Exodus XXXV

I zgromadził Mojżesz cały zbór synów Israla, i rzekł do nich: „Oto, co rozkazał Wiekuisty spełnić:
Przez sześć dni wykonywana będzie robota, ale dzień siódmy będzie wam święty, Sabbat najwyższy Wiekuistemu; ktoby wykonał w nim robotę, wydany będzie na śmierć.
Nie rozniecicie ognia w żadnej z siedzib waszych w dzień Sabbatu”.
I oświadczył Mojżesz całemu zborowi synów Israela, i rzekł: „Oto, co rozkazał Wiekuisty mówiąc:
Zbierzcie od siebie daninę Wiekuistemu; każdy szczodrobliwego serca niechaj złoży ją, ową daninę, Wiekuistemu: złoto, srebro i miedź.
I błękit, i purpurę, i karmazyn, i bisior, i wełnę kozią;
I skóry baranie, czerwono barwione, i skóry borsucze, i drzewo akacyowe.
I oliwę do oświetlania, i aromaty na olejek namaczania i na kadzidło wonności;
I kamienie onyksowe, i kamienie oprawne, na naramiennik i napierśnik.
A wszyscy umiejętnego umysłu w pośród was przyjdą i wykonywać będą, cokolwiek rozkazał Wiekuisty:
Przybytek, namiot jego z pokrowcem jego, zapinki jego, i bale, wrzeciądze, słupy i podsłupia jego;
Arkę i drążki jej, wieko i zaponę zakrywającą;
Stół i drążki jego, z wszystkiemi przyborami jego i chleb wystawny;
I świecznik dla oświetlania z przyborami jego, i lampy jego, i olej do oświetlania;
I ołtarz do kadzenia i drążki jego, i olej namaszczania i kadzidło z wonności, i kotarę wchodową u wejścia do przybytku.
Ofiarnicę całopalenia i kratę miedzianą do niego, drążki jego i wszystkie przybory jego, miednicę i podnóże jej.
Zapony dworca i słupy i podsłupia jego, i kotarę dla bramy dworca;
Kołki przybytku i kołki dworca, i powrozy ich.
Szaty przetykane do służby w świątyni, szaty święte dla Ahrona, kapłana, i szaty synów jego, do piastowania kapłaństwa.”
I odszedł cały zbór synów Israela z przed oblicza Mojżesza.
I przychodzili każdy, którego uniosło serce jego, i każdy, którego skłonił duch jego, i przynosili daninę Wiekuistemu dla wykończenia przybytku zboru, i do wszelkiej potrzeby jego, i na szaty święte.
I przychodzili mężczyźni i niewiasty; każdy szczodrobliwego serca przyniósł kolczyki, i zausznice, i pierścienie, i naszyjniki, wszelkie naczynia złote; i każdy składał dań złota Wiekuistemu.
Każdy też, kto posiadał błękit, i purpurę, i karmazyn, i bisior, i wełnę kozią, i skóry baranie, czerwono barwione, i skóry borsucze, – przynosił je.
Ktokolwiek zaś ofiarował dań srebra albo miedzi, – przynosił to w darze Wiekuistemu; każdy też, co posiadał drzewo akacyowe, na wszelaką potrzebę dzieła tego przynosił.
I wszystkie niewiasty umiejętnego umysłu, rękami swemi przędły, a przynosiły przędzę, błękit i purpurę, i karmazyn i bisior.
Wszystkie też niewiasty, które uniosło serce ich umiejętne, przędły wełnę kozią.
Książęta zaś przynosili kamienie onyksu i kamienie do oprawy, na naramiennik i napierśnik.
I korzenie i olej – do oświetlania i do oleju namaszczania, i do kadzidła z wonności.
Każdy mężczyzna albo niewiasta z synów Israela, których pobudziło serce, aby ofiarowali na każde dzieło, które rozkazał Wiekuisty wykonać przez Mojżesza, – przynosili dobrowolne dary Wiekuistemu.
I rzekł Mojżesz do synów Israela: „Patrzcie, powołał Wiekuisty po imieniu Becalela, syna Urego, syna Chura, z pokolenia Jehudy.
I napełnił go duchem boskim, mądrością, rozumem i umiejętnością, i wszelkiem wykonawstwem.
Ku wymyślaniu pomysłów, by robił w złocie, i w srebrze, i w miedzi.
I w rytownictwie kamieni dla oprawy, i w rzeźbieniu drzewa, – aby wykonywał wszelką robotę wymyślną.
I zdolność do nauczania złożył w umysł jego, – jego i Oholiaba, syna Achisamacha, z pokolenia Dan.
Napełnił ich umiejętnością umysłu, aby wykonywali wszelkie rzemiosło rytownika i pomysłowca i hafciarza na błękicie, i na purpurze, i na karmazynie, i na bisiorze, i na tkaninie, wykonywających wszelkie rzemiosło i wymyślających pomysły.