Deuteronomium XXX

1. Gdy tedy przyjdą na cię wszystkie te rzeczy, bło­gosławieństwo i przekleństwo, którem przedłożył tobie, – a weźmiesz je do serca swego wpośród wszystkich narodów, między które rzuciłby cię Wiekuisty, Bóg twój, –
2. I nawrócisz się do Wiekuistego, Boga twojego, i po­słuchasz głosu Jego, we wszystkiem, co ci przykazuję dzisiaj – ty, i dzieci twoje, całem sercem i całą duszą twoją, –
3. Zwróci wtedy Wiekuisty, Bóg twój, brańców twoich, i zmiłuje się nad tobą; a przywróci i zgromadzi cię z pośród wszystkich ludów, między które rozproszył cię Wiekuisty, Bóg twój.
4. Choćby byli wygnańcy twoi na krańcu nieba, – i ztamtąd zgromadzi cię Wiekuisty, Bóg twój, i ztamtąd cię zbierze, –
5. A sprowadzi cię Wiekuisty, Bóg twój, do ziemi, którą posiadali ojcowie twoi, i posiędziesz ją; i obdarzy cię, i rozmnoży bardziej niż praojców twoich.
6. I usposobi Wiekuisty, Bóg twój, serce twoje, i serce potomstwa twego, abyś miłował Wiekuistego, Boga twego, całem sercem i całą duszą twoją, – gwoli życiu twojemu.
7. I obróci Wiekuisty, Bóg twój, wszystkie te przekleń­stwa na wrogów twoich, na nieprzyjaciół twoich, którzy cię prześladowali;
8. Ty zaś nawrócisz się, i będziesz słuchał głosu Wie­kuistego, i spełniał wszystkie przykazania Jego, które ci przykazuję dzisiaj;
9. I nadmierzy ci Wiekuisty, Bóg twój, w każdej sprawie rąk twoich, w owocu żywota twego, i w płodzie bydła twojego, i w plonie roli twojej, – ku dobru twojemu; gdyż znowu rad tobie będzie Wiekuisty, by dobrze ci świadczyć, jako rad był ojcom twoim, –
10. Jeżeli będziesz słuchał głosu Wiekuistego, Boga twojego, przestrzegając przykazań i ustaw Jego, – napisanych w księdze zakonu tego, jeżeli nawrócisz się do Wie­kuistego, Boga twojego, całem sercem twojem, i całą duszą twoją!
11. Gdyż przykazanie to, które ci przykazuję dzisiaj, ani niedościgłem dla ciebie ani dalekiem;
12. Nie na niebie ono, żebyś rzekł: któż wstąpi dla nas do nieba, aby go nam dostał, i obwieścił je, abyśmy je pełnili!
13. Ani za morzem ono, abyś rzekł: kto przeprawi się dla nas za morze, i dostanie go nam, i obwieści je, abyśmy je pełnili!”
14. Lecz nader bliskiem tobie słowo to: w ustach ono twoich, i w sercu twojem, abyś je pełnił!
15. Patrz, składam przed tobą dzisiaj życie i dobro, śmierć i zło;
16. Albowiem rozkazuję ci dzisiaj miłować Wiekuistego, Boga twojego, postępować drogami Jego, i przestrzegać przykazań, i ustaw, i praw Jego, abyś żył, i rozmnażał się, i aby błogosławił ci Wiekuisty, Bóg twój, na ziemi, do której idziesz, abyś ją posiadł;
17. Jeżeli się zaś odwróci serce twoje, a nie usłuchasz i dasz się odwieść, i ukorzysz się bogom cudzym, i będziesz służył im, –
18. Oświadczam wam dzisiaj, że zginąć poginiecie, nie przedłużycie dni na ziemi, do której przechodzisz za Jarden, abyś tam wszedł i posiadł ją.
19. Świadczę się przed wami dzisiaj niebem i ziemią: życie i śmierć składam przed tobą, błogosławieństwo i prze­kleństwo; wybierz życie, abyś żył ty, i potomstwo twoje, –
20. Miłując Wiekuistego, Boga twojego, słuchając głosu Jego, i lgnąc do Niego, – gdyż to jest życie twoje i prze­dłużeniem dni twoich, – abyś pozostał na ziemi, o której przysiągł Wiekuisty ojcom twoim, Abrahamowi, Ic’hakowi i Jakóbowi, iż ją odda im”.