Numeri XXXII

  1. A stad wiele mieli synowie Reubena i synowie Gada, moc wielką; i ujrzeli oni ziemię Jaazerską i ziemię Gileadską a oto, miejsce – miejsce dla stad!
  2. Przyszli tedy synowie Gada i synowie Reubena i rzekli do Mojżesza, i do Elazara, kapłana, i do naczelników zboru, w te słowa:
  3. „Atharoth, Dybon, Jaazer, Nymra, Cheszbon, Elale, Sebam, Nebo, i Beon, –
  4. Ziemia, którą poraził Wiekuisty przed zborem Israela, – ziemią dla stad jest, a słudzy twoi mają stada!”
  5. I rzekli: „Jeżeliśmy znaleźli upodobanie w oczach twoich, niech oddana będzie ziemia ta sługom twoim na osiedlenie: nie przeprowadzaj nas za Jarden!”
  6. I odpowiedział Mojżesz synom Gada i synom Reubena: „Czyżby braciom waszym pójść na wojnę, a wam tu pozostać!?
  7. I czemuż odstręczacie serce synów Israela od przejścia do ziemi, którą daje im Wiekuisty!
  8. Tak to postąpili ojcowie wasi, gdym wysłał ich z Kadesz-Barnea dla wypatrzenia tej ziemi;
  9. Doszli oni do doliny Eszkol, i wypatrzywszy ziemię, odstręczyli serce synów Israela, aby nie szli do ziemi, którą daje im Wiekuisty;
  10. I wspłonął gniew Wiekuistego onego dnia, i poprzysiągł i rzekł:
  11. „Zaprawdę, nie ujrzą ci ludzie, wyszli z Micraim, od dwudziestu lat i wyżej, ziemi, którąm zaprzysiągł Abrahamowi, Ic’hakowi, i Jakóbowi, gdyż nie szli oni za Mną, –
  12. Oprócz Kaleba, syna Jefunny Kenyzejczyka i Jehoszuego, syna Nuna, – gdyż oni szli za Wiekuistym!”
  13. I wspłonął gniew Wiekuistego na Israela, i wodził ich po pustyni czterdzieści lat, póki nie wyginęło całe pokolenie czyniące to zło w oczach Wiekuistego.
  14. A oto powstaliście w ślad ojców waszych, płód ludzi występnych, aby powiększyć jeszcze zapalczywość gniewu Wiekuistego na Israela,
  15. Abyście odwrócili się od Niego, a zostawił go nadal na pustyni; i tak chcecie zgubić cały ten lud!”
  16. Ale przystąpili oni do niego, i rzekli: „Tylko zagrody owcze zbudujem tu dla stad naszych, i miasta dla dzieci naszych;
  17. Sami zaś zbrojno pospieszym przed synami Israela, dopóki nie zaprowadzim ich do miejsca; a zostaną dzieci nasze w miastach obronnych z powodu mieszkańców tej ziemi;
  18. Nie wrócim do domów naszych, aż uzyszczą synowie Israela, każdy posiadłość swoję;
  19. I nie weźmiemy udziału przy nich po drugiej stronie Jardenu i dalej, jeżeli udział nasz dostanie się nam po stronie Jardenu, ku wschodowi!”
  20. I rzekł do nich Mojżesz: „Jeżeli uczynicie to, jeżeli zbrojno pójdziecie przed obliczem Wiekuistego na wojnę, –
  21. I pójdzie każdy z was zbrojno za Jarden przed obliczem Wiekuistego, dopóki nie wypędzi On wrogów Swoich przed Sobą, –
  22. I pokonaną będzie ziemia przed Wiekuistym, a potem wrócicie: to będziecie czystymi przed Wiekuistym i przed Israelem, – a wtedy niechaj będzie ziemia ta posiadłością waszą przed Wiekuistym.
  23. Gdybyście zaś nie uczynili tak, oto zgrzeszyliście Wiekuistemu, a doznać wam kary, która spotka was!
  24. Budujcie sobie miasta dla dzieci waszych i zagrody dla stad waszych; ale, co wyszło z ust waszych, spełnijcie!”
  25. I rzekli synowie Gada i synowie Reubena do Mojżesza tak: „Słudzy twoi uczynią, jak pan nasz rozkazuje.
  26. Dzieci nasze, żony nasze, stada nasze i wszystkie bydło nasze pozostaną tam, w miastach Gileadu;
  27. A słudzy twoi pójdą wszyscy zbrojnym zastępem przed obliczem Wiekuistego, na wojnę, jako pan nasz powiada!”
  28. I polecił ich Mojżesz Elazarowi, kapłanowi, i Jehoszuemu, synowi Nuna, i naczelnikom rodowym pokoleń synów Israela, –
  29. I rzekł Mojżesz do nich: „Jeżeli przejdą synowie Gada i synowie Reubena z wami Jarden, wszyscy uzbrojeni na wojnę przed obliczem Wiekuistego, a pokonaną będzie ziemia przed wami, – wtedy oddacie im ziemię Gilead w posiadanie;
  30. Jeżeliby zaś nie przeszli uzbrojeni z wami, wtedy osiedlą się wpośród was na ziemi Kanaan.”
  31. I odpowiedzieli synowie Gada i synowie Reubena, i rzekli: „Jak powiedział Wiekuisty do sług twoich, tak uczynim;
  32. My pójdziemy zbrojno przed obliczem Wiekuistego do ziemi Kanaan, ale przy nas zostanie osiadłość dziedziczna nasza po tej stronie Jardenu!”
  33. I oddał Mojżesz im, – synom Gada, i synom Reubena, i połowie pokolenia Menaszy, syna Josefa, królestwo Sychona, króla Emorei, i królestwo Oga, króla Baszanu, całą ziemię z miastami jej w obrębie miast tej ziemi wokoło.
  34. I odbudowali synowie Gada Dybon, i Ataroth, i Aroer;
  35. I Atroth-Szofan, i Jaazer, i Jagbeha;
  36. I Beth-Nymra, i Beth-Haran: miasta warowne, i zagrody dla stad.
  37. Synowie też Reubena odbudowali: Cheszbon, i Elale, i Kirjathaim;
  38. I Nebo, i Baal-Meon, których nazwy zmieniono, i Sybmę; i przydali swoje nazwy do nazw miast, które odbudowali.
  39. Wtargnęli też synowie Machyra, syna Menaszy do Gilead, i zdobyli go, – i wygnał on Emorejczyka, który tam był;
  40. I oddał Mojżesz Gilead Machyrowi, synowi Menaszy, który osiedlił się w nim;
  41. Jair zaś, syn Menaszy, wtargnął i zdobył sioła ich, i nazwał je siołami Jaira;
  42. I Nobach też wtargnął i zdobył Kenath i przyległości jego, i nazwał je Nobach, od imienia swego.