Numeri XXV

I przebywał Israel w Szyttym, i począł lud zalecać się do córek Moabu.
I zapraszały one lud na ofiarne uczty bogów swoich, i jadał lud, i korzył się bogom ich;
I przystał Israel do Baal-Peora; i wspłonął gniew Wiekuistego na Israela;
I rzekł Wiekuisty do Mojżesza: „Zbierz wszystkich naczelników ludu, a każ im powywieszać ich gwoli Wiekuistemu przed słońcem, – a odwróci się zapalczywość gniewu Wiekuistego od Israela.”
I rzekł Mojżesz do sędziów Israela: „Zabijajcie – każdy ludzi swoich, którzy przystali do Baal-Peora!”
A oto jeden z synów Israela przyszedł, i przywiódł do braci swej Midjanitkę w oczach Mojżesza i w oczach całego zboru synów Israela; oni zaś płakali u wnijścia przybytku zboru;
I zobaczył to Pinchas, syn Elazara, syna Ahrona, kapłana, i wstał z pośród zboru, i wziął oszczep w rękę swoję, –
I wszedł za owym mężem Israelskim do alkowy, i przebił oboje, męża Israelskiego, i kobietę przez żywot jej: i tak powstrzymana została klęska od synów Israela.
A było zmarłych w owej klęsce – dwadzieścia i cztery tysiące.
I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
„Pinchas, syn Elazara, syn Ahrona, kapłana, odwrócił zapalczywość Moję od synów Israela, uniósłszy się żarliwością Moją w pośród nich, żem nie wytępił synów Israela w żarliwości Mojej.
Przeto powiedz: oto ustanawiam z nim Moje przymierze pokoju!
I będzie ono dla niego i dla potomstwa jego, przymierzem kapłaństwa wiecznego, za to, że uniósł się żarliwością za Boga swego, i rozgrzeszył synów Israela!”
A imię owego męża Israelskiego, zabitego, który zabity został wraz z Midjanitką, Zymry, syn Salua, naczelnik rodowego domu Szymeona;
Imię zaś kobiety zabitej, Midjanitki, Kosbi, córka Cura, naczelnik rodu – dom rodowy to w Midjanie.
I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
„Wrogować wam Midjanitom, a pobić ich, –
Bo wrogują oni wam podejściami swemi – jak i podchodzą was w sprawie Baal-Peora, i w sprawie Kosby, córki naczelnika Midjanu, siostry swojej, zabitej w dzień klęski za sprawę Peora!”
I było po klęsce…