Exodus VI
- I rzekł Wiekuisty do Mojżesza: „Teraz zobaczysz, co uczynię Faraonowi! Gdyż dla ręki przemożnej uwolni ich i dla ręki przemożnej wypędzi ich z ziemi swojej!”
- I rzekł Bóg do Mojżesza, i powiedział doń: „Jam Wiekuisty!
- I objawiłem się Abrahamowi, Ic’hakowi i Jakóbowi, jako Bóg wszechmogący, ale imieniem Mojem – Wiekuisty, nie dałem się poznać im.
- I ustanowiłem też przymierze Moje z nimi, abym im oddał ziemię Kanaan, ziemię pobytu ich, w której przebywali.
- Jam też usłyszał jęk synów Israela, których Micrejczycy ujarzmiają – i wspomniałem na przymierze Moje.
- Przeto powiedz synom Israela: Jam Wiekuisty, a wywiodę was z pod brzemienia Micraimu, i wybawię was od służby ich, i wyswobodzę was ramieniem wyciągniętem i sądami wielkimi.
- I przyjmę was Sobie za lud, i będę wam Bogiem, a poznacie, żem Ja Wiekuisty, Bóg wasz, który wyprowadza was z pod brzemienia Micraimu.
- A wyprowadzę was do owej ziemi, co podniosłem rękę Moję, abym ją dał Abrahamowi, Ic’hakowi i Jakóbowi, a oddam ją wam w dziedzictwo: Ja Wiekuisty!”
- I mówił tak Mojżesz do synów Israela: ale nie słuchali Mojżesza dla niemocy ducha i dla pracy ciężkiej.
- I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
- „Idź, powiedz Faraonowi, królowi Micraimu, aby uwolnił synów Israela z ziemi swojej.”
- I rzekł Mojżesz przed Wiekuistym, mówiąc: „Oto synowie Israela nie słuchają mnie, a jakże usłucha mnie Faraon? A jam zająkliwych ust!”
- I rzekł Wiekuisty do Mojżesza i do Ahrona, i dał im zlecenie do synów Israela i do Faraona króla Micraimu, aby wyprowadzić synów Israela z ziemi Micraim.
- A oto głowy rodów ich: Synowie Reubena, pierworodnego Israela: Chanoch i Fallu, Checron i Charmi. Oto rodziny Reubena.
- A synowie Szymeona: Jemuel, i Jamin, i Ohad, i Jachin, i Cochar i Szaul, syn Kanaanejki. Oto rodziny Szymeona.
- A oto imiona synów Lewiego, podług rodowodów ich: Gerszon, i Kehat i Merari. A lata życia Lewiego: sto trzydzieści i siedm lat.
- A synowie Gerszona: Libny i Szymei, podług rodzin ich.
- A synowie Kehatha: Amram, i Ic’har, i Chebron, i Uzyel. A lata życia Kehatha: sto trzydzieści i trzy lata.
- A synowie Merary: Machli i Muszy. Oto rodziny Lewiego wedle rodowodów ich.
- I pojął Amram Jochebedę, ciotkę swoję, sobie za żonę; i urodziła mu Ahrona i Mojżesza. A lata życia Ahrona: sto trzydzieści i siedm lat.
- A synowie Ic’hara: Korach, i Nefeg i Zychry.
- A synowie Uzyela: Miszael, i Elcafan i Sythry.
- I pojął Ahron Eliszebę, córkę Aminadaba, siostrę Nachszona sobie za żonę, i urodziła mu Nadaba, i Abihu, Elazara i Ithamara.
- A synowie Koracha: Assyr, i Elkana i Abiasaf. Oto rodziny Korachidów.
- A Elazar, syn Ahrona, pojął sobie jednę z córek Putiela za żonę, i urodziła mu Pinchasa. Oto głowy rodów Lewickich, podług rodzin ich.
- Oto Ahron i Mojżesz, do których rzekł Wiekuisty: „Wyprowadźcie synów Israela z ziemi Micraim zastępami ich!”
- Oni to przemawiali do Faraona, króla Micraimu, względem wyprowadzenia synów Israela z Micraim; oto – Mojżesz i Ahron!
- I tak stało się w dniu, w którym mówił Wiekuisty do Mojżesza w ziemi Micraim;
- Gdy mianowicie rzekł Wiekuisty do Mojżesza mówiąc: „Jam Wiekuisty! Powtórz Faraonowi, królowi Micraimu, wszystko co mówię do ciebie,” –
- Że rzekł Mojżesz przed Wiekuistym: „Otom ja zająkliwych ust, a jakże usłucha mnie Faraon?”