Exodus XXXVI
- I tak zrobią Becalel i Oholiab, i każdy mąż umiejętnego umysłu, któremu dał Wiekuisty mądrość i rozum, aby umieli wykonać każdą robotę, potrzebną dla świątyni, – wszystko jak rozkazał Wiekuisty”.
- I wezwał Mojżesz Becalela i Oholiaba, i każdego umiejętnego umysłu, któremu dał Wiekuisty mądrość w serce jego, każdego, którego uniosło serce, by przystąpił do roboty, – aby wykonali ją.
- I wzięli od Mojżesza wszystkie dary, które byli przynieśli synowie Israela do wykończenia dzieła świętego, – aby je wykonać. Ci zaś przynosili mu dalej dary, każdego rana,
- I zeszli się wszyscy umiejętni wykonawcy wszelakiej roboty świątyni, każdy od dzieła swojego, którem się zajmował, –
- I oświadczyli Mojżeszowi, i rzekli: „Więcej lud przynosi, niż potrzeba do dzieła, które rozkazał Wiekuisty wykonać”.
- Rozkazał tedy Mojżesz – i ogłoszono w obozie tak; „Ani mężczyzna, ani kobieta niechaj już nie robią nic na daninę świętą!” I przestał lud przynosić.
- A zapasu był dostatek dla całego dzieła, by je wykończyć, i jeszcze zbywało.
- I zrobili wszyscy umiejętni umysłem z pośród wykonawców robót: przybytek z dziesięciu opon, z bisioru kręconego i z błękitu, i purpury i karmazynu; w cheruby, robotą wymyślną wykonano je.
- Długość opony każdej – dwadzieścia ośm łokci, a szerokość – cztery łokcie dla opony każdej: miara jedna dla wszystkich opon.
- I spiął pięć opon jednę z drugą; a pięć drugich opon spiął jednę z drugą.
- I zrobił pętlice błękitne na kraju jednej opony, przy krańcu spojenia; i tak zrobił na kraju opony ostatniej przy spojeniu drugiem.
- Pięćdziesiąt pętlic zrobił u opony jednej, a pięćdziesiąt pętlic zrobił na krańcu opony, która w spojeniu drugiem; przeciwległe były pętlice jedna drugiej.
- I zrobił pięćdziesiąt zapinek złotych, i spiął opony jednę z drugą zapinkami, – i był przybytek całością.
- I zrobił też opony z wełny koziej, jako namiot nad przybytkiem; jedenaście opon zrobił takich.
- Długość opony każdej – trzydzieści łokci, a szerokość – cztery łokcie dla opony każdej: miara jedna dla jedenastu opon.
- I wziął pięć opon osobno, a sześć opon osobno.
- I zrobił pięćdziesiąt pętlic po kraju opony krańcowej w spojeniu, a pięćdziesiąt pętlic zrobił po kraju opony spojenia drugiego.
- I zrobił też zapinek miedzianych pięćdziesiąt, by spoić namiot, aby był całością.
- I zrobił pokrowiec na namiot ze skór baranich, czerwono barwionych, a przykrycie ze skór borsuczych na wierzch.
- I zrobił bale do przybytku z drzewa akacyowego, stojące.
- Dziesięć łokci – długość bala, a półtora łokcia – szerokość bala każdego.
- Po dwa czopy u każdego bala, osadzonych jeden naprzeciw drugiego: tak zrobił u wszystkich bali przybytku.
- I zrobił wszystkie bale do przybytku: dwadzieścia bali dla strony południowej, na prawo;
- I czterdzieści podsłupi srebrnych zrobił pod dwadzieścia tych bali: dwa podsłupia pod bal jeden, do dwóch czopów jego, i dwa podsłupia pod bal drugi, do dwóch czopów jego.
- Także na bok drugi przybytku, dla strony północnej, zrobił dwadzieścia bali,
- I czterdzieści podsłupi ich srebrnych: dwa podsłupia pod bal jeden, i dwa podsłupia pod bal drugi.
- A na tylną stronę przybytku, ku zachodowi, zrobił sześć bali.
- A dwa bale zrobił na węgły przybytku, przy tylnej ścianie.
- I były spojone u spodu i razem łączyły się z wierzchu w jednej obręczy: tak zrobił z obydwoma po obu węgłach.
- I tak było ośm bali, a podsłupi ich srebrnych, – szesnaście podsłupi: po dwa podsłupia pod bal każdy.
- I zrobił wrzeciądze z drzewa akacyowego: pięć – do bali strony przybytku jednej,
- A pięć wrzeciędzy – do bali strony przybytku drugiej; pięć też wrzeciędzy do bali strony przybytku tylnej, ku zachodowi.
- I zrobił wrzeciądz środkowy tak, żeby przechodził przez środek bali, od końca do końca.
- Bale zaś obłożył złotem, a pierścienie ich zrobił ze złota, jako osady dla wrzeciędzy; obłożył też i wrzeciądze złotem.
- Zrobił też zasłonę z błękitu i purpury i karmazynu i bisioru kręconego, robotą wymyślną wykonał ją, w cheruby.
- I zrobił do niej cztery słupy akacyowe, i obłożył je złotem, haczyki też ich były złote; i ulał do nich cztery podsłupia srebrne.
- Sporządził też kotarę do wnijścia namiotu z błękitu i purpury i karmazynu i bisioru kręconego, wyrobu wzorzystego.
- I pięć słupów do niej z haczykami ich; i obłożył wierzchy ich i klamry ich złotem; a podsłupi ich było – pięć, miedzianych.