Leviticus XVII

1. I rzekł Wiekuisty do Mojżesza, tak:
2. „Oświadcz Ahronowi, i synom jego, i wszystkim synom Israela, a powiedz im: oto co rozkazał Wiekuisty, gdy rzekł:
3. Jeżeliby ktokolwiek z domu Israela zarznął wołu, albo owcę, albo kozę w obozie, albo jeżeliby zarznął po za obozem, –
4. A do wnijścia przybytku zboru nie przywiódł tego, aby złożyć ofiarę Wiekuistemu przed przybytkiem Wiekuistego, za krew poczytanem to będzie człowiekowi onemu, krew przelał, i wytraconym będzie człowiek ten z pośród ludu swojego. –
5. Ażeby sprowadzali synowie Israela rzeźne bydło swoje, które zarzynać chcą na polu, i aby przywiedli je przed Wiekuistego, do wnijścia przybytku zboru do kapłana, a zarzynali je jako ofiary opłatne Wiekuistemu.
6. I pokropi kapłan krwią ofiarnicę Wiekuistego u wejścia do przybytku zboru, a puści z dymem tłuszcz na woń przyjemną Wiekuistemu.
7. Aby nie ofiarowali już rzeźnego bydła swego kosmaczom, za któremi się uganiają: Ustawą wieczną będzie to dla nich w pokoleniach ich.
8. A powiesz też im: jeżeliby kto z domu Israela albo z przychodniów, którzy bawią w pośród nich, przyniósł całopalenie albo ofiarę,
9. A do wnijścia przybytku zboru nie przywiódłby jej, aby spełnić ją Wiekuistemu; wytraconym będzie człowiek ten z pośród ludu swojego.
10. Jeżeliby też kto z domu Israela, albo z przychodniów, którzy bawią w pośród nich, pożywał jakąkolwiek krew: zwrócę wtedy oblicze Moje na osobę krew pożywającą i wytracę ją z pośród ludu jej.
11. Albowiem dusza ciała we krwi jest, a Ja przeznaczyłem ją wam dla ofiarnicy, ku rozgrzeszaniu dusz waszych, gdyż krew to jest, która duszą rozgrzesza.
12. Przeto powiedziałem synom Israela: żadna osoba z pośród was nie będzie pożywała krwi, ani przychodzień, który bawi w pośród was, nie będzie pożywał krwi.
13. Jeżeliby też kto z synów Israela, albo z przychodniów, którzy bawią w pośród nich, ułowił zwierzynę albo ptaka, którego jeść można: wytoczy wtedy krew jego i pokryje ją ziemią.
14. Gdyż życie wszelkiego ciała we krwi jego – z duszą jego jest; powiedziałem przeto synom Israela: krwi żadnego ciała nie pożywać wam, gdyż życie wszelkiego ciała we krwi jego jest; ktokolwiek by ją pożywał, wytraconym będzie.
15. Ktokolwiek by też jadł padlinę albo ścierwo, tak krajowiec, jako przychodzień, wypierze wtedy szaty swoje i wykąpie się w wodzie, a nieczystym będzie do wieczora, poczem czysty będzie.
16. A jeżeliby nie wyprał, a ciała swego nie wykąpał, poniesie winę swoję.”