Numeri XIX

1. I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi i Ahronowi, i rzekł:
2. „Oto ustawa zakonu, którą ustanowił Wiekuisty, mówiąc: powiedz synom Israela, aby przywiedli do ciebie jałowicę czerwoną, zdrową, któraby nie miała wady, na którejby nie postało jarzmo;
3. A oddajcie ją Elazarowi, kapłanowi, który każe wyprowadzić ją po za obóz, i zarznąć ją przed obliczem swojem;
4. I weźmie Elazar, kapłan, nieco krwi jej palcem swoim, i pokropi ku przedniej stronie przybytku zboru krwią tą siedmkroć.
5. I spalą jałowicę tę w oczach jego, skórę, mięso i krew jej; razem z pomiotem jej niechaj spalą.
6. I weźmie kapłan drzewa cedrowego, i izopu, i czerwieni, i rzuci w środek pogorzeliska jałowicy.
7. I wypierze szaty swe kapłan, a wykąpie ciało swe w wodzie; poczem wnijdzie do obozu, i nieczystym będzie kapłan aż do wieczora;
8. A ten też, kto ją palić będzie, wypierze szaty swe w wodzie, i wykąpie ciało swe w wodzie, i nieczystym będzie do wieczora.
9. I zbierze człowiek czysty popiół jałowicy i złoży go po za obozem na miejscu czystem, a będzie on dla zboru synów Israela przechowywany do wody oczyszczającej: ofiara to zagrzeszna.
10. I wypierze też zbierający popiół jałowicy szaty swoje i nieczystym będzie do wieczora. A będzie to dla synów Israela i dla cudzoziemców przebywających między nimi ustawą wieczną:
11. Ktoby się dotknął umarłego, jakichkolwiek zwłok ludzkich, będzie nieczystym przez siedm dni;
12. I powinien on oczyścić się nią dnia trzeciego i dnia siódmego aby był czystym; gdyby zaś nie oczyścił się dnia trzeciego i dnia siódmego, czystym nie będzie.
13. Ktokolwiekby się dotknął zmarłego, zwłok człowieka, który umarł, a nie oczyściwszy się przybytek Wiekuistego skalał – wytrąconą będzie dusza ta z pośród Israela; póki wodą oczyszczającą pokropiony nie został, nieczystym jest, – jeszcze nieczystość jego na nim;
14. Oto zakon: Gdyby człowiek umarł w namiocie, to ktokolwiek wejdzie do tego namiotu, i cokolwiekby było w tym namiocie, nieczystem będzie przez siedm dni;
15. Wszelkie też naczynie odkryte, na któremby nie było nawiązki obwijającej, nieczystem jest;
16. Ktoby też dotknął się na polu bądź poległego od miecza, bądź zmarłego, bądź kości ludzkiej, bądź mogiły, – nieczystym będzie siedm dni;
17. Wezmą tedy dla tego nieczystego, popiołu z pogorzeliska ofiary zagrzesznej i naleją nań wody żywej w naczynie;
18. Weźmie też izopu, i umoczy go w onej wodzie człowiek czysty, i pokropi namiot, i wszystkie naczynia, i wszystkie osoby, które tam były, albo tego, który się dotknął kości, albo poległego, albo zmarłego, albo mogiły;
19. I pokropi czysty nieczystego dnia trzeciego i dnia siódmego, i oczyści go dnia siódmego; i wypierze szaty swe i wykąpie się w wodzie, a będzie czysty wieczorem.
20. Człowiek wszakże, któryby skalanym był, a nie oczyścił się; wytrąconą będzie dusza ta z pośród zgromadzenia, jeżeliby przybytek Wiekuistego skalał: wodą oczyszczającą pokropionym nie został, – nieczystym jest.
21. I będzie to dla nich ustawą wieczną. Pokrapiający też wodą oczyszczającą wypierze szaty swoje, a dotykający się tej wody oczyszczającej, nieczystym będzie do wieczora;
22. A czegokolwiek by się dotknął nieczysty, nieczystem będzie; osoba też dotykająca się go nieczystą będzie do wieczora.”