Leviticus XIV

I rzekł Wiekuisty do Mojżesza tak:
Oto nauka o trędowatym w dzień oczyszczenia jego: przywiedziony będzie do kapłana, –
I wyjdzie kapłan po za obóz, i zobaczy kapłan, iż oto uleczona jest zaraza trądu na trędowatym;
Poleci wtedy kapłan, aby wzięto dla oczyszczającego się parę ptaków żywych, czystych i drzewa cedrowego, i czerwieni, i izopu
I poleci kapłan zarznąć jednego ptaka nad naczyniem glinianem, nad wodą żywą.
Ptaka tedy żywego weźmie i drzewo cedrowe i czerwień, i izop, a zamoczy to wraz z ptakiem żywym we krwi ptaka zarzniętego nad wodą żywą,
I pokropiwszy oczyszczającego się z trądu siedmkroć, ogłosi go czystym, a puści ptaka żywego na pole.
I wypierze oczyszczający się szaty swoje i ostrzyże wszystkie włosy swoje, i umyje się wodą i będzie czystym. Poczem wnijdzie do obozu, a będzie zostawał po za namiotem swoim przez siedm dni.
A dnia siódmego ogoli wszystkie włosy swoje, głowę swą, i brodę swą, i brwi oczu swoich, i wszystkie włosy swoje ogoli, i wypierze szaty swoje, i umyje ciało swoje wodą i będzie czystym.
Dnia zaś ósmego weźmie dwa jagnięta zdrowe i owcę jednę, roczną, zdrową, i trzy dziesiąte efy mąki przedniej na ofiarę śniedną zaczynioną oliwą i log jeden oliwy.
I postawi kapłan oczyszczający człowieka oczyszczającego się wraz z temi przed Wiekuistym u wnijścia do przybytku zboru.
Poczem weźmie kapłan jedno jagnię, i przyniesie je na ofiarę pokutną wraz z logiem oliwy, i przedstawi je jako przedstawienie przed obliczem Wiekuistego;
I zarznie jagnię na miejscu, gdzie zarzynają ofiarę zagrzeszną i całopalenie, na miejscu świętem; bo jako „za-grzeszna” i „pokutna” do kapłana należy: świętem świętości ona.
I weźmie kapłan nieco krwi z ofiary pokutnej, i nada kapłan na chrząstkę prawego ucha oczyszczającego się, i na wielki palec ręki jego prawej, i na wielki palec nogi jego prawej.
Weźmie też kapłan z loga oliwy, a naleje na dłoń swoję lewą.
I umoczy kapłan palec swój prawy w oliwie będącej na dłoni jego lewej, i pokropi oliwą z palca swojego siedm razy przed obliczem Wiekuistego.
A z ostatka oliwy, będącej na dłoni jego, nada kapłan na chrząstkę prawego ucha oczyszczającego się, i na wielki palec ręki jego prawej, i na wielki palec nogi jego prawej, na miejscu gdzie krew ofiary pokutnej.
A pozostałem z oliwy, będącej na dłoni kapłana, nada na głowę oczyszczającego się, i rozgrzeszy go kapłan przed Wiekuistym.
Spełni też kapłan ofiarę zagrzeszną i rozgrzeszy oczyszczającego się z nieczystości jego; poczem zarznie całopalenie.
I złoży kapłan całopalenie i ofiarę śniedną na ofiarnicy. I rozgrzeszy go kapłan i będzie czystym.
Jeżeli wszakże biednym jest, a osiągnąć tego nie może: to niechaj weźmie jedno jagnię na ofiarę pokutną, dla przedstawienia, aby rozgrzeszyć siebie, i jednę dziesiątą część efy mąki przedniej zaczynionej oliwą na ofiarę śnie-dną, i log oliwy.
Nadto dwie synogarlice, albo dwa gołąbki, stosownie do możności swojej, i będzie jedno z nich na ofiarę zagrzeszną, a drugie na całopalenie.
I przyniesie je w ósmy dzień oczyszczenia swego do kapłana do wejścia przybytku zboru, przed oblicze Wiekuistego.
I weźmie kapłan jagnię ofiary pokutnej, i log oliwy i przedstawi je kapłan jako przedstawienie przed Wiekuistym.
I zarznie jagnię na ofiarę pokutną, a wziąwszy kapłan nieco krwi z ofiary pokutnej nada na chrząstkę prawego ucha oczyszczającego się, na wielki palec ręki jego prawej, i na wielki palec nogi jego prawej.
Oliwy też naleje kapłan na lewą dłoń swoję.
I pokropi kapłan palcem swoim prawym oliwą, będącą na lewej jego dłoni, siedm razy przed obliczem Wiekuistego.
I nada kapłan z oliwy, będącej na dłoni jego, na chrząstkę prawego ucha oczyszczającego się i na wielki palec ręki jego prawej, i na wielki palec nogi jego prawej, na miejscu, gdzie krew ofiary pokutnej.
A pozostałem z oliwy, będącej na dłoni kapłana, nada na głowę oczyszczającego się, aby rozgrzeszyć go przed Wiekuistym.
Spełni też jedną z synogarlic, albo jednym z gołąbków, na cokolwiek stało go,
Tem co stało go, jednem ofiarę zagrzeszną, a jednem całopalenie przy ofierze śniednej; i tak rozgrzeszy oczyszczającego się przed obliczem Wiekuistego.”
Oto nauka o dotkniętym zarazą trądu, którego nie stać w czasie oczyszczenia swojego.
I rzekł Wiekuisty do Mojżesza i do Ahrona, tak:
„Gdy wejdziecie do ziemi Kanaan, którą oddaję wam na władanie, – a dopuściłbym zarazę trądu na który dom w ziemi władania waszego;
Pójdzie wtedy ten, do którego dom, należy i powie kapłanowi tak: jakoby zaraza ukazała mi się na domu.
Rozkaże tedy kapłan wyprzątnąć dom, zanim wejdzie sam, aby obejrzeć zarazę, ażeby nie zanieczyściło się wszystko, co w domu; poczem wejdzie kapłan, aby obejrzeć dom.
I obejrzy zarazę, a oto zaraza na ścianach domu, wyżłobienia zielonawe albo czerwonawe, a wejrzenie ich głębsze niż powierzchnia ściany, –
Tedy wyjdzie kapłan z domu przede drzwi domu, i zamknie dom na siedm dni.
I wróci kapłan dnia siódmego i obejrzy, a oto rozszerzyła się zaraza na ścianach domu;
Rozkaże wtedy kapłan wyłamać kamienie zarazą dotknięte i wyrzucić je po za miasto, na miejsce nieczyste,
A dom da oskrobać z wewnątrz na około, i wysypią też tynk, który zeskrobali, po za miasto, na miejsce nieczyste.
I wezmą kamienie inne, i wstawią je na miejsce owych kamieni, i tynk też inny wezmą i potynkują dom.
Gdyby zaś wystąpiła na nowo zaraza a rozszerzyła się na domu, po wyłamaniu kamieni, i po zeskrobaniu domu, i po otynkowaniu;
A wnijdzie kapłan i obejrzy, a oto rozszerzyła się zaraza po domu: wtedy trąd to gryzący w domu, nieczystym jest.
I rozwalą dom ten, kamienie jego, i drzewo jego i wszystek tynk domu tego, a wyniosą po za miasto, na miejsce nieczyste.
A ktoby wszedł do domu tego, póki zamknięty jest, nieczystym będzie do wieczora.
A ktoby spał w domu tym, wypierze szaty swoje; ktoby też jadł w domu tym, wypierze szaty swoje.
Jeżeliby zaś przyszedł kapłan i obejrzał, a oto nie rozszerzyła się zaraza w domu po otynkowaniu jego; wtedy poczyta kapłan dom za czysty, gdyż minęła zaraza.
A weźmie dla rozgrzeszenia domu parę ptaków i drzewa cedrowego i czerwieni i izopu;
I zarznie ptaka jednego nad naczyniem glinianem, nad wodą żywą;
A wziąwszy drzewo cedrowe i izop i czerwień wraz z ptakiem żywym, zamoczy to we krwi ptaka zarzniętego i w wodzie żywej i pokropi dom siedm razy.
I tak rozgrzeszy dom krwią owego ptaka i wodą żywą, mianowicie ptakiem żywym i drzewem cedrowem i izopem i czerwienią.
I puści ptaka żywego po za miasto, na pole; i tak rozgrzeszy dom, i będzie czystym.”
Oto przepis o wszelkim trądzie i o strupie.
I o trądzie na szacie i na domu;
I o nabrzmiałości, i o przyrzucie i o plamie:
Aby nauczać w porze, kiedy co nieczyste i w porze, kiedy co czyste. Oto nauka o trądzie.