Zo’N na ten poziom, ponieważ dzięki opuszczeniu niższej hej w pe, równają się bina i Zo’N poziomami i wtedy nabywają Ga’R gadluta. Przecież w istocie to, co wyszło w katnucie – jest to Ga’R, czyli G’E, a istota dodatków przychodzących podczas gadluta, jest to bina i Zo’N, dlatego katnut nazywa się imieniem „panim” lub Ga’R, a ahoraim – Za’T. I zrozum to dobrze.
Zostało wyjaśnione, że Atik-zahar był obłóczony w miejscu Ga’R de-Nekudim, dlatego on bierze jako swoją nukwę wszystko co pozostało tam od tych Ga’R. Lecz od biny, która jest Ima de-Nekudim bierze 4 pierwsze sfiry, czyli również i hesed biny. Jest to z tego powodu, że światło hesed zawsze znajduje się w binie, kiedy ona jest w ahoraim do Aba i nie wychodzi stąd, dopóki Ima nie obraca swoje panim do Aba. Jak pisał Ari wyżej. A 7 ktarim de-Za’T de-Bo’N, które przyjął Atik-zahar, on wziął jako swój guf, co będzie wyjaśnione dalej.
’A A’A bierze 5 ostatnich sfirot keteru de-Bo’N itd. Aba bierze 7 niższych sfirot hochmy de-Bo’N. Ima bierze 6 niższych sfirot biny de-Bo’N. I Zo’N bierze wszystkie 7 niższych sfirot de-Bo’N’: żeby zrozumieć te połączenia M’A i Bo’N i ważność tych cytatów, które Ari wyróżniał, co zmusiło go odrobinę wydłużyć wyjaśnienie i dać prawidłowe poznanie dziesięciu sfirot de-Acilut inną drogą, jak one następują i wychodzą jeden z drugiego, jak część M’A, znajdująca się w każdym, tak i część Bo’N, znajdująca się w każdym i połączenie, które powinno być u nich w każdej sfirze.
I krótko powrócimy do rzeczy, które były już wyjaśnione. Również przede wszystkim było wzniesienie Ma’N ogólnie w Ga’R de-Nekudim i stąd w rosz de-Sa’G, dopóki nie wzniosła się niższa hej w mecah de-Sa’G, gdyż masach nie powiększył się bardziej niż na awijut znajdujący się w keterze, więc tak cienki awijut wyprowadza tylko poziom malchut, która w związku z naprawieniem linii, które jest w niej, nazywa się NeH’I. Jednak jest tam również rozprzestrzenienie ostatniego poziomu, czyli Z’A de-itlabszut. Dlatego uważa się, że HaGa’T obłóczone w kelim de-NeH’I, to co nazywa się „trzy w trzech”, lub „ibur de-Atik”. I dobrze tego naucz się wyżej (p.17, or pnimi).
I ten ibur de-de-Atik w rzeczywistości jest stanem ibura, który był ustawiony na łączność Ma’N, które wzniosły się tam, jak o tym napisano w wyżej wspomnianym or pnimi. I dlatego był on „ibur 12 miesięcy”, jak to nazywa się w kabbale i dlatego natychmiast wzniosły się łącznie kelim siedmiu melahim z BE’A do NeH’I de-Acilut. Wewnętrzny sens – wspólny ibur do kelim, jak w tekstach Ari (p.3), jednak one potrzebowały również indywidualnego ibura, kiedy każdy niższy naprawia się w nim za pośrednictwem swojego wyższego (patrz tekst Ari p.20), i to nazywa się również „ziwug de-katnut”. A potem był jak wiadomo ziwug de-gadlut, dlatego wiedz, że są tu w ziwugu de-gadlut dwie fazy, panim be ahor i panim be panim. Gdyż niższy rodzi się od ziwuga panim be panim wyższego, dlatego należy rozróżnić tu 3 ziwugi: 1. ziwug de-katnut, on jest również ahor be ahor i ibur. 2. ziwug de-gadlut, będący opuszczeniem niżej hej z miejsca mecah i jest to poziom panim be ahor, gdyż nie ma poziomu panim be panim w sposób inny, niż poprzez Ma’N (o tym dobrze napisano w cz.7). 3. ziwug na Ma’N, który wzniósł się do nukwy i jest to panim be panim.
Również wiadomo tobie, że wszystkie te poziomy wychodzące za pośrednictwem ziwugim katnut i gadlut, odbywającymi się w Acilut, nazywane są imieniem „Nowy M’A”, co więcej, nawet poziomy masachu i awijutu reszimot są tylko ze sfirot odnoszących się do dziesięciu sfirot de-Nekudim, które rzecz jasna są Bo’N, i one również uważane są za kelim de-M’A. I przyczyna tego jest w tym, że z ich pomocą odbył się ziwug z or elion i one są etalonem poziomów w Acilut i dlatego one stały się kelim dla M’A, gdyż masach, znajdujący się w malchut de-rosz, rozprzestrzenia się na 10 sfirot wewnątrz niej i wynikają kelim do dziesięciu sfirot de-toch i sof, które nazywane są guf jak wiadomo. Lecz tylko światła, czyli reszimot nicucim i stare kelim, które już były wykorzystane dla obłoczenia świateł podczas melahim w Ga’R i Za’T, nazywane są imieniem Bo’N i zapamiętaj to.
I tak budowa katnuta de-Atik wyniknęła z włączenia masachu w niższą hej z jej istoty, która jest najlepszą częścią Ma’N i reszimot, jak wiadomo, gdyż z punktu widzenia ziwuga każdy bardziej gruby – jest bardziej ważny. Lecz z przyczyny słabości, która jest w masachu, gdyż nie ma w nim awijutu większego niż keter, dlatego i wzniosła się niższa hej w keter do mecah, który jest bhiną de-keter jak powiedziano wyżej, i stąd wyszedł poziom ibura de-Atik.
A przyczyną ziwuga gadluta de-Atik są resztki Ma’N, które pozostały tam w rosz Sa’G bez jakiegokolwiek naprawienia, dlatego że z poziomu M’A wyszedł tylko poziom NeH’I, który połączył się z górną połową keteru Bo’N w naprawieniu linii ahor be ahor. A reszta Ma’N, czyli wszystkie 4 ahoraim de-Aw’I i ISZSu’T i 7 świateł de-Za’T pozostały zupełnie bez światła. I te Ma’N stały się przyczyną ziwuga A’B-Sa’G i świecenie A’B opuściło niższą hej z mecah w pe, a na skutek opuszczenia niższej hej na swoje miejsce, powrócił i obudził się w masachu awijut bhiny dalet. I or elion, które połączyło się w ziwugu z masachem wyprowadziło poziom keter. I następnie, jak objawił się awijut Nekudim, który jest w masachu, powrócił masach w pe de-Nekudim i wyprowadził 10 sfirot de-rosz na poziomie keter z dołu do góry od pe Nekudim do tabura A’K, czyli na tym samym miejscu w Ga’R de-Nekudim (patrz wyżej p.18 or pnimi). I było już wyjaśnione, że ten stan gadluta – to stan panim be ahor, gdyż hochma i bina z tych dziesięciu sfirot nie znajdują się w stanie panim be panim bez Ma’N, jak mówione było wyżej, i dlatego jeszcze nie rozprzestrzenił się poziom keter de-rosz na poziom guf, dlatego że bina de-rosz stoi ahor be ahor z hochmą. Dlatego w guf opuszcza się tylko poziom nefesz, ruach, przedstawiający sobą poziom Z’A bez świecenia hochmy.
I wiedz, że tu odbywa się świecenie ibura do niższej połowy keteru, gdyż te dwie połowy ktarim były w gadlucie Ga’R de-Nekudim jednym poziomem lecz na skutek rozbicia melahim, kiedy powróciła niższa hej w ejnaim, ponownie podzieliły się dwie połowy keteru na 2 poziomy, wyższy i niższy tak, że G’E pozostały na tym poziomie, a AHa’P wyszły stąd na niższy poziom. I dlatego teraz, kiedy dzięki nowemu ziwugowi A’B-Sa’G ponownie opuściła się niższa hej na swoje miejsce w pe, ponownie stały się dwie połowy keteru jednym poziomem.
Razem z tym nie powróciła niższa połowa keteru w rosz de-Atik z powodu podwojonej siły, która wyniknęła teraz w parsie, jak powiedziano o tym wyżej (patrz p.29 or pnimi), jednak otrzymała światło na swoim miejscu z dołu, i to światło – jest to świecenie ibura de-A’A w NeH’I de-Atik i ono pochodzi z rosz de-Atik od stanu panim be ahor, gdyż wyższa połowa keteru, która jest w nim, jest doskonałą rosz z powodu poziomu keteru w zahar de-Atik, który daje jej właściwość nowych AHa’P, co wyjaśnia się w odpowiednim miejscu, i dlatego również i stare AHa’P z poziomu Bo’N otrzymały wielkie naprawienie, lecz na skutek tego, że bina de-Atik jeszcze znajduje się w ahoraim de Aba, nie mogą te AHa’P otrzymać więcej niż tylko świecenie ibura. I zrozum to dobrze. I zostały wyjaśnione rosz i guf de-Atik i stan ibur de-A’A.
I potem jak ukończył się A’A, będący niższą połową keteru, we wszystkich bhinot ibura, i urodził się w ruach, nefesz, to wzniosły się jako Ma’N w rosz de-Atik, czyli do wyższej połowy keteru, będącej nukwą de-Atik, będąc przyczyną tego, że poziom bina de-Atik powróciła swoje panim do hochmy de-Atik, i odbył się ziwug panim be panim w hochmie i binie de-rosz de-Atik. I objawił się stan Ga’R również i w guf de-Atik. I kiedy objawił się awijut AHa’P de-keter z poziomu Nekudim, od tych, które były tam w stanie mohin dla hochmy i biny de-Nekudim, jak było wyjaśnione wyżej, to opuścił się wtedy ten awijut stąd na poziom guf de-Atik i wyprowadził 10 sfirot z dołu do góry na poziomie hochma i również od stanu panim be ahor, podobnie do rosz de-Atik do wzniesienia Ma’N.
A to, co nie wyszło na poziomie keter z tego powodu, że poziom ważniejszego awijutu, którym jest bhina dalet, już przyjął dla siebie parcuf Atik, pozostało w łączności Ma’N i jest to awijut bhiny gimel. Więc poziom, który wyszedł na awijut bhiny gimel, nazywa się Nowy M’A, a kelim de-AHa’P keteru, które już były wykorzystywane podczas melahim, jako mohin w hochmie i binie Nekudim, nazywane są Bo’N, i one – nukwa de-A’A. Jednak na razie one rozprzestrzeniały się na swój poziom guf tylko jako ruach, nefesz, z tego powodu, że bina de-rosz A’A znajduje się w ahoraim do hochmy, tak samo jak powiedziano wyżej o Atiku.
I ponieważ ustawiły się AHa’P keteru de-Bo’N w stanie Ga’R do nukwy A’A, to przyszło od niej świecenie ibura do Za’T hochmy i biny Nekudim, które są poziomem AHa’P hochmy i biny, które wziął Atik. Dlatego że poziom G’E hochmy i biny de-Nekudim, będące poziomami katnuta, które pozostały po rozbiciu kelim, przyjął Atik, a AHa’P, które są anulowanymi ahoraim de-hochma i bina, uważanymi za Za’T, które otrzymały teraz świecenie ibura z nukwy A’A, dlatego że jest w nukwie de-A’A przedstawiającej sobą AHa’P keteru, proste połączenie z AHa’P hochmy i biny od czasów melahim, gdyż wtedy były one obłóczone jeden w drugiego i AHa’P keteru były ich mohin. Dlatego i teraz byłoby istotnym, żeby AHa’P de-hochma i bina wzniosły się w rosz de-A’A i obłóczyły tam AHa’P de-keter, tak, że obydwoje byliby naprawieni w jednym naprawieniu. Lecz z powodu wzmocnienia parsy oni nie mogą wznieść się tam, o czym mówiło się wyżej. Jednak dlatego one otrzymują świecenie nukwy de-A’A w ich miejscu z dołu, i to świecenie rozróżnia się jak świecenie ibura. Rzecz w tym, że bina de-rosz A’A jeszcze znajduje się w stanie ahoraim do hochmy, dlatego one otrzymują tylko świecenie ibura. I tak, wyjaśniliśmy gadlut de-rosz i guf A’A stanu panim be ahor i stan ibura hochmy i biny de-Acilut, które nazywane są Aw’I.
I potem jak ukończyły się Aw’I de-Acilut, które są Za’T hochmy i biny de-Bo’N, we wszystkich fazach ibura urodziły się w stanie ruach, nefesz na skutek świecenia rosz de-A’A w stanie panim be ahor. I wtedy wzniosły się Aw’I jako Ma’N do nukwy de-rosz A’A, która jest AHa’P keteru Bo’N. I tym stały się przyczyną tego, że bina de-rosz A’A powróciła swoje panim do hochmy de-rosz A’A panim be panim. I dokonała ziwug hochma i bina de-rosz A’A panim be panim, i wtedy wyniknęło świecenie Ga’R również i w guf A’A. Potem jak objawił się awijut Za’T hochmy i biny, które wzniosły się w Ma’N, one powróciły na swoje miejsce w guf A’A i wyprowadziły poziom bina z dołu do góry, od kategorii awijut i jest jak wiadomo również poziom hochma od kategorii itlabszut. I one również były w stanie panim be ahor, jak opisano wyżej dla de-Atik i A’A. I te, które nie wyszły na poziom hochma z tego powodu, że awijut bhiny gimel już przyjął A’A z łączności Ma’N, i nie zostało w nich nic oprócz awijutu bhiny bet. I poziom bina, który wyszedł na bhinę bet nazywa się „Nowy M’A”, a poziom kelim Za’T de-hochma i bina nazywa się Bo’N.
I potem jak ukończył się rosz de-Aw’I na poziomie Ga’R biny ze stanu panim be ahor i przyszło świecenie światła ruach, nefesz w guf de-Aw’I i również odbyło się świecenie ibura do Za’T de-Nekudim i to odbyło się na skutek tego, że są u nich, jak wiadomo relacje jednego parcufa rosz i guf od czasu melahim. I potem jak ukończyły się Za’T we wszystkich fazach ibura, urodziły się i wyszły na zewnątrz w stanie ruach, nefesz.
I tak wyjaśniliśmy rosz i guf de-Aw’I i stan katnut de-Zo’N, gdzie M’A de-Zo’N – jest to świecenie ibura, otrzymane z rosz de-Aw’I, uważa się Za’T de-M’A, a Bo’N de-Zo’N – jest to Za’T Nekudim, jak było powiedziane wyżej.
32) Potem jak wyjaśniliśmy, że zahar de-Atik Jomin, wynikł cały z keteru Nowego M’A, czyli z taamim de-M’A, a nukwa de-Atik, wynikła z pięciu pierwszych sfirot keteru de-Bo’N, czyli taamim de-Bo’N i również z Ga’R hochmy de-Bo’N i z czterech pierwszych sfirot biny de-Bo’N, i z siedmiu ktarim Za’T de-Bo’N, wyjaśnimy teraz pytania A’A. Więc 10 sfirot zahara, które są w nim, wszystkie one wyniknęły z hochmy Nowego M’A, które są nekudot de-M’A. A nukwa, która jest w nim wynikła z pięciu niższych sfirot keteru de-Bo’N, które rozprzestrzeniły się i stały się dziesięcioma ukończonymi sfirami, które są w nukwie.
33) I tak poziom zahar de-A’A został wyjaśniony. Dlatego wyjaśnijmy teraz poziom nukwy, ponieważ to jest ta, która powstała z odbioru melahim de-Bo’N. Trzeba wyjaśnić rzeczywistość tego odbioru i razem z tym wyjaśni się cała łączność całego A’A, zahar i nukwa, dlatego że cały Acilut odbiera i naprawia za pośrednictwem iburim (miesięcy ciąży). I każdy parcuf naprawia się i odbiera się za pośrednictwem wyższego i bardziej wysokiego niż on parcufa, tak, za pośrednictwem połączenia w ziwugiu z nukwą Atik odebrał części niezbędne temu niższemu. I były one tam w nukwie w stanie ibur 12 miesięcy (rozwoju w okresie płodowym) i on naprawił się.
Or pnimi
33) I każdy parcuf naprawia się i odbiera się za pośrednictwem wyższego i bardziej wysokiego niż on parcufa’:’ jak mówi wyżej, że jak ibur tak i ziwug gadluta każdego niższego odbywa się w jego wyższym: tak 2 ziwugi de-Atik odbyły się w rosz de-Sa’G, a 2 ziwugi A’A odbyły się w rosz de-Atik. Dwa ziwugi de-Aw’I odbyły się w rosz de-A’A i ziwug Zo’N odbył się w rosz de-Aw’I. Jak to wyjaśnia się wyżej.
’Za pośrednictwem połączenia w ziwugu z nukwą, on odebrał części niezbędne temu niższemu’: jak mówi się wyżej, wszystkie odbiory z pozostałego reszimo kelim de-Bo’N odbyły się za pośrednictwem ziwuga zahar i nukwy wyższego parcufa. Kiedy do nukwy wyższego wznosiły się wyjaśnienia, które odnoszą się do niej w tym sensie, co były z nią na jednym poziomie w czasach melahim, zahar wyższego naprawił je w swoim świetle.
34) Tak Atik Jomin, dwie jego składowe części – zahar i nukwa, połączyły się razem w ziwugu i wzniosły 5 części keteru de-Bo’N niższych parcufim, w postaci Ma’N, i dokonały wyborów pośród świateł i pośród kelim, I były tam w stanie dwunastomiesięcznego rozwoju w okresie płodowym, i tam został naprawiony A’A.
35) Wyjaśnijmy na początku pytanie parcufa A’A, jak jest podzielonych w nim jego 10 sfirot. Więc 9 sfirot – jest to poziom A’A, gdyż nukwa nie przejawia się w nim, jak powiedziano wyżej, i cały poziom A’A nazywa się keter całego Acilut w całości, i ten keter dzieli się na 9 sfirot, i ta łączność nazywa się A’A. I wyjaśniliśmy już pytanie obłoczenia wszystkich parcufim de-Acilut jeden wewnątrz drugiego, dopóki nie przychodzimy do wniosku, że w każdym parcufie otwiera się tylko rosz i wtedy wszystkie te roszim umieszczone jedne pod drugim, łączą się razem w jeden parcuf, zawierający cały Acilut ogólnie, i wtedy na skutek tego, że z całego A’A otwiera się bez obłoczenia tylko jego keter, ponieważ każda hochma, znajdująca się w nim, zamknięta jest wewnątrz tego keteru, i dlatego A’A nazywa się keter. Potem od razu za nim idą 2 otwarte roszim de-Aw’I i stają się poziomem hochma i bina całego Acilut. I pod nimi następnie idą rosz de Z’A do jego tabura i staje się guf de-Acilut w całości. Następnie otwiera się nukwa de-Z’A i nazywa się malchut de-Acilut w całości. I nie ma parcufa, w którym nie byłoby wspólnych dziesięciu sfirot i który nie byłby obłoczony wewnątrz drugiego parcufa w roli oddzielnego gufa. W ten sam sposób 2 w 3 i tak samo reszta.
Or pnimi
35)’ A’A nazywa się… ogólny keter de-Acilut’. Należy byś wiedział, że 3 wspólne właściwości są we wszystkich parcufach de-Acilut: 1. Korzenie mohin. 2. Same mohin. 3. Zo’N, które otrzymują te mohin. I ten podział zostaje uformowany tu siłą wyższego parcufa, który nazywa się Sa’G de-A’K. Gdyż wszystkie siły, które są w wyższym zobowiązane są znajdować się również i w niższym.
I ty widzisz tam na początku przy połączeniu din i rahamim, i przy wzniesieniu niższej hej w ejnaim de-Sa’G, co wyprowadza AHa’P ze wszystkich poziomów na zewnątrz, przy tym rosz Sa’G de-A’K otrzymał połączenie w dziesięciu sfirot jego rosz, i w nim pierwotnie odbył się ziwug niższej hej i w ejnaim, bez względu na to, że on sam zupełnie nie zmniejsza się na swoim poziomie na skutek tego wzniesienia, tak czy inaczej stał się korzeniem na skutek połączenia, i rozbicie poziomu objawia się w nim, i jest to wewnętrzny sens terminu „searot dikna”. Dlatego również i w Acilut odpowiednio do tego wyszły 2 rodzaje korzeni, które nazywane są Atik i A’A, tak, że korzeń dla wszystkich mohin, przychodzących w przyłączeniu miary rahamim i din, jest to Atik w podobieństwie do rosz Sa’G de-A’K, w którym odbył się ziwug niższej hej w ejnaim. I przy wyjściu AHa’P na zewnątrz jeszcze nie mogło otworzyć się w rosz samego Sa’G, tak samo ono nie otwiera się w Atiku, a tylko w A’A, który jest podobny znaczeniem do dikny Sa’G de-A’K, gdzie wszystko co odbyło się na skutek ziwuga w rosz de-Sa’G, otwiera się wyłącznie w jego diknie, to samo istnieje również w A’A i Atiku, gdzie wszystkie ziwugim odbywające się w Atiku na potrzeby mohin de-Acilut, nie otwierają w samym Atiku, a wyłącznie w A’A (patrz cz.6 p.2 or pnimi). I tak wyjaśniliśmy 2 parcufy Atik i A’A, które są korzeniami mohin de-Acilut, podobnie do Sa’G de-A’K i jego dikny, będącymi korzeniami połączenia niższej hej w ejnaim.
I podobnie jak w Sa’G de-A’K, gdzie po tym, jak było objawione reszimo w guf, które opuściło się na swoje miejsca w guf w miejsce tabura de-A’K, otworzyły się mohin „niższej hej w ejnaim” na poziomie rosz. Tak samo i tu w Acilut, gdzie po tym, jak odbył się ziwug w A’A i Atiku na Ma’N, który wznósł się na potrzeby mohin, one opuściły się na swoje miejsce w guf haze de-A’A, dla otwarcia mohin w przydatnym dla nich miejscu, które nazywa się Aw’I de-Acilut lub mohin.
I z tego zrozum sens podziału Aw’I de-Acilut na 4 poziomy Aw’I, tylko niezbędnym jest dobrze przypomnieć wszystkie wyjaśnienia w stosunku do wzniesienia masachu oczyszczającego się w guf de-Sa’G do stanu rozpoczęcia ziwuga w rosz Sa’G, do jego przyjścia w Za’T de-Nekudim, które są opisane w dwóch poprzednich częściach. Przypomnijmy to w skrócie.
I tak, masach, który wzniósł się w guf Sa’G, składał się z trzech rodzajów reszimot. Reszimot taamim de-Sa’G (patrz cz.6 p.24) na ziwug których wyszedł wyższy M’A de-Sa’G, i zajął dla siebie miejsce od pe de-Sa’G do początku tabura de-Sa’G. I ponieważ taamim de-Sa’G nigdy nie opuszczały się poniżej tabura i zupełnie nie były wymieszane z wewnętrznymi NeH’I de-A’K, to nie ma w nich absolutnie nic od bhiny niższej hej i one są uważane za wyższe Aw’I (patrz w tekście Ari cz.6 p.6).
Drugi rodzaj reszimot jest to reszimot nekudot de-Sa’G, które są dziewięcioma niższymi sfirot de-Sa’G, które rozprzestrzeniły się od tabura w dół do sijum raglin de-A’K, które wymieszały się tam z wewnętrznymi NeH’I de-A’K i włączyły się w niższą hej. I na ziwug wyszło 10 sfirot Nekudim w postaci „niższa hej w ejnaim”, które wyprowadziły AHa’P ze wszystkich poziomów. I po ich ziwugu w rosz Sa’G zajęły swoje miejsce od tabura de-A’K i niżej, i wyszła rosz alef od tabura do góry do haze de-Sa’G, która nazywa się pe wyższego M’A, o którym mówi się wyżej. Ga’R de-Nekudim, w których są dwie rosz: keter i Aw’I, miejsce których od sijuma tiferet do tabura de-A’K.
I wiedz, że 3 rosz, o których mówi się wyżej, które wyszły za pośrednictwem ziwuga na reszimot nekudot de-Sa’G, nazywane są wszystkie ISZSu’T i tworzą 3 części ISZSu’T. I nazywane są tak z powodu, o którym pisał Ari wyżej (cz.6 p.6), że poziomy Sa’G, wymieszane z wewnętrznymi M’A i Bo’N de-A’K, zawsze nazywane są imieniem ISZSu’T, a najczystsze z tej mieszaniny nazywane są imieniem wyższe Aw’I. I w związku z tym, że one wyszły na reszimot poziomu nekudot de-Sa’G, to zobowiązane są być wymieszane z niższą hej M’A i Bo’N de-A’K i są w nich 3 poziomy.
Tak ISZSu’T 1, stojący od tabura A’K i wyżej jest najbardziej czysty ze wszystkich, gdyż niższa hej wykorzystywana jest w nim z dołu do góry, a wiadomo, że awijut nie może wpływać powyżej źródła jego AWA’Ja. Dlatego ten ISZSu’T uważany jest jeszcze czystym od niższej hej i nie odnosi się nawet do Nekudim, a całkowicie jest podobny do kategorii taamim Sa’G, podobnie jak wyższe Aw’I. I chociaż on jest rzecz jasna poniżej nich, gdyż są u niego światła przychodzące od ziwuga niższej hej, jednak on uważany jest za korzeń dla Nekudim, wtedy jak wyższy M’A, który jest poziomem wyższych Aw’I, nie uważa się nawet korzeniem dla Nekudim, ponieważ zupełnie nie ma w nim nic z tych świateł, które jest tam i które mają jakikolwiek stosunek do niższej hej w ejnaim, jak powiedziano o tym wyżej.
Drugi poziom – jest to rosz bet de-Nekudim, który nazywa się keter i ponieważ on jest poziomem AHa’P pierwszego ISZSu’T, siła niższej hej już panuje w nim i dlatego on uważany jest za składową część Nekudim, chociaż sam on dzieli się swoimi dziesięcioma sfirot na poziomy: galgalta, ejnaim i AHa’P, które są dwiema roszim, dlatego również uważane są za keter, w którym niższa hej jest wykorzystywana z dołu do góry w postaci jego nikwej ejnaim.
Dlatego władza niższej hej w ejnaim otwiera się głównie w rosz 3, która nazywa się Aw’I de-Nekudim.
I tak wyjaśniliśmy 3 poziomy ISZSu’T, gdzie ISZSu’T 1 jest prawie całkowicie czysty od niższej hej, i uważany jest za szoresz de-szoresz (korzeniem korzeni). ISZSu’T 2, będący keterem de-Nekudim, uważany jest za korzeń dla mohin Aw’I, w których niższa hej panuje, jednak odnośnie niego uważa się, że niższa hej jeszcze znajduje się poniżej niego. ISZSu’T 3, który jest Aw’I de-Nekudim uważany jest rzeczywiście za poziom Nekudim, czyli stanem niższej hej w ejnaim, gdzie przejawia się to w całej władzy.
Więc zostały wyjaśnione 2 poziomy Acilut. Korzenie mohin de-Acilut, które nazywane są Atik i A’A, które mają odniesienie do rosz Sa’G de-A’K i jego dikny, gdzie odbył się ziwug na masach w stanie itkalelut dla potrzeb niższego i po objawieniu awijutu w masachu, zmuszony on jest opuścić się na swoje miejsce. W ten sam sposób odbył się ziwug w Atiku i A’A, czyli tyko w stanach itkalelut, i to nazywa się „korzeń dla mohin”. Również wyjaśnił się drugi poziom, którym jest Aw’I de-Acilut, przedstawiający sobą ukończone mohin de-Acilut. Lecz nie wyższe Aw’I, a tylko czwarty ISZSu’T, odnoszący się do ISZSu’T 4 Sa’G de-A’K, którymi są Aw’I de-Nekudim. W ten sposób wychodzą również i tu 4 poziomy Aw’I i czwarty – jest to mohin de-Acilut, jak wiadomo, i one obłaczają się w Zo’N de-Acilut, które uważane są za otrzymujące mohin, gdyż wokół nich obraca się każdy detal tej łączności, ponieważ świat jak wiadomo jest sterowany właśnie poprzez Zo’N. Lecz bez względu na to, że wyjaśniliśmy 4 składowe w Aw’I one uważane są w zasadzie za składające się z dwóch części: tak wyższe Aw’I jest to jedna częśc, a wszystkie 3 poziomy ISZSu’T również uważane jako jedna część.
Zo’N de-Acilut będące otrzymującymi mohin, odnoszą się do Za’T de-Nekudim, które urodziły się z Ma’N jesod de-A’K i nazywane są szuruk. One podzielone są w Acillut na 2 poziomy: na wielkie Zo’N i małe Zo’N odpowiednio do dwóch poziomów, które wyszły w Za’T de-Nekudim: 4 melahim DaHGa’T z Aw’I i 4 melahim TaNeHI’M z ISZSu’T.
O tym mówi Ari: „Wszystkie te roszim, umieszczone jeden pod drugim, łączą się razem w jeden parcuf, zawierający cały Acilut”. To oznacza, jak powiedziano wyżej, że wszystkie parcufim de-Acilut otwierają się głównie w Zo’N, gdyż jest to mohin, które wyniknęły w Acilut przy połączeniu miary rahamim i din, które potrzebują otwarcia sterowania wynagrodzeniem i karą w tym świecie. Wszystko to odnosi się tylko do Zo’N, gdyż jest tam ta szczególność, że kiedy niższe są godne, one wznoszą Ma’N i otwierają się mohin w Zo’N, a kiedy nie są godne, mohin znikają. Jednak wyżej Zo’N czyny niższych zupełnie nie przynoszą krzywdy. Przecież istota mohin jest w otrzymywaniu Zo’N, lecz żeby przekazać je w Zo’N, one zmuszone rozprzestrzeniać się w ośmiu poprzednich parcufim: Atik i nukwa i A’A i nukwa w stanie korzenia dla mohin, a Aw’I i ISZSu’T jako istota mohin, gdyż Z’A może otrzymać je tylko od ISZSu’T 4 jak powiedziano wyżej. I wychodzi, że wszystkie one to jeden parcuf.
36) Wyjaśnijmy kolejność tych dziewięciu sfirot, na które jest podzielony A’A. A’A różni się od reszty tym, że reszta parcufim bądź to Atik, Aw’I lub Zo’N – rosz ich – jeden gulgalet, mający poziom keter w tym parcufie, gdyż keter od słowa koteret (wieniec) i dlatego „złodziej uwieńcza sprawiedliwego”, czyli otacza go i gulgolet jako jeden koteret, otacza całą rosz i wewnątrz tej galgalty są 2 mohin, które nazywane są hochma i bina tego parcufa: hochma z prawej i bina z lewej. I te dwie części w istocie tworzą mohin. Jednak z połączenia obydwu wynika trzeci moah poniżej nich i on jest zrównoważony w ich środku i nazywa się „daat” tego parcufa. A to, co nie wchodzi w łączność dziesięciu sfirot parcufa wyjaśnimy później. I wszystkie te 3 mohin istnieją i umieszczone są wewnątrz galgalty, która nazywa się keter, i następnie rozprzestrzenia się 7 niższych sfirot HaGa’T NeHI’M w guf jeden nad drugim za pośrednictwem linii, jak wiadomo.
37) Jednak wewnątrz galgalty de-A’A oddzielnie znajduje się tylko jedno światło i ono nazywa się hochma de-A’A. Razem z tym również i w tej hochmie i w tym moah jest struktura trzech mohin, co będzie wyjaśnione później, jednak wszystkie 3 są to nic innego jak właściwość samej hochmy. Więc możemy wnioskować, że w tym rosz de-A’A nie było nic oprócz jednej galgalty, która jest keter de-A’A i w niej jest jeden mohin, który jest hochma de-A’A. Jednak bina de-A’A nie mogła przybywać tam w stanie rosz.
38) I przyczyna tego, co teraz zostało wyjaśnione jest w tym, że poziom nukwa de-Atik wyniknęła z pięciu pierwszych sfirot keteru de-Bo’N, w których nigdy nie było żadnego anulowania i najmniejszej wady. Ale w A’A w jego nukwie rozpoczął się odbiór mohin na skutek tego, że ona wyniknęła z pięciu ostatnich sfirot keteru de-Bo’N, w których była niewielka wada, i od nich i dalej wady istniały i dodawały się w resztę parcufim, jak wspomniano tam. Dlatego w rosz de-Atik, gdzie w ogóle nie było wady, była u jego biny możliwość otrzymać or elion de-A’K, przyciągane w rosz de-Atik, znajdujący się z góry. Dlatego stała ona również w rosz de-Atik i wtedy również i daat, który wynikł z połączenia hochmy i biny, również tam stoi.
Or pnimi
38) Nukwa de-Atik wyniknęła z pięciu pierwszych sfirot keteru de-Bo’N, itd. W A’A w jego nukwie rozpoczął się odbiór ’melahim:’ wyżej (p.35) już zostało wyjaśnione, że u de-Atik i A’A istnieje takie same odniesienie jak u rosz de-Sa’G i jego dikny, i dlatego Atik odebrał dla swojej nukwy z Bo’N te bhinot, w których nie było żadnej wady na skutek rozbicia. Tak, pojęcie „niższa hej w ejnaim”, które rozróżniamy przy opuszczeniu poziomu Sa’G de-A’K, o czym mówiono wyżej, jest podobne do stanu reszimot de-Bo’N, poziomy którego opuszczają się zgodnie z miarą wady, która wyniknęła na skutek rozbicia kelim. I tak samo jak rosz de-Sa’G, bez względu na to, że w nim odbyło się włączenie ziwuga niższej hej w ejnaim, lecz w nim samym zupełnie nie jest zauważalny ten dodatek, tak samo i Atik, który porównuje się do niego, nie może wziąć dla swojej budowy żadnej bhiny z Bo’N, z jakąkolwiek wadą na skutek rozbicia kelim, i dlatego nie przyjął on z Bo’N niczego, oprócz jego poziomu katnut, czyli wszystko to co wyszło w nim, czyli z wyższej połowy keteru de-Bo’N, czyli G’E w nim, które nie otrzymały nic nawet od świateł NeH’I de-A’K, które wyszły poprzez tabur w postaci holam, nad literami. Więc w skutku nie ma w nim absolutnie nic z bhiny Za’T de-Nekudim, gdyż świecenie holam poprzez tabur – jest to korzeń dla Za’T Nekudim, dlatego że to światło opuściło się od ziwuga A’B-Sa’G, który wynikł na Ma’N de-NeH’I de-A’K, który wzniósł się do nich. I NeH’I de-A’K uważane są za korzeń dla Zo’N de-Nekudim, gdyż na ich Ma’N wyprowadziły Aw’I Za’T de-Nekudim.
I tak, to świecenie, które wyszło poprzez tabur do keteru Nekudim opuściło niższą hej z ejnaim w pe keteru de-Nekudim i powróciło Aw’I w rosz, i wtedy otrzymał i sam keter swoje Ga’R, i teraz jest w nim 10 całkowitych sfirot, dlatego że on dodał swój AHa’P z powrotu Aw’I w jego rosz. Wtedy jak i wcześniej, niż Aw’I powróciła w rosz, były w keterze tylko G’E, będące jak wiadomo poziomami świateł ruach, nefesz, gdyż światła HaGa’T obłoczone są w galgaltę, a światła NeH’I obłoczone w ejanim. Dlatego bez względu na to, że on był dopełniony za pośrednictwem świecenia tabura de-A’K poprzez 3 niższe kelim – bina i Zo’N, z punktu widzenia świateł one powróciły jemu KaHa’B świateł. I te bina i Zo’N, zdobyte poprzez keter za pośrednictwem świecenia NeH’I de-A’K, uważane są w stosunku do de-Atik jako sigim, dlatego że w nich odbyło się anulowanie podczas melahim i one spadły z powrotem w stan Wa’K, który nazywa się anulowanie NeH’I de-keter, jak wiadomo.
Dlatego dał Atik tą binę i Zo’N keteru dla A’A, gdyż on odnosi się do poziomu dikna de-Sa’G, miejsce otwarcia katnuta, które znajduje się w rosz Sa’G, i dlatego otrzymał A’A właściwości zepsutej biny i Zo’N keteru de-Bo’N jako swoją nukwę.
I to jest to, o czym on mówi: „…poziom nukwa de-Atik wyniknęła z pięciu pierwszych sfirot keteru de-Bo’N, w których nigdy nie było żadnego anulowania i nawet najmniejszej wady”, czyli jak napisano, że wyniknęła ona ze stanu katnut keteru, który wyszedł w nim, jak istota jego stworzenia, i który pozostał w nim w całości i nie znika z niego nawet w małej części. „Lecz w A’A, w jego nukwie, rozpoczął się odbiór melahim, na skutek tego, że ona wyniknęła z pięciu ostatnich sfirot keteru de-Bo’N, w których była niewielka wada”. Czyli jak zostało wyjaśnione, że A’A powstał z biny i Zo’N keteru, zdobytych przez keter za pośrednictwem nowego światła de-NeH’I A’K, które świeciło mu poprzez tabur, światło które odbiło się i zniknęło, a bina i Zo’N keteru ponownie opuścili się z rosz w Wa’K i dlatego jak było wyjaśnione, jest w nich wada.
’I od nich i dalej wady istniały i dodawały się w reszcie parcufim’: dlatego że binę i Zo’N, które zdobyła hochma za pośrednictwem świateł NeH’I de-A’K, które wyszło poprzez tabur, otrzymali większą wadę, niż bina i Zo’N keteru, z powodu uczestnictwa hochmy również w Ma’N de-szuruk, będących bhiną najniższej hej. I bina i Zo’N biny de-Bo’N ucierpiały więcej niż hochma, dlatego że bina de-Nekudim nie przyciągnęła swojej biny i Zo’N za pośrednictwem świecenia holam, jak Aba, a tylko za pośrednictwem Ma’N de-szuruk, które otrzymała od jesod de-A’K i które są istotą niższej hej i od których urodziły się Zo’N. A poziomy siedmiu świateł Za’T są zepsute najbardziej, gdyż one zostały rozbite panim i ahor, i opuściły się w BE’A.
39) Jednak w rosz A’A był odbiór z melahim, w których była niewielka wada, dlatego jego bina, w której jak wiadomo było więcej dinim niż w hochmie, gdyż zawsze dinim budzą się z biny, dlatego że ona jest nukwą, nie mogła otrzymać światła de-Atik, obłoczonego w rosz de-A’A, w wysokie miejsce w rosz, gdzie światło wielkie i bliskie do de-Atik, i dlatego opuściła się w dół na poziom garon de-A’A, i znajdując się tam w wielkim oddaleniu, była w stanie otrzymać światło de-Atik.
Or pnimi
39) ’W rosz A’A… jego bina… opuściła się w dół na poziom garon’. Wyjaśnienie. Ponieważ AHa’P, z których wyniknęła nukwa de-A’A, zawierają 10 sfirot: G’E i AHa’P, które są rozróżniane jako panim i ahoraim, w których są 2 poziomy: pierwszy – do którego przyłączyły się, żeby dopełnić AHa’P keteru i rozróżnia się to jako G’E, znajdujące się w AHa’P. Drugi – w którym rozprzestrzeniły się, żeby być mohin dla Aw’I de-Nekudim, i to rozróżnia się jako poziom AHa’P w tych AHa’P. Dlatego, kiedy nukwa de-Atik odebrała te AHa’P dla nukwy de-A’A, ona wybrała tylko poziom G’E, czyli bhinot keteru i hochmy de-AHa’P, należące do poziomu keter de-Nekudim, będący nukwą de-Atik, lecz binę i Zo’N de-AHa’P, które przedstawiają sobą NeH’I de-keter, które stały się mohin de-Aw’I, ona wyprowadziła z rosz nukwy de-A’A w stan niższego poziomu, czyli w guf de-A’A, gdyż po tym jak one obróciły się w mohin w hochmie i w binie Nekudim, mają odniesienie do poziomu Aw’I de-Nekudim, a nie do poziomu keter. Dlatego bina wyszła na zewnątrz z rosz A’A.
I oprócz tego jest jeszcze ważna przyczyna, dla której bina nie mogła stać w rosz de-A’A, ponieważ taka jest reguła, że każdy, kto nie jest zepsuty rozbiciem kelim, otrzymuje swoje naprawienie od Nowego M’A w pełni i na stałe, i nie znika stąd nigdy, lecz w kelim zepsutych od rozbicia, nie istnieje stałe mohin, a tylko w stanie „tam i z powrotem”. Dlatego poziom AHa’P de-AHa’P, czyli ich bina i Zo’N uważane są za zepsute w stosunku do rosz de-A’A, który otrzymał poziom hochma od de-Atik jak powiedziano wyżej, i dlatego nie mogły otrzymać tego wielkiego światła na stałe w rosz A’A, dlatego bina opuściła się poza granice rosz.
O tym jego słowa: „…dlatego opuściła się w dół na poziom garon de-A’A, i znajdując się tam w oddaleniu, mogła otrzymać światło de-Atik”. Ponieważ w swoim opuszczeniu w garon ona otrzymuje swoje niestabilne mohin, tak, że czasami łączy się z rosz w jednym parcufie i jest u niej mohin de-Ga’R od A’A, a czasami nie łączy się, i wtedy nie ma w niej mohin. Jak to tu napisano, w ten sposób ona godna otrzymywać.
I jest jeszcze trzecia przyczyna jak pisze Ari, „gdyż zawsze dinim budzą się z biny”. Wyjaśnienie. Jak już wiadomo tobie, wada przedłuża się i dodaje się w parcufim (patrz słowa Ari w p.38 i p.29. or pnimi od słów – i w tym zrozum, co jest tu…), gdyż są tu 3 poziomy: 1. To, co wyszło na początku w Acilut, te, które zupełnie nie były zepsute, i je przyjął Atik. 2. To, co wyszło w Nekudim za pośrednictwem świecenia holam poprzez tabur de-A’K, skąd przyszły Ga’R w stan panim i ahor. 3. Świecenie szuruk z jesod de-A’K, skąd przyszły Ga’R w stanie panim be panim. I te 3 poziomy mają miejsce tylko w Ga’R de-Nekudim, a potem są poziomy Za’T de-Nekudim, rozbite panim i ahor. I odebrane z ahoraim de-Aw’I jest tym, co przyszło ze świeceniem holam za pośrednictwem świecenia tabura. To świecenie holam nie przyszło do AHa’P z poziomu biny nawet w AHa’P keteru, dlatego że bina nie powróciła panim do Aba, żeby otrzymać od niego świecenie hochma i dopełnić swoje AHa’P wcześniej, niż przyszedł do niej Ma’N de-szuruk, otrzymany poprzez nią od jesod de-A’K. Przecież wszystkie bhinot AHa’P biny ze świecenia niższej hej, włączonej w szuruk jest to wewnętrzny sens tego, że z biny budzą się dinim, i zrozum to.
40) Jednak w reszcie parcufim, znajdujących się poniżej A’A była możliwość stać w rosz parcufa. I przyczyna tego jest w tym, że światło de-Atik jest największym światłem z całego Acilut, gdyż wewnątrz niego obłacza się światło Ejn Sof jak powiedziano wyżej, lecz kiedy obłacza się Atik w A’A znacznie zmniejsza się to światło i kiedy po raz drugi powróciły Aw’I, żeby obłóczyć również A’A, staje się światło de-Atik bardzo oddalone od nich, i jest możliwość u ich biny otrzymać światło de-Atik po jej oddaleniu, znajdując się razem z tym w rosz parcufa, tym bardziej w Zo’N, które oddalały się coraz bardziej.
41) Po tym jak wyjaśniliśmy pytania A’A wyjaśnimy teraz kolejność jego dziesięciu sfirot, jak one obłaczają Atik Jomin. Wspominaliśmy już wyżej, że Atik Jomin nazywa się tak dlatego, że 7 jego prawych sfirot jest oddzielonych i obłoczonych w A’A w następującej kolejności: keter de-A’A obłóczony na hesed de-Atik, hochma na gwurę i bina na tiferet.
42) Przyczyna tego jest w tym, że Ga’R w A’A jest bhiną rosz, której potrzeba o wiele więcej światła niż w guf. Dlatego w każdą z nich obłoczyła się jedna pełna sfira de-Atik. Jednak Z’aT w guf A’A nie potrzebują takiego wielkiego światła jak w rosz. Dlatego 3 niższych de-Atik będzie wystarczająco dlatego, żeby świecić w nich. Kolejność tego jest następująca: istota NeH’I de-Atik – w HaGa’T de-A’A, odbywa się to dlatego, że HaGa’T de-A’A staje się następnie mohin w Ga’R de-Aw’I. Dlatego ich główne świecenie HaGa’T de-A’A – świecić w mohin de-Aw’I. Później z jesod de-Atik wyszło światło i rozprzestrzeniło się w NeH’I de-A’A.
Or pnimi
42) Ga’R w A’A są bhiną rosz, której potrzebne jest o wiele więcej światła niż w guf itd.: ponieważ HaGa’T w A’A stały się mohin dla Aw’I, te rzeczy są bardzo głębokie i potrzebują szczegółowego wyjaśnienia. Przede wszystkim należy wiedzieć, że pojęcie obłoczenia NeH’I wyższego na mohin niższego i obłoczenie niższego na guf wyższego, różnią się. Tak NeH’I de-Atik obłaczają się jako mohin w rosz A’A i razem z tym rosz A’A obłacza się na HaGa’T de-Atik, a nie na NeH’I de-Atik. Tak samo i w Aw’I, kiedy NeH’I de-A’A obłaczają się jako mohin w rosz Aw’I i razem z tymi roszim de-Aw’I obłaczają się na HaGa’T de-A’A, lecz w żadnym wypadku nie na NeH’I de-A’A. Przyczyna tego jest prosta, ponieważ te NeH’I wyższego, które obłaczają się jako mohin w niższego, są poziomem NeH’I dziesięciu sfirot de-rosz wyższego i zupełnie nie są powiązane z obłoczeniem niższego na guf wyższego.
Wiedz, że są 3 rodzaje NeH’I wyższego. 1. Jest to NeH’I dziesięciu sfirot de-rosz wyższego od istoty jego stworzenia. 2. Jest to nowe NeH’I otwierające się w nim za pośrednictwem wzniesienia Ma’N niższego. 3. Jest to nowe NeH’I, które otworzyły się w nim za pośrednictwem wzniesienia Ma’N (syna) niższego. Zrozumiemy te rzeczy w kolejności stworzenia trzech parcufim: Atik, A’A i Aw’I. Wiadomo, że za pośrednictwem ziwuga A’B-Sa’G, który wyprowadził niższą hej z mecah i opuścił ją na miejsce pe, wyszło 10 sfirot na poziomie keter, to odbyło się początkowo dzięki włączeniu Ma’N de-Nekudim w rosz de-Sa’G, i potem, kiedy był poznany awijut reszimot, one opuściły się na swoje miejsce w pe de-Nekudim. One powróciły i wyprowadziły tam 10 sfirot rosz od pe de-Nekudim do tabura A’K na poziomie keter, który nazywa się rosz de-Atik (p.20 or pnimi). Tego było wystarczająco dla poziomu rosz de-Atik, lecz nie dla jego guf, gdyż bina tej rosz stoi, jak jest właściwe dla niej, w stanie ahoraim do Aba i dlatego przekazuje w guf tylko ruach i nefesz, dlatego w guf brakuje Ga’R. W ten sposób wyjaśniliśmy stworzenie rosz i guf de-Atik. Teraz obejrzymy parcuf A’A.
Parcuf A’A jest stworzony nukwą de-Atik, gdyż ona jest górną połową keteru de-Nekudim, czyli bhiną G’E keteru, która wyszła na początku jego stworzenia. Teraz za pośrednictwem swojego połączenia z M’A ona zdobyła Ga’R keteru i przyciągnęła swoje AHa’P istniejące od czasu Nekudim, czyli te NeH’I keteru, które zostały anulowane wtedy z powodu ukrycia Ga’R keteru. I teraz, kiedy ona ponownie osiągnęła Ga’R za pomocą Nowego M’A, ona przyciągnęła ich do siebie dla wypełnienia swoich starych dziesięciu sfirot. I te AHa’P, w których znajduje się również właściwość od NeH’I de-A’K, czyli od świecenia tabura A’K i jesod de-A’K, stały się tam Ma’N i wywołały powrót stanu „panim be panim” dla biny i hochmy de-Atik. Wiadomo, że Zo’N, przychodzący w miejsce biny zawsze pobudzają binę powrócić w stan panim do Aba, żeby przyciągnąć świecenie hochmy dla Zo’N. Przy tym u biny jest połączenie z nimi, żeby zaprzestać im świecenia hochmy, odpowiednio w relacji biny i Zo’N w dziesięciu sfirot or jaszar. Wiadomo, że w tych Ma’N pozostał tylko trzeci poziom awijut, gdyż czwarty poziom, który był w łączności Ma’N przyjął Atik. Dlatego na nich wyszedł tylko poziom hochma.
W ten sposób nukwa de-Atik nabyła na skutek tego nowego ziwuga, który wyszedł w niej, swoje AHa’P od czasów Nekudim, czyli ponownie wypełniła się jako 10 całkowitych sfirot G’E tak i AHa’P. Jednak nie na swoim poziomie, który jest u niej od M’A, czyli poziom keter, a na poziomie hochma. I teraz rozróżnialne w nukwie keteru są dwie bhiny NeH’I: pierwsza – NeH’I keteru, które są w niej od kelim M’A, druga – NeH’I poziomu hochma, które ona teraz zdobyła za pośrednictwem Nowego M’A de-AHa’P.
I od tego ziwuga przedłużają się w dół 2 poziomy. Pierwszy – guf samego de-Atik, ponieważ po tym jak bina de-rosz, powróciła panim be panim, jego świecenie przychodzi również i w guf. Teraz guf otrzymuje Ga’R, jednak Ga’R tylko poziomu hochma, a nie poziomu keter jak w rosz. Przecież ziwug panim be panim, który odbył się w rosz był na nowe Ma’N, u których jest awijut gimel. Drugi poziom przedłuża się do rosz A’A w miejsce haze de-Atik i obłacza jego od haze do pe.
Teraz zrozum pytanie obłoczenia wyższego, jako mohin w niższym, gdyż w rzeczywistości oni są częścią niższego i nie są godni pozostać w wyższym. Ponieważ to są te same AHa’P, które wypełniły nukwę de-Atik podczas ziwuga Ma’N de-A’A. Bez względu na to, że połączyły się do niej podczas ziwuga, oni nie są godni pozostać w niej po przejawieniu ich własnego awijutu będąc poziomem hochma. Również jest wiadomy ich defekt od czasu Nekudim, nie pozwalający im znajdować się w miejscu de-Atik. Dlatego oni opuszczają się razem z poziomem rosz A’A w miejsce guf de-Atik.
Tobie należy wiedzieć to, o czym Ari pisze niżej, że wszystkie parcufim podczas swojego urodzenia wpadają w Bria i karmią się tam od niższych 2/3 necah i hod de-Atik znajdujących się tam. Przyczyna tego jest w tym, że masach zawierający wszystkie reszimo, które jest w ahoraim de-NeH’I keteru, 4 ahoraim de-Aw’I i Za’T, to jest masach z poziomu guf Nekudim, który wzniósł się po swoim oczyszczeniu na poziom rosz Sa’G. I stąd on opuszczał się od poziomu do poziomu, dopóki nie wyprowadził wszystkich parcufim de ABE’A. Dlatego, ponieważ guf Nekudim świecił we wszystkich BE’A (jak napisano o tym w cz.7), to przed tym, niż objawił się jego masach awijut de-guf, czyli dopóki on jeszcze był włączony w awijut de-rosz, on mógł być w stanie Acilut. Jednak po tym, jak objawił się jego awijut de-guf, kiedy przyszedł czas dla jego poziomu wyjść ze stanu włączenia w rosz i opuścić się na swoje miejsce, czyli na miejsce gdzie on był do oczyszczenia, to jak wiadomo, nazywa się urodzeniem parcufa, wtedy zostały zauważalne w masachu właściwości guf Nekudim, które były w nim do oczyszczenia, kiedy był on w stanie BE’A. W związku z tym, każdy poziom, który wyszedł na ten masach zobowiązany jest przyjść w Bria przy swoim urodzeniu, czyli wówczas kiedy objawia się jego awijut.
Lecz dzięki skarmianiu od niższych 2/3 necah i hod de-Atik, znajdujących się w Bria, powracają i nabywają właściwość awijut, która jest w nich, dopóki nie wniosą się i ubiorą się na guf wyższego. To samo odbyło się z A’A, dlatego że po tym jak objawił się awijut de-guf w masachu, który jest w nim, również był od bhinot BE’A, on zobowiązany był wyjść ze stanu rosz de-Atik i przyjść na miejsce Bria pod parsą de-Acilut. Nazywa się to urodzeniem parcufa, jak powiedziano wyżej. I okazuje się, że poziomy NeH’I de-mohin, które otrzymał od wyższego pozostają w guf de-Atik. Potem jak A’A otrzymał skarmianie od niższych 2/3 de-Atik, powrócił w Acilut i obłóczył HaGa’T NeH’I de-Atik, on powrócił i otrzymał NeH’I de-rosz wyższego, które obłoczyły się w niego jako mohin. W ten sposób zostało wyjaśnione, że początek otrzymania NeH’I de-Atik w A’A był jeszcze podczas jego włączenia w ziwug rosz de-Atik. Jednak, ponieważ podczas urodzenia on był zmuszony opuścić się w Bria, to powinien powrócić po raz drugi i otrzymać je od HaGa’T de-Atik.
W ten sam sposób odbywa się stworzenie Aw’I za pomocą nukwy de-A’A. Ponieważ Aw’I wyniknęły z poziomu Za’T hochmy i biny de-Bo’N, czyli z AHa’P, które zostały anulowane w Aw’I po utracie Ga’R, i na skutek tego, że te Za’T de-Aw’I były podczas Nekudim na jednym poziomie z NeH’I keteru Nekudim, które obłoczyły się w nich jako mohin, więc po tym jak nukwa de-A’A, będąca poziomem NeH’I keteru Nekudim, otrzymała bhinę Ga’R za pośrednictwem ziwuga de-Atik, przedłużyła się u niej również bhina AHa’P de-Aw’I jako Ma’N. Wtedy A’A i nukwa na te Ma’N uczyniły ziwug „panim be panim”, podobnie jak Atik, i wyprowadziły 10 sfirot na poziomie biny, ponieważ w reszimot pozostał awijut poziomu bet, gdyż poziom gimel przyjął dla siebie A’A. Na skutek tego ziwuga wyszły 2 poziomy tak samo jak było wyjaśnione wyżej w stosunku do de-Atik. Jeden – w guf samego A’A, który przed tym był na poziomie nefesz, ruach i nie mógł otrzymać od swojego rosz z powodu biny, stojącej w ahoraim do Aba. Teraz dzięki Ma’N od Aw’I powracających się „panim be panim”, guf de-A’A również otrzymał Ga’R. Jednak ten Ga’R jest od bhiny bet, a nie gimel jak w rosz. Bhina bet wyszła na rosz de-Aw’I, gdyż jest to ich Ma’N.
Tak samo i tu określa się, że NeH’I de-A’A obłoczyły się w rosz de-Aw’I, czyli w AHa’P, które przyjęła nukwa A’A z Ma’N, żeby dopełnić się nimi do dziesięciu sfirot podczas ziwuga, analogicznie do tego, jak było u de-Atik dla A’A. Wtedy, kiedy urodziły się Aw’I, czyli kiedy objawił się ich masach, one również opuściły się w Bria z tego samego powodu, o którym wspominano przy wyjaśnieniu A’A. Poziomy NeH’I i mohin pozostały w guf A’A, dopóki na skutek „jenika”, powróciły w Acilut i obłóczyły się na HaGa’T de-A’A. Wtedy one powróciły i otrzymały swoje NeH’I i mohin.
Niezbędnym jest wiedzieć, że A’A może dokonać ziwug na Ma’N od Aw’I tylko wtedy, kiedy połączy się i staje się jednym parcufem z Atikiem, jak o tym pisze Ari dalej. Przyczyna tego jest w tym, że nukwa de-A’A jest to tylko niższa połowa keteru Nekudim, czyli tylko poziom NeH’I. Dla odbioru Ma’N de-Aw’I i dokonania na niej ziwuga, keter powinien być doskonały, jak to było podczas Nekudim, kiedy on obłaczał się w Aw’I Nekudim jako mohin. Oprócz tego główny ziwug odbywa się na nukwę de-Atik, gdyż niższa połowa keteru podczas połączenia z górną połową anuluje się i włącza się w nią, i one stają się jednym całym poziomem. Przy tym u niższego nie ma nawet imienia.
W związku z tym wyjaśnia się, że Atik przekazuje dla A’A dwa rodzaje mohin. Pierwszy dla rosz A’A, jest to 10 sfirot poziomu hochma i one obłoczone są w NeH’I de-Atik, które otworzyły się na skutek tego ziwuga w rosz de-Atik. Te NeH’I opuszczają się razem z mohin do A’A, gdyż nie są przydatne dla de-Atik. Drugie mohin Atik daje dla guf A’A, dlatego że guf A’A nie może otrzymać poziomu Ga’R od swojego rosz znajdując się w stanie „panim be ahor”. Tylko dzięki wzniesieniu Ma’N od Aw’I, powracają Atik i A’A w jeden parcuf, tak samo hochma i bina de-rosz powracają panim be panim. Wtedy opuszczają się i dają Ga’R w guf de-A’A. I ten ziwug również ma odniesienie do de-Atik, przecież nawet mohin de-guf są dawane od ziwuga de-Atik. Jednak one są bardziej niskiego poziomu, gdyż odnoszą się do Ma’N de-Aw’I, które są bhiną bet. Z tego zrozum, że mohin bhiny bet, która jest w guf A’A, obłóczone również w NeH’I de-Atik, czyli AHa’P, którymi nukwa de-Atik dopełniła się podczas ziwuga tego poziomu 2.
I tak, zostały wyjaśnione dwa ziwugi de-Atik dla A’A i dwa rodzaje NeH’I de-Atik, które obłaczają się w A’A, gdyż NeH’I de-Atik poziomu hochma obłaczają się w rosz A’A, a NeH’I de-Atik poziomu bina obłaczają się w guf A’A.
Z tego możesz również zrozumieć, że po „jenika” Aw’I od niższych 2/3 de-necah i hod de-Atik, kiedy one znajdują się w Bria i nabywają tym samym siłę wznieść się w Acilut i obłóczyć się się na HaGa’T de-A’A, one otrzymują NeH’I z ich mohin od NeH’I de-Atik, obłoczonych w HaGa’T de-A’A.
Możesz rozróżnić tu trzy rodzaje NeH’I dziesięciu sfirot rosz de-Atik. 1. NeH’I dziesięciu sfirot de-rosz de-Atik, jak on był stworzony, na poziomie keter. 2. NeH’I dziesięciu sfirot de-rosz de-Atik, które wyszły w nim na skutek włączenia Ma’N de-A’A, i jest to NeH’I poziomu hochma. One obłaczają się w mohin de-rosz A’A. 3. NeH’I dziesięciu sfirot de-rosz de-Atik, które wyszły w nim na skutek włączenia Ma’N de-Aw’I i będące NeH’I poziomu bina. One obłaczane są w guf de-A’A w jego HaGa’T tak, że Aw’I jako obłoczenie HaGa’T de-A’A, otrzymują mohin de Ga’R za pośrednictwem tych NeH’I de-Atik, obłoczonych w HaGa’T de-A’A.
Słowa Ari: „Ga’R de-A’A są bhiną rosz, którym potrzebne o wiele więcej światła niż w guf. Dlatego w każdą z nich obłoczyła się jedna całkowita sfira de-Atik”. Mowa idzie o HaGa’T de-Atik, które dają mohin de-rosz poziomu hochma, o czym mówi się wyżej, za pośrednictwem niego (A’A) powraca w Acilut i obłacza się na HaGa’T de-Atik. Dlatego potrzebne jemu wszystkie 3 sfiry HaGa’T de-Atik, które stają się KaHa’B w nim, i główne świecenie de-A’A przychodzi od nich. „Jednak 7 niższych sfirot, czyli guf A’A nie potrzebują tak intensywnego świecenia jak w rosz. Dlatego trzech niższych sfirot de-Atik jest wystarczająco, żeby świecić w nich”. Czyli jak powiedziano wyżej, NeH’I de-Atik, które świecą w guf A’A jest to słabsze świecenie niż poziom hochma de-A’A, i jest tylko poziomem bina. One stoją tam głównie, żeby dać świecenie Ga’R w Aw’I i o tym on mówi: „to odbywa się również z tego powodu, że HaGa’T de-A’A staje się później mohin w Ga’R de-Aw’I. Dlatego ich główne świecenie w HaGa’T de-A’A – świecić w mohin de-Aw’I. Czyli jak wyjaśniono NeH’I de-Atik obłoczone w guf A’A dają mohin de-Ga’R Aw’I.
43) I w tym poznaj przyczynę tego, dlaczego wszystkie bhinot NeH’I każdego parcufa zawsze przychodzą jako dodatki i nie są główne. Dlatego są nazywane tymi, które wyszły na zewnątrz z guf. Przyczyna tego jest w rosz parcufa Aciluta, którym jest A’A, i na który obłacza się i utrzymuje się na nim reszta parcufim Aciluta. Jego NeH’I nie mają na czym oprzeć się w Atik Jomin, gdyż tylko 7 sfirot de-Atik obłoczyło się w 7 pierwszych sfirot de-A’A. I w NeH’I de-A’A jest tylko jedno świecenie wychodzące z jesod de-de-Atik i rozprzestrzeniające się w nich. Ten stan przedłuża się w każdym z NeH’I reszty parcufim.
Or pnimi
43) Jego NeH’I nie mają oparcia na niczym w Atik Jomin, gdyż tylko 7 sfirot de-Atik obłoczyło się w 7 pierwszych sfirot de-A’A’:’ mówi się o prawdziwych NeH’I de-Atik, a mianowicie o NeH’I de-rosz de-Atik, jakim był on stworzony, znajdując się na poziomie keter, o czym mówi się w poprzednim punkcie, uważnie tego naucz się tam. Te NeH’I w A’A zupełnie nie są obłaczane, a (obłaczane są NeH’I) wyłącznie z jego poziomu guf, znajdujące się na poziomie hochma, który jest w HaGa’T de-Atik, czyli w Za’T de-Atik. Dlatego wychodzi, że w samym A’A, który jest poziomem keter de-Nekudim, brakuje NeH’I de-kelim i Ga’R świateł, gdyż jego Ga’R jest z niższego, w odniesieniu do jego, poziomu. Dlatego że A’A uważany jest za wspólny keter de-Acilut i nie ma swojego Ga’R, więc wszystkie poziomy de-Acilut znajdujące się po nim, nie mają NeH’I de-kelim i Ga’R świateł, dlatego że Ga’R każdego z nich są bhiną Ga’R niższego poziomu, a jego własne Ga’R są nieobecne. Tak samo jak było wyjaśnione to w stosunku do A’A. U Ari napisano: „każda bhina NeH’I jakiegokolwiek parcufa zawsze przychodzi jako dodatek i nie jest główną”, gdyż parcuf nabiera swoich właściwości kelim za pośrednictwem włączenia i połączenia z wyższym w jeden parcuf. Jak napisano wyżej, A’A stał się jednym parcufem z Atikiem dzięki Ma’N de-Aw’I, który on otrzymał. To świecenie uważa się w kabbale dodatkiem, nie są w parcufie głównym, a w stanie wzniesienia i opuszczenia, jak opisano dalej w „Ec Haim”.
44) Lecz innym razem mój raw wyjaśnił mi dokładniej w następujący sposób. Wiadomo, że każda klipa noga składa się z trzech części, jak wspomina się w Zohar „Waihi”. Jednak w jesod są tylko dwie części, a mianowicie jesod i jego atara. Wychodzi, że dwie wyższe części de-necah i hod de-Atik obłoczyły się w hesed i gwurę de-A’A: necah – w hesed po prawej, hod w gwurę po lewej linii i jesod w tiferet de-A’A, dwie środkowe części de-necah i hod de-Atik w necah i hod de-A’A, a ateret jesod de-de-Atik w jesod de-A’A i malchut de-Atik w malchut de-A’A, gdyż z niej trzeba uczynić cały parcuf „nukwę” i dlatego przejęła ona jedną całą bhinę. Wychodzi, że pozostały 2 niższe poziomy necah i hod de-Atik poniżej wszystkich necah i hod de-A’A, i one pozostały otwartymi.
Or pnimi
44) Każda noga składa się z trzech części itd. Wychodzi, że pozostały dwie niższe części w necah i hod de-Atik’:’ już była obejrzana różnica pomiędzy obłoczeniem NeH’I wyższego w mohin niższego i obłoczeniem niższego na guf wyższego. Obłoczenie NeH’I wyższego, jak mohin w niższym, lub w „synu” niższego, uważa się NeH’I dziesięciu sfirot de-rosz, które są tymi samymi NeH’I, które dopełniły rosz wyższego do dziesięciu sfirot przy ich włączeniu w ziwug de-rosz wyższego, jak wspomniano wyżej w poprzednim punkcie. Jednak obłoczenie niższego na wyższy, czyli na HaGa’T NeH’I de-guf wyższego odbywa się z powodu tego, że niższy zawsze znajduje się na jednym poziomie z guf wyższego.
Zrozum z tego, że dwa zdania pokazane tu przez Ari, zupełnie nie przeczą jedno drugiemu. Ponieważ powiedziane o tym, że NeH’I de-Atik obłaczają się wyłącznie w HaGa’T de-A’A, a zupełnie nie w NeH’I, i tylko świecenie wychodzi od jesod de-Atik i rozprzestrzenia się w NeH’I, wynika z obłoczenia NeH’I de-Atik jako mohin w HaGa’T de-A’A dla rosz de-Aw’I, które obłaczają te HaGa’T, o czym mówi się tu dokładnie. A kiedy on mówi tu, że NeH’I de-Atik obłaczają się również w NeH’I de-A’A, jak i w HaGa’T de-A’A, wyższe trzecie obłaczane są w HaGa’T de-A’A, a środkowe trzecie obłaczane w NeH’I de-A’A, wynika z obłóczenia niższego na wyższy. On obłóczony rzecz jasna do ukończenia wyższego, czyli do końca Acilut, gdyż wszystkie parcufim de-Acilut kończą się na jednym poziomie. W ten sposób nawet NeH’I niższego obowiązkowo w niewielkim stopniu obłacza NeH’I wyższego.
Jednak wyżej, gdzie mowa idzie o obłoczeniu NeH’I wyższego jako mohin, uważa się, że NeH’I de-Atik obłaczają się wyłącznie w HaGa’T dla świecenia mohin de-Aw’I, które one obłaczają tam. Jednak u NeH’I de-A’A, gdzie obłóczone są Zo’N, nie ma żadnego połączenia z NeH’I de-Atik, żeby obłóczyć się w nie dla świecenia mohin, gdyż mohin de-Zo’N przychodzą tylko na skutek połączenia A’A i Aw’I i od de-Atik u nich jest tylko świecenie. Właśnie na to wskazuje Ari wyżej: „…istota NeH’I de-Atik – w HaGa’T de-A’A itd., dlatego ich główne świecenie w HaGa’T de-A’A – świecić w mohin Aw’I. Później z jesoda de-Atik wyszło oddzielnie światło i rozprzestrzeniło się w NeH’I A’A”. Jak wyjaśnia się wyżej, że tylko Aw’I wznoszą się jako Ma’N w rosz de-Atik w połączeniu z A’A, i dlatego biorą ze sobą istotę NeH’I de-Atik, która otworzyła się dzięki ich włączeniu w ten ziwug. Lecz ziwug de-Zo’N odbywał się nie tam, a w A’A, przy połączeniu Aw’I, o czym mówione było wyżej i co jeszcze należy wyjaśnić.
45) Wiadomo, że reglaim A’A kończą się w końcu świata Acilut. Dwie niższe części: necah i hod de-Atik, znajdujące się w świecie Bria, otwarte bez obłoczenia, one połączyły się razem i obłoczyły się w malchut de-A’A, tam one stały się dla niej dwiema częściami dadim (sutki) z dwóch stron i jest to wewnętrzny sens „dadej beema” (sutki zwierzęcia), znajdujące się z dołu w reglaim, i stąd karmiły się melahim, które opuściły się w Bria zanim ustawiły się na swoich miejscach: w A’A, w Aw’I i w Zo’N. Również później kiedy rodzi się każdy parcuf, one na początku opuszczały się tam i karmiły się od nich, po czym wznosili się na swoje miejsce.
Or pnimi
45) Dwie niższe części necah i hod de-Atik znajdujące się w świecie Bria’:’ Te rzeczy na pierwsze spojżenie wydają się dziwne. Co wywołało podział NeH’I de-Atik na 3/3 w ten sposób, że im brakowało świata Acilut i ostatnie 2/3 były zmuszone wyjść w świat Bria? I jeszcze, dlaczego nie obłoczyły się wszystkie 3/3 w HaGa’T, NeH’I de-A’A i jakie relacje wyższych trzecich z HaGa’T de-A’A, i średnich trzecich NeH’I de-A’A?
I tak, te rzeczy są głębokie jak morze, i wyjaśnimy je zgodnie ze źródłem. Wiedz, że źródło podziału w ten sposób na 3 pochodzi od NeH’I de-A’K. Wyżej zostało wyjaśnione (cz.6 wewnętrzne spostrzeganie p.14, 26), że na skutek drugiego skrócenia A’K, kiedy połączyły się razem dwie hej – pierwsza i druga – razem, wzniosła się kropka skrócenia, która była w miejscu naszego świata w stanie malchut dziesięciu sfirot de-NeH’I de-A’K, w miejsce sfiry bina dziesięciu sfirot de-NeH’I de-A’K tak, że 3 sfiry: bina i Zo’N dziesięciu sfirot de-NeH’I de-A’K pozostały pod ukończeniem linii Ejn Sof, czyli poniżej kropki skrócenia, i one stały się miejscem trzech światów: Bria, Jecira, Asia. Naucz się tego uważnie we wskazanych wyżej punktach.
Nawet poźniej, kiedy światło, które przebiło parsę, opuściło się i obłoczyło się w NeH’I de-A’K nowa granica od tego nie zmieniła się, jednak Za’T de-Nekudim, które wyszły ze świecenia NeH’I de-A’K w połączeniu z Aw’I Nekudim, przekroczyły nową granicę i chciały rozprzestrzenić się w swoim królestwie również poniżej nowej granicy, czyli w trzech światach BE’A i dlatego zostały rozbite i zmarły i pozostały w BE’A, czyli w miejscu ich królestwa, jak napisano w cz. 7.
I NeH’I de-A’K, z których wyszły bina i Zo’N i stały się BE’A, a keter i hochma pozostały w Acilut, te bina i Zo’N są rozpatrywane jako niższe 2/3 dziesięciu sfirot tych NeH’I. Ponieważ tak są określane AHa’P wszystkich poziomów, które wyszły na zewnątrz z poziomu. Ty znajdziesz wyżej, że Ari nazywa AHa’P de-keter, które wyszły na zewnątrz z keteru, imieniem 5 „niższych sfirot de-keter Bo’N”, czyli TaNeHI’M. Tak samo i osnowa sfiry tiferet, czyli jej wyższa 1/3 ma odniesienie do wyższej połowy keteru, i tylko 2/3 niższe tiferet należą do AHa’P. W ten sposób do wyższej połowy keteru, czyli do galgalty i ejnaim należy 6 sfirot poziomu: KaHa’B i HaGa’T, a do niższej połowy keteru, czyli do AHa’P należą tylko 4 sfiry poziomu: NeHI’M. Sens powiedzianego już jest wyjaśniony w cz.7 i tu nie ma co dodać do tego.
Dlatego uważa się, że 6 wyższych sfirot z dziesięciu sfirot de-NeH’I de-A’K pozostały w Acilut i tylko 4 sfiry NeHI’M z tych dziesięciu sfirot wyszły i stały się BE’A, czyli od haze i niżej. W ten sam sposób 10 sfirot de-NeH’I de-A’K okazały się podzielone na 3 trzecie: KaHa’B, HaGa’T, NeHI’M. Wyższe 2/3, czyli KaHa’B, HaGa’T pozostały w Acilut i tylko niższa 1/3, czyli NeHI’M stały się BE’A. Wiadomo, że nie ma zniknięcia w duchowym, i C’B, które wyniknęło w NeH’I de-A’K jest to dodatek do nich. Tak, że nie odbyła się żadna zmiana w pierwszych NeH’I de-A’K i teraz one również kończą się w kropce naszego świata, jak powiedziano: „i stały nogi jego na Oliwnej górze”.
Wiadomo, że parcuf Atik de-Acilut jest pośrednikiem pomiędzy A’K i parcufim Acilut i w nim jest wykorzystywana istota malchut de-A’K, czyli poziom niższej hej do skrócenia, wewnętrzny sens której – malchut ukryta w RADL’A. Jej istota w niczym nie przejawia się we wszystkich parcufim Acilut na skutek tego, że ona jest miarą sprawiedliwości i nie połączona z miarą miłosierdzia, czyli z pierwszą hej. Dlatego również i on (Atik) kończy się w kropce naszego świata jak i pierwsze NeH’I de-A’K do C’B, wewnętrzny sens których to przyłączenie miary miłosierdzia do miary sądu.
I okazuje się, że NeH’I de-Atik dzielą się na 3/3 w ten sposób jak wyjaśniliśmy wyżej w dziesięciu sfirot de-NeH’I de-A’K. Wyższe 2/3 de-NeH’I, czyli KaHa’B i HaGa’T stoją w Acilucie i kończą się na równi ze wszystkimi parcufim Aciluta, czyli na nowej granicy C’B. A niższa 1/3, czyli NeHI’M już znajdują się poniżej ukończenia Aciluta i rozprzestrzeniają się w BE’A do kropki naszego świata, jak pierwsze NeH’I de-A’K.
I te wyższe 2/3 de-NeH’I, które są poziomem KaHa’B HaGa’T, które pozostały w Acilucie, są takimi tylko w znaczeniu kelim, jednak w znaczeniu światła, które jest w nich, nic innego jak HaGa’T NeH’I, ponieważ wiadomo, że HaGa’T NeH’I świateł obłoczają się w KaHa’B i HaGa’T de-kelim.
O tym powiedziano: „ponieważ dwie wyższe części necah i hod de-de-Atik obłoczyły się w hesed i w gwurę de-A’A i jesod w tiferet de-A’A”, czyli jak było wyjaśnione, wyższe trzecie NeH’I de-Atik – jest to KaHa’B kelim i HaGa’T świateł i dlatego ich miejsca również w HaGa’T de-A’A „ i dwie średnie części de-necah i hod de-Atik (obłaczają się) w necah i hod de-A’A, ateret jesod de-de-Atik obłacza się w jesod de-A’A i malchut de-Atik obłacza się w malchut A’A”. Czyli jak zostało wyjaśnione, średnie części NeHI’M de-de-Atik są to HaGa’T kelim i NeHI’M świateł. I dlatego one obłaczane są w NeHI’M de-A’A. Odnośnie powiedzianego poprzez niego, że malchut de-Atik obłacza się w malchut de-A’A, to nie dokładnie malchut de-Atik, a tylko świecenie od jego malchut, dlatego, że malchut de-Atik ukryta w RADL’A i nie objawia się, jak napisano u Ari wyżej (p.23).
O tym powiedziano: „I znajdowały się niższe 2/3 necah i hod de-Atik w świecie Bria otwarte bez obłoczenia”. Czyli jak zostało wyjaśnione, niższe trzecie NeH’I de-Atik rozprzestrzeniają się w BE’A na równi z raglin de-A’K. Jednak uważa się, że jesod i malchut u nich są nieobecne. Rzecz w tym, że naprawienie kawim jest możliwe tylko za pośrednictwem połączenia miary rahamim i din, wychodzących przy C’B. A ponieważ to rozprzestrzenienie jest przedłużeniem C’A, to nie ma tam naprawienia średniej linii, a ustawia się tylko w dwóch liniach: prawą i lewą bez „podsłodzenia”. Dlatego tam jest tylko dwie niższe trzecie necah i hod i brakuje jesod i malchut. Jednak malchut włączona w hod, jak pisze Ari w „Mawo szaarim”.
’„Dadej beema” (sutki zwierzęcia), znajdujące się z dołu w raglin, i stąd karmiły się melahim, które opuściły się w Bria’: wyżej już było wyjaśnione (p.42 od słów: należy tobie) jak urodzenie parcufa wywołuje jego upadek w BE’A, wyucz to tam. Odbywa się to z tego powodu, że masach, na który odbył się wyższy ziwug na poziom parcufa, przyszedł z guf Nekudim, które świeciły w BE’A. Dlatego pozostała w reszimot, z których składa się masach, siła świecić również i w BE’A.
Jednak, kiedy oczyścił się masach od całego awijutu de-guf, czyli cały ten czas, kiedy był on włączony w ziwug de-rosz, ten dodatek świecenia w BE’A nie objawia się w nim. Jednak potem, jak był uświadomiony awijut w guf masachu, natychmiast otworzyła się w nim siła świecenia w BE’A, która była u niego w Nekudim. I wtedy on oddzielił się od rosz i opuścił się na swoje miejsce w BE’A. W ten sposób jego urodzenie, sens którego w otwarciu awijutu guf w masachu, wyprowadza jego z poziomu „wyższy” i przywodzi na jego miejsce, wywołując upadek w BE’A. Odbywa się to we wszystkich parcufim Aciluta, gdyż wszystkie one wyszły z masachu guf de-Nekudim, który świecił w BE’A, za wyjątkiem parcufa Atik, u którego było naprawienie, dające jemu możliwość rozprzestrzenić się w BE’A, gdyż on obłóczony na malchut de-A’K, czyli do C’B, jak napisano wyżej.
Główne ich naprawienie wystarczające, żeby ponownie wznieść ich w Acilut, jest to oddzielenie od nich siły świecenia BE’A i nabycie potężnej siły sijuma C’B, co odpowiada malchut de-A’A, skąd wychodzi siła sijuma całego Acilut. Jest to wewnętrzny sens „dadej beema”, przedstawiających sobą dwie niższe trzecie necah i hod de-Atik, znajdujących się w BE’A, jak napisano wyżej w poprzednim punkcie, wyucz tam uważnie. One połączyły się i ustawiły się w jednej łączności z malchut de-A’A, i połączeniu tych dwóch składowych wynikły „dadej beema”, przydatne dla wprowadzenia w parcuf potężnej siły sijuma C’B, która jest w malchut de-A’A. I to jego słowa: „Dwie niższe części: necah i hod de-Atik znajdowały się w świecie Bria, otwarte bez obłoczenia, one połączyły się razem i obłoczyły się w malchut de-A’A”. Dlatego, że wtedy mogą wchłaniać światło Aciluta bez względu na to, że stoją w BE’A, ponieważ otrzymują świecenie w malchut de-A’A za pośrednictwem dwóch niższych trzecich necah i hod de-Atik, znajdujących się z nimi w jednym świecie, dopóki nie otrzymują właściwości sijuma de-Acilut, wtedy one wznoszą się na swoje miejsca w Acilut.
I one nazywane są „dadej beema” (sutki zwierzęcia), ponieważ tak nazywa się malchut, kiedy ona nie jest podsłodzona miarą miłosierdzia. Ich przeciwnością są „dadej adam” (sutki człowieka), to wskazuje na to, że malchut jest podsłodzona jakością miłosierdzia. Jest to wewnętrzny sens tego, że one stoją na poziomie bina, która jest korzeniem miłosierdzia, i dlatego one połączyły się w miejscu lew (serca), a to jest bina jak wiadomo, a nie z dołu w raglin, gdzie jest oparcie u klipot, o czym powiedziano: „i raglin jej opuszczają się w śmierć”. To dlatego to „miejsce odpadów”, czyli tam jest władza hiconijut. Jest to wewnętrzny sens tego, co „beema” w gematrii – Bo’N. I zrozum to.
46) I tak wyjaśniliśmy, jak Z’A przy nieobecności u niego własnych mohin, będących światłem jego prawdziwej wewnętrznej istoty, kiedy jest on w swoim gadlucie, przy nieobecności tego, on obłacza się w ahoraim NeH’I de-Ima i NeH’I de-Aba. W ten sam sposób postępują wszystkie parcufim, tak NeH’I wyższego, ich hiconijut, stają się obłoczeniem dla mohin parcufa, znajdującego się pod nim. I wszystko wchodzi i rozprzestrzenia się w rosz i guf tego niższego parcufa.
Or pnimi
46) W ten sam sposób postępują wszystkie parcufim, gdyż NeH’I wyższego ich hiconijut stają się obłoczeniem dla mohin parcufa, znajdującego się pod nim. I wszystko wchodzi i rozprzestrzenia się w rosz i w guf tego niższego parcufa’:’ Wyżej było dobrze wyjaśnione (patrz p.42 or pnimi), że NeH’I wyższego, które obłaczają się w niższy, jest to NeH’I dziesięciu sfirot rosz wychodzące w rosz wyższego na skutek włączenia niższego w ziwug de-rosz wyższego. Te dodatkowe NeH’I zupełnie nie są NeH’I dziesięciu sfirot wyższego, gdyż znajdują się poniżej jego poziomu. Na przykład NeH’I de-rosz de-Atik jest to NeH’I poziomu keter, lecz NeH’I, które dodały się w Atiku z powodu włączenia A’A jako Ma’N – jest to NeH’I poziomu hochma. To jest to, na co wskazuje Ari: „ich hiconijut staje się obłoczeniem dla mohin parcufa, znajdującego się pod nim”, gdyż poziom bhiny gimel nazywa się hiconijut poziomu bhiny dalet, i A’A przyjął tylko NeH’I bhiny gimel, czyli wziął hiconijut NeH’I de-Atik. W ten sam sposób i wszystkie parcufim nie przejmują dokładnie NeH’I wyższego, a NeH’I poziomu niższego, kiedy ten włącza się w wyższy, i on zawsze na jeden poziom niżej wyższego i dlatego nazywa się hiconijut wyższego lub ahoraim de-NeH’I wyższego. I zapamiętaj to.
I te NeH’I wyższego stają się obłoczeniem dla mohin niższego i opuszczają się z nimi przy wyjściu z rosz wyższego na swoje miejsce, gdyż istota światła poziomu obłacza się w te NeH’I, i NeH’I obłaczają się razem z mohin w kelim niższego. W ten sposób te NeH’I są pośrednikiem pomiędzy światłami niższego i kelim wyższego.
Również wiedz, że jest w tych NeH’I 10 pełnych sfirot, rosz i guf, jak i u mohin, które otrzymują w siebie, gdyż necah i hod są kelim de-Ga’R i w nie obłaczają się HaBaT de-mohin, a jesod jest to kli dla wszystkich Za’T de -mohin, czyli HaGa’T NeHI’M.
47) I tak nie ma mohin poniżej trzech poziomów, czyli hochma, bina i daat. I hochma – jest to linia hesed, bina jest to linia gwura, a daat została podzielona na połowę: połowa hesed, połowa gwura, żeby zrównoważyć pomiędzy nimi, jak powiedziano: „ponieważ Stwórca – Bóg wiedzy”, podwójnej wiedzy. Jednak hesed jest to poziom pięciu hasadim, a gwura pięciu gwurot.
Or pnimi
47) Nie ma mohin poniżej trzech poziomów… i hochma jest to linia hesed, bina – linia gwura, a daat jest podzielony na połowę: połowa hesed, połowa gwura’:’ z tego powodu, że te rzeczy służą jako klucze wszystkich mohin de-Acilut, warto dokładnie porozmawiać o nich. Wyżej już zostało wyjaśnione, że wszystkie roszim, które wyszły na początku przy naprawieniu Aciluta, i nawet w ich ziwugu gadluta były w stanie panim be ahor, dlatego że bina de-rosz nie zmienia swojej drogi przy jakimkolwiek gadlucie i zawsze stoi ahoraim do Aba (patrz wyżej p.31 or pnimi). W ten sposób bina de-rosz nie dopuszcza do tego, żeby Zo’N de-rosz rozprzestrzeniły się od niej na zewnątrz, gdyż Zo’N otwierają się na zewnątrz biny tylko przy świeceniu hochmy, podobnie Zo’N or jaszar jak wiadomo. A ponieważ bina jest w ahoraim do Aba i jest w niej tylko światło hasadim, Zo’N włączony w nią i nie otwierają się na zewnątrz. Stąd zrozum dlaczego roszim de-Acilut nazywane są Ga’R, ponieważ w nich jest tylko KaHa’B i brakuje w nich Zo’N z powodu biny, która stoi ahoraim do Aba i nie powraca do Aby panim, oprócz jak tylko przy wzniesieniu Ma’N.
Z tego zrozum źródło „moah ha-daat”, gdyż dzięki wzniesieniu Ma’N, bina budzi się i powraca panim be panim do Aba, i one wyprowadzają poziom w 10 sfirot jako Ma’N, i wtedy rodzą się Zo’N, i otwiera się w rosz wyższego guf, nieobecnego tam z powodu ahoraim de bina. Teraz kiedy bina znowu jest panim be panim, z nich otwierają się Zo’N de-rosz przy świeceniu hochmy, jak im i należy. Te nowe Zo’N, które otworzyły się w rosz, nazywane są daat i są w rzeczywistości tylko Za’T de-rosz, które dodały się teraz na skutek wzniesienia Ma’N.
Bez względu na to, że one tylko Zo’N, jednak jest w nich 10 całkowitych sfirot Ga’R i Za’T. I ponieważ jest w nich świecenie hochmy to uważa się, że HaBa’D stają się HaGa’T, a necah i hod, które są w nich, stają się Zo’N. Jednak ze względu na ich pochodzenie jest w nich tylko 5 hasadim, Z’A de-daat, i to HaGa’T, necah, hod de hasadim i 5 gwurot nukwy, która w daat, i to HaGa’T, necah, hod de-gwurot. Jednak dwa hesed – hesed i gwura, i wyższa 1/3 hesed, które są w tiferet, ponownie stały się HaBa’D na skutek świecenia hochmy, która w nich. Tak samo dwie gwury z jedną trzecią, czyli hesed i gwura i wyższa 1/3 tiferet od strony nukwy, także stały się HaBa’D na skutek świecenia hochmy. Lecz połączyły się one razem i uważane są za jedną całość.
Wyżej wyjaśniliśmy, że również NeH’I wyższego, będące obłoczeniem mohin, również podzielone są na 10 sfirot. Więc one dzielą się na 3/3 w trzech liniach: necah, hod, jesod. Tak prawa linia, czyli necah, dzieli się na 3/3: hochma, hesed, necah. W ten sam sposób lewa linia, czyli hod podzielona na 3 części: bina, gwura i hod. Również środkowa linia, czyli jesod podzieliła się na 3 części: daat, tiferet, jesod i malchut.
I on pisze: „hochma – jest to linia hesed, bina – linia gwura, a daat podzielone na połowę: połowa hesed i połowa gwura”. Sens tego jest w tym, że jak było wyjaśnione wyżej, necah i hod są kelim Ga’R de-daat, a jesod – kli Za’T de-daat. Dlatego te 2,5 hasadim razem z dwoma i wyższą połową gwurot, będących HaGa’T do haze, ponownie stały się HaBa’D. Tak hochma obłoczyła się w prawą linię, czyli w 3/3 necah i podzieliła się tam na hochmę, hesed i necah, i wszystkie one są poziomem hochma. Bina obłoczyła się w lewą linię, czyli w 3/3 hod i podzieliła się tam na binę, gwurę i hod i wszystkie one są poziomem bina. W wyższą 1/3 tiferet obłoczył się wyższy daat, znajdujący się w Ga’R de-daat, który nazywa się daat, który zniknął. I tak wyjaśniliśmy Ga’R de-daat, czyli HaGa’T, którzy stali się HaBa’D, i Zo’N de-daat przedstawiający sobą dwie i dwie trzecie hasadim razem z dwoma i dwoma trzecimi gwurot, one są dwie niższe trzecie de-tiferet i necah, i hod, które znajdują się w pozostałych hesed i gwura. One zostają podwojone i stają się pięcioma pełnymi hasadim i pięcioma pełnymi gwurot. Przy tym 5 hasadim jest to Z’A w Za’T de-daat, a 5 gwurot – jest to nukwa tych daat, i oboje obłaczają się w średnią linię kli jesod w jego 3/3 – daat, tiferet, jesod – i wszystkie one są tylko poziomem daat. I wyjaśnimjmy, jak te trzy poziomy daat, były obłoczone w kelim wyższego i kaw biny obłoczony w hod wyższego, kaw daat obłoczony w lewusz jesod wyższego. I każdy kaw są podzielony na 3/3, prawa linia podzielona na hochma, hesed i necah, lewa linia na binę gwurę i hod, środkowa linia na daat, tiferet i jesod.
Lecz 3/3 prawej linii wszystkie są poziomem hochma. A 3/3 lewej linii wszystkie są bina, 3/3 środkowej linii wszystkie są daat. Również zostało wyjaśnione, że właściwość hochma, bina, daat, czyli Ga’R de-daat, jest w rzeczywistości tylko HaGa’T, a z powodu otrzymanego świecenia hochma, stali się HaBa’D. Również zostaje wyjaśnione, że necah i hod i 2/3 tiferet, które pozostali, po tym jak HaGa’T stali się Ga’R, bez wzgłędu na to, że nie ma w nich nic oprócz 2/3 tiferet i dwóch niższych hesed i gwura, one również necah i hod, tak czy inaczej stali się pięcioma hasadim HaGaTNa’H. Dlatego że w każdym miejscu HaGa’T de-Z’A staje się HaBa’D. NeH’I de-Z’A obraca się w HaGa’T, i wychodzą u niego nowe NeH’I, jak wiadomo. To samo i tu dwie sfiry hesed i gwura, i niższe 2/3 tiferet stali się HaGa’T do haze. Na nie wyszli niższe 2/3 tiferet i dwie niższe nowe hesed i gwura, czyli od haze i w dół, i dlatego powiększyli się i ponownie stały się pięcioma hasadim i pięcioma pełnymi gwurot. I te pięć hasadim i pięć gwurot ogólnie nazywane są moah ha-daat, i on obłoczony w 3/3 de-lewusz jesoda wyższego. I nazywa się on rozprzestrzeniający się daat. Lecz daat obłoczony w wyższą 1/3 tiferet, nie rozprzestrzenia się i nie objawia się, ponieważ uważa się za kcawot (ukończenie), którym są hochma i bina obłóczone w lewusz de-necah hod wyższego, i nie ma właściwości środkowej linii. Dlatego on pozostaje zawsze poniżej hochmy i biny de-rosz. I tylko pięć hasadim i pięć gwurot, które są w środkowej linii, są rozprzestrzeniającymi w dół, obłoczone w lewusz de-jesod wyższego, który jest realną środkową linią.
I jest reguła, że nie ma żadnego rozprzestrzenienia z kcawot, czyli z linij prawej i lewej, a tylko z środkowej linii. I ta reguła ważna dla każdego miejsca. I chociaż daat, zrównoważony w hochmie i binie, obłoczony w wyższą 1/3 tiferet, również będącego środkową linia, lecz tam miejsce zamknięte, ponieważ nie ma miejsca otwarcia hochmy, jak tylko od haze i niżej, a jest to niższe 2/3 tiferet. I dlatego daat co w wyższej 1/3 nazywa się daat ukryty, i zrozum to jak należy.
48) Gdyż w Z’A było 2 daat, i jeden z mohin przyciągnięty do niego od Aba i jeden z mohin przyciągnięty do niego od NeH’I de-Ima. I każdy z nich składa się z pięciu hasadim i pięciu gwurot.
49) I przyczyna tego jest w tym, że również mohin A’A przyciągnięte do niego za pośrednictwem obłoczenia w NeH’I de-Atik, a w Atiku nie ma dwóch oddzielnych parcufim zahar i nukwa, lecz one oboje jest to jeden parcuf. I podobnie do tego w Z’A de-Aw’I one przedstawiają sobą 2 parcufy, w które weszły 2 rodzaje mohin: jedne w NeH’I de-Aba i jedne w NeH’I de-Ima. I tak jak w Atiku zahar i jego nukwa jest to wszystko jeden parcuf. To w A’A są tylko 3 oddzielne mohin. I dlatego jest w nim jeden daat i w nim 5 hasadim od strony zahar imieniem M’A i 5 gwurot od strony nukwy, która jest w nim imieniem Bo’N, gdyż wszystko to jest jeden poziom.
50) Zapamiętaj i nie zapomnij tej reguły, że zawsze we wszystkich parcufim Aciluta wszystkie hasadim przedłużają się z imienia Nowego M’A, który przyszedł naprawić Acilut, a wszystkie gwurot z imienia Bo’N, z wyjaśnienia melahim. W kabbale nazywa się to ziwug dla podsłodzenia gwurot nukwy imienia Bo’N, odbieranych teraz ponownie w każdym ziwugim, co nazywa się Ma’N, za pośrednictwem hasadim, które przyciągane z Nowego M’A.
51) I tam również wyjaśniono, że to, co wybrał Atik po raz pierwszy, było dla naprawienia istoty parcufa A’A w jego początkowym naprawieniu, i przekazał je do A’A jako mohin. I z tych hasadim i gwurot, które przekazał Atik dla A’A po raz pierwszy, był wybudowany i ustawiony parcuf A’A – zahar i nukwa. I pozostały one tam na stałe na zawsze. I kiedy również A’A powtórzył odbiór dla potrzeb Aw’I, żeby ustawić ich po raz pierwszy, potrzebne aby poprzedził go ziwug de-Atik, zahar i nukwa. I one powróciły, aby przyjąć nowe mohin do A’A i nukwy, żeby te mogły dokonać odbioru części Aw’I. I wtedy przychodzą do nich nowe hasadim i gwurot: hasadim od imienia M’A i gwurot od imienia Bo’N. I wtedy są naprawiane wewnątrz A’A części Aw’I, jak wspomniano. Przecież są 2 rodzaje hasadim i gwurot: 1 – jest to pierwszy dla naprawienia parcufa, 2 – jest to nowe przyciągane w każdym ziwugu, i za każdym razem, kiedy one nie pozostają tam na stałe, a tylko są naprawiane i jest tworzona z nich forma rodzącego się i on rodzi się tam.
Or pnimi
51) I wtedy również A’A powtarza odbiór dla potrzeb Aw’I, żeby ustawić ich po raz pierwszy, potrzebne, żeby poprzedził go ziwug de-Atik zahar i nikwa’:’ jak wyjaśniono wyżej (p.42 od słów: niezbędnym jest wiedzieć), że nie jest wystarczający ziwug A’A, żeby dokonać odbioru Aw’I, dlatego że on jest tylko niższą połową keteru, lecz powinien on połączyć się i stać się jednym poziomem z nukwą de-Atik, która jest wyższą połową keteru Nekudim. I wtedy keter jest w pełni, jak było podczas Nekudim, kiedy obłacza się keter jako mohin w Aw’I, które są wznoszącymi Ma’N. I wtedy może on naprawić je. Patrz tam uważnie.
I o tym powiedziano: „trzeba, żeby poprzedził go ziwug de-Atik, zahar i nukwa. I powróciły przyjąć nowe mohin do A’A i nukwy, żeby te mogły dokonać odbioru części Aw’I… i wtedy są naprawiane wewnątrz A’A części Aw’I”. Czyli jak wyjaśnia się A’A łączy się z Atikiem w jeden parcuf i nabywa A’A nowe mohin za pośrednictwem tego połączenia. I wtedy jest u niego świecenie keteru w pełni, i może on naprawiać wybrane części Aw’I. W ten sposób ziwug ma odniesienie do de-Atik, lecz ten, kto naprawia mohin Aw’I jest to tylko A’A, dlatego że A’A jest to część keteru, która była obłoczona w te Aw’I podczas Nekudim jako mohin. I wychodząc z tego on odbiera ich również teraz.
’1. Jest to pierwsze dla naprawienia parcufa. 2. Jest to nowe, przyciągane w każdym itd’.: na początku odbyły się 2 ziwugi – katnut i gadlut – dla potrzeb guf parcufa, jak wspomniano wyżej, i po tym jak został naprawiony sam parcuf, wznoszą się do niego Ma’N od niższych parcufim i one określane u niego jako nowe hasadim i gwurot, dlatego że one nie dla niego samego, a dla niższych. I wiedz, że wszystkie mohin nazywane są imieniem hasadim i gwurot, dlatego że we wszystkich ziwugim, które odbyły się za pomocą Ma’N, nie ma prawdziwego światła hochma a tylko hasadim i gwurot w świeceniu hochma, jak mówi się o tym w cz.7.
’Nie pozostają tam na stałe, a tylko są naprawiane i jest tworzona z nich forma rodzącego się…’: czyli w ten sam sposób jak wyjaśniono wyżej (p.31), jak ziwug de-Atik, który odbył się na Ma’N de-AHa’P keteru Bo’N, wyprowadzający na nie 10 sfirot od poziomu hochma. Te 10 sfirot nie pozostały w Atiku na stałe, a zostały naprawione i wynikł z nich rosz A’A, który urodził się za pośrednictwem tego ziwuga. I w ten sam sposób rodzi się każdy niższy, włączając się w ziwug w rosz wyższego, lecz kiedy przejawia się jego awijut, wychodzi stąd i opuszcza się na swoje miejsce.
I oprócz wspomnianego wyżej jest jeszcze pojęcie hasadim i gwurot, wychodzące w ziwugu w parcufie i określane w nim jako niestałe. I odbywa się to dlatego, że nie otrzymuje niższy żadnego świecenia oprócz jak od Ejn Sof i kiedy dostatek przychodzi od Ejn Sof do niższych, on przychodzi poprzez wszystkie parcufim, które stoją przed niższym, i ten dostatek nazywa się u wyższych niestałym u nich, dlatego, że on nie jest dla nich samych. I jest jeszcze pojęcie o tym, które będą wyjaśnione w odpowiednim miejscu.
52) I stało się to wiadomym tobie, że jest Atik i nukwa, A’A i nukwa, Aw’I i Zo’N. Lecz jest różnica w pytaniu wspomnianych nekewot, i ona jest w tym, że nekewa – jest to dinim i ona pochodzi od pojęcia odbioru melahim. W jaki sposób wybronić nazwę nekewa w Atiku i A’A, które są doskonałym miłosierdziem? I jeszcze poziom zahar i nekewa wskazuje na zmniejszenie i podział, i nie ma jedności bardziej doskonałej, niż w przypadku jednego zahara. I znaleźliśmy i zobaczyliśmy w wielu miejscach w Zohar i w Idra Raba, jak również w wielu innych miejscach, odnośnie kategorii zahar i nukwa, że nie tak jest w Atiku, że rozpoczynają się pojęcia zahar i nekewa tylko z Aw’I i w dół. Jak wspomniano w Idra Zuta: ta hochma rozprzestrzeniła się i wyniknęły zahar i nukwa i jest to: hochma – ojciec, bina – matka i z niej wszystko istnieje jako zahar i nukwa itd. Jeżeli tak, jak możemy mówić, że nawet w Atiku jak i w A’A istnieje pojęcie nukwa, i znaleźliśmy przeciwieństwo do tego w wielu miejscach, w szczególności w księdze Zohar w rozdz. Bereszyt: „Przyczyna wszystkich przyczyn, mówi ten kto napisał to, patrzcie teraz, że Ja, jest to Ja, i nie ma Elokim ze mną itd., który istnieje jeden we wspólności, jako zahar i nukwa. Powiedziano w nich, że napisano „Jeden”, lecz on Jeden, a nie w mnogości i nie wspólności, również powiedziano „i nie ma Elokim ze Mną”, a jest to pojęcie „nukwa”, która nazywa się „Elokim”, czyli din.
Or pnimi
52) Nekewa – jest to dinim i ona połączona z pojęciem odbiór melahim. Jak wybronić nazwę nekewa w Atiku i A’A, które są doskonałym miłosierdziem’:’ już wiadomo tobie, że wszystkie parcufim Aciluta uważane są za jeden parcuf, jak mówi w tekście Ari, a Atik i A’A uważane tylko za korzeń dla mohin de-Acilut, i w nich odbył się ziwug dla potrzeb tych mohin, które potem, jak zostały tam uformowane, rodzą się i przechodzą na swoje miejsca, i one nazywane są Aw’I Aciluta. A otrzymujący mohin nazywany jest imieniem Zo’N de-Acilut, i one – są otwarciem Aciluta, i ich wpływom podporządkowane są światy (p.35).
I sens powiedzianego zrozum w odniesieniu do dziesięciu sfirot or jaszar. Dlatego że wyższy poziom w każdym parcufie jest to istota parcufa, i jej imieniem nazywa się parcuf. Na przykład, jeżeli wyższy poziom – jest to keter, cały parcuf nazywa się imieniem keter. I wskazuje to na to, że bhina keter or jaszar znajduje się w całym parcufie, i dalej mówi się w ten sam sposób.
I dlatego niemożliwe jest, żeby w parcufach keter była rozpoznawalna nekewa. Dlatego że imię nekewa wskazuje na brak w niej, który powinien wypełnić się za pomocą zahar, który odnosi się do niej. I ma to miejsce tylko od hochmy, która jest początkiem rozprzestrzenienia światła z Ejn Sof do otrzymującego i niżej. Lecz keter będący szoresz jest to poziom Ejn Sof, oznaczający, że dopóki nie przemieści się światło do wspólności otrzymujących, lecz stoi w bhinie szoresz, skąd rozprzestrzenia się światło do otrzymujących. A jeżeli tak, jak może być zawarta tam rozpoznawalna nekewa?
I o tym powiedziano: „jak wybronić nazwę nekewa w Atiku i A’A, będących doskonałym miłosierdziem?”, dlatego że one są bhiną oddawania, gdzie zupełnie jest nieobecne otrzymywanie. Jednak w rzeczywistości nie ma tam nukwy w ogóle, jak wyjaśnia się lecz to, że my nazywamy w tym miejscu imię nukwa, wskazuje na stan szoresz, czyli oddawanie obecne w zaharze i jest oddawanie obecne w nukwie, i według imienia tych dwóch korzeni my nazywamy tam zahar i nukwa, jak to jeszcze wyjaśnimy.
53) Żeby zrozumieć wszystkie te poziomy, należy byś wiedział, że we wszystkich dziesięciu sfirot jest zahar i nukwa, lecz jest różnica w ich realności jako takich. I wyjaśnienie pytania jest w tym, że w tych Zo’N, istota śmierci, dlatego, że było w nich 7 melahim, które zmarły i dlatego istnieją w nich jakości zahar i nekewa w parcufim oddzielnych jeden od drugiego. A to, że zobaczysz czasami, że one są połączone, to nie tak, chyba, że przebywają w stanie ahor be ahor, dlatego że wtedy ich ahoraim połączony jest jako jedno, jeden kotel jest wykorzystywany dla obu, i niezbędne jest rozcięcie ahor dla ich podziału.
Or pnimi
53) Zahar i nekewa w parcufim, oddzielne jeden od drugiego itd….połączone, to nie tak, chyba, że przebywają wstanie ahor be ahor’:’ dlatego że znajdują się one w katnucie, co oznacza, że nie ma w nich świecenia hochma. Własnie ten brak otwiera się głównie w NeH’I de-Z’A, dlatego że tam jest miejsce otwarcia świecenia hochma. I jest niebezpieczeństwo, żeby nie karmić klipot od ahoraim de-NeH’I. Dlatego że w każdym miejscu, gdzie jest jakikolwiek brak w świętości, lepią się tam klipot i karmią się od wady. I dlatego jest im naprawienie w tym czasie otrzymać światło ahoraim wyższej Imy, od strony jej masachu, odpychającego hochmę, dlatego „że życzeniem miłosierdzia on”, gdyż bina życzy hasadim więcej niż hochmę, dlatego że taka natura jej Ga’R według biny or jaszar, jak wiadomo. I dlatego w tym czasie, kiedy Zo’N otrzymują światło biny od poziomu jej Ga’R, ona daje im swoje ahoraim. I wypełnia się brak hochmy, co w nich, siłą Ga’R biny. I te ahoraim, które otrzymują, nazywane są imieniem kotel, co oznacza masach, zatrzymujacy świecenie hochma.
I wtedy określa się, że Z’A i jego nukwa połączone wzajemnie za pośrednictwem tego kotela. Dlatego że w każdym miejscu gdzie rozprzestrzeniają się ahoraim wyższej Imy, znajdują się NeH’I włączone w HaGa’T, i nie mogą otworzyć się na zewnątrz jak wiadomo. A ponieważ NeH’I de-Z’A jest to szoresz nukwy, okazuje się, że nukwa połączona z Z’A i włączona w niego i nie ma u niej przejawienia na zewnątrz.
I o tym powiedziano: „wtedy ich ahoraim zlane są w jedności, i jeden kotel wykorzystywany dla obojga i niezbędne jest rozcięcie w ahor, żeby podzielić ich”, dlatego że ten kotel otrzymany od ahoraim Imy, połączył ich wzajemnie, gdyż nie pozwala NeH’I rozprzestrzeniać się na zewnątrz na skutek tego, że władza u ahoraim Imy jest tylko w Ga’R de-Zo’N, czyli HaGa’T, dlatego że i w samej binie zaprzestają jej ahoraim od Za’T, które w niej, jak wiadomo z wewnętrznego sensu biny or jaszar. Dlatego że kiedy ona postanowiła stworzyć Zo’N, powinna była zaprzestać swoje ahoraim i powrócić panim be panim z hochmą, żeby dać świecenie hochmy do swoich Zo’N. Dlatego również i w samych Zo’N ona może dać swoje ahoraim w jego Ga’R, czyli HaGa’T, i są dlatego NeH’I włączone w HaGa’T, co nazywa się ahoraim bojta, jak wiadomo.
I o tym powiedziano: „i niezbędnym jest rozcięcie w ahor, żeby rozdzielić je”. To oznacza, że niemożliwym jest, żeby otworzyła się nukwa na zewnątrz i wyszła z włączenia w HaGa’T, jak tylko za pomocą odcięcia od nich ahoraim wyższej Imy. Jednak te ahoraim odcięte za pomocą wzniesienia Ma’N do Aw’I. Wtedy również sama Ima przerywa swoje ahoraim i powraca panim be panim z wyższym Aba, a hasadim i gwurot, które wychodzą na ten ziwug, opuszczane są i przekazywane do Zo’N. I dzięki tym hasadim i gwurot, zaprzestaje i odcięcie również ahoraim do Zo’N, i wtedy otwierane są NeH’I na zewnątrz i oddzielają się od HaGa’T. I również nukwa Z’A, która sama jest poziomem tych NeH’I, otwierających się na zewnątrz, okazuje się oddzieloną od Z’A i staje się samodzielnym parcufem. I to jest to ci napisano w Zohar: „przyszedł hesed i podzielił ich”. Dlatego że hasadim i gwurot opuszczające się od ziwuga panim be panim de-Aw’I, opuszczają się i przechodzą do Zo’N i dzięki temu odcinają się i oddzielają się jeden od drugiego i stają się dwoma różnymi parcufami. I wyjaśnione zostało, że niemożliwym jest, żeby oddzieliły się ahoraim od Zo’N wcześniej niż wyższa Ima sama nie zaprzestanie swoje ahoraim na swoim miejscu. Również wyjaśniło się, że główna przewaga Zo’N objawia się tylko w stanie oddzielnych parcufim, dlatego że wtedy one w gadlucie i mogą dokonywać ziwug panim be panim. Wtedy, jak w czasie, kiedy kotel de-ahoraim panuje w nich, zlane one w jedności jedne z drugim z powodu tego kotela, i nie ma pomiędzy nimi żadnego ziwuga, dlatego że ona jest włączona w niego.
54) Jednak w Aw’I było anulowanie, lecz nie było w nich realnej śmierci, jak to było w Zo’N, o czym mówi się wyżej. Dlatego w nich były zahar i nekewa każdy sam po sobie. Wyjaśnienie: w postaci dwóch parcufim podobnie do Zo’N, lecz dodane w nich potężne połączenie tak, że one zawsze połączone są razem panim be panim tylko w jednym kotelu, który wykorzystany wspólnie przez nich. I nie ma pomiędzy nimi podziału w ogóle, nie jak w Zo’N, które znajdując się ahor be ahor, łączą się, a znajdując się panim be panim są podzielone.
Or pnimi
54) Aw’I ’itd. dodano u nich potężne połączenie tak, że one zawsze połączone w jedności panim be panim w jednym kotelu’ itd.: jak wyjaśniliśmy wyżej (p.31), że nawet gadlut Aw’I wychodzi również w stanie panim be ahor, dlatego że bina de-rosz nie pozostawia swoich ahoraim dla Aba, oprócz jak tylko za pomocą wzniesienia Ma’N. Patrz tam. I te ahoraim nazywane są kotel, jak wspomniano wyżej, i w tym kotelu są połączone Aw’I w jedności w potężnym połączeniu panim be panim. I bez względu na to, że Ima otrzymuje tylko hasadim, jednak w stosunku do nich samych uważane te hasadim za stan panim be panim, dlatego że one nie odczuwają braku w hochmie, będąc bhiną Ga’R i tylko hasadim brakuje w Ima, jak powiedziano „dlatego że życzy miłosierdzia on”. I dlatego uważa się dla niej otrzymanie hasadim od Aba całkowitym napełnieniem jej doskonałości, i dlatego uważa się ten ziwug w stanie panim be panim, bez względu na to, że otrzymuje od niego tylko światło hasadim.
55) I jest to sens powiedzianego w wielu miejscach w księdze Zohar, rozdział Acharej i w Idra Zuta. „Lecz u Aw’I nigdy nie zaprzestaje życzenie obu. Jak jeden wychodzi, jak jeden pozostaje. Nie odchodzą jeden od drugiego, i dlatego ich ziwug jest stały bez przerwy”.
56) Jednak A’A, który z poziomu keter nekudot, nie było w nim nawet anulowania, jak wspomniano wyżej, lecz on ma odniesienie do pięciu ostatnich keteru de-Bo’N jak wspomniano wyżej. A wiadomo, że w NeH’I keteru Nekudim było niewielkie anulowanie, kiedy one opuściły się, żeby uczynić mohin dla Aw’I. I dlatego w nim również były bhinot Zo’N, lecz dodały się do nich naprawienia i dodatkowe połączenie, i dlatego one oboje były jednym parcufem, zahar i nekewa w nim, w ten sposób, że imię M’A w nim jest dane całej prawej stronie i imię Bo’N w nim było dane całej lewej jego stronie, i oboje oni połączeni w jedności w stanie jednego parcufa.
Or pnimi
56) Jednym parcufem, zahar i nekewa w nim’ itd., M’A i Bo’N po prawej i po lewej jego stronie, i one zahar i nekewa’: trzeba, abyś przypomniał sobie co napisane w or pnimi i wyżej cz.4, rozdz.5, §2 w wyjaśnieniu słów prawej i lewej panim i ahor. Dlatego że 2 rodzaje świateł rozróżniane są w całości parcufa: 1. Jest to światło hochma. 2. Jest to światło hasadim. Poziom, w którym jest nieobecna hochma nazywa się imieniem ahor. A ten, u którego brakuje hasadim, nazywa się imieniem lewej. I już wiadomo tobie, że interpretacja nukwy – nosiciel braku, a interpretacja zahara – wypełniający brak, który jest w nukwie. I w tym zrozum, że jakości zahar i nekewa od strony oddawania hasadim określają się jak stan z prawej i z lewej. A jakości zahar i nekewa od strony oddawania hochma nazywają się panim i ahor. Dlatego że napełniający hasadim nazywa się prawym, a napełniający hochmę nazywa się lewym.
Również wiedz, że w Ga’R każdego poziomu nie istnieje brak hochmy. Dlatego że brak hochmy odbywa się z punktu skrócenia, a Ga’R interpretowane jako znajdujące się powyżej punktu skrócenia, który w masachu jak wiadomo. Lecz może być tam również brak hasadim. I również ten brak hasadim jest zawarty tylko w Za’T de-bina. Jednak z Ga’R de-bina nie zaprzestaje hasadim świecić nigdy, dlatego że bina – jest to korzeń wszystkich hasadim jak wiadomo według biny dziesięciu sfirot or jaszar, lecz jej Za’T, które rozprzestrzeniły się od niej na skutek zaprzestania jej ahoraim jak wspomniano wyżej, mogą być w braku hasadim.
Jednak w dwóch niższych parcufim Aciluta, którymi są Zo’N, istnieje pojęcie braku hochmy, gdyż one są z poziomu poniżej tabura A’K i poniżej tabura A’A jak wiadomo. I dlatego stan nukwy A’A i nukwy Aw’I po lewej. A stan dwóch nukw Z’A, które nazywane są Leja i Rachel, w ahor de-Z’A, gdyż nukwie Z’A brakuje hochmy, więc określa się ich stan jako ahor, jak wspomniano wyżej. Lecz stan nukw de-Ga’R znajduje się w braku hasadim i charakteryzuje się właściwością lewej.
I korzeń tych rzeczy jest pokazany w Zohar, Waikra (str.4). Napisano: „jedli towarzyszy, pili i popijali przyjaciele”. Tajemnica słów „jedli towarzyszy” – z góry, „pili i popijali przyjaciele” – z dołu. Powiedział jemu rabi Elazar: „kto oni z góry i kto oni z dołu?” Powiedział jemu: piękne pytanie. Z góry – jest to wyższe miejsce, gdzie oni w jedności i w radości, i nie oddzielają się jeden od drugiego nigdy, oni nazywani są towarzyszy. To co napisano: i rzeka wychodziła z raju. I raj, i ta rzeka nigdy nie są podzieleni pomiędzy sobą, i zawsze oni znajdują się w życzeniu, w jedności i w radości. Pili i popijali przyjaciele – oni są z dołu, nazywani są przyjaciółmi i czasami są wiadomi. Przyjdź i popatrz. O tych wyższych napisano tam: „jedzenie”, a nie picie. W czym jest sens”? W tym, że ten u kogo są beczki wina, on powinien jeść. Z tego powodu, że tam wino dojrzałe, dlatego napisał o nich „jedzenie”.
A o tych niższych, którzy potrzebują picia, napisano „picie”.
Przecież sens ziwuga wyższych Aw’I – dostatek hasadim, co nazywa się jedzeniem, czyli „jedli towarzyszy”, i ten ziwug Aw’I nie przestaje nigdy, wewnętrzny sens słów „raj i rzeka”. I sens jest taki: z powodu tego, że ten u kogo są beczki wina, powinien on jeść, i z tego powodu, że wino tam dojrzałe, dlatego napisano, że w nich jest jedzenie. Wyjaśnienie: świecenie hochma nazywa się „wino chroniące się w jego winogronie” i ponieważ świecenie hochma zawsze jest obecne, nawet w nukwie, która jest biną, dlatego że ona w istocie hochma według istoty jej stworzenia, dlatego nie ma tam ziwuga na świecenie hochmy, dlatego że u nukwy nie ma braku w tym w ogóle, żeby potrzebować zahara dla napełnienie jej. Lecz jej brakuje hasadim, i dlatego ona potrzebuje zahara, co nazywa się „eden”, który dałby jej światło hasadim, co nazywa się „jedli towarzyszy”. Jednak Zo’N, którym brakuje świecenia hochma, potrzebują ziwuga picia, co oznacza świecenie hochma. I o tym napisano: „a w tych niższych co potrzebują picia, napisano „picie”. Wyjaśnienie: niższe zahar i nukwa, czyli Zo’N, pragnące świecenia hochma, i dlatego ziwug ich w kabbale oznacza się „pili i wypijali przyjaciele”. I tak zostało wyjaśnione, że ziwug zahar i nekewa w Ga’R nie zawiera nic innego oprócz przekazania hasadim, dlatego że niemożliwym jest, żeby u nekewa w Ga’R brakowało hochmy, inaczej one nie nazywałyby się Ga’R. Dlatego uważa się, że stoją zahar i nekewa w Ga’R jak prawe i lewe, a nie panim i ahor.
I nie warto trudnić się tym, że całe źródło światła hasadim w dziesięciu sfirot or jaszar – jest to bina, a jeżeli tak, to jak jest możliwym, żeby brakowało jej hasadim do takiego poziomu, że będzie potrzebować Aba? Jednak wiadomo, że Aba de-Acilut – jest to poziom bina Nowego M’A, a Ima de-Acilut – jest to Za’T hochmy i biny Nekudim. Dlatego że Ga’R hochmy i biny Nekudim przyjął Atik, czyli bhinot G’E i N’E lub keter i hochma, i Ga’R de-bina od hochmy i biny Nekudim przyjął Atik. Co więcej, nawet światło hesed od Za’T biny pozostało również w Atiku. I nie pozostało dla Imy nic, oprócz Za’T hochmy i Wa’K biny od gwury i w dół. Dlatego że po tym jak AHa’P hochmy i biny opuściły się jako ahoraim w Za’T Nekudim, one nie mogły przyjąć ze sobą światła hesed biny, dlatego, że Ga’R biny przyciągnęły go ku sobie – w sensie „dlatego, że pragnie miłosierdzia on”, jak napisał Ari w „mati welo mati”, popatrz tam.
I tak nie ma u Imy Nekudim właściwości światła hasadim i dlatego ona potrzebuje Aby, żeby dał jej hasadim, dlatego że on jest poziomem bina de-M’A, jest u niego Ga’R de-bina, a jest to źródło wszystkich hasadim. I on daje je dla Imy Aciluta, jednak one nie są podzielne nigdy, gdyż ziwug ich nie zaprzestaje, jak wspomniano wyżej. I popatrz w „Wprowadzenie do szaarim” (szaar 4 cz.2 rozdz.11) i w „Szaar a kawanot” (rozdział Jom Kipur, 2).
I to samo odnośnie nukwy A’A, która również jest z poziomu AHa’P od ahoraim keter de-Nekudim, jak wspomniano wyżej. Dlatego że Ga’R de-keter, a jest to G’E i N’E keteru, przyjął Atik, czyli keter, hochmę i Ga’R biny ze światłem hesed biny, które pozostaje na stałe w Ga’R de-bina, jak wspomniano wyżej, wszystko to przyjmuje Atik od keter de-Nekudim. I nie pozostało nukwie A’A nic, oprócz Wa’K de-bina od góry i w dół z Zo’N de-keter. Więc również nukwie A’A brakuje hasadim poziomu keter, i dlatego nukwa A’A również powinna otrzymać światło hasadim od zahar, u którego jest całkowity poziom hochma Nowego M’A. Dlatego jest zahar i nekewa jako prawe i lewe również w A’A, lecz one są w jednym parcufie, gdyż jest to bhina szoresz, i nie ma w nim przejawienia oddzielnej nukwy, jak wspomniano wyżej.
57) Jest to, to, co opisane w Zohar, że keter – jest to zahar oddzielny od nukwy, chce on powiedzieć: bez nukwy, oddzielonej od niego. A to, że my mówimy, że jest zahar i nukwa oznacza, że znajdują się w nim te dwie bhiny M’A i Bo’N po prawej i po lewej, które są właściwościami zahar i nekewa, lecz nie to, że w nim Zo’N są podzielone w dwóch parcufim. I zrozum to dobrze. I w tym to zrozumiesz, jak Aw’I obłaczają się na A’A, jeden z prawa, a drugi z lewa. Dlatego że taki stan jest i w samym A’A: prawa strona w nim – jest to M’A zahar, a lewa strona w nim to Bo’N nukwa.
58) Jednak Atik Jomin (dosłownie prawy), który z pięciu pierwszych bhinot keteru de-Nekudim, gdzie nie było żadnego anulowania nigdy, dlatego zahar i nekewa w nim, czyli M’A i Bo’N, wymieszały się razem, i oboje oni wymieszali się jedno z drugim po prawej wewnątrz siebie, i tak samo po lewej, i nie tak jak w A’A. I to jest to co napisano w Idra Raba: „nie ma lewej strony w tym ukrytym Atiku, cały on prawy”. A rzecz w tym, że w A’A zahar po prawej i nekewa po lewej, lecz w Atik Jomin prawa jego strona składa się z M’A i Bo’N, i tak samo po lewej stronie. Jeżeli tak, to one są równe i nie ma różnicy pomiędzy prawym i lewym. Jednak zahar i nekewa w nim są to dwie właściwości: panim i ahor. Wyjaśnienie: pomiędzy prawą i lewą stroną jest w nim M’A od strony panim, i Bo’N od strony ahor. I w tym jest połączenie cudowne i bardzo silne.
Or pnimi
58) Zahar i nekewa w nim, czyli M’A i Bo’N, wymieszały się razem całkowicie itd. Nie ma lewej strony w tym ukrytym Atiku, on cały jest prawy’:’ dlatego że przyjął on Ga’R keteru de-Neudim, gdzie Ga’R biny są w doskonałości, takie, jakie one były w Nekudim przy ich stworzeniu, gdyż jest to istota światła ozen i nie uszkodzi się od rozbicia w ogóle. I dlatego nie ma właściwości lewej w Atiku, to oznacza, że nie ma tam bhiny nukwa, która byłaby w braku hasadim, jak wspomniano wyżej. Lecz w całości prawy, tak, że nawet nukwa de-Atik – prawa, to oznacza, że ona jest w napełnieniu hasadim.
’Panim i ahor itd. I w tym jest połączenie cudowne i bardzo silne’: Jednak te bhinot ahoraim nie są otwarte w nim, lecz panim de-M’A z jednej strony i panim de-Bo’N z drugiej strony, a dwa ich poziomy ahoraim pomiędzy nimi. I nie trzeba trudnić się powiedzianym wyżej, że nie ma bhinot ahor w Ga’R. Dlatego że w Atiku niższa hej ukryty w nim, jak wspomniano wyżej (patrz p.24 or pnimi). I zrozum to.
59) I wiedz, że wyższe Aw’I stworzone następująco: Aba z nekewy wyższej połowy biny M’A, a Ima – z zahar de-hochma całego Bo’N. I nazywa się ta hochma de-Bo’N Ima, gdyż należy do Bo’N. A bina de-M’A nazywa się hochma, gdyż należy do M’A. I zrozum to. Więc jeżeli jest to tak, to obydwoje oni nazywają się hochma, i oni są bhiną „pierwsza jud” w Imieniu Stwórcy.
Or pnimi
59) Ta hochma de-Bo’N Ima, gdyż należy do Bo’N’:’ innymi słowy, bez względu na to, że ona to rzeczywisty poziom hochma, czyli druga kropka Ga’R de-Nekudim, jednak ta właściwość nie otwiera się w niej w ogóle, lecz uważa się za poziom biny, który nazywa się Ima. I to z powodu tego, że jest bhiną Bo’N, i nie ma w niej żadnego światła, a tylko to, co daje jej zahar, czyli bina de-M’A. Dlatego nie może w niej otworzyć się hochma, a tylko bina, czyli zgodnie z miarą, którą daje jej zahar, będący biną de-M’A. I na to wskazuje napełnienie waw dalet litery jud imienia AWA’Ja, czyli w całkowitym ukryciu, dlatego że tylko właściwość zahar, która jest poziomem bina, otwarta tu, lecz właściwość jego nukwy, a jest to hochma, ukryta, i nie może otworzyć się z wyżej wspomnianych powodów.
’A bina de-M’A nazywa się hochma, gdyż należy do M’A’: oznacza, że będąc hochmą biny de-M’A, on nazywa się hochmą, będąc hochmą poziomu biny. I stąd wszystkie poziomy hochmy, co jest w Aw’I, są bhiną M’A, której oddaje imię i dlatego bez względu na to, że jest również Za’T prawdziwej hochmy w parcufim Aw’I, jednak nie wznosi się tam, przychodząc z poziomu Bo’N, i nie ma u niej nic oprócz tego, co daje jej wspomniany M’A.
I należy, żeby była znajoma tobie kolejność podziału M’A i Bo’N pomiędzy czterema parcufim: Aw’I i ISZSu’T, o których mówi Ari tu. I są to 4 pary. Pierwsza para – jest to keter i hochma biny de-M’A, z Z’A hochmy de-Bo’N, tak, że keter i hochma biny de-M’A nazywani są Aba i jest to zahar. A Z’A hochmy de-Bo’N nazywa się Ima i jest to nekewa. I zahar – jest to jud imienia AWA’Ja, a nekewa jest to napełnienie waw dalet litery jud, poziom, który znika, i nie otwiera się ona, jak wspomniano wyżej. I oboje oni razem nazywani po prostu Aba, będąc dwoma rodzajami hochmy: hohma biny de-M’A i prawdziwa hochma de-Bo’N, czyli Z’A drugiej kropki Ga’R Nekudim. I oni obłóczeni są na A’A z prawej strony od haze i wyżej.
Druga para – jest to bina, biny de-M’A z pięciu sfirot: gwura, tiferet, necah, hod, jesod z biny de-Bo’N, czyli z trzeciej kropki Ga’R Nekudim. I bina biny de-M’A – jest to zahar, a 5 sfirot biny de-Bo’N jest to nekewa. I te zahar i nekewa obydwoje razem określani są imieniem Ima, będąc poziomem bina, dlatego że zahar – jest to bina biny M’A, a nekewa – 5 sfirot: gwura, tiferet i NeH’I biny de-Bo’N. I dlatego nazywani obydwoje imieniem biny, czyli Ima. I oni obłóczeni na lewą stronę A’A, od haze i wyżej do garon. I zahar nazywa się imieniem Israel Saba, a nekewa nazywa się imieniem Twuna. Jednak w stosunku do niższych ISZSu’T druga para nazywa się imieniem wyższej Imy lub biny. Lecz w odniesieniu do pierwszej pary określa się zahar i nekewa drugiej pary imieniem Israel Saba i Twuna.
Trzecia para – jest to Z’A biny de-M’A z malchut hochmy de-Bo’N. I Z’A biny de-M’A jest to zahar, a malchut hochmy de-Bo’N jest to nekewa. I obydwoje razem określani imieniem Israel Saba, czyli imieniem Z’A de-bina, który nazywa się zawsze imieniem Israel Saba. Jak wiadomo, Z’A nazywa się Israel, a Z’A de-bina nazywa się Israel Saba. I oni obłóczeni na prawą stronę A’A od haze w dół do tabura A’A.
Czwarta para – jest to malchut biny de-M’A z malchut biny de-Bo’N. Malchut biny de-M’A – jest to zahar, a malchut biny de-Bo’N jest to nekewa, te zahar i nekewa nazywani są czasami ISZSu’T i oni obydwoje określani są imieniem Twuna i obłóczeni na lewą stronę A’A, od haze w dół do tabura A’A.
W rzeczywistości wszystkie 4 opisane pary – to nic innego jak jedna para, i jest to Za’T hochmy i biny de-Bo’N, która ustawiła się z poziomem biny Nowego M’A, jak wyjaśnia się wyżej (patrz p.31), gdzie zaharim dziesięciu sfirot na poziomie bina de-M’A naprawiają Za’T hochmy de-Bo’N, dlatego że Aba i Z’A w dziesięciu sfirot biny de-M’A, jest to zahar, naprawiają Za’T hochmy de-Bo’N i on również zahar, i dlatego oni obłóczeni na prawą stronę A’A, od garon do tabura. A nekewot w dziesięciu sfirot biny de-M’A, czyli Ima i nukwa w nich, naprawiają Wa’K biny de-Bo’N, która również nekewa. I dlatego one obłóczone na lewą stronę A’A, od garon do tabura. Lecz z tego powodu, że masach jesod de-Atik, obłoczony w A’A do haze, który wznosi i pokrywa Ga’R poziomu biny de-M’A, żeby nie otwierało się tam świecenie hochmy, jak napisano w odpowiednim miejscu, dzieli poziom biny de-M’A na 2 poziomy: Ga’R i Za’T. Ga’R staje się szczególnym parcufem obłóczonym od haze w górę do garon de-A’A i nazywa się wyższymi Aw’I, gdzie Aba de-M’A i Z’A hochmy de-Bo’N obłóczeni na prawą stronę, a Ima de-M’A i 5 sfirot gwura, tiferet i NeH’I biny de-Bo’N, obłóczone na lewą stronę A’A, od haze i wyżej.
I od miejsca ukończenia masachu jesod de-Atik i w dół, czyli od haze de-A’A i w dół, stoją Za’T poziomu bina de-M’A, które stały się szczególnym parcufem, gdyż otwiera się w nich świecenie hochmy, i one nazywane są ISZSu’T. Z’A biny de-M’A i malchut hochmy de-Bo’N obłóczone są na prawą stronę od haze A’A w dół do tabura, a malchut biny de-M’A z malchut biny de-Bo’N, obłóczone są na lewą stronę A’A od haze i w dół do tabura.
60) I tak Ima jest nieskończenie większa niż Aba według trzech właściwości: 1 – że jest to połowa biny M’A, a jest to pełna hochma Bo’N 2 – jest to hochma, a to bina. 3 – jest to M’A, a to Bo’N i ten Bo’N ma większą przewagę niż M’A, gdyż odnosi się do poziomu Sa’G, jak wiadomo, dlatego że zmarłe melahim – wszystkie one Sa’G. I dlatego okazuje się, że Ima wychodzi teraz z ukrytą i obłoczoną wewnątrz Aba. I ze wszystkich pokazanych wyżej powodów, oboje oni nazywani Aba lub hochma. Dlatego że ona nie przejawia się w ogóle. I dlatego oni oboje jest to (litera) jud Imienia, dlatego, że forma (liter) waw dalet w napełnieniu jud – jest to litera hej. Przecież Ima ukryta wewnątrz jud i nie wspomina się, a tylko prosta jud, która jest w Aba. I jest to wewnętrzny sens słów „wieniec swojego męża”.
Or pnimi
60) A jest to pełna hochma Bo’N’:’ oznacza prawdziwą hchmę de-Bo’N, dlatego że ona jest Za’T hochmy de-Bo’N, czyli druga kropka Ga’R Nekudim, i jest to prawdziwa hochma. Lecz M’A – nic innego jak hochma biny de-M’A, lecz nie prawdziwa hochma. I nie trzeba myśleć, że ona pełna hochma w Ga’R, dlatego, że Ga’R przyjął Atik jak wiadomo. I nie pozostało dla Aw’I nic oprócz Za’T hochmy i biny.
’Oboje oni nazywani Aba lub hochma, dlatego że ona nie przejawia się w ogóle’: jak napisano wyżej, dlatego że nie ma u nekewa więcej niż to, co przyjmuje od zahar, a ponieważ nie ma w zahar niczego oprócz poziomu biny, to hochma w nekewa nie przejawia się w ogóle, lecz tylko od poziomu biny.
61) Lecz Israel Saba wynikł z niższej połowy biny de-M’A, a Twuna od całej biny de-Bo’N, i wtedy oni oboje na poziomie bina de-M’A i Bo’N, dlatego nazywani oboje „tylko bina”. I jest to pierwsza hej imienia, i wtedy Aba ukryty, gdyż on również jud w napełnieniu jud, przecież teraz ona nie więcej od niego, gdyż teraz oboje z poziomu bina, a ponieważ on z właściwości zahar, to przesila ją. Wtedy jak w Aw’I jest u Imy większa przewaga nad Aba.
Or pnimi
61) Israel Saba wynikł z niższej połowy biny de-M’A itd.: czyli niższe Israel Saba i Twuna, obłaczające A’A od haze w dół do tabura, jak napisano wyżej o trzeciej parze i czwartej parze, wyucz to dobrze. Gdyż trzecia para stworzona z Z’A de-bina de-M’A z malchut de-hochma de-Bo’N i nazywa się Israel Saba. A czwarta para stworzona z malchut de-bina de-M’A z malchut de-bina de-Bo’N i oboje oni nazywani są Twuna.
’Twuna – od całej biny de-Bo’N, i wtedy oni oboje na poziomie bina de-M’A i Bo’N’: czyli Twuna wynika od trzeciej kropki Ga’R de-Nekudim, a dokładnie od jej malchut, jak wskazano wyżej w poprzednim punkcie, gdyż wyższa Ima obłaczająca A’A od haze w górę po lewej stronie, stworzona z pięciu sfirot: gwura, tiferet i NeH’I biny de-Bo’N, a Twuna obłaczająca A’A od haze w dół po lewej stronie, stworzona z malchut biny de-Bo’N, z malchut biny de-M’A, jak pisze Ari w Ec Haim (szaar 20 rodz.10), patrz wyżej w punkcie od słów „a to jest pełna hochma de-Bo’N”.
’Teraz ona nie więcej od niego, gdyż teraz oboje z poziomu bina, a ponieważ on z właściwości zahar, to przesila ją’: ponieważ tu zahar ukryty bardziej niż nukwa z powodu tego, że każde otwarcie zawsze odbywa się za pośrednictwem nukwy, gdyż światła zahar otwierają się niższym tylko za pośrednictwem nukwy. Lecz w pierwszej parze, w której zahar jest to keter, hochma de-bina de-M’A, a nekewa Wa’K de-hochma de-Bo’N, czyli prawdziwa hochma drugiej kropki Ga’R de-Nekudim, to przewaga nukwy o wiele większa niż zahar, i poziom zahar, będący poziomem bina de-M’A, nie może napełnić i otworzyć poziom hochmy, który jest w nukwie, która o wiele wyżej jego poziomu, i dlatego miara istoty nukwy nie otwiera się za pomocą zahar i dlatego nekewa nie uczestniczy w imieniu, gdyż ona wykorzystywana tylko w mierze poziomu zahar, która jest poziomem biny, odpowiadającym jud imienia AWA’Ja. A nekewa będąca napełnieniem waw dalet, które w jud nie wspomina się.
Lecz tu w ISZSu’T gdzie nekewa jest poziomem biny de-Bo’N, jak i zahar, zahar napełnia i otwiera całą miarę nukwy, i ponieważ cała jej miara otwarta, to ona głównie figuruje w imieniu AWA’Ja, gdyż w miejscu, gdzie oboje są równi, zahar okazuje się zawsze bardziej ukrytym, i nie ma w nim żadnego innego przejawienia jak wiadomo, oprócz tego, że nekewa otwiera się od niego. I dlatego na zahar wskazuje tylko jud, będący w napełnieniu pierwszej hej imienia AWA’Ja, czyli poprzez ukrycie, a nekewa w pierwszej hej.
I nie trzeba trudzić się z tego powodu, że nekewa jest to Bo’N, przecież jeszcze większa jej przewaga nad zahar, który jest M’A, gdyż Bo’N jest to Sa’G, który wyżej M’A, jak pisze Ari o wyższych Aw’I. Jednak w rzeczywistości to nie uważa się już taką przewagą, dlatego że został uszkodzony poziom Bo’N na skutek rozbicia jego kelim i Ari nie uważa jego wyższym, a po prostu przeważającym, gdyż główna przewaga wyższej Imy – to, że ona jest poziomem rzeczywistej hochmy de-Bo’N.
62) I tak widzimy, że w rzeczywistości Aba – jest to łączność wyższych Aw’I – jud, waw, dalet (””’napełnienie litery jud””’) ”’imienia, a Ima jest to łączność Israel Saba i Twuna – pierwsza hej imienia, lecz częściami nazywamy Aba – Aba i Israel Saba, które obydwie bina de-M’A, a Ima – bina i Twuna, gdzie obie są tylko poziomem Bo’N, który jest nekewa. I z tego zrozum, co napisane w innym miejscu o cytacie „i nie przyjdę do miasta itd.”, gdyż ziwug Israel Saba i Twuna jest to jak wiadomo, ziwug nie zaprzestający, nazywa się on ziwug biny i biny, jak napisano wyżej. Lecz „nie przyjdę do miasta” – jest to hochma z biną, czyli wyższe Aw’I, czyli ziwug zaprzestaje. I wiadomo z innego komentarza, że „Ima wyszła z rąk Aby”, i jest to wewnętrzny sens ISZSu’T, który nazywa się „Ima wyszła z dwóch rąk wyższych Aw’I”, które razem nazywane są Aba.
Or pnimi
62) Aba – Aba i Israel Saba, które obydwie bina de-M’A’:’ gdyż wyższe Aba jest to keter i hochma de-bina de-M’A, a Israel Saba – jest to Z’A de-bina de-M’A.
A Ima – binę i Twunę, gdzie obie one poziom Bo’N, który jest nekewa: gdyż wyższa Ima, która nazywa się bina, jest to 5 sfirot: gwura, tiferet i NeH’I de-bina de-Bo’N. A Twuna – jest to malchut de-bina de-Bo’N. I nazywane są tak tylko wtedy, kiedy wyższe Aw’I i ISZSu’T łączą się w jeden parcuf, gdyż wtedy stają się te cztery pary jako dwie. Wtedy pierwsza i trzecia para stają się jedną i obie nazywane są imieniem Aba, i on obłacza A’A, od garon do tabura. A druga i czwarta para również stają się jako jedna i nazywa się imieniem Ima i ona obłacza A’A z lewej strony od garon do tabura.
’Ziwug de-ISZSu’T jest to jak wiadomo ziwug nie przestający, i nazywa się ziwug biny i biny, jak opisano wyżej. Ale „i nie przyjdzie do miasta” – jest to hochma z biną, czyli wyższe Aw’I, czyli ziwug zaprzestaje’. I jest to przeciwne do napisanego w Ec Haim, szaar 14 cz.2 i w innych miejscach, że również ziwug wyższych Aw’I nigdy nie zaprzestaje, gdyż te imiona Aw’I i ISZSu’T nie są stałe, a trzeba je rozumieć zawsze według sensu i zawartości.
I tak wyjaśniliśmy wyżej, że dwie pary: trzecia i czwarta, które obłaczają A’A od haze z prawej i z lewej do tabura, nazywane są ISZSu’T, a dwie wyższe pary, pierwsza i druga, obłaczające A’A od jego garon w dół po prawej i po lewej do haze nazywane są wyższe Aw’I. I tak jest w większości wypadków. Tak, kiedy mówimy o dwóch wyższych parach, jak o nich samych, opisujemy pierwszą parę, jako wyższe Aw’I, czyli obłóczone na A’A po prawej. A drugą parę obłóczoną na A’A od haze do góry po lewej nazywamy imieniem ISZSu’T. I to z tego powodu, że pierwsza para – oboje są hochmot, gdyż zahar – jest to hochma de-bina de-M’A, a nekewa – jest to prawdziwa hochma de-Bo’N. Dlatego oni nazywani są wyższe Aw’I. A druga para, gdzie obydwoje są biną, gdyż zahar – jest to bina de-bina de-M’A, a nekewa – jest to 5 niższych sfirot de-bina de-Bo’N, dlatego oboje nazywani imieniem ISZSu’T. I według tej samej zasady, kiedy mówimy o wyższych Aw’I, które wzniosły się na poziom samego A’A, czyli sięgnęły poziomu hochma de-M’A podobnie do A’A, wtedy wszystkie te 4 pary obłaczające guf A’A od garon do tabura, wszystkie nazywają się imieniem ISZSu’T według znaczenia wyższych Aw’I, u których jest poziom hochma de-M’A, czyli nawet pierwsza para również poziom ISZSu’T, gdyz jest u nich tylko poziom bina de-M’A, gdyż nawet u zahar pierwszej pary jest tylko hochma poziomu biny, a nie prawdziwa hochma. I wiadomo, że główne jest to poziom zahar. I dlatego wszystkie 4 pary razem nazywane teraz ISZSu’T i tylko wyższe Aw’I, u których jest poziom hochma de-M’A, tylko oni nazywani teraz imieniem wyższe Aw’I.
I dlatego Ari zwraca uwagę i wyjaśnia, o jakich poziomach Aw’I i ISZSu’T on mówi: „hochma i bina będące wyższymi Aw’I, czyli wówczas, kiedy wznoszą się Aw’I na poziom A’A, wtedy nazywa się ich ziwug „ziwug hochmy z biną”, gdyż u Aba jest teraz poziom hochma de-M’A i on oddaje hochmie de-Bo’N, który nazywa się bina, gdyż przychodzi z Bo’N. Lecz te same Aw’I, obłaczające guf A’A od garon w dół, dlatego że jest w nich tylko poziom bina de-M’A, nazywa się ziwug biny z biną, gdyż nawet u Aba pierwszej pary jest tylko keter i hochma biny de-M’A, a hochma de-bina jest to jednak poziom biny. I dlatego nekewa, która jest Wa’K prawdziwej hochmy de-Bo’N, zupełnie nie przejawia się w tym ziwugu, a przejawia się tylko właściwość zahar, czyli jud imienia AWA’Ja, jak wyjaśniliśmy wyżej.
I z tego zrozum Słowa Ari, co napisane w innym miejscu o cytacie: „i nie przyjdę do miasta itd.” (wskazują na napisane w Ec Haim szaar 15 cz.1), gdzie on cytuje komentarz mędrców na cytat „i nie przyjdę do miasta itd.”: „przyrzekł Stwórca, że nie wejdzie do wyższej Jerozolimy, która jest ziwugiem Aw’I, do tej pory dopóki nie wejdzie do niższej Jerozolimy, która jest absolutnie doskonałym ziwugiem Zo’N itd., gdyż doskonały ziwug, którym jest ziwug Aw’I na poziomie hochmy, czyli nekudot, zaprzestał z powodu naszych grzechów od czasów upadku świątyni. Niepełny ziwug, cel którego odnawiać stare dusze lub ożywiać światy, ten ziwug nie zaprzestaje nigdy”.
Na pierwsze spojrzenie jest przeciwieństwo, gdyż tam on napisał, że ziwug Aw’I na poziomie hochma całkowicie zaprzestał od czasu zniszczenia świątyni, a tu pisze, że czasami łączą się w ziwugu lecz przerywającym się. W rzeczywistości i to i tamto – mowa żywego Elokim, lecz trzeba dotrzeć do istoty. Na początku niezbędnym jest zrozumieć powód, z którego w rzeczywistości zaprzestał ziwug Aw’I na poziomie hochma, który jest u nich, jak również co to za przysięga, że będą wyższe Aw’I zależeć od pełnego ziwuga Zo’N, tym bardziej, że Zo’N zawsze zależą od Aw’I, które napełniają Zo’N, będące ich panim. I jak to możliwe, że będą Zo’N napełnione, zanim napełnią się Aw’I. I żeby zrozumieć to, powinniśmy znać i uczyć rzeczy z ich źródła.
I trzeba przypomnieć trzy bhiny, które były w świecie Nekudim, wyjaśnione wyżej (p.29 or pnimi), gdzie bhina alef jest najczystsza, czyli to co wyszło tam z istoty stworzenia, czyli poziom Aw’I ahor be ahor, których zupełnie nie dotknęły rozbicia i wszystko to jest częścią de-Atik. Bhina bet – to co wyszło tam jako dodatki od świecenia tabura A’K, które opuściło niższą hej z ejnaim w pe de-Nekudim, i Aw’I powróciły w rosz i osiągnęły swoje Ga’R, i ta bhina jest o wiele gorsza od alef z powodu anulowania, które odbyło się w nich podczas rozbicia kelim. I z bhiny bet oddaliły się Ga’R de-Acilut, czyli A’A i Aw’I, i ISZSu’T, ale i Zo’N w tej bhinie mogły ustawić tylko Wa’K. I przyczyna tego jest w tym, że w tej bhinie jeszcze nie ma u nich nic od istoty niższej hej, a są tylko kelim de-Sa’G, które otrzymały siłę niższej hej wewnątrz siebie. I bhina gimel jest najgorsza ze wszystkich – to, co wyniknęło tam za pośrednictwem Ma’N „waw i nekuda” od jesod de-A’K, za pomocą których Aw’I powróciły panim be panim, i z tych Ma’N wyszły Za’T de-Nekudim, które rozbiły się panim i ahor, i zmarły, i opuściły się w BE’A. I również mohin, które wyszły od nich w Aw’I, nazywane istaklut ejnaim de-Aw’I itd., również i one przeszły ciężkie anulowanie z powodu obecności w nich istoty niższej hej, mowa idzie o punkcie otrzymywania od jesod de-A’K.
I z tego zrozum różnicę pomiędzy stałymi mohin de-Acilut, w których ziwug nigdy nie zaprzestaje, i pomiędzy mohin, które nie są stałymi i nie zawsze istnieją, lecz które zależą od działań niższych tak, że w czasie kiedy one są godne, to są przyczyną mohin i ziwuga, kiedy nie godne, ziwug natychmiast zaprzestaje. To jest związane z tym, że na początku powstało w Acilucie tylko najlepsze, czyli bhina alef, którą przybrał Atik i bhina bet, którą przyjęły A’A, Aw’I i ISZSu’T de-Acilut. Anulowanie, które odbyło się u nich podczas melahim nie było ciężkie, gdyż w rzeczywistości nie było u nich nic wspólnego z melahim, gdyż Aw’I wyszły tam tylko w stanie panim be ahor, a z tego ziwuga nic nie dochodzi do Zo’N, z tego powodu, że były połączone z mohin bhiny gimel, które wyszły na skutek Ma’N de-jesod de-A’K, dlatego one również były odmienione. I dlatego że anulowanie nie było z ich powodu, dlatego po tym jak naprawiły się za pośrednictwem Nowego M’A i powróciły, i stały się poziomem Ga’R, czyli A’A, Aw’I i ISZSu’T, to pozostały takimi na stałe, i ich ziwug nie zaprzestaje nigdy, jak pisze Ari w Ec Haim (szaar 14 cz.2), że ziwug Aw’I i A’A nie zaprzestaje nigdy. Lecz wszystkie mohin, wychodzące za pośrednictwem Ma’N wznoszących się z bhiny gimel, czyli 4 ahoraim de-Aw’I i ISZSu’T, i iskry kelim siedmiu melahim, według ich wyjścia ze źródła, z waw i nekuda de-jesod de-A’K – w których anulowanie i rozbicie jest najcięższe, gdyż istota niższej hej wymieszana w nich, jak napisano wyżej, i te mohin i ziwugim wychodzące ich własnymi siłami nie mogą być zawsze stałe, nieprzerwanym ziwugiem, gdyż wtedy niższe zepsułyby również Ga’R de-Acilut i dlatego one zaprzestają podczas uszkodzenia niższych. W ten sposób one całkowicie zależą od niższych, gdyż nie wychodzą te mohin w Acilut bez Ma’N, wznoszonego niższymi w czasie, kiedy one są godne, i to prowadzi do tego, że w tym czasie kiedy one nie są godne, zaprzestaje ziwug i mohin dla nich. Jednak pierwsze stałe mohin, które stały z bhiny bet, nie potrzebują wzniesienia Ma’N poprzez niższych, gdyż nie ma u niższych z nimi żadnego powiązania, przecież nawet Zo’N mogły otrzymać od nich tylko poziom Wa’K bez rosz i mohin, tym bardziej dusze niższych, które zależne i wychodzące z Zo’N. Lecz one ustawiły się i wyszły za pośrednictwem wzniesienia masachu i jego oczyszczenia według zasady wyjścia parcufim A’K, jak było wyjaśnione wcześniej. Zrozum i zapamiętaj to dobrze.
Z powiedzianego również zrozum istotę wzniesienia parcufim powyżej swoich poziomów, odbywające się w Szabat i święta za pośrednictwem błogich działań sprawiedliwych, gdyż poziom każdego parcufa ustawiony zgodnie z Ma’N bhiny bet. Gdyż Atik postał na poziomie keter, A’A na poziomie hochma, Aw’I na poziomie bina, a Zo’N ustawione w guf bez rosz. Czyli zgodnie z poziomami, które wyszły jeden pod drugim i nazywane 10 sfirot Nowego M’A, o czym dokładnie mówi się wyżej. Lecz nie ma jeszcze całkowitego naprawienia, gdyż jeszcze nie powróciły tu poziomy, które były w Bo’N w czasie melahim. Gdyż w porównaniu do jakości, która była u nich wtedy, uważa się wszystkie parcufim Aciluta z brakiem Ga’R, jak np., Aw’I przedstawiające sobą nekudot 2 i 3 de-Ga’R Nekudim, znajdujące się wtedy w miejscu rosz de-Atik de-Acilut (patrz wyżej p.31), a teraz w Acilut one opuściły się na poziom ISZSu’T de-Acilut i brakuje im trzech poziomów: neszama, haja, jehida, żeby powrócić na swoje miejsca w Ga’R de-Nekudim. Gdyż w połączeniu ISZSu’T i Aw’I w jeden parcuf nabywa ISZSu’T poziom neszama, i jest to rozpatrywane jak wzniesienie ISZSu’T na poziom wyższych Aw’I, a kiedy ISZSu’T wznosi się na poziom A’A, to nabywa wtedy swój poziom haja, a kiedy ISZSu’T wznosi się na poziom Atik, to wtedy on znajduje się na miejscu Ga’R de-Nekudim, jak to było na początku, i nabywa swój poziom jehida. Teraz one powróciły na swoje poziomy, na których były podczas melahim, kiedy były włączone w nekudot 2 i 3 de-Nekudim, w postaci Aw’I de-Nekudim. W ten sposób do wzniesienia one znajdowały się z brakiem Ga’R analogicznie do wszystkich parcufim Aciluta.
Więc te mohin neszama, haja, jehida, które nabywają parcufim, przychodzą za pośrednictwem, wzniesienia Ma’N od błogich działań sprawiedliwych, i te Ma’N wybierane są ze świateł, kelim i iskier bhiny gimel. I dlatego nazywane są tylko słowem wzniesienie, a nie prawdziwe obłoczenie, dlatego że te mohin nie są stałe w nich, a znajdują się w stanie „wznosi się i opuszcza się” według działań niższych, jak opisano wyżej, i dlatego nie są uważane za obłoczenie, a tylko za proste wzniesienie w znaczeniu – tymczasowo. Czyli w czasie, kiedy stworzenia godne i one wznoszą Ma’N z upadłych w BE’A iskier i kelim, należących do poziomu neszama, do parcufim Zo’N, wtedy Zo’N również wybierają z ahoraim ISZSu’T, znajdujących się w Acilucie, i wznoszą je jako Ma’N do Aw’I dla ISZSu’T, i również Aw’I wznoszą Ma’N dla potrzeb A’A do parcufa Atik i wyżej. I wtedy opuszcza się Ma’D, które są mohin, z góry w parcuf Atik, i osiąga Atik poziom Ga’R, znajdującego się nad nim poziomu i potem czyni Atik ziwug z nukwą i dają mohin dla A’A, i osiąga również A’A Ga’R poziomu, który znajduje się powyżej niego, czyli od de-Atik i potem czyni A’A ziwug z nukwą i daje mohin dla Aw’I, i tak samo Aw’I osiągają Ga’R od poziomu wyżej nich, czyli od A’A. I potem czynią ziwug Aw’I i dają mohin dla ISZSu’T i również ISZSu’T osiągają Ga’R od poziomu, który jest wyżej nich, czyli od wyższych Aw’I, i wtedy ISZSu’T również czynią ziwug i dają mohin dla Zo’N, i tak samo Zo’N osiągają Ga’R od poziomu wyżej nich i dają światła dla dusz sprawiedliwych, które wzniosły Ma’N w Zo’N i były przyczyną wszystkich tych nowych mohin, które wyszły we wszystkich parcufim Acilut. I te nowe mohin, które osiągnęły parcufim każdy od poprzedzającego go poziomu, oznaczają się słowem wzniesienie. Gdyż uważa się, że Zo’N, które osiągnęły Ga’R de-ISZSu’T, wzniosły się i obłoczyły ich. A ISZSu’T, które osiągnęły Ga’R od poziomu Aw’I uważa się, że wzniosły się i obłoczyły ich. I tak samo Aw’I – do A’A i A’A do de-Atik i Atik do wyższego od niego, do końca poziomu.
A jeżeli niższe jeszcze bardziej godne i wznoszą Ma’N do Zo’N z nicucin i kelim, znajdujących się w BE’A i należących do poziomu haja, to Zo’N również wznoszą Ma’N poziomu haja de-ISZSu’T do Aw’I i w ten sposób każdy do swojego wyższego, jak opisano wyżej. I następnie opuszcza się Ma’D z góry i Atik osiąga nowe mohin, które na 2 poziomy wyżej jego poziomu. I w ten sam sposób wszystkie parcufim. I okazuje się teraz, że Aw’I osiągnęły Ga’R od poziomu Atik. ISZSu’T osiągają Ga’R od poziomu A’A. A Zo’N osiągają Ga’R od poziomu wyższych Aw’I. I nabywają wszystkie parcufim poziomu mohin de-haja, czyli światło hochma.
I kiedy niższe w całości są godne, wtedy one wznoszą Ma’N do Zo’N od iskier i kelim, znajdujących się w BE’A, i należących do poziomu światła jehida, i tak samo w parcufim Aciluta, każdy do swojego wyższego, dopóki nie opuszczają się w Atik nowe mohin, które wyszły, które powyżej niego na 3 poziomy. I tak samo każdy z parcufim Aciluta. I teraz uważa się, że ISZSu’T osiągnęły Ga’R od 3 poziomów powyżej nich, czyli od de-Atik i to oznacza, że ISZSu’T wzniosły się i obłoczyły się na Atik. W ten sam sposób Zo’N osiągnęły Ga’R od trzeciego poziomu nad nimi, czyli od A’A, i to znaczy, że Z’A wzniósł się i obłóczył A’A. I wtedy Zo’N czynią ziwug i dają nowe światła od poziomu jehida dla dusz niższych, będących głównym powodem otrzymania światła jehida poprzez wszystkie parcufim Aciluta, jak napisano wyżej. I teraz ty widzisz, że wszystkie parcufim wypełniły się i przyszły do swojego pierwotnego miejsca, które one zajmowały podczas melahim: tak ISZSu’T przyszły na miejsce de-Atik de-Acilut, obłaczające Ga’R de-Nekudim, gdzie były włączone i stały te ISZSu’T de-Acilut podczas melahim do rozbicia. Tak samo i Z’A, który wzniósł się teraz i ubrał się na A’A, obłaczający miejsce HaGa’T de-Nekudim, teraz okazuje się, że Z’A również powrócił na swoje miejsce, gdzie on był podczas melahim do rozbicia. I dlatego uważa się, że teraz wszystkie parcufim Acilut są w doskonałości. I ich ziwugim również doskonałe, takie, jakie były do zepsucia i rozbicia kelim.
Teraz zrozum sens słów „pełny ziwug” i „ziwug niepełny”. Tu są 3 kategorie. 1. Ziwugim parcufim w stosunku do stałych Ga’R Acilut, kiedy Zo’N pozostały w guf bez rosz, lecz było w nich naprawienie ahor be ahor, więc tak samo Ga’R, czyli A’A, Aw’I i ISZSu’T, są tu w stosunku Nekudim tymi, którym brakuje trzech poziomów, jak wyjaśnia się wyżej, i dlatego ziwugim odbywające się w nich nazywane są stanem „zupełnie niepełnego ziwuga”, gdyż one nie są w stanie dać żadnych mohin dla Zo’N. I dlatego nazywane te ziwugim imieniem „ziwug dla ożywienia światów”, w sensie ograniczonej żywotności, lecz nie dla urodzenia dusz dla Zo’N.
2. Ziwugim parcufim podczas wzniesienia do swojego wyższego, czyli w tym czasie, kiedy niższe są godne i wznoszą Ma’N do Zo’N, i te Ma’N są przyczyną nowych mohin de-Ga’R we wszystkich parcufim w Acilut, i każdy wznosi się i obłacza się wyżej swojego poziomu. Przy tym w Ma’N odnoszącemu się do światła neszama, każdy wznosi się o jeden poziom wyżej. A w Ma’N, odnoszącemu się do światła haja wznosi się każdy na 2 poziomy wyżej. A w Ma’N odnoszącemu się do mohin jehida wznosi się każdy na 3 poziomy wyżej swojego poziomu. I wszystkie te ziwugim można nazwać doskonałym ziwugiem, dlatego że za pośrednictwem tych ziwugim rodzą się mohin de-Ga’R de-Zo’N, co wyrażone jest słowami „dają w spadku korony swoim synom”. Wtedy jak w pierwszej kategorii ich ziwugim wystarczający tylko dla ożywienia Zo’N w stanie ruach, nefesz i nie są w stanie dać mohin jak opisano wyżej. Lecz kiedy my oceniamy ich w stosunku do mohin i ziwugim, które były u nich podczas melahim, to one uważane jeszcze niepełnymi, gdyż nawet wówczas, kiedy one osiągają mohin de-jehida, kiedy w rzeczywistości każdy już znajduje się na swoim miejscu, jak było w Nekudim do rozbicia kelim, jednak z tego powodu, że osiągają tylko drogą wzniesienia, istota którego w niestałość i niestabilność, nie uważa się to za końcowe naprawienie, gdyż w końcu one i tak opuszczają się stąd. I z tego punktu widzenia nazywane są ziwugim tych parcufim imieniem „niepełny ziwug”, nawet wtedy, kiedy one osiagają mohin jehida, i ISZSu’T obłacza się na Atik, a Z’A obłacza się na A’A, a wszystko z tego powodu, że one są niestałe.
3. Jest to w Gmar Tikun, czyli, kiedy parcufim Aciluta pozostaną w mohin de-jehida na stałe, i nie będzie u nich więcej żadnego opuszczenia. Wtedy uważa się, że one całkowicie są naprawione i powróciły na swoje poziomy, jakimi były do zepsucia i rozbicia kelim. Wtedy uważa się ich ziwugim stanem pełnego ziwuga.
I tak dokładnie wyjaśniliśmy 3 kategorie, istniejące w pytaniu o pełnym i niepełnym ziwugu. Pierwsza – jest to niepełny ziwugim według dwóch objawów: 1 – w nich brakuje Ga’R w porównaniu do Nekudim, 2 – mohin nie rodzą się od tych ziwugim. Druga kategoria jest bardziej pożądana od pierwszej, gdyż ich ziwugim rodzą mohin dla Zo’N, i z tego punktu widzenia można nazwać je po pełnym ziwugu, lecz w porównaniu z Nekudim, one są uważane niepełnym ziwugiem, gdyż one jeszcze nie otrzymały pełnego naprawienia, i tylko trzecia kategoria, jak to będzie w końcowym naprawieniu, kiedy one powrócą na swoje poziomy w całkowitej stałości, jak to było w czasie Nekudim, wtedy ten poziom całkowicie pełnego ziwuga, gdyż otrzymały wszystkie swoje naprawienia całkowicie.
I ty widzisz, że pojęcia pełnego i niepełnego ziwuga są obecne we wszystkich parcufim Aciluta, a nie tylko w Aw’I i ISZSu’T. Również wszyscy są równi w tym sensie. Gdyż w czasie kiedy Zo’N znajduje się w pierwszej kategorii, to wszystkie parcufim uważane za doskonałe jak one. I w ten sam sposób, kiedy one są w drugiej kategorii, jeżeli Zo’N osiągają neszama, to wszystkie wyższe parcufim osiągają poziom neszama, a kiedy Zo’N osiągają poziom haja, wszyscy osiągają poziom haja, i tak samo w stosunku do jehida. Jednak proces wzniesienia Ma’N rozpoczyna się z dołu do góry, i w tym Zo’N jest poprzedzające Aw’I. A od strony opuszczenia Ma’D, Aw’I są przyczyną dla Zo’N, gdyż proces rozpoczyna się z góry w dół. Teraz otworzyła się możliwość zrozumieć słowa Ari odnośnie przysięgi: „przysiągł Stwórca, że nie wejdzie w wyższe Jeruzalem – co odpowiada ziwugowi Aw’I,” zanim nie wejdzie w Jeruzalem niższy, co odpowiada pełnemu ziwugowi de-Zo’N, gdyż doskonały ziwug, którym jest ziwug Aw’I na poziomie hochma, lub nekudot, zaprzestał z powodu naszych grzechów”.
I ty widzisz, że Ari mówi tu o całkowicie doskonałym ziwugu z Zo’N i Aw’I, czyli tak jak było tu podczas Nekudim, dlatego uzupełnia powiedziane: „ziwug Aw’I na poziomie hochma, lub nekudot”, co oznacza takim jakim był on podczas Nekudim. I dlatego on mówi, że ten ziwug zaprzestał całkowicie, to oznacza, że więcej już ich nie będzie tym poziomie, a tylko w końcu naprawienia, i dlatego wyjaśnia przysięgę, którą przysiągł Stwórca, że zanim Zo’N nie będą całkowicie naprawione i będzie absolutnie doskonały ziwug w niższym Jeruzalem, który jest Zo’N, będzie zakazany ten doskonały ziwug również i w Aw’I, czyli na poziomie wyższego Jeruzalem. I przyczyna zależności od Zo’N w tym, że istota wywołująca naprawienie, jest z dołu do góry, za pośrednictwem błogich działań i Ma’N, które wznoszą niższe. I dlatego Zo’N wyprzedza Aw’I. Lecz w opuszczeniu Ma’D i mohin, rzecz jasna Aw’I wyprzedza Zo’N, i Zo’N zależne od Aw’I, jak powiedziano wyżej.
Lecz tu w słowach Ari, które przed nami, wyjaśnia się napisane o „i nie przyjdę do miasta” w sensie stałości: że przysiągł Stwórca, że nie wejdzie na stałe w wyższy Jeruzalem, zanim nie wejdzie na stałe w niższy Jeruzalem. I o tym on mówi: „ziwug ISZSu’T jest to stały ziwug, i nazywa się ziwugiem biny z biną. Lecz „nie przyjdę do miasta” – jest to hochma z biną i ten ziwug zaprzestaje”. Jak widzisz Ari mówi tu o drugiej kategorii, innymi słowy, o mohin de-Ga’R, które osiągają parcufim Aciluta za pośrednictwem wzniesienia Ma’N niższych do Zo’N i mówi o pierwszym wzniesieniu, które odbyło się za pośrednictwem Ma’N, odnoszących się do neszama, kiedy Aw’I osiągają poziom o jeden poziom wyżej nich, czyli A’A, kiedy uważa się, że Aw’I wznoszą się do A’A, jak mówi się wyżej. Wtedy jest u Aba poziom hochma i to nazywa się ziwug hochmy z biną, jak napisano wyżej. I jest to poziom nowych mohin de-neszama wszystkich parcufim. I mówi, że to jest to, o czym przysiągł Stwórca „i nie przyjdę do miasta”, gdyż ten ziwug nie jest stały, a kończący się ziwug, gdyż zależy od działań niższych. I tylko mohin de-ISZSu’T, przedstawiające wszystkie 4 pary Aw’I, obłaczające guf A’A od garon do tabura, wszyscy oni w stanie nieprzerwanego ziwuga, będąc poziomami stałych mohin w Acilucie, które nie były ustawione za pośrednictwem wzniesienia Ma’N niższych, jak opisano wyżej. I dlatego ich ziwug nie zaprzestaje. Jednak ich ziwugim uważane są za niedoskonałe z dwóch powodów: 1. U nich są nieobecne Ga’R w porównaniu do Nekudim. 2. One nie są godne rodzić dusze i Ga’R dla Zo’N. A wszystkie ich ziwugim tylko dlatego, żeby ożywić światy.
Z tego, o czym mówiliśmy następuje, że są dwie kategorie doskonałego ziwuga: 1. Jest to całkowicie doskonały ziwug, czyli taki, jakim on był do rozbicia kelim, całkowicie zaprzestający do końca naprawienia. 2. Jest to doskonały ziwug za pośrednictwem wzniesienia i on zaprzestał nie całkowicie, a istnieje we wzniesieniach i opuszczeniach zgodnie z działaniami niższych, i dlatego nazywa się czasami niedoskonałym ziwugiem. Trzeci jest to ziwug, który jest absolutnie niedoskonały i służy tylko dla ożywienia światów, i to jest nigdy nie zaprzestający ziwug.
63) I ty zobaczysz, że Atik włącza M’A i Bo’N, i obydwoje – zahar i nekewa – jeden parcuf, i ahoraim M’A i Bo’N pośrodku tego parcufa, a panim M’A z jednej strony, i panim Bo’N z drugiej strony, i 2 rodzaje ahoraim pomiędzy nimi. I A’A jest to również zahar i nekewa – M’A i Bo’N – w jednym parcufie, lecz według innej zasady – w całej jego prawej połowie jest M’A w panim i ahor, a w całej jego lewej połowie jest Bo’N w panim i ahor.
64) I w Aw’I jest M’A i Bo’N, tylko to są 2 parcufy, połączone zawsze razem panim be panim, podobnie jak w Atiku, i są one połączone do takiego stopnia, że obydwoje są uważane jako jeden parcuf, i on nazywa się Aba. I w Ima tak samo, są to 2 parcufim M’A i Bo’N tylko bardzo mocno połączone panim be panim, podobnie jak w Atiku, jak opisano wyżej.
Or pnimi
64) W Aba we Ima jest M’A i Bo’N tylko to są 2 parcufy, połączone zawsze razem panim be panim, podobnie jak w Atiku’:’ kolejność podziału na M’A i Bo’N w parcufim de-Atik już była pokazana wyżej (p. 59), i stąd zrozumiesz, że te Aw’I, o których Ari mówi tu, w połączeniu z ISZSu’T, obłaczają A’A od haze w dół do tabura. I widzimy, że Aba są to pary pierwsza i trzecia, Ima w nich – keter, hochma i Z’A de-bina, a Bo’N w nich – jest to Za’T de-hochma. I one nazywane są Aba, i obłaczają A’A z prawej strony od garon do tabura, i o nich mówi Ari, że M’A i Bo’N w nim połączone razem na zawsze panim be panim, podobnie jak w Atiku. Czyli jak M’A i Bo’N które są w Atiku, są jednym parcufem, tak samo i te M’A i Bo’N, które są w Aba, jest to tylko jeden parcuf, obłóczony po prawej na A’A do tabura.
Według tej samej zasady są rozróżniane M’A i Bo’N w Ima, zawierając również Twunę: M’A w niej – jest to Ima i nukwa, a Bo’N w niej, jest to 6 niższych gwurot TaNeHI’M, które obłaczają A’A z lewej strony od garon do tabura. O nich mówi Ari, że M’A i Bo’N, które są w Ima, bardzo mocno połączone są panim be panim, podobnie jak w Atiku. Innymi słowy, one stały się jednym guf, jak Atik. W rzeczywistości pojęcie Aw’I, które uważane są dwoma oddzielnymi parcufim, połączonymi jednym kotelem (masachem) panim be panim, wskazuje na te 2 gufot. I tak M’A i Bo’N, połączone w jeden guf i obłaczające A’A z prawej strony razem nazywane są Aba i one połączone są panim be panim jednym kotelem z M’A i Bo’N, połączonymi w jednym guf i obłaczającymi A’A z lewej strony, które nazywane są Ima. I zrozum to dobrze.
65) A w Zo’N jest inny brak, gdyż czym dalej rozprzestrzenione parcufim i opuszczają się ze swoich poziomów, tym bardziej widać oddzielność poziomu M’A od poziomu Bo’N. I dlatego dodaje się podział części M’A i Bo’N, które są w Zo’N. Rzecz w tym, że cały Z’A jest to poziom M’A, a cała nukwa – poziom Bo’N, i one są podzielone – czasami ahor be ahor, a czasami panim be panim.
Or pnimi
65) Im dalej rozprzestrzeniane są parcufim i opuszczają się ze swoich poziomów, tym mocniej widać oddzielność poziomu M’A od poziomu Bo’N: i zależy to od miary zepsucia, która jest obecna w Bo’N’.’ Już było pokazane wyżej, że są w tym trzy bhiny (patrz p.29), to co wyszło w Nekudim w stanie katnut od istoty jego stworzenia, jest to bhina alef, lepsza w Bo’N, i przyjął ją Atik. A to, co wyszło tam jako dodatek za pośrednictwem ziwuga A’B-Sa’G, który świeci poprzez tabur w Ga’R Nekudim i opuścił niższą hej z ejnaim de-keter w pe de-Nekudim i powrócił Ga’R w Aw’I – jest to bhina bet Bo’N, gorsza od pierwszej, gdyż tam odbyło się anulowanie po tym, jak wyszła ona jako dodatek, i przyjął je A’A i Aw’I. A to, co wyszło tam za pośrednictwem Ma’N de „waw i kropka”, który świeci poprzez jesod A’K, innymi słowy od ziwuga „istaklut ejnaim Aw’I jeden na drugiego” i dalej – jest to bhina gimel Bo’N, najgorsza, z której Ga’R de-Acilut, czyli Atik, A’A i Aw’I, nie przyjęły nic dla naprawienia istoty ich parcufim, a Zo’N bezwzględnie przyjął od niej, gdyż waw i kropka – są od jesod de-A’K, które stały się Ma’N w Aw’I de-Nekudim, jest to cała istota Z’A i jest to poziom korzennej kropli de-Z’A, jak opisano w siódmej części.
I dlatego M’A i Bo’N de-Atik połączone są jeden z drugim cudownym połączeniem, gdyż w Bo’N, którego przyjął Atik nie ma żadnego zepsucia, gdyż nie odbyło się w nim zupełnie żadne anulowanie podczas rozbicia kelim. M’A i Bo’N de-A’A gorsze niż M’A i Bo’N de-Atik, dlatego że w jego Bo’N już odbyło się anulowanie, i dlatego zauważalna jest różnica jego Bo’N od M’A jako prawe i lewe, co jest inaczej w Atiku, który jest cały prawy. A w M’A i Bo’N de-Aw’I istnieje wielka różnica, tak, że stały się one dwoma gufot, lecz połączone są jeden z drugim jednym kotelem (masachem) panim be panim, jak powiedziano wyżej. Jednak w każdym z nich jest M’A i Bo’N w doskonałym stanie panim be panim, czyli w Aba jest M’A i Bo’N, i w Ima jest M’A i Bo’N, patrz wyżej w punkcie. Lecz w Z’A istnieje wielka różnica i podział pomiędzy jego M’A i Bo’N, gdyż on wynika z bhiny gimel, najgorszej ze wszystkich, i dlatego jego M’A i Bo’N stoją ahor be ahor.
’Cały Z’A – poziom M’A, a cała nukwa – poziom Bo’N, i one podzielone czasami ahor be ahor, a czasami panim be panim’: to nie zaprzecza temu co pisał Ari w Ec Haim (szaar 20 rozdz.10), że Z’A przyjął Wa’K de-Bo’N i Wa’K de-M’A, a nukwa przyjęła malchut de-M’A i malchut de-Bo’N. Przecież jest M’A i Bo’N w Z’A i M’A i Bo’N w nukwie. Dlaczego on mówi tu, że Z’A – cały M’A, a nukwa – cała Bo’N? Rzecz w tym, że Zo’N również podzieliły się w ich haze, jak Aw’I na 2 parcufim, które nazywane są: wielkie Zo’N i małe Zo’N, jak pisze Ari. W ten sposób, że Wa’K de-M’A i Wa’K de-Bo’N nazywane są wielkie Zo’N, lub Z’A i Rachel, równe według swoich poziomów, a malchut de-M’A i malchut de-Bo’N nazywane są małe Zo’N lub małe Jakow i Rachel lub nukwa de-Z’A. Wyjaśniliśmy wyżej odnośnie Aw’I, że Ari mówi tu o czasie, kiedy Aw’I i ISZSu’T połączone są w jeden parcuf. I w ten sam sposób mówi się tu o Zo’N w czasie, kiedy wielkie Zo’N i małe Zo’N połączone są w jeden parcuf. I wtedy oznacza się cały Za’T de-M’A imieniem Z’A. A cały Za’T de-Bo’N imieniem nukwa. I wtedy w Wa’K de-M’A, które nazywają się wielkim Z’A, włączony jest Jakow, który jest malchut de-M’A. A w Wa’K de-Bo’N, która nazywana jest wielka Rachel, wchodzi mała Rachel. W tym stanie Z’A i Jakow okazują się „cały M’A”. A wielka nukwa z małą Rachel – „cała Bo’N”. A w napisanym wyżej w Ec Haim, że Z’A przyjął Wa’K de-M’A i Wa’K de-Bo’N, on miał na uwadze wielkie Zo’N razem, gdzie obydwoje nazywani czasami po prostu imieniem Z’A, a Wa’K de-Bo’N uważane są za nukwę, która jest w jego guf. I tak samo odnośnie napisanego, że malchut de-M’A i malchut de-Bo’N przyjęła nukwa de-Z’A, mowa idzie o małych Zo’N, oba nazywane czasami imieniem nukwa de-Z’A. I o tym powiedziano „cały Z’A – poziom M’A, a cała nukwa – poziom Bo’N, i one podzielone są czasami ahor be ahor, a czasami panim be panim”. Więc jak napisano wyżej, Z’A zawiera w sobie również małego Jakowa, w nich teraz Za’T de-M’A, a wielka nukwa włącza małą Rachel, i w nich teraz Za’T de-Bo’N. One uważane są oddzielnymi jeden od drugiego, gdyż nawet wtedy, kiedy bywają połączone jedno z drugim one wtedy są w stanie ahor be ahor, co uważa się podziałem. A kiedy one panim be panim, wtedy one absolutnie są oddzielone jeden od drugiego. I o tym napisano „czasami ahor be ahor”, co uważa się podziałem, „a czasami panim be panim”, i wtedy one dokładnie oddzielone.
66) I podobieństwo Aw’I – jest to Z’A i Rachel, równe według swoich poziomów, i podobieństwo Israel Saba i Twuna – jest to małe Jakow i Rachel od haze de-Z’A i w dół. I zrozum to. I wiedz, że jest Jakow, przedstawia sobą niższą część Z’A, i on czyni ziwug z małą Rachel. I jest Jakow i Leja, poziom ahoraim Aw’I.
Or pnimi
66) Podobieństwo Aw’I – są to Z’A i Rachel, równe według swoich poziomów, i podobieństwo Israel Saba i Twuna – są to małe Jakow i Rachel od haze Z’A i w dół’:’ już było wyjaśnione w poprzednim punkcie, że Z’A i Rachel są równe według swoich poziomów, przyjęły Wa’K de-M’A i Wa’K de-Bo’N, a małe Jakow i Rachel przyjęły malchut de-M’A i malchut de-Bo’N.
67) I jest to podsumowanie, gdyż jest Atik i A’A de-M’A i Atik i A’A de-Bo’N i naprzeciwko nich Aba i Israel Saba de-M’A, bina i Twuna de-Bo’N. I naprzeciwko nich Z’A i Jakow de-M’A, Rachel i Leja de-Bo’N. Są 3 poziomy: tak samo jak A’A zahar odnosi się do zahar de-Atik, zahar Israel Saba w odniesieniu do Aba, i Jakow w odniesieniu do Z’A. I jak nukwa de-A’A w odniesieniu do nukwy de-Atik, tak Twuna w odniesieniu do biny i tak mała Rachel w odniesieniu do wyższej Rachel. Okazuje się, że kiedy łączą się wszystkie poziomy, będą 3 poziomy zahar i nekewa: 1. Atik i nukwa, i w nie włączone są A’A i nukwa, 2. Aw’I, w które jest włączony ISZSu’T, 3. Zo’N i w nie włączeni są Jakow i Rachel.
Or pnimi
67) Jak A’A zahar odnosi się do zahar de-Atik, zahar Israel Saba w odniesieniu do Aba, i Jakow w odniesieniu do Z’A i tak dalej’:’ wychodzi to jeszcze z Nekudim, gdzie wzniosła się niższa hej w ejnaim i wyszły AHa’P każdego poziomu na poziom poniżej jej, i dlatego określa się każdego niższego, jak niższą połowę poziomu jego wyższego, czyli jak AHa’P wyższego, i dlatego rosz Aciluta lub keter, podzielił się na 2 poziomy G’E i AHa’P, którymi są Atik i A’A. W ten sam sposób toch Aciluta podzielił się na G’E i AHa’P, którymi są Aw’I i ISZSu’T. I tak samo sof Aciluta podzielił się na G’E i AHa’P, którymi są Z’A i wyższa Rachel i Jakow i niższa Rachel. I tak G’E jest to Ga’R poziomu, KaHa’B, które w niej, dlatego że ejnaim i nikwej ejnaim włączają w siebie hochmę i Ga’R biny. A AHa’P, które wyszły na zewnątrz z poziomu zawierają Za’T de-bina i Zo’N.
I przyczyna tego podziału pośrodku biny jest w niższej hej, która wzniosła się w ejnaim, będącą hochmą, co wyprowadziło AHa’P na zewnątrz. I chociaż Ga’R de-bina znajdują się poniżej masachu, włączonego w skróconą niższą hej, ten cimcum nie jest w stanie oddziaływać na nie, żeby wyprowadzić je z bhiny rosz. Gdyż wszystkie działania cimcuma rozprzestrzeniają się tylko na światło hochma, a Ga’R de-bina w żadnym wypadku nie otrzymuje hochma a tylko światło hasadim, i to wewnętrzny sens wyrażenia „dlatego że hafec hesed (życzenie błogoczynności) on”. I dlatego Ga’R de-bina nigdy nie wychodzą na zewnątrz z poziomu z powodu wzniesienia niższej hej powyżej nich. I na skutek tego widzimy, że sfira bina podzieliła się na dwoje: jej Ga’R pozostały na wyższym poziomie, czyli z G’E, a Za’T, które są w niej z Zo’N opuściły się na niższy poziom. Gdyż Za’T de-bina potrzebują świecenia hochma, więc już panuje nad nimi siła skrócenia, która jest w niższej hej. I dlatego one podobne do Zo’N.
I pomyśl tu, dlaczego wszystkie poziomy, które wyszły z M’A całymi, tylko poziom biny de-M’A dzieli się na 2: Ga’R de-bina de-M’A zostały przyjęte przez wyższe Aw’I, a Za’T de-bina de-M’A zostały przyjęte przez ISZSu’T. Podczas, gdy keter de-M’A został przyjęty przez Atik we wszystkie swoje 10 sfirot, w ten sam sposób hochmę de-M’A przyjął A’A, Z’A de-M’A został przyjęty przez Z’A, a malchut de-M’A została przyjęta przez malchut. Przecież żadna sfira M’A nie podzieliła się na dwie połowy, lecz niższa sfira jest uważana jako AHa’P wyższej sfiry. Tak, hochma de-M’A staje się AHa’P dla keteru, a malchut de-M’A staje się AHa’P dla Z’A de-M’A. Lecz w każdej sfirze z nich pozostało wszystkie 10 sfirot w pełnej jedności. Tylko bina de-M’A podzieliła się na dwie połowy: Ga’R dla Aw’I, Za’T dla ISZSu’T.
I w wyżej powiedzianym dobrze zrozum, że wszystkie 5 parcufim Aciluta rozpatruje się ogólnie jako jeden poziom, w którym jest 10 sfirot. Przy tym wspólność również zobowiązana jest podzielić się na G’E i AHa’P, jak i indywidualność. Jak wiadomo indywidualne i wspólne zawsze są równe jedno drugiemu. I dlatego G’E Aciluta zawierają Ga’R, którymi są keter hochma i Ga’R de-bina. A AHa’P wspólności Acilut zawierają Za’T de-bina, Z’A i malchut. W ten sposób, że od haze A’A do góry jest to poziom galgalta, ejnaim i nikwej ejnaim wspólności, które przedstawiają Atik, A’A i wyższe Aw’I. A od haze A’A w dół – jest to poziom AHa’P wspólności, które przedstawiają ISZSu’T, Z’A i nukwę. I zrozum tu wielką przewagę, którą posiadają wyższe Aw’I, gdyż bez względu na to, że one obłaczają guf A’A od garon do haze, jednak są uważane jeszcze za poziom rosz Aciluta, gdyż masach zupełnie nie panuje nad Ga’R biny, jak powiedziano wyżej i zapamiętaj to. Trzy poziomy zahar i nekewa: 1. Atik i nukwa, i w nie włączone A’A i nukwa, 2. Aw’I, w które włączone ISZSu’T i tak dalej: jest to korzeń mohin, mohin i otrzymujące mohin. Jak powiedziano wyżej (p.35).
Przedłużenie słów Ari będzie wyjaśnione w Wewnętrznym Spostrzeganiu.
68) A jeżeli je połączyć w sposób inny, będzie A’A i nukwa daat, zawierajace hasadim i gwurot, ważącym pomiędzy hochmą i biną, którymi są Atik i nukwa. Tak samo ISZSu’T jest to tiferet, dzielący pomiędzy Aw’I, które są hesed i gwura. I tak samo Jakow i Rachel – jest to jesod, dzielący pomiędzy necah i hod, którymi są Zo’N, jak wiadomo. On w necah a ona w hod. I zrozum to poprawnie.
69) Okazuje się, że te: Atik i nukwa i A’A i nukwa – jest to neszama, są to 3 roszim. Następnie Aw’I i ISZSu’T – jest to ruach i one są 3 roszim. A następnie Zo’N, Jakow i Leja – jest to nefesz i oni są 3 roszim. I o tym napisano „I one naprawiane są, jak w świętym Atiku 3 głowy powiększają go, tak i u wszystkich są 3 głowy”.
70) A rzecz w tym, że w samej neszama jest NaRa’N, i tak samo w ruach i w nefesz – NaRa’N, jak wiadomo, dlatego że HaBa’T – jest to Koen, Lewi, Israel, i jest to NaRa’N. I tak samo HaGa’T i tak samo NeH’I.
*71) Dobrze wyjaśnijmy istotę Aw’I. Aba przyjmuje stąd, z biny, która w nim, M’A – keter i hochmę, które są w dziesięciu sfirot tej biny. A Ima przyjmuje biny z biny de-M’A. I możliwe, że również keter dzieli się na dwie połowy, połowa jemu i połowa jej, lecz jak widać z wyjaśnienia „wyrzucanie gniazdka”, jej keter ukryty w Aba, dlatego wygląda, że cały keter przyjął Aba, i dlatego nazywa się schowanym i ukrytym bardziej od niego. A Israel Saba przyjął Wa’K biny de-M’A, i dlatego uważa się, że Israel Saba – jest to Z’A w nim. A Twuna przyjmuje malchut biny de-M’A, dlatego nazywa się Twuna malchut, nefesz i Twuna. Jak wspomina się w „Tikunim”. Tam Aw’I nie rozłączają się, a Israel i Rachel czasami rozłączają się. Również na Aw’I wskazuje się w silnym połączeniu w pierwszej jud, w AWA’Ja jak wiadomo, zgodnie z tym że oni są hochma i bina de-bina de-M’A. Lecz Wa’K biny de-M’A z malchut biny de-M’A, czyli Israel Saba i Twuna, podobne do Zo’N, i nie są połączone tak silnym połączeniem jak Aw’I.
Or pnimi
71)’ Lecz Wa’K biny de-M’A z malchut biny de-M’A, czyli Israel Saba i Twuna, podobne do Zo’N, i nie są połączone tak silnym połączeniem jak Aw’I’: na skutek tego, że istnieje wielka różnica pomiędzy wyższymi Aw’I umieszczonymi od haze A’A do góry i ISZSu’T, umieszczonymi od haze A’A w dół, jak powiedziano wyżej. I dlatego M’A i Bo’N w nich nie tak mocno łączą się (patrz Ari p.65), gdyż im dalsze parcufim opuszczają się ze swoich poziomów, tym bardziej jest widzialna w nich różnica M’A od Bo’N (p.65 or pnimi). I już wyjaśniono wyżej, że ISZSu’T podobne do Zo’N, gdyż są poziomem AHa’P, które wyszły z rosz razem z Zo’N.
72) Lecz od Bo’N przyjął Aba Wa’K de-hochma de-Bo’N, gdyż Ga’R przyjęły Atik dla swojej nukwy. A malchut de-hochma de-Bo’N przyjął Israel Saba, i dlatego jest wskazówka w pierwszej hej AWA’Ja, że jego wewnętrzny sens również nekewa, jak wiadomo. Lecz od biny de-Bo’N 4 pierwsze, czyli KaHa’B i hesed, przyjął Atik, i wtedy pięć końców de-bina de-Bo’N, czyli 3 niższe NeH’I przyjęła Ima. A malchut biny de-Bo’N przyjęła Twuna.
Or pnimi
72) Od Bo’N przyjął Aba Wa’K de-hochma de-Bo’N itd.: powinieneś bardzo dobrze zrozumieć sens kolejności tego podziału M’A i Bo’N pomiędzy wyższymi Aw’I i ISZSu’T, i wyjaśniliśmy to w p.59.
Pięć końców biny de-Bo’N czyli 3 niższe NeH’I: powinno być: gwura, tiferet i 3 niższe NeH’I.
’73) Widzimy, że w Aba jest M’A i Bo’N, i w Ima jest M’A i Bo’N i w Israel Saba – M’A i Bo’N i w Twuna – M’A i Bo’N. Lecz w A’A i w Atiku jest inaczej: tylko zaharim przyjęły M’A, a nekewot – Bo’N, dlatego one są połączone w jeden parcuf. Lecz w Aw’I które są oddzielnymi zahar i nekewa, powinny być w każdym M’A i Bo’N, żeby całkowicie nie rozpadły się. I jest to wewnętrzny sens wyrażenia: „mewin (””’od słowa bina) – „pojmujący w mądrości i mędrzec w pojmowaniu”. I zgodnie z tą samą zasadą jest w Zo’N, gdyż w Z’A jest Wa’K de-Bo’N i Wa’K de-M’A, a u nukwy jest malchut de-M’A i malchut de-Bo’N. Widzimy, że w Z’A są hasadim i gwurot, będące M’A i Bo’N i tak samo w nukwie.
Or pnimi
73) W Z’A jest Wa’K de-Bo’N i Wa’K de-M’A’:’ i one są uważane, jako jeden guf, jak M’A i Bo’N de-Aba lub M’A i Bo’N de-Ima, i M’A – męska strona w nim, a Bo’N – żeńska strona w nim, i połączone są wzajemnie na jednym poziomie. W rzeczywistości jest wielka różnica pomiędzy M’A i Bo’N, które są w guf de-Z’A, i pomiędzy M’A i Bo’N w guf de-Aw’I. Gdyż M’A i Bo’N w guf Aba są połączone wzajemnie panim be panim, i jest to doskonałe połączenie, jak M’A i Bo’N de-Ima. Lecz M’A i Bo’N w guf de-Z’A, stoją ahor be ahor, co nie jest doskonałym połączeniem (patrz wyżej p.64).
W Z’A są hasadim i gwurot będące M’A i Bo’N, tak samo w nukwie: to nie sprzeciwia się temu co pisał Ari wyżej (p.65), że Z’A cały – poziom M’A, a nukwa cała – poziom Bo’N, co dokładnie opisano tam.
74) Jednak Z’A bierze swoje mohin podwójnie, od strony Aba i od strony Ima, które były wtedy hasadim de-M’A i hasadim de-Bo’N w Aba, i gwurot de-M’A i gwurot de-Bo’N w Ima, i później podczas wejścia w Z’A zmieniły się, i wtedy hasadim de-Bo’N połączyły się z gwurot de-Bo’N w NeH’I de-Ima, a gwurot de-M’A z hasadim de-M’A połączyły się w NeH’I de-Aba. Więc wszystkie mohin de-Ima jest to Bo’N, a de-Aba jest to M’A.
Or pnimi
74) Jego mohin podwojone od strony Aba i od strony Ima’:’ bez względu na to, że Aw’I również biorą podwojone mohin, dokładnie od A’A i od nukwy de-A’A, i tak samo A’A – od de-Atik i od nukwy de-Atik, jednak na skutek tego że A’A i jego nukwa jest to zahar i nekewa jednego guf, w którym M’A jest to zahar, a Bo’N nekewa, tak samo i Atik, to nie uważa się podwojne mohin. Inaczej wygląda w Aw’I, gdzie w Aba w samym jest M’A i Bo’N, zahar i nekewa, i tak samo w Ima jest M’A i Bo’N, zahar i nekewa, i one uważane są podwójnymi mohin. Przecież w mohin Aba jest M’A i Bo’N, połączenie zahar i nukwy. I tak samo w Ima.
Hasadim de-Bo’N połączyły się z gwurot de-Bo’N w NeH’I de-Ima. Wyjaśnienie. Ponieważ Aba wynikł z keteru, hochmy i Z’A biny de-M’A z Za’T hochmy de-Bo’N. A Ima wynikła od biny i malchut de-bina de-M’A z Wa’K biny de-Bo’N. I dlatego są hasadim i gwurot w M’A: zaharim de-M’A, którymi są keter i hochma, i Z’A biny de-M’A, uważane są za hasadim de-M’A. A nekewot de-M’A, którymi są bina i malchut de-bina de-M’A, uważane są za gwurot. A Za’T hochmy de-Bo’N, będący poziomem zahar, uważany jest za hasadim de-Bo’N, a Wa’K biny de-Bo’N – nekewa, odnosi się do gwurot de-Bo’N.
I to jego słowa: „hasadim de-Bo’N połączyły się z gwurot de-Bo’N w NeH’I de-Ima”, tak samo, jak Bo’N de-Aba, czyli Za’T de-hochma de-Bo’N, odnoszący się do hasadim de-Bo’N, jak powiedziano wyżej, połączyły się z Wa’K biny de-Bo’N, odnoszącym się do gwurot de-Bo’N. I razem obłoczyły się w NeH’I de-Ima, stając się mohin w nukwie, co w guf de-Z’A, która jest również poziomem Bo’N, a dokładnie Wa’K de-Bo’N.
I to jego słowa: „a gwurot de-M’A z hasadim de-M’A połączyły się w NeH’I de-Aba”, gdyż M’A de-Aba, czyli keter, hochma i Z’A biny de-M’A, które są hasadim de-M’A, połączyły się z gwurot de-M’A, którymi są bina i malchut de-bina de-M’A, jak opisano wyżej i obłoczyły się w NeH’I de-Aba i stały się mohin w zahar de-Z’A, będącej również poziomem M’A dokładnie Wa’K de-M’A, i istota tego problemu zostanie wyjaśniona niżej.
’Więc, wszystkie mohin de-Ima jest to Bo’N, a de-Aba wszystkie M’A’: i trzeba zrozumieć kto i co doprowadziło do tej zamiany. Rzecz w tym, że w Z’A jest M’A i Bo’N, i że zahar w nim – jest to Wa’K de-M’A. A nukwa w nim jest to Wa’K de-Bo’N. I wtedy, kiedy bierze on mohin od Aw’I, to mohin de-Aba powinny obłóczyć się w zahar, który w Z’A, czyli Wa’K de-M’A, a mohin de-Ima powinny obłóczyć się w nukwę de-Z’A, która jest Wa’K de-Bo’N. Jednak w jednym tylko mohin de-Aba jest M’A i Bo’N i tak samo w jednym tylko mohin de-Ima jest M’A i Bo’N. W jaki sposób obłaczają się mohin de-Bo’N de-Aba w Wa’K de-M’A de-Z’A i jak obłaczają się mohin de-M’A de-Ima w Wa’K de-Bo’N de-Z’A, u których nie ma relacji wzajemnych, dlatego że M’A nie będzie mógł obłóczyć się w Bo’N jak również i odwrotnie. Dlatego jest pewnym, że kiedy Z’A otrzymuje mohin de-Aba i Ima, one są wymieniane u niego, czyli M’A de-Ima nie obłacza się w nukwę de-Z’A, która jest Bo’N, a łączy się do M’A de-Aba i obłacza się w zahar de-Z’A, który również Wa’K de-M’A. I okazują się połączonymi M’A de-Aba z M’A de-Ima w NeH’I de-Aba i obłóczone są w zahar de-Z’A z tego samego powodu Bo’N de-Aba nie może obłóczyć się w zahar de-Z’A, będącym M’A, a łączy się do Bo’N de-Ima w NeH’I de-Ima i obłacza się w nukwę de-Z’A, która jest Wa’K de-Bo’N. I okazuje się Bo’N de-Aba i Bo’N de-Ima są połączone w mohin w nukwie, w guf de-Z’A. I o tym powiedziano: „i okazują się mohin de-Ima wszystkie de-Bo’N”, dlatego że Bo’N de-Aba łączy się z Bo’N de-Ima wewnątrz jej NeH’I i stają się obydwa mohin de-Ima, obłaczające się w nukwę de-Z’A. I w ten sam sposób: „wszystkie mohin de-Aba z M’A”, ponieważ M’A de-Ima połączyły się z M’A de-Aba wewnątrz obłoczenia NeH’I de-Aba i obłaczają się w zahar de-Z’A. Przecież wszystkie mohin de-Aba – M’A. A wszystkie mohin de-Ima – Bo’N.
I nie musisz zastanawiać się nad tym, co pisze Ari w Ec Haim (szaar 19 rozdział 5), że Aba, zahar wziął połowę M’A de-M’A, który jest prawą linią i połowę średniej linii biny de-M’A, a Ima nukwa przyjęła połowę M’A de-M’A, która jest lewą linią i połowę średniej linii bina de-M’A. Przecież zostało wyjaśnione, że Aba przyjął hochmę hesed i necah, które są prawą linią i jeszcze połowę trzech sfirot: daat, tiferet i jesod. A Ima przyjęła gwurę hod de-M’A, które są lewą linią i jeszcze przyjęła połowę od trzech sfirot: daat, tiferet, jesod. A tu mówi się, że Aba przyjął hochmę i Z’A de-M’A i Ima przyjęła tylko binę i nukwę de-M’A. I nic od daat, tiferet i jesod.
Rzecz w tym, że tu mówi się odnośnie pochodzenia o częściach Aba: zahar i nukwa, co przyjęli oni do ziwuga od dziesięciu sfirot biny de-M’A, i dlatego dzieli on ich zgodnie ze sfirot: Aba-zahar przyjął zaharim, które w nich, a Ima która jest nukwą, przyjęła nekewot które w nich. A tam mowa idzie o obłoczeniu, czyli po tym jak obydwoje byli w nieprzestającym ziwugu panim be panim. I wtedy rzecz jasna 10 sfirot rozprzestrzenia się pomiędzy nimi zgodnie z porządkiem linii, które w nich. A w kolejności linii rozróżniane są prawa linia i prawa połowa ze średniej linii jak zahar poziomu. A lewa linia i lewa połowa średniej linii uważana jest jako nekewa poziomu. I jest to proste.
75) Również zrozum, że cały Aba jest to hochma: lub hochma de-Bo’N, lub hochma de-bina de-M’A, a Ima zawsze bina: lub bina de-bina de-M’A, lub bina de-Bo’N, i dlatego może połączyć się M’A z Bo’N, jak w Aba tak i w Ima, kiedy wszyscy oni hochma, i jest to w Aba, lecz hochma de-Bo’N staje się stroną nukwy do hochmy de-bina de-M’A, lub wszyscy oni binot w Ima, lecz wtedy bina de-bina de-M’A, staje się męską stroną biny de-Bo’N.
76) Adam Riszon był stworzony za pośrednictwem ziwuga Zo’N, którzy wznieśli się do góry w ejhal Aw’I i tam uczynili ziwug panim be panim i urodzili Adama i Hawę. I wyjaśnijmy pytanie Adama Riszon, jak on rozprzestrzenił się w tych światach. Tak, rosz Adama Riszon była wtedy w świecie Bria, który teraz jest miejscem Z’A de-Acilut. A jego garon był w czterech pierwszych de-Jecira, które teraz jest miejscem nukwy de-Acilut. I ty już wiesz, że nukwa de-Acilut nazywa się Gan Eden, i okazuje się że tylko garon był umieszczony w Gan Eden, a stąd w dół – reszta guf była na zewnątrz Gan Eden w sposób następujący: cały jego guf znajdował się w sześciu ostatnich de-Jecira i w czterech pierwszych de-Asia, gdzie teraz jest poziom miejsca całego świata Bria.
Or pnimi
76) Adam Riszon był stworzony za pośrednictwem ziwuga Zo’N, którzy wznieśli się do góry w ejhal Aba we Ima i tam uczynili ziwug panim be panim i urodzili Adama i Hawę’:’ wiedz, że NaRa’N sprawiedliwych od pnimijut trzech światów BE’A: nefesz od Asia, ruach od Jecira i neszama od Bria. W ten sposób wszystkie dusze sprawiedliwych powstają za pośrednictwem ziwuga Zo’N de-Acilut, gdyż świat Bria jest to przedłużenie świata Acilut.
Z tego zrozum, że Adam Riszon, który zawiera w sobie wszystkie dusze sprawiedliwych, które są w świecie, urodził się za pośrednictwem ziwuga Zo’N de-Acilut. Lecz były wtedy Zo’N jeszcze w stanie ahor be ahor (patrz wyżej p. 31), gdyż każdy parcuf sięga swojego stanu panim be panim, tylko po stworzeniu swojego niższego, kiedy wznosi się niższy jako Ma’N i przywraca wyższemu panim be panim. Uważnie wyucz tam wszystkie notatki. Dlatego do tego jak urodził się Adam Riszon, będący niższym dla Zo’N de-Acilut, nie było realności, gdzie Zo’N byłyby panim be panim. Również wiadomo, że nie może być ziwuga w parcufie, zdolnego urodzić niższy poziom, oprócz jak, jeżeli będzie w stanie panim be panim, tym bardziej, kiedy nawet Aba we Ima były jeszcze w stanie panim be ahor (p. 31). I dlatego wznieśli się Zo’N w ejhal Aw’I i byli tam jako Ma’N dla Aw’I, i powrócili Aw’I panim be panim za pośrednictwem włączenia w nie Zo’N, i z tego ziwuga wyszła dusza Adam Riszon.
I trzeba zrozumieć tu dwie rzeczy, dlatego że z jednej strony on uważany jest za ziwug Aw’I, przecież oni uczynili ziwug jak było wyjaśnione. Rzeczywiście ponieważ ich ziwug odbył się na Ma’N de-Zo’N, to uważa się ten ziwug jak ziwug Zo’N i okazuje się Adam Riszon porodzeniem Zo’N, a nie należącym do Aw’I.
I trzeba bardzo dobrze zrozumieć istotę tych Ma’N, które wzniosły Zo’N dla urodzenia duszy Adam Riszon. I już wyjaśniono wyżej (p. 29), że są trzy bhiny, jedna poniżej drugiej w tym co przyjęły Bo’N: najlepsze ze wszystkiego to, co wyszło w katnut Nekudim, i to przyjął Atik. Bhina bet – to, co wyszło tam za pośrednictewm „ewel a tabur”, jest to stan panim be ahor Aba we Ima i keter, z których wyszły: A’A, Aw’I i Zo’N na poziomie ruach, nefesz. Najgorsza bhina – jest to, to, co wyszło tam za pośrednictwem Ma’N waw i kropka de-jesod A’K, który świecił w Aw’I.
I ty widzisz, że Zo’N, które teraz jest naprawione za pomocą Aw’I, nie ma u nich jeszcze od waw i kropki nic. I przyczyna tego jest w tym, że wszystko porusza się według kolejności poziomów, i każdy parcuf może objawić tylko to, co należy do jego poziomu, jak dokładnie opisano wyżej (p. 31) i dlatego Aw’I nie mogli przyjąć poziomu, który wyszedł na waw i kropkę, gdyż nie należą do ich poziomu, dopóki nie przyszedł do nich Ma’N od NeH’I de-A’K, a poziom Aw’I wynika od światła ejnajm de-Sa’G de-A’K (jest to dokładnie opisane w szóstej części). I dlatego wybrali Aw’I tylko te poziomy Zo’N, które wyszły od światła ejnaim de-Sa’G, i ze stanu istaklut (dosłownie obserwacja) ejnaim w AHa’P, czyli w stanie panim de-Zo’N, i nic od poziomu waw i kropka, do którego jak zostało wyjaśnione Aw’I nie należy.
Lecz po tym jak naprawili Zo’N w ich stanie panim, to wtedy Zo’N wyszli również w stan ahor, czyli stan gadluta siedmiu malahim, jak wiadomo. I ty już dowiedziałeś się, że jak napisał Ari, z punktu widzenia kelim gadlut nazywa się imieniem ahoraim, a katnut który wyszedł na początku stworzenia, nazywa się imieniem panim. Przecież katnut jest to poziom G’E, a gadlut jest to poziom AHa’P. I dlatego nazywają się Ma’N de-waw i kropka imieniem ahoraim. I jest jeszcze przyczyna: katnut Zo’N nie rozprzestrzenił się w BE’A, a mohin waw i kropka, jak wiadomo rozprzestrzenili się w BE’A podczas swego panowania. I wyjaśniliśmy, że Ma’N, który odebrali Zo’N dla duszy Adam Riszon, był z poziomu ich ahoraim od czasu melahim, czyli od stanu waw i kropka. I od tych Ma’N wyszła dusza Adam Riszon.
I te wyjaśnienia duszy Adam Riszon odbywały się z dołu do góry, tak że na początku Zo’N odebrali poziom Ma’N, należący do poziomu neszama, a późnej od Ma’N należącego do poziomu haja, a później od Ma’N należącego do poziomu jehida. Jak napisano, że najlepsze zostaje wybrane jako pierwsze. I dlatego na początku była wybrana bhina bet, która jest neszama, później bhina gimel, która jest haja i później bhina dalet, która jest jehida.
Wyżej już została wyjaśniona (p.62 or pnimi) wielka różnica pomiędzy tymi mohin, którzy wyszli na Ma’N waw i kropka, i poprzednimi mohin, którzy wyszli na Ma’N dwóch pierwszych bhinot, gdyż poprzednie mohin są stałe w Acilucie, i ich ziwug nigdy nie zaprzestaje, podczas, gdy u tych mohin, którzy wyszli na Ma’N waw i kropka, ziwug ich zaprzestaje i ogólnie nie są stałe, a są w stanie „wznosić się i opuszczać się” odpowiednio do działań niższych. I jeżeliby tylko guf duszy Adam Riszon, lecz również mohin, którzy wyszli dla niego w wyższych parcufim Aciluta, i oni również w stanie „wznosić się i opuszczać się”, jak guf duszy Adam Riszon jak napisano.
Rosz Adam Riszon był wtedy w świecie Bria, który teraz jest miejscem Z’A de-Acilut itd: rzecz w tym, że po tym jak Zo’N wznieśli się i stanęli na miejsce Aw’I, uważa się ten ziwug ziwugiem gufim samych Aw’I, kiedy Zo’N ich guf. I dlatego opuścił się poziom po ukończeniu ziwuga w Aw’I, w haze Z’A, i od haze do góry do malchut Aba we Ima wyszło 10 sfirot rosz de-neszama Adama Riszon, a 10 sfirot, które z góry w dół, czyli guf de-neszama wyszły od haze Z’A w dół, do samego sof świata Asia, który był wtedy wyżej od dzisiejszego świata Asia, a dokładnie do haze de-Jecira, dlatego że od haze Jecira i w dół było wtedy miejsce klipot. Tak jeszcze nie było wymieszania pomiędzy świętą duszą i klipot.
I trzeba tu dobrze znać zasadę podziału duszy odpowiednio do trzech światów BE’A: rosz neszama – jest to 10 sfirot de-Bria, garon de-neszama – są to 4 pierwsze sfiry KaHaB’D de-Jecira, guf de-neszama do haze, które w nim, jest to 7 niższych sfirot de-Jecira. A dwie niższe trzecie de-tiferet de-neszama do ukończenia tiferet – są to 4 pierwsze sfirot Asia. A raglin de-neszama, czyli jej NeHI’M, jest to 7 niższych sfirot świata Asia. W ten sposób, że malchut świata Bria – jest to pe de-rosz de-neszama. A malchut de-Jecira – jest to poziom haze de-guf de-neszama, a poziom od haze i w dół de-neszama jest to świat Asia.
I jeżeli porównamy łączność poziomów neszama z łącznością poziomu Acilut: okazuje się 10 sfirot de-Bria, czyli rosz de-neszama podobne do poziomu rosz de-A’A. A 4 pierwsze sfiry de-Jecira, czyli garon de-neszama podobne do garona A’A, który jest keterem Aw’I de-Acilut. A 7 niższych sfirot de-Jecira, które są HaGa’T de-neszama do haze, podobne do HaGa’T de-A’A do haze i Aw’I, obłóczone tam, a 4 pierwsze sfirot de-Asia, które są dwoma niższymi trzecimi tiferet de-neszama, podobne do ISZSu’T i keteru Z’A, które obłaczają dwie niższe trzecie tiferet de-A’A. A 7 niższych sfirot de-Asia będących raglin de-neszama, podobne do Zo’N de-Acilut, które obłóczone na raglin de-A’A, czyli na jego NeHI’M.
Słowa Ari: „tak rosz Adam Riszon był wtedy w świecie Bria, który teraz jest miejscem Z’A de-Acilut. A jego garon był w czterech pierwszych de-Jecira, które teraz jest miejscem nukwy de-Acilut”. Tak jak zostało wyjaśnione, że po ukończeniu ziwuga poziom neszama w ejhal Aw’I (nukwa) opuścił się stąd na swoje miejsce w guf, na miejsce haze de-Zo’N, i wyszło 10 sfirot de-rosz neszama od haze Z’A do góry do malchut Aw’I jak napisano wyżej. Ty już wiesz, że rosz de-neszama jest to 10 sfirot de-Bria, przecież 10 sfirot de-Bria znajduje się na miejscu Z’A, od haze do góry. A poziom garon de-neszama, a są to 4 pierwsze de-Jecira będące poziomem keter de-guf, u których jest odniesienie nukwy de-rosz, jak wiadomo z wewnętrznego sensu „ziwug neszikin”, będący ziwugiem hej i garon, kiedy malchut de-rosz nazywa się hej, czyni ziwug z nukwą de-rosz, która nazywa się garon. Dlatego garon de-neszama stoi na miejscu nukwy de-Z’A. W ten sposób, że cała Bria przedstawiająca sobą rosz de-neszama, znajduje się na miejscu Z’A, a 4 pierwsze de-Jecira przedstawiające sobą garon de-neszama i poziom nukwa de-rosz, znajduje się na miejscu nukwy de-Z’A.
Słowa Ari: „cały jego guf znajduje się w sześciu ostatnich de-Jecira i w czterech pierwszych de-Asia, gdzie teraz poziom miejsca całego świata Bria” oznaczają, jak było powiedziane wyżej, że haze de-neszama jest to malchut de-Jecira, a dwie niższe trzecie tiferet są to 4 pierwsze de-Asia. Przecież jego guf zawiera 7 niższych de-Jecira i 4 pierwsze de-Asia. I one stoją teraz na miejscu dziesięciu sfirot de-Bria, czyli one są zobowiązane być przyłączone w garon de-neszama, który stoi na miejscu nukwy de-Acilut.
Słowa Ari: „reglaim Adam Riszon były umieszczone w sześciu niższych de-Asia do czasu, które teraz 6 pierwszych de-Jecira”, czyli jak wyjaśniono wyżej 7 niższych de-Asia jest to poziom reglaim de-neszama, które kończą się teraz na miejscu haze de-Jecira, gdyż są przylepione do malchut de-Bria, która jest ukończeniem tiferet de-neszama.
77) Guf Adama podzielił się na dwie części, jak wiadomo, dlatego że do haze rozprzestrzenił się jesod de-bina i mohin, które są w nim ukryte, a od haze w dół światła otwarte, jak jest u nas wyjaśnione, wewnętrzny sens „hasadim, rozprzestrzeniające się w tiferet de-Z’A”, i dlatego podzielił się jego guf w dwóch światach: wyższa ukryta połowa, została umieszczona w sześciu ostatnich de-Jecira, a niższa otwarta połowa została umieszczona w czterech pierwszych de-Asia. I widzimy, że główna część jego guf była u góry w Jecira, jak wiadomo, gdyż guf wskazuje na waw imienia AWA’Ja, jak również na Jecira jest wskazówka w samej literze waw.
Or pnimi
77) Guf Adama podzielił się na dwie części i tak dalej, do haze rozprzestrzenia się jesod biny i światła, które są w nim, ukryte, a od haze w dół światła otwarte’:’ wyżej już została wytłumaczona wielka różnica istniejąca pomiędzy częściami od haze do góry i od haze w dół. Dlatego że do haze świecą ahoraim de-Ima, i nie ma żadnej możliwości u klipot karmić się stąd, lecz od haze w dół już ukończyły się ahoraim de-Ima i mogą klipot zaczepić się tam. Jednak razem z tym okazuje się, że cała wartość parcufa otwiera się tylko od haze w dół, gdyż od haze w górę znajdują się hasadim ukryte w jesod de-Ima, to znaczy, że nie jest w stanie świecenie hochma otworzyć się tam z powodu ahoraim de-Ima, odpychających hochmę, jak powiedziano: „Dlatego że miłosierdzia pragnie On”. W ten sposób świecenie hochma objawia się tylko od haze w dół, czyli po tym jak zaprzestał masach de-jesod w Ima.
I o tym powiedziano: „i dlatego podzielił się jego guf na dwa światy, wyższa ukryta połowa jest umieszczona w sześciu niższych de-Jecira, a niższa otwarta połowa umieszczona w czterech pierwszych de-Asia”. Czyli jak napisano wyżej, jest bardzo wielka różnica pomiędzy (częściami) od haze do góry, gdzie nie ma żadnego zaczepienia dla klipot i od haze w dół gdzie jest u klipot siła zaczepić się, i dlatego od haze w górę uważa się jako poziom Jecira i właściwość zahar. A od haze w dół uważa się jako poziom Asia i bhina nukwa.
78) A raglin Adama Riszon było umieszczone w sześciu niższych de-Asia tego czasu, który teraz 6 pierwszych dzisiejszej Jecira. I tak my wyjaśniliśmy rozprzestrzenienie Adama Riszon w trzech światach Bria, Jecira, Asia podczas jego stworzenia.
79) A po grzechu Adam Riszon w Ec a-daat, a jest to świat Asia, z powodu którego było rozkazane, żeby nie jadł od niego, gdyż nie ma w nim nic w Asii, tylko od Jeciry i wyżej. Ponieważ zaniechał i jadł od Ec a-daat, którym jest Asia, przyniósł wielką krzywdę we wszystkich światach, i wszystko opuściło się ze swoich poziomów w ten sposób, że Jecira obłoczyła się w Asia. I widzimy, że Erec Israel, która była naprzeciwko Jeciry, otrzymuje od niego tylko za pośrednictwem Asia, gdyż Jecira obłacza się w nią, i tak samo Bria obłacza się w Jecira i nukwa Aciluta obłoczyła się w Bria, a Z’A obłoczył się w swoją nukwę. I według tej samej zasady we wszystkich wyższych od niego wszystko opuściło się ze swoich poziomów.
Or pnimi
79) W Ec a-daat, a jest to świat Asia, z powodu którego było rozkazano żeby nie jadł od niego, gdyż nie ma w nim nic w Asii’:’ czyli dzisiejszy świat Asia, a wtedy było to miejsce klipot, dlatego że ukończenie Asii było wtedy na miejscu haze de-Jecira. I przyczyna tego, że były wtedy wybrane za pośrednictwem Zo’N tylko od poziomu dziewięciu pierwszych nicucot i kelim, które spadły w BE’A, jest to RaPa’H (288) nicucot, co zawiera tylko Jecira i Bria od czasu malahim, lecz od poziomu ostatnich 32 iskier, które są poziomem malchut, co w nich, i nazywają się lew a ewen (transliteracja liczby 32), jeszcze nic nie zostało odebrane. I dlatego kończy się Asia tego czasu w miejscu dzisiejszego haze de-Jecira, które również są miejscem haze de-Jecira podczas malahim. A stąd i w dół wszystko było poziomami klipot, do tego, że nic od nich nie było odebrane dla świętej duszy.
I o tym powiedziano: „Ec a-daat, a jest to świat Asia, z powodu którego było rozkazane, żeby nie jadł od niego, ponieważ nie ma u niego nic z Asia”. Czyli jak wyjaśniliśmy, nic nie było odebrane w Ma’N duszy Adam Riszon od poziomu Asia, a tylko od Jecira i Bria. Dlatego nie ma u jego duszy nic od poziomu Asia. A ponieważ poziom lew a ewen przedstawiający sobą trzydzieści dwie ostatnie iskry z 320-tu iskier, które spadły i rozbiły się przy rozbiciu kelim w BE’A, nie należą do odebranych wewnątrz siebie, dlatego wszystkie odbiory mają miejsce tylko w 288 iskrach, czyli od dziewięciu pierwszych, które w nich. Dlatego było zakazane Adamowi Riszon jeść od Ec a-daat, wewnętrzny sens którego – Asia. Gdyż jedzenie jest to istota odbioru jak wiadomo.
A przyczyna tego, że tylko świat Asia jest bhiną Ec a-daat, a nie od świata Asia do góry, dlatego że nie może otworzyć się daat, jak tylko po zaprzestaniu jesod de-Ima, czyli od haze i w dół. Jak pisał Ari wyżej (p.77), guf Adam Riszon podzielił się na dwie części: do haze rozprzestrzenia się jesod biny, i światła które w nim są ukryte, a od haze w dół światła są otwarte. I dlatego świecenie daat przedstawiające sobą ukryte hasadim i gwurot, i one od haze do góry, i nazywane imieniem „Ec Haim”, ze względu na Imę, która nazywa się „życie króla”, dlatego że panują tam ahoraim de-Ima, jak opisano wyżej. A świecenie daat, które od haze w dół, będące otwartym świeceniem hochma, hasadim i gwurot, nazywa się imieniem „Ec ha-daat tow we-ra”, ponieważ tam panują klipot, które są nazywane „zło – ra”, i iskry świętości w nich nazywane „dobro – tow”. I zakazał mu Stwórca wyjaśniać dobro od zła. Jak napisano wyżej odbór ten może być tylko w 288 iskrach, a ostatnie trzydzieści dwie naprawiane całkowicie za ich pomocą, lecz w ostatnich trzydziestu dwóch nie ma miejsca na odbiory, dlatego że oddał je Stwórca miejscu panowania klipot.
I dlatego tylko świat Asia jest to bhiną Ec a-daat. Jak wyjaśniono wyżej, że poziom od haze w dół poziomu neszama – jest to 10 sfirot de-Asia. I dlatego w stosunku do wspólności parcufa, Za’T de-Nekudim, które spadły w BE’A, malchut de-Jecira jest miejscem haze tego parcufa, i wszystkie 10 sfirot świata Asia jest to poziom od haze w dół tego parcufa. I dlatego tam miejsce Ec a-daat, i tam również miejsce klipot będących lew a ewen, które nie nadaje się do odbioru, jak powiedziano: „i zabrałem ja lew a ewen z waszych walk itd.”. Gdyż za pośrednictwem odbioru RaPa’H nicucim one również są naprawione, jak napisano wyżej i jeszcze będzie to opisane w odpowiednim miejscu.
I tak została dobrze wyjaśniona różnica pomiędzy parcufem neszama de-Adam Riszon i ogólnym parcufem Za’T de-Nekudim, który spadł w BE’A, gdyż u duszy Adam Riszon nie było nic w świecie Asia parcufa Za’T de-Nekudim, i on kończy się w stosunku do nich, jak było wyjaśnione, wyżej czterech niższych de-Jecira. Dlatego że ta część od haze w dół parcufa Nekudim jest to poziom Ec a-daat, i dodatki które w nich, w ogóle nie były oddzielone, i dlatego pozostało to miejsce w stanie klipot.
Przyniósł wielką krzywdę we wszystkich światach itd. …Jecira obłoczyła się w Asia itd.: dlatego że kiedy jadł od Ec a-daat, co oznacza, kiedy zechciał odebrać dobro i iskry świętej duszy stąd, jak wyjaśniono wyżej. Jednak nie tylko nie odebrał stąd nic, lecz stał się przyczyną tego, że wszystko, co było już odebrane za pośrednictwem Zo’N od Ma’N waw i kropki, ponownie spadło ze wszystkich poziomów Aciluta. W ten sposób, że 10 sfirot de-Jecira spadło na poziom Asia gdzie znajduje się miejsce klipot, i wymieszały się tam z nimi do tego stopnia, że święta dusza tam nie jest odczuwalna. A Bria spadła na poziom Jeciry. A 9 niższych nukwy Aciluta opuściły się w Bria i tak samo wszystkie mohin wyższych parcufim, które wzniosły się za pośrednictwem Ma’N waw i kropki, ponownie zostały anulowane i opuściły się z nich, i one pozostały tylko w mohin, które wyszły w nich na Ma’N od dwóch wyższych bhinot: ahor be ahor i panim be ahor, które były w Nekudim i w których nie istnieje wzniesienie i opuszczenie, gdyż ziwug nigdy nie zaprzestaje.
W ten sposób, że A’A tego czasu, który już osiągnął poziom Atik, opuścił się do Aw’I tego czasu, i w rzeczywistości jest to jego miejsce, które on zajmował do wzniesienia Ma’N waw i kropki. I tak samo reszta. Tak, Aw’I tego czasu opuściła się na miejsce Zo’N tego czasu: Aba opuścił się na miejsce Z’A, a Ima opuściła się na miejsce nukwy. A Zo’N powróciły ahor be ahor jak i wcześniej, uważa się że Zo’N tego czasu opuściły się na miejsce nukwy, a 9 niższych nukwy opuściło się w dzisiejszą Bria. A Bria, która była wtedy na miejscu Zo’N de-Acilut opuściła się w dzisiejszą Bria. A Jecira, która była wtedy na miejscu Bria opuściła się na miejsce dzisiejszej Jecira, a Asia, która była wtedy na miejscu dzisiejszej Jecira spadła w miejsce dzisiejszej Asia. I tak każdy spadł tylko o jeden poziom. I o tym powiedziano: „i wszystkie opuściły się ze swoich poziomów, gdyż Jecira obłaczała się w Asia itd.”, gdyż niższy wznoszący się na miejsce wyższego, staje się dokładnie jak on, jak wiadomo, i dlatego Asia tego czasu, która była na miejscu dzisiejszej Jecira stała dokładnie jak Jecira. I okazuje się, że teraz po grzechu Ec a-daat ponownie spadła w Asia i widzimy, że Jecira obłoczyła się w Asia. I podobnie do tego reszta. I zrozum to dobrze.
80) A teraz wyjaśnimy bhinę bet. Ona odnosi się do czasu po stworzeniu Adam Riszon i wprowadzenie go poprzez Stwórcę w Gan Eden. Gdyż już minęła połowa szóstego dnia i dalej, kiedy bezwzględnie dodaje się świętość we wszystkich światach, jak wyjaśniliśmy w stosunku do czasu przed szabatem, gdyż od piątej godziny przed szabatem, światy rozpoczynają wznosić się do góry ze swoich miejsc, i świętość dodaje się w nich, jak wspomina się przy wyjaśnianiu wewnętrznego sensu „dodatkowej litery hej” w cytacie: „i był wieczór i był ranek dzień szósty”, co wskazuje na piątą godzinę.
81) Dlatego wyjaśnimy, jakie obnowienie odbyło się wtedy, w ten czas przed sobotą po północy, kiedy były w Gan Eden tylko rosz i garon stworzenia, jak wspomniano, a reszta jego ciała znajdowała się w tym świecie. Lecz teraz wszystko weszło w Gan Eden, i światy wzniosły się w sposób następujący: Z’A wzniósł się na miejsce, które zajmuje teraz A’A, nukwa de-Z’A wzniosła się na miejsce, które teraz jest miejscem Aba, Bria wzniosła się na miejsce, które teraz jest miejscem Ima, Jecira na miejsce Z’A, Asia na miejsce malchut, nukwy de-Z’A. Wzniosły się 4 pierwsze sfirot de-Asia, ponieważ taka jest wielkość nukwy de-Z’A, tylko 4 sfirot, reszta 6 sfirot de-Asia – na miejsce sześciu pierwszych sfirot dzisiejszego świata Bria. Jednak i Aw’I de-Acilut i reszta, znajdujacy się powyżej nich, również wznieśli się powyżej swoich poziomów zgodnie z tym porządkiem, i nie ma, po co tego ponownie omawiać.
Or pnimi
81) I światy wzniosły się w sposób następujący: Z’A wniósł się na miejsce zajmowane teraz przez A’A, nukwa de-Z’A wzniosła się na miejsce, które teraz jest miejscem Aba itd.: Wyżej mówi się, że te odbiory były z dołu do góry, w tym sensie, że najlepsze było odebrane wcześniej, dlatego na początku odebrali Zo’N z Ma’N waw i kropka drugiego poziomu awijutu, będącego poziomem neszama. Dlatego stwierdza się, że nukwa wzniosła się na miejsce Imy, a Z’A na miejsce Aba, i odbył się ziwug w miejscu Imy, która jest bhiną bet i neszama. Wiedz, że zawsze poziom ziwuga określa się stanem nukwy, a nie stanem Z’A, gdyż Ma’N znajduje się jak wiadomo w nukwie. Następnie byli odebrani Zo’N z Ma’N, waw i kropka awijutu poziomu gimel, czyli poziomu haja, co jest identyczne z bhiną bet, która została dodana o piątej godzinie szóstego dnia. Stwierdza się, że Z’A wzniósł się wtedy w A’A i nukwa panująca Ma’N, wzniosła się na miejsce Aba, czyli na miejsce wyższych Aw’I, które nazywane są Aba. Gdyż poziom haja, jak wiadomo, znajduje się w miejscu wyższych Aw’I. Dlatego okazało się, że rosz de-neszama Adam Riszon wyszedł na miejscu Ima, czyli na miejscu ISZSu’T, którzy nazywani są Ima. Guf de-neszama, który jest światem Jecira, wzniósł się na miejsce Z’A. I dwie trzecie tiferet de-neszama, czyli 4 pierwsze sfirot Asia, wzniosły się na miejsce nukwy de-Z’A. I reglaim de-neszama, będące Za’T de-Asia, wzniosły się na miejsce sześciu pierwszych de-Bria.
82) Wiedz, że w zasadzie prawdziwe miejsce światów i ich poziomów odpowiada tej kolejności, i to miejsce przeznaczone dla nich na zawsze. I sens w tym, że Z’A, na przykład, powinien powiększyć się i stać jak A’A, a jeżeli tak, to on powinien sięgnąć do tego miejsca. I miejsce A’A powinno stać się miejscem Z’A, gdyż dzięki temu Z’A staje się jak A’A i nukwa de-Z’A w miejsce Aba – wewnętrzny sens napisanego „Stwórca w mądrości stworzył ziemię, jak ojciec tworzył córkę” i „strzeżcie szabat, ponieważ „święta” ona”. Gdyż „strzeżcie”, co oznacza nukwa, staje się „święta”, co oznacza Aba. I o tym napisano „święta ona”, ponieważ ona – nekewa – ponownie stała się „święta”. I Bria wzniosła się do Ima – wewnętrzny sens wiadomego powiedzenia „jak Ima umieściła się w swoim fotelu”. I Jecira – na miejsce Z’A, gdyż Z’A został umieszczony w Aniele”. I Asia do nukwy de-Z’A, dlatego że „malchut rozmieściła się w „kole”, co oznacza Asia. Więc to miejsce odpowiadające kolejności poziomów światów.
Or pnimi
82) Z’A powinien powiększyć się i stać się jak A’A itd.. I miejsce A’A powinno stać się miejscem Z’A, gdyż dzięki temu Z’A staje się A’A’:’ trzeba dobrze zrozumieć tę niezbędność, żeby Z’A zajął miejsce A’A. Rzecz w tym, że jak wiadomo całe przeznaczenie dziesięciu sfirot Nowego M’A jest zawarte w naprawieniu Bo’N, który jest Za’T de-Nekudim, którzy spadli w BE’A, i wzniesieniu ich z powrotem na swoje miejsce. Czyli na miejsce które oni zajmowali do rozbicia kelim. I wtedy będzie się uważać Bo’N naprawionymi.
Niezbędnym jest przypomnieć powiedziane wyżej (p.62 or pnimi), patrz tam. Tam wyjaśniono, że wszystkie parcufim Aciluta, które ustawiły się tam na stałe, pozbawione Ga’R w porównaniu do ich stanu w Nekudim. Tak Atik de-Acilut obłóczony na miejsce Ga’R de-Nekudim. Okazuje się, guf de-Atik, który jest jego Za’T, zajmuje całe miejsce Za’T de-Nekudim: HaGa’T de-Atik w miejscu HaGa’T de-Nekudim, NeH’I de-Atik w miejscu NeH’I de-Nekudim. I A’A Aciluta, pe de-rosz którego rozpoczyna się od haze de-Atik, i rozprzestrzenia się z dołu do góry do pe de-Atik, obłacza się, i zajmuje całe miejsce HaGa’T de-Atik, który również jest i HaGa’T de-Nekudim, czyli Z’A de-Nekudim, przecież rosz A’A stoi w miejscu Z’A de-Nekudim.
I o tym powiedziano „Z’A powinien powiększyć się jak A’A, i miejsce A’A powinno stać sią miejscem Z’A”, ponieważ jak wyjaśniliśmy, że takie jest miejsce Z’A od początku stworzenia Nekudim, dlatego naprawienie Z’A nie skończy się zanim on nie zajmie miejsca rosz de-A’A. A nukwa powinna być w miejscu Aba, czyli w wyższych Aw’I, które nazywane są Aba, gdyż Aba we Ima obłóczone na A’A Aciluta od jego haze i wyżej do pe de-A’A, co jest miejscem NeH’I de-Nekudim – i jest to poziom nukwy de-Nekudim. Z tego powodu, że rosz de-A’A obłóczona na HaGa’T de-Nekudim, jak powiedziano wyżej, wynika, że Aw’I obłóczone poniżej rosz de-A’A, zajmują miejsce nukwy de-Nekudim, czyli NeH’I. Dlatego naprawienie nukwy nie kończy się, dopóki ona nie powróci na swoje miejsce, które ona zajmowała w czasie Nekudim, będące dokładnie jak pokazano, miejscem wyższych Aw’I Aciluta. I o tym powiedziano „w zasadzie prawdziwe miejsce światów i ich poziomów odpowiada tej kolejności, i to miejsce przeznaczone dla nich na zawsze”, czyli jak wyjaśniono jest to ich miejsce od początku ich stworzenia podczas malahim, zanim oni spadli w BE’A.
83) I bhina gimel była później, przed szabatem, w dniu stworzenia Adam Riszon o zmroku, i ten czas nazywa się dodatkiem szabatu, lecz jeszcze nie końcowym szabatem. Rzecz w tym, że po połowie dnia przed szabatem, wyjaśniło się, że Jecira i Asia wzniosły się na miejsce Z’A i jego nukwy w Acilut, jednak wzniosły się tylko 4 wyższe sfiry de-Asia, a 6 niższych pozostały poza Acilutem w świecie Bria i to jeszcze nie jest całkowitą świętością. W tym stanie okazało się, że Jecira i Asia powtórzyły stan Z’A i jego nukwy, będących ich modelem, i stały ahor be ahor. I kiedy nekewa znajduje się w stanie ahor w stosunku do zahar, u niej jest tylko poziom czterech sfirot, jak powiedziano wyżej. Lecz kiedy oni powracają w stan panim be panim, ona ma poziom pełnych dziesięciu sfirot.
84) I tak samo było teraz w Asia i Jecira. Asia znajdowała się w czterech ostatnich sfirot de-Jecira ahor be ahor. Był czas zmroku, kiedy wszystkie 10 sfirot de-Asia wzniosły się do góry i powróciła Asia panim do panim Jecira, panim be panim, w podobieństwie Z’A i nukwy, jak wspomniano wyżej.
Or pnimi
84) Wszystkie 10 sfirot de-Asia wzniosły się do góry i powróciła Asia panim be panim do panim Jecira’:’ gdyż wtedy odebrali Zo’N z Ma’N „waw i kropka” poziom awijutu bhiny dalet, czyli poziom jehida i wskazano, że nukwa również wzniosła się na miejsce A’A i odbył się ziwug poziomu jehida w miejscu A’A. To doprowadza do tego, że również Za’T de-Asia wznoszą się w tym czasie na miejsce Aciluta. I wszystkie trzydzieści sfirot BE’A znajdują się w pełnej świętości. I teraz BE’A zostały ustawione na najwyższej wysokości. Jednak jakby to nie było, to nie uważa się końcowym naprawieniem BE’A, gdyż całe ich naprawienie zawarte tylko we wzniesieniu światów, także póki co, jeszcze żadne naprawienie nie odbyło się stąd do BE’A na ich własnych miejscach, które w tym czasie są wolnymi i pustymi. I dlatego to nie jest końcowe naprawienie. Tylko wtedy, kiedy BE’A same ze swoich miejsc powrócą w Acilut, jak było w A’K do C’B, tylko wtedy to będzie uważać się końcowym naprawieniem.
85) Teraz znajdowały się wszystkie 3 światy Bria, Jecira, Asia – wszystkie całkowicie – wewnątrz Aciluta w stanie końcowej świętości. I pozostały 3 światy Bria, Jecira, Asia, które są trzydziestoma sfirot, wolnymi i miejscem przestrzeni, wewnętrzny sens napisanego: „2 tysiące ama – przestrzeń szabatu”. Szesnaście wyższych sfirot było miejscem szabatu, a czternaście niższych było miejscem klipot, jak powiedziano wyżej, i one poza tą przestrzenią, i zrozum to.
86) Więc wszystkie te 3 stany wynikały same z siebie, i to nie było wynikiem działania niższych – Adama i Hawy. Przy tym sam Adam wygrał dzięki temu, gdyż teraz jego guf i raglin całkowicie znajdują się w Gan Eden, który jest nukwą Aciluta, czego nie było nigdy, w bhinie bet.
Or pnimi
86) Trzy stany wynikły same z siebie, i to nie jest wynikiem działania niższych – Adama i Hawy’:’ a za pośrednictwem ich wyższego, czyli Zo’N, jak napisano wyżej, że Zo’N odebrali z Ma’N waw i kropka, i wyprowadzili na nich 3 poziomy, które są w tych trzech obiektach.
87) I jeżeliby Adam Riszon nie zgrzeszył z drzewem poznania, on mógłby wznieść za pomocą swoich modlitw w tę sobotę światy. Byłyby to inne wzniesienia, o wiele większe – wzniesienie za wzniesieniem w każdej modlitwie: arawit, szaharit, musaf i minaha. I teraz nie będziemy mówić o kolejności ich wzniesienia, a przypomnijmy w skrócie ostatnie wzniesienie, największe ze wszystkich, w minhe w sobotę, ponieważ wtedy wzniosłyby się one w maksymalnym wzniesieniu, gdyż świat Acilut wzniósłby się na swoje pierwotne miejsce, czyli na miejsce A’K, który istniał, jako pierwszy i wspomina się poprzez nas dokładnym wyjaśnieniu, i powróciłoby całe stworzenie do swojego pierwotnego korzenia.
Or pnimi
87) W maksymalnym wzniesieniu, gdyż świat Acilut wzniósłby się na swoje pierwotne miejsce, czyli na miejsce A’K… i powróciłoby całe stworzenie do swojego pierwotnego korzenia’:’ czyli jak wyjaśniliśmy wyżej według tekstu, że wtedy są naprawiane 3 światy BE’A z dołu na swoich miejscach, jak parcufim A’K, które były przed C’B, sijum raglin których znajduje się w tym świecie. To, jak wiadomo, wewnętrzny sens napisanego „i stały nogi jego na Oliwnej górze”. Gdyż teraz (one) zostały ustawione ostatecznie, jakimi były podczas malahim, kiedy rozprzestrzeniły się ich królestwa w dół, we wszystkich trzech światach BE’A, aż do tego świata, jak wiadomo. I to pytanie było wyjaśnione wyżej (p.62 or pnimi), i jest to wewnętrzny sens nazwy „całkowicie doskonały ziwug” i wewnętrzny sens klątwy, że nie wejdzie do wyższej Jerozolimy dopóki nie wejdzie do Jerozolimy niższej. To oznacza całkowicie doskonały ziwug Zo’N, czyli naprawienie powrotu BE’A w Acilut, jak one są na swoim miejscu u dołu, wyucz się dobrze tego, co wyżej.
Niezbędnym jednak jest zrozumieć, że wszystko, o czym pisał tu Ari z powodu urodzenia duszy Adam Riszon, dotyczy tylko jego stanu gadlut, lecz stanem jego ibur Ari nie zajmuje się tu absolutnie. Chociaż rzecz jasna do tego był u niego poziom katnut de-ibur, jak to wyjaśniono we wszystkich parcufim Aciluta, wtedy był u niego poziom Za’T de-Bria na poziomie NeH’I, co oznacza światło nefesz w kli de-keter (patrz wyżej p.17 or pnimi).
Na początku on rodzi się na poziomie malchut, czyli światła nefesz de-Bria, i następnie w drugim ziwugu Zo’N wyszło u niego 9 pierwszych sfirot, a mianowicie: ruach, neszama, haja, jehida de-Bria. Lecz na skutek tego, że Zo’N były podczas ich urodzenia w miejscu Aw’I Aciluta, nabyły one 10 sfirot de-Bria, czyli NaRaNHa’J de-Bria de-gadlut Adam Riszon, które obłóczone są na Z’A de-Acilut. Właśnie nimi zajmuje się Ari i wyjaśnia trzy bhiny stanu gadlut, a mianowicie: neszama, haja, jehida de-Acilut. I to samo z siebie jeszcze przedłużało NaRaNHa’J de-A’K, co jest wierzchołkiem wzniesienia, jak pisze tu Ari. I to odbywało się mocą świętości dnia soboty, bez żadnego działania, nawet nie było niezbędności w modlitwie.
I tak, wyuczyliśmy się tu dwóch ważnych rzeczy:
1) Początek urodzenia Adam Riszon był w stanie katnut, czyli tylko na poziomie ibur Zo’N de-Bria, co oznacza 7 malchut de-Za’T de-Bria, innymi słowy, Zo’N de-Bria poziomu nefesz.
2) Następnie on osiągnął szczyt swojej końcowej doskonałości.
I bez względu na to, że póki co, u niego był nieobecny NaRaNHa’J poziomu A’K, to w żadnej mierze nie było uważane jego brakiem, gdyż one były gotowe przyjść do niego same z siebie bez żadnych działań z jego strony, gdyż „każdy, kto jest gotów otrzymać, uważa się jakby już otrzymał”, dlatego mamy odniesienie do niego tak jakby on już osiągnął wszystkie NaRaNHa’J de-A’K, czyli końcową doskonałość. Zrozum to dobrze. Wtedy będziesz mógł zrozumieć ile on stracił na skutek grzechu „Ec a-daat”.
Jednak tu należy zwrócić uwagę. Bez względu na powiedziane przez nas o tym, że przed grzechem on dostąpił już swojego końcowego doskonałego stanu, jednocześnie to nie było tym, co uważa się za prawdziwą doskonałość z powodu braku tu istoty celu, ze względu na którą był stworzony świat, a mianowicie otwarcie Imion Stwórcy, u których nie byłoby żadnych realnych szans otworzyć się po tym jak przyszedł Adam Riszon do swojej doskonałości, jeżeliby nie było grzechu drzewa poznania. I w tym jest wewnętrzny sens napisanego poprzez mędrców „wielki manipulator… na scenie przechytrzył mnie” i zrozum to.
88) Wiedz, co było powiedziane przez naszych mędrców, że Adam Riszon był skazany na utratę organów. Rzecz w tym, że początkowo on włączał w siebie wszystkie dusze z sześciu tysięcy lat istnienia świata, jak było wspomniane, i wszystkie one były indywidualnymi organami znajdującymi się w nim. Kiedy on dokonał grzechu, wyszły z niego, gdyż w nim panowały klipot i wszystkie spadły w klipot, jak wspomina się w rozdziale „Ekew”, wewnętrzny sens słowa „pokarm”. Dlatego wszystkie nasze modlitwy i praktyczne błogie działania, dokonywane nami stale, codziennie do przyjścia Masziaha, służą do tego żeby odebrać i wznieść te dusze, które wypadły z Adam Riszon i spadły w klipot aż do „mati raglin be raglin”, jak wspomniano w księdze Zohar w rozdziale „P kudei”. Kiedy zostanie ukończony ich odbiór i naprawienie, przyjdzie Masziah ben Dawid”.
Or pnimi
88) On zawiera wszystkie dusze z sześciu tysięcy lat istnienia świata’:’ wyżej już zostało wyjaśnione (p.76 or pnimi), że ponieważ on pochodzi od Zo’N de-Acilut, to bezwzględnie zawiera wszystkie 3 światy BE’A. BE’A nazywane są 6000 lat. Asia jest to 2 tysiące lat „tou” w sensie klipot, Jecira jest to 2 tysiące lat Tory, która jest Z’A, i nazywa się pisana Tora, a Bria jest to 2 tysiące lat czasu Masziaha, i jest to Ima, która nazywa się wolność i niezależność, i jest to Leja – matka Masziaha syna Dawida.
Dusza Adam Riszon zawierała wszystkie dusze, które powinny później wyjść w trzech światach BE’A, czyli w wyżej wspomnianych sześciu tysiącach lat.
Wyjaśnienie. Te hasadim i gwurot znajdujące się we wszystkich parcufim trzech światów BE’A, z których rodzą się i wychodzą wszystkie dusze stworzenia, wszystkie te hasadim i gwurot były włączone w duszę Adam Riszon. Dlatego lat świata było 6 000, zgodnie z ilością dusz, które w przyszłości powinny wyjść z tych światów. Powiedziano: „Kiedy on zgrzeszył, to wyszły z niego, gdyż w nim panowały klipot i wszystkie spadły w klipot itd.”.
Nasze modlitwy i praktyczne błogie działania dokonywane nami itd. do „mati raglin be raglin” itd.: czyli wszystkie nasze zajęcia modlitwami i praktycznymi błogimi działaniami służą dlatego żeby powrócić, odebrać i wznieść wszystkie te dusze, które wypadły z Adam Riszon i spadły w klipot, dopóki nie doprowadzimy ich do pierwotnego korzenia, w którym one były wcześniej, zanim on zgrzeszył z drzewem poznania. Czyli, jak powiedziano wyżej, do grzechu w drzewie poznania Adam Riszon był już w swoim końcowym doskonałym stanie i był uważany takim, jakby już osiągnął NaRaNHa’J de-A’K.
Słowa Ari „do „mati raglin be raglin” oznaczają: do podobieństwa raglin parcufa Acilut z raglin de-A’K, gdyż raglin de-A’K kończą się w punkcie C’A, czyli w punkcie Tego świata – wewnętrzny sens „Oliwnej góry”. Jednak parcufim Aciluta kończą się w punkcie C’B, który jest wierzchołkiem świata Bria, jak napisano wyżej w p.45. Z tego wynika, że raglin de-A’K, wewnątrz których Ein Sof, nie świecą w światach BE’A, a znajdują się w bardzo wielkim ukryciu, dlatego że BE’A z powodu C’B znajdują się poniżej linii Ein Sof. Jednak w końcowym naprawieniu po odbiorze wszystkich dusz, które spadły w klipot, zostaje anulowana granica C’B i powraca jak przed tym w miejsce C’A. Tak samo raglin de-Acilut będą ukończone na jednym poziomie z raglin A’K i będą stać w Tym świecie, jest to wewnętrzny sens wyrażenia „mati raglin be raglin”, które jest opisane wyżej, jak napisano w Ec Haim „i będą stać nogi jego na oliwnej górze”.
89) I to jest to, co pozostało w nim – jest to poziom ktarim wszystkich dusz. Rzecz w tym, że jak zostało wyjaśnione, Adam po tym jak zgrzeszył, nie był godny dusz z Aw’I de-Bria, a tylko z Zo’N i niżej. ’I jest to 10 parcufim: Zo’N de-Bria, Aw’I i Zo’N de-Jecira, Aw’I i Zo’N de-Asia. ’I każdy parcuf zawiera 10 sfirot, i każda sfira składa się z dziesięciu. W ten sposób, w każdym parcufie zawarte 100 sfirot, i 10 spośród nich jest to ktarim, i jest to keter de-keter, keter de-hochma, keter de-bina itd. A ponieważ w każdym parcufie jest 10 ktarim, to jest 10 parcufim i w nich 100 ktarim, co w kabbale nazywa się „sto ama, pozostałe w Adam Riszon”, i są to ktarim wszytkich dusz, dlatego że w nich nie panują klipot.
Or pnimi
89) Ktarim wszystkich dusz’:’ trzeba przypomnieć tu o odwrotnej zależności, istniejącej pomiędzy światłami i kelim. W kelim na początku otwierane są wyższe, a w światłach odwrotnie na początku objawiają się niższe. W ten sposób, że przy otwarciu w parcufie kli de-keter, obłacza się w niego światło nefesz, przy otwarciu w nim również kli de-hochma objawia się światło ruach, aż do momentu, że przy otwarciu w nim kli malchut otwiera się w parcufie światło jehida. Sens tego procesu już wyjaśniono wyżej (patrz część 2, Istaklut Pnimit p.86/2) i polega na tym, że każdy dający daje z najgrubszej części, a każdy otrzymujący otrzymuje w najczystszą część. Uważnie przeczytaj tam wszystko i zrozum to, że jeżeli w duszach pozostają tylko ktarim, to jest tam tylko światło nefesz. W ten sposób, od kelim tych dusz pozostały tylko ich ktarim, a od świateł tych dusz pozostało tylko światło nefesz.
’Adam po tym jak zgrzeszył nie był godny dusz z Aw’I de-Bria, a tylko z Zo’N i niżej’: i to tylko dla poziomu nefaszot, czyli dla poziomu malchut, które w Zo’N de-Bria, jak powiedziano wyżej. Dlatego że Adam jest to imię Zo’N w każdym miejscu: jeżeli on w Acilucie – jest to Zo’N de-Acilut, jeżeli w Bria – jest to Zo’N de-Bria. Ponieważ dusza Adam Riszon jest porodzeniem Aciluta, to od początku jego stworzenia jest u niego tylko poziom Zo’N de-Bria. Lecz dzięki drugiemu ziwugowi Zo’N de-Acilut, stał się on godny również poziomu Aw’I de-Bria jako dodatku. I kiedy on pozbył się wszystkiego podczas grzechu, to pozostały tylko Zo’N, które były u niego od początku jego stworzenia.
’Sto ktarim, co w Kabbale nazywa się sto ama, które pozostały w Adam Riszon’: dlatego że nie ma parcufa, w którym nie byłoby dziesięciu pełnych sfirot, każda z nich również zawiera 10 sfirot. Tak jest 10 sfirot w jego keterze i w jego hochmie itd. Przecież w każdym parcufie jest 10 ktarim, czyli keter de-keter, keter de-hochma i tak do keter de-malchut. A w dziesięciu parcufim jest 100 ktarim, i one – jest to poziom kelim, które pozostały w nim, lecz światła w nich – światło nefesz w każdej sfirze z dziesięciu sfirot tego parcufa. W ten sposób pozostały w nim ze świateł 100 nefaszot, obłoczone w 100 ktarim, które stoją od Zo’N de-Bria i w dół do końca Asia.
90) Jednak na skutek grzechu były zepsute również te dusze i nie pozostało w nich świecenie oprócz tej miary świecenia, która była na poziomach ostatnich dusz malchut do grzechu. I okazało się, że w tych ktarim, które pozostały, w nich świeci tylko ta miara świecenia malchut, która była na początku do grzechu. I dlatego nazywa się nefesz człowieka, że malchut nazywa się nefesz, i zrozum to. Okazuje się, że wszystkie ktarim pozostałe w nim aż do ostatniego keteru, którym jest keter sfiry malchut nukwy de-Asia.
90) W tych ktarim, które pozostały w nim świeci tylko ta miara świecenia malchut, która była na początku do grzechu’:’ czyli światło nefesz, jak zostało wyjaśnione wyżej. Dlatego że w czasie, kiedy nie ma w parcufie nic oprócz kli keter, obłacza się w niego tylko światło nefesz, na skutek odwrotnej zależności istniejącej pomiędzy kelim a światłami, jak było mówione wyżej. I wychodzi, że jeżeli tylko brakuje we wszystkich parcufim dziewięciu niższych sfirot kelim i dziewięciu pierwszych sfirot świateł to nawet sfirot ktarim, które pozostały w nim, brakuje dziewięciu pierwszych ze świateł, czyli: ruach, neszama, haja, jehida każdego keteru. Dlatego że do grzechu było światło jehida w każdym keterze z dziesięciu sfirot każdego parcufa, gdyż w tym czasie, kiedy każdy parcuf jest w doskonałości, światło jehida okazuje się obłoczonym w kli keter. Lecz teraz, kiedy jest nieobecnych 9 sfirot z każdej sfiry, obłoczonym w keter okazuje się tylko światło nefesz. I nawet w keterze, w którym pozostało światło, brakuje dziewięciu pierwszych sfirot świateł, czyli poprzednich od nefesz do jehida. Wychodzi, że jest reguła, że jak brakuje dziewięciu niższych z kelim i dziewięciu pierwszych ze świateł, to i oprócz tego również brakuje dziewięciu pierwszych ze świateł w każdym keterze ze stu ktarim, które pozostały w nim, gdyż zostały utracone z powodu grzechu w drzewie poznania. Sens powiedzianego zostanie wyjaśniony niżej.
91) Wychodzi teraz, że światło, którego pozbyło się tych 10 ktarim, co w każdym parcufie, jest to jehida, haja, neszama i ruach z każdego keteru, jest to tak zwana „Zeira ilaa”, której został pozbawiony Adam Riszon. I pozostało w tych ktarim tylko światło nefesz. I jest to wewnętrzny sens „nefesz Adam”, kilka razy wspomniany w Torze.
Or pnimi
91) Swiatło, którego zostało pozbawione tych 10 ktarim, co w każdym parcufie itd. jest to tak zwana „Zeira ilaa”, której został pozbawiony Adam Riszon’:’ jak zostało wyjaśnione w poprzednim punkcie oprócz dziewięciu niższych kelim i dziewięciu pierwszych świateł, znikających zazwyczaj nawet w pozostałych w nim ktarim, również brakuje dziewięciu pierwszych ze świateł, jest to: ruach, neszama, haja, jehida z każdego keteru i ze stu pozostałych w nim ktarim. Lecz istnieje wielka różnica pomiędzy tymi dwoma stratami, dlatego że 9 pierwszych ze świateł jako ogólnych, tak i światła z ktarim, które zniknęły u niego, nie spadły w klipot a odeszły do góry do swoich korzeni, dopóki nie przyszedł Hanoh i nie powrócił i nie przyjął ich, jak pisze Ari. Jednak 9 niższych z kelim, które zniknęły u niego spadły w głębiny klipot, i nie zostanie dokonane ich naprawienie wcześniej niż przyjdzie Masziah ben Dawid.
92) I jest reguła, że wszystkie dusze, które były włączone w Adam Riszon w dziesięciu wyżej wspomnianych parcufim od Z’A de-Bria do nukwy de-Asia, zostały podzielone na 3 poziomy. Oto one: pierwszy poziom, najwyższy nazywa się „Zeira ilaa”, którego pozbył się Adam Riszon i w którym w ogóle nie panują klipot. Lecz poziom ten zniknął na skutek jego grzechu i on nie był godny go, dopóki nie przyszedł Hanoh, i on również Metatron, i przyjął ją, jak napisano u nas w rozdziale kDuszin w Sitrej Tora. I jest to poziom pięciu świateł, które nazywane są jehida, haja, neszama i ruach w ktarim każdej sfiry z dziesięciu sfirot każdego parcufa z dziesięciu wyżej wspomnianych parcufim.
93) Drugi poziom gorszy od niej, i pozostał on w Adamie Riszon nawet po grzechu, i w nim również nie panują klipot, on nazywa się Hala świata, jak było wspomniane. I jest to poziom światła, który nazywa się nefesz, znajdujący się w ktarim każdej sfiry z dziesięciu sfirot każdego parcufa z dziesięciu wspomnianych parcufim. Tych dwóch poziomów pierwszego i drugiego nie było do grzechu, lecz pierwszy poziom przedstawiający sobą ktarim w ich doskonałym stanie, po grzechu podzielił się na dwie części.
94) Trzeci poziom gorszy od pierwszych dwóch, i jest to reszta dusz, przedstawiających wszystkie światła dziewięciu niższych oddzielonych poziomów każdej sfiry z dziesięciu sfirot każdego parcufa z dziesięciu wyżej wspomnianych parcufim. I w nich panowały klipot na skutek grzechu Adama Riszon. I one odpadły od niego i spadły w głębiny klipot, i nie zostanie dokonane ich naprawienie zanim nie przyjdzie Masziah ben Dawid, a kiedy zostanie dokonany dla wszystkich przyjść w świat i naprawić się, to znaczy, że Masziah ben Dawid przyszedł.
Or pnimi
92) Jest reguła, że… zostały podzielone na 3 poziomy itd. tych dwóch poziomów, pierwszego i drugiego, nie było do grzechu, lecz pierwszy poziom itd. Trzeci najgorszy od dwóch pierwszych itd. Dziewięciu niższych sfirot oddzielonych każdej sfiry’:’ ponieważ do grzechu w tych stu ktarim były światła jehida, jak wspomniano wyżej, to on zawierał w sobie cały NaRaNHa’J, jak jedno całe, i są to 2 pierwsze poziomy, czyli 9 pierwszych ze świateł stu ktarim i świateł nefaszot, które pozostały w nich. Lecz trzeci poziom, przedstawiający 9 pierwszych sfirot świateł i 9 niższych kelim, są to obiekty oddzielone jeden od drugiego w ten sposób, że w każdym z nich jest światło inne niż w drugim, dlatego że w kli hochma było światło haja, w kli bina było światło neszama itd.
To są te 3 poziomy, które klasyfikuje tu Ari, i one zasługują na większą uwagę, gdyż w nich jest zawarte ważne pojęcie, zawierające i ogarniające całą naukę, i dlatego niezbędne jest najgłębsze ich zrozumienie. Na początku trzeba zrozumieć w czym przyczyna i pobudzająca siła, zawarta w grzechu drzewa poznania, dla podziału na te 3 poziomy w duszy Adam Riszon, kiedy pierwszy i trzeci poziom zniknęły z niego i pozostał w nim tylko drugi poziom.
Żeby zrozumieć to, trzeba przypomnieć sobie wszystko, co było wyjaśnione wyżej (p.62) odnośnie trzech bhinot, które wyszły z trzech rodzajów ziwugim świata Nekudim: pierwszy ziwug katnuta i 2 rodzaje ziwugim gadluta: ziwug „panim be ahor” i ziwug „panim be panim”. Z kelim, które pozostały od dwóch pierwszych ziwugim, zostały ustawione Ga’R Aciluta: Atik, A’A i Aw’I w ciągłym ziwugu. A z kelim, które pozostały po trzecim ziwugu, który jest ziwugiem panim be panim, zostały ustawione Zo’N i wszystkie mohin de-Ga’R, które nie są stałymi, a ich ziwug jest przerywany, gdyż one zależą od działania niższych: kiedy niżsi stają się godni, oni wznoszą Ma’N, i wywołują mohin we wszystkich parcufim Aciluta, a kiedy nie są godni, to te mohin natychmiast znikają i odchodzą do swoich korzeni. Uważnie tam wszystkiego się wyucz.
Oprócz tego tam zostało wyjaśnione, że bhina gimel, od której przedłużane są te mohin Aciluta, które nie są stałe, sama podzieliła się na dwie części: całkowity lecz nie w całości ziwug, i absolutnie całościowy ziwug, dlatego że w czasie, kiedy mohin nie są stałe, one są uważane z jednej strony za pełny ziwug, dlatego że te mohin godne są urodzić dusze. Lecz z drugiej strony one są uważane nie w całości za pełny ziwug, dlatego że nie są stałe i jeszcze zależą od działań niższych. Bhina bet w końcowym naprawieniu, kiedy mohin będą stałymi w parcufim i wtedy ziwugim będą absolutnie pełnowartościowymi. Lecz mohin dwóch pierwszych bhinot, bez względu na to, że ich ziwugim nie zaprzestają, jednak uważane są za niepełnowartościowe ziwugim, gdyż nie są w stanie urodzić duszy na skutek tego, że znajdują się w stanie panim be ahor i ich ziwug służy tylko dla ożywienia światów.
Pomyśl tu nad tymi trzema bhinot, które są w dziesięciu sfirot de-Nekudim, i zobaczysz, że one są podobne do trzech poziomów duszy Adam Riszon, o których pisze Ari. Pierwszy poziom – są to 3 rosz, które wyszły w katnucie Nekudim, każda w stanie G’E przy nieobecności AHa’P, i jest to ISZSu’T, umieszczony od tabura do góry, keter de-Nekudim i Aw’I de-Nekudim – one podobne są do drugiego poziomu w duszy Adam Riszon, czyli do stanu katnut w kelim de-ktarim, czyli G’E ze światłem nefesz, ruach de-keter i znajdują się te ktarim, same będące roszim bez swoich Ga’R i mohin, a ich 9 niższych, czyli 10 sfirot de-guf z góry w dół, uważane są dziewięcioma niższymi w stosunku do rosz, która nazywa się keter, one jeszcze nie wyszły w całości podczas katnuta. I są jak ktarim w duszy Adam Riszon na drugim poziomie, kiedy ktarim wyszły ze światłem nefesz, i w nich brakuje dziewięciu pierwszych od ruach i wyżej, a 9 niższych nie wyszło w całości. Jednak jest różnica w samym katnucie, dlatego że w ktarim de-Nekudim katnut wyszedł w nefesz, ruach przy nieobecności Ga’R, a w ktarim duszy Adam Riszon wyszedł katnut tylko w nefesz i bakuje dziewięciu pierwszych. Przyczyna tego jest w tym, że w Nekudim niższa hej wzniosła się w ejnaim, a w Acilucie, jak wiadomo, niższa hej wzniosła się w mecah.
Bhina bet, co w dziesięciu sfirot Nekudim przedstawia sobą mohin stanu panim be ahor, które one osiągnęły kosztem świecenia tabura, który opuścił niższą hej z ejnaim i powrócił Aw’I w rosz de-keter, kiedy wszystkie 3 roszim nabyły swoje poziomy AHa’P de-kelim i Ga’R świateł. Te bhinot podobne do pierwszego poziomu duszy Adam Riszon, który nazywa się „Zeira ilaa”, kiedy ktarim, które w nim, osiągnęły 9 pierwszych sfirot świateł w doskonałości, jednak im jeszcze brakuje ich dziewięciu niższych. Tak samo i w dziesięciu sfirot de-Nekudim, ustawiły się od mohin bhiny bet tylko ktarim, i one również roszim Nekudim, lecz do Za’T nie doszło jeszcze nic z tych mohin de-panim be ahor.
I bhina gimel, co w dziesięciu sfirot Nekudim przedstawia sobą mohin, które wyszły tam na Ma’N waw i kropka, od których jak wiadomo, zapanowały Za’T i rozprzestrzeniły się w BE’A. One podobne do trzeciego poziomu co w duszy Adam Riszon, która jest napełnieniem dziewięciu niższych oddzielnych sfirot, co w każdej sfirze z sfirot, tworzących parcufim jego duszy, znajdującej się w BE’A, tak samo jak światła dwóch roszim de-Nekudim osiągnęły wtedy swoje poziomy „z góry w dół”, czyli Za’T de-Nekudim, które rozprzestrzeniły się do końca Asia.
Razem z tym zrozum, że w Acilucie gdzie wyszły tylko dwie pierwsze bhiny przedstawiające sobą ziwug de-katnut wzniesienie niższej hej w mecah, gdzie wyszło tylko światło nefesz, jest to bhina alef i ziwug de-gadlut opuszczenie niższej hej z miejsca mecah, co wyprowadziło poziom keter w Atiku, rosz i guf poziomu hochma w A’Aie, rosz i guf poziomu bina w Aw’I, rosz i guf, i to pochodzi z bhiny bet de-Nekudim, ziwug stanu panim be ahor. One różnią się tym, że dopóki u nich są nieobecne poziomy ich dziewięciu niższych, które były w nich podczas Nekudim, czyli bhiny gimel. Lecz w ich katnucie, kiedy wzniosła się niższa hej w mecah, był u nich tylko poziom nefesz de-keter, wtedy wyszło światło nefesz w keter de-keter de-Atik, wyszło światło nefesz w keter de-hochma w A’A i wyszło światło nefesz w keter de-bina w Aw’I. Czyli dokładnie jak w bhinie alef podczas Nekudim, tylko tam w ktarim były poziomy nefesz, ruach nawet podczas katnuta, z tego powodu, że niższa hej wzniosła się w einajm, i pozostałe 2 kelim w sfirze keter – galgalta i einajm, i jest to bhina alef, dlatego że jest tam poziom Z’A, który i jest ruach, nefesz. A tu, kiedy wzniosła się niższa hej w mecah, czyli galgaltę, to wyszedł tylko poziom malchut, czyli tylko światło nefesz. Później w ziwugu de-gadlut Aciluta, kiedy dzięki ziwugowi A’B-Sa’G ponownie opuściła się niższa hej z mecah, nabyły ktarim de-Ga’R Aciluta swój NaRaNHa’J, dlatego że dopełnił się keter de-Atik (światłami) RaNHa’J, i tak samo keter de-hochma, który w A’A dopełnił się światłami RaNHa’J, i tak samo keter de-bina co w Aw’I dopełniły się swoimi światłami RaNHa’J.
Gdyż wszystkie stałe mohin, które znajdują się w parcufim Atik, A’A i Aw’I Aciluta przedstawiają sobą nic innego, jak tylko rozprzestrzenienie sfiry keter w tej kolejności, jak było to w świecie Nekudim, kiedy w katnucie wyszło w nich tylko światło nefesz de-keter, a w gadlucie osiągnęły cały NaRaNHa’J, który w keterze. I okazuje się, że wszystkie 10 sfirot de-Atik jest to tylko keter de-Atik, i brakuje póki co dziewięciu jego niższych sfirot. Tak samo i wszystkie 10 sfirot de-A’A – jest to tylko keter de-A’A i brakuje dziewięciu niższych. I tak samo wszystkie 10 sfirot de-Aw’I – jest to tylko ich keter i brakuje dziewięciu niższych. Czyli jak bhina bet, która była w Nekudim, i jak pierwszy poziom, co w duszy Adam Riszon. Dlatego że te 9 niższych należy do bhiny gimel de-Nekudim, czyli z Ma’N waw i kropka, które przechodzą i odbierane są do przyjścia Masziaha, i wtedy osiągną parcufim Aciluta 9 swoich niższych sfirot, i wtedy rozprzestrzenią się raglin Aciluta do końca Asia, jakimi one były w bhinie gimel podczas melahim. To, co nazywa się absolutnie pełnym ziwugiem, jak powiedziano wyżej. A do tej pory nie ma naprawienia, oprócz jak drogą wzniesienia z miejsca BE’A na miejsce Acilut, lecz i to nie jest stałe, a zależy od działań niższych.
Teraz możemy zrozumieć poruszającą siłę i przyczynę podziału duszy Adam Riszon na 3 poziomy, z których pierwszy i trzeci znikły z niego, i pozostał w nim tylko drugi poziom, czyli światło nefesz w stu ktarim. Ponieważ jak zostało wyjaśnione stałe mohin parcufim Aciluta, nic innego, jak poziomy NaRaNHa’J de-keter, co w każdym parcufie, lecz dziewięciu niższych każdego parcufa brakuje w nich, dlatego że jest w nich tylko bhina alef i bet de-Nekudim i brakuje bhiny gimel, czyli Ma’N dziewięciu niższych, jak powiedziano wyżej. I wiadomo, że Zo’N nie mogą otrzymać stałych mohin panim be ahor, które odnoszą się do bhiny bet gdyż i w Nekudim nie było ich uczestnictwa, dlatego jest u nich tylko katnut bhiny alef. A gadlut – bhina gimel, tylko od Ma’N de-waw i kropka. Tym bardziej dusza Adam Riszon, która była stworzona z Zo’N, więc jest naturalnym, że nie ma tam zupełnie miejsca gadlutu bhiny bet. I wychodzi, że one pierwszy poziom, będący napełnieniem dziewięciu pierwszych de-ktarim, który jest w nim, i one trzeci poziom, czyli 9 niższych sfirot. Obydwa one wyszły w nim z bhiny gimel i obydwa one są z niestałych rodzajów mohin. I nie ma w nim stałego oprócz katnuta, który wyszedł na początku jego stworzenia, a jest to bhina alef, i drugi poziom jego duszy, przedstawiający światła nefaszot, które są w jego ktarim.
W ten sposób, cały gadlut, który osiągnął Adam Riszon w szóstym dniu „ad bein a arbaim” (dosłownie do zmroku), kiedy on już ubrał się na A’A Aciluta, a jest to światło jehida na drodze wzniesienia, kiedy osiągnął już RaNHa’J w sto ktarim, które nazywane są „Zeira ilaa”, i są to mohin, które powinny przyjść do niego w dniu szabat z „A’K lekol a gdumim” (dosłownie starożytny człowiek ze wszystkich starożytnych), co i jest ukończeniem dziewięciu niższych sfirot ze stu parcufim, wewnętrzny sens „mati raglin be raglin” – proces naprawiający BE’A na ich miejscach, kiedy raglin Aciluta rozprzestrzeniają się do tego świata, jak i raglin A’K, o czym mówione było wyżej. Więc to wszystko odebrali jemu Zo’N z Ma’N waw i kropka. Powiedziano: „I pozostały w tych ktarim tylko ich światła nefesz”, czyli tylko drugi poziom, lecz RaNHa’J, co w ktarim, i tym bardziej 9 niższych z parcufim znikły u niego na skutek grzechu drzewa poznania, gdyż one należą Ma’N waw i kropka, i one mogą być uszkodzone przez niższych, i ich mohin nie są stałe, jak zostało wyjaśnione.
Wiadomo, że grzech Adam Riszon przyniósł krzywdę wszystkim parcufim Aciluta, jak pisze Ari i jak mówi się w rozdziale „Tikunim” „Wypuścił ciemność pomiędzy przyczyną przyczyn i keter” na pierwszy rzut oka jest to przeciwne do powiedzianego przez Ari w niektórych miejscach, że cała krzywda, która czyniona jest przez niższych na skutek ich złych działań, nie dochodzi do Ga’R, czyli do A’A i Aw’I, a aktywna tylko w Zo’N (patrz Ec Haim szaar 11 rozdz.6), jak tu on mówi, że grzech Adam Riszon przyniósł krzywdę we wszystkich światach, tak, że nukwa de-Acilutt opuściła się w Brię, a Z’A w nukwę i tak we wszystkich, co wyżej niego, które opuściły się ze swoich poziomów (patrz p.79 or pnimi), wychodzi tak, jakby działania niższych sięgały również Ga’R. Jednak tu trzeba rozróżnić ważną szczególność między stałymi i niestałymi mohin. Gdyż napisane przez Ari, że krzywda którą czynią niżsi na skutek swoich złych działań, nie sięga Ga’R, a działa tylko w Zo’N, oznacza – zgodnie z tym co naprawił Acilut jako Nowy M’A na stałe, kiedy wyszedł poziom jehida w Atiku, poziom haja w A’A, poziom neszama w Aw’I, które zostały naprawione zgodnie z bhiną bet, jak było wyjaśnione wyżej. Przecież nawet Zo’N nie uczestniczą w tym, tym bardziej Adam Riszon i wszystkie dusze niższych, wychodzące tylko na Ma’N de-waw i kropka, dlatego działania niższych zupełnie nie sięgają Ga’R. A napisane tu, że grzech Adam Riszon obniżył mohin nawet w Ga’R mówi się o dodatku mohin, który wyszedł na Ma’N de-waw i kropka, który Zo’N odebrali i wznieśli w Aw’I, a Aw’I w swojej kolejności wyżej itd.. Wiadomo, że mohin niższego przychodzą z góry w dół, gdyż obnowienie świateł przychodzi tylko z Ein Sof, i dlatego zobowiązane one otworzyć się na początku w wyższych, co więcej, główna część pozostaje w wyższych, a niższy otrzymuje tylko gałąź od niego. I okazuje się, że całe mohin które osiągnął Adam Riszon na Ma’N de-waw i kropka, główna część tych mohin otworzyła się w wyższych, ponieważ dlatego wzniosły się wszystkie ze swoich stałych poziomów, gdyż podczas urodzenia neszama – Aw’I wzniosły się do A’A, A’A do de-Atik i itd.. Podczas urodzenia haja de-Adam Riszon wznieśli się Aw’I do de-Atik, Atik wzniósł się do góry w A’K itd. w ten sam sposób. Właśnie te mohin, które osiągnęli wyżsi przyciągnięte z Ma’N waw i kropka, uważane u nich, jako dodatek i one rzecz jasna zależą od działań niższych. Przecież oni nie przyciągali ich dla siebie, a dla niższych i na rodzaje Ma’N, należące niższym. Dlatego podczas grzechu Adam Riszon, kiedy powróciły i straciły te Ma’N, które były odebrane dla niego z waw i kropka, i wymieszał je pomiędzy klipot, i tym wywołał wyjście tych mohin z wyższych, i opuściły się wszystkie ze swoich poziomów, na które się wzniosły dzięki ziwugim, dokonanych na te Ma’N i powróciły na swoje stałe poziomy: poziom jehida u de-Atik, poziom hochma u A’A i poziom neszama u Aw’I. Ponieważ tych mohin, działania niższych, nie sięgają absolutnie.
Jednak Zo’N stracili swoje mohin całkowicie na skutek grzechu Adam Riszon i powrócili w stan katnut, co nazywa się ahor be ahor, które przyszli z bhiny alef de-Nekudim. I przyczyna tego w braku ich połączenia z bhiną bet de-Nekudim, od której rozprzestrzenia się mohin de-de-Atik, A’A i Aw’I Aciluta. I nawet jego mohin de-neszama również wychodzą tylko z bhiny gimel, czyli od Ma’N waw i kropka, zależnych od działań niższych, dlatego całkowite wyszły wszystkie jego mohin podczas grzechu Adam Riszon po tym, jak powróciły i wymieszały się te mohin wewnątrz klipot, o czym mówi się wyżej. Jednak w Ga’R de-Acilut, którymi są Atik, A’A i Aw’I, nie zaszkodził Adam Riszon nic swoim grzechem, dlatego że one są stałe. Lecz w Zo’N wywołał krzywdę, ponieważ wyszli z nich wszystkie mohin, i one powróciły w katnut w stan ahor be ahor. O tym on mówi, że złe działania niższych zupełnie nie sięgają Ga’R Aciluta, czyli A’A i Aw’I a wpływają tylko na Za’T, czyli Zo’N.
I jeszcze jedna bardzo ważna zasada w grzechu Adam Riszon, którą należy tu omówić. Mowa idzie o trzecim poziomie w duszy Adam Riszon, który przedstawia 9 niższych sfirot każdej sfiry z dziesięciu sfirot każdego parcufa, co w jego duszy. O nich mówi Ari, że one pozostały od niego i spadły w głębiny klipot. Jak wyjaśniliśmy wyżej (p.87), jest to NaRaNHa’J, który był on godny otrzymać w dzień szabatu od poziomu A’K, przecież każdy, kto gotów wznieść się na wierzchołek, uważany jest jakby już tam był. Więc, ponieważ wszystko to odnosi się do prawdy, wynika pytanie, dlaczego spadły te dusze w głębiny klipot? Dlatego że póki, co jeszcze nie wyszły realnie.
Dlatego niezbędnym jest zrozumieć rzeczy wprost ze źródła. I ty już wiesz, że ten trzeci poziom przedłuża się z bhiny gimel, co w dziesięciu sfirot Nekudim. Czyli z Ma’N waw i kropka, które otrzymali Aw’I z jesod de-A’K w postaci nowego światła, które opuściło się od ziwugu A’B-Sa’G i przebiło parsę, co oznacza, że powróciło i anulowało granice, która wynikła w C’B i powróciły światy do pierwotnej granicy de-C’A, czyli do kropki tego świata. W skutku wyszli tam Ga’R i Za’T i rozprzestrzenili się w BE’A do kropki tego świata i ukończyli się na równi z raglin A’K. Tu całkowicie wyszło 9 niższych sfirot z dziesięciu sfirot Nekudim, jak mówi się wyżej, że w tym znaczeniu uważane są 5 parcufim Aciluta tylko rozprzestrzenieniem NaRaNHa’J ktarim, i brakuje im dziewięciu niższych każdego parcufa, jak powiedziano wyżej, przedstawiających sobą poziomy z dziesięciu sfirot, rozprzestrzeniających się w BE’A i kończących się na równi z raglin A’K, jak podczas melahim do ich rozbicia. Wewnętrzny sens wyrażenia „dopóki nie dotkną nogi nóg”.
Wiedz, że grzech Adama w jedzeniu z drzewa poznania, jest podobny do wady, która doprowadziła do rozbicia kelim, jak pisze Ari (patrz szaar Akadmot str. 410). Gdyż ziwug nazywa się „jedzenie”, dlatego że on odczuwał sam w tych mohin, które były gotowe przyjść do niego w dzień szabat, że one znajdują się w stanie „dotknęły nogi nóg”, jak powiedziano wyżej nie zaczął oczekiwać na dzień szabat, a przyciągnął te ogromne mohin de-A’K przed szabatem, innymi słowy przyciągnął świecenie Aciluta do kropki tego świata, gdyż chciał dojść do końcowej doskonałości natychmiast, przed szabatem. I na skutek tego, że nie był godny tego, wywołał upadek wszystkich tych neszamot, które przyciągnął wewnątrz klipot. I to absolutnie podobnie do panowania Za’T Nekudim, które rozprzestrzeniły się w swoim panowaniu w BE’A, a ponieważ kelim nie były jeszcze odebrane to spadły w klipot de-BE’A, jak to dobrze opisane w części 7. Przecież sam grzech jest to proces wyjścia dziewięciu niższych sfirot z dziesięciu sfirot każdego parcufa, co jest w zestawie jego duszy, w realności. Dlatego spadły one w głębiny klipot. I nie będzie dokonane ich naprawienie, dopóki nie przyjdzie Masziah ben Dawid, a kiedy będzie należało przyjść im w świat i naprawić się, więc Masziah ben Dawid przyszedł.