Deuteronomium XVI

1. Przestrzegaj miesiąca kłosów, i spełniaj ofiarę paschalną Wiekuistemu, Bogu twojemu; gdyż w miesiącu kłosów wywiódł cię Wiekuisty, Bóg twój, z Micraim nocą;
2. A zarzynaj ofiarę paschalną Wiekuistemu, Bogu two­jemu, trzodę i rogaciznę, na miejscu, które wybierze Wie­kuisty, aby ustanowić imię Swoje tam.
3. Nie będziesz jadał przy tem kiszonego; przez siedm dni będziesz jadał przy tem przaśniki – chleb nędzy; boś w pośpiechu wyszedł z ziemi Micraim, – abyś pamiętał dzień wyjścia twojego z ziemi Micraim po wszystkie dni życia twojego.
4. I nie pokaże się u ciebie zakis w całym obrębie twoim przez siedm dni; i niechaj nie przeleży nic z mięsa, któreś zarżnął wieczorem dnia pierwszego, do rana.
5. Nie masz zarzynać ofiary paschalnej w któremkolwiek z miast twoich, które Wiekuisty, Bóg twój, odda tobie.
6. Lecz tylko na tem miejscu, które wybierze Wiekuisty, Bóg twój, aby postanowił imię Swoje, – tam zarzynać masz ofiarę paschalną wieczorem przy zachodzie słońca, w porze wyjścia twojego z Micraim;
7. I upieczesz i spożyjesz na miejscu, które wybierze Wiekuisty, Bóg twój, i zwrócić się możesz nazajutrz i pójść do namiotów twoich.
8. Przez sześć dni będziesz jadał przaśniki, a dnia siód­mego – uroczyste zebranie gwoli Wiekuistemu, Bogu two­jemu: nie zajmuj się robotą.
9. Siedm tygodni odliczysz sobie, – od zapuszczenia sierpa w zboże, poczniesz liczyć siedm tygodni, –
10. I będziesz obchodził święto tygodni Wiekuistemu, Bogu twojemu, szczodrością darów ręki twojej, które złożysz w miarę, jak cię pobłogosławi Wiekuisty, Bóg twój.
11. A będziesz się weselił przed Wiekuistym, Bogiem twoim, – ty, syn twój, córka twoja, sługa twój, i służebnica twoja, i Lewita, który w bramach twoich, cudzoziemiec, sierota, i wdowa, którzy w pośród ciebie, na tem miejscu, które wybierze Wiekuisty, Bóg twój, aby ustanowił imię Swoje tam:
12. A pomnij, żeś niewolnikiem był w Micraim, i prze­strzegaj, i spełniaj te ustawy.
13. Święto szałasów obchodzić będziesz przez siedm dni, gdy zbierzesz z gumna twojego, i z tłoczni twojej.
14. I będziesz się weselił w święto twoje – ty, syn twój, córka twoja, sługa twój, i służebnica twoja, Lewita, cudzo­ziemiec, sierota i wdowa, którzy w bramach twoich.
15. Siedm dni świętuj Wiekuistemu, Bogu twojemu, na tem miejscu, które wybierze Wiekuisty; gdyż błogosławić ci będzie Wiekuisty, Bóg twój, we wszystkich plonach twoich, i w każdem dziele rąk twoich, a będziesz zawsze wesół.
16. Trzy razy do roku ukaże się każdy mężczyzna twój przed obliczem Wiekuistego, Boga twojego, na miejscu, które wybierze: w święto przaśników, i w święto tygodni, i w święto szałasów; a niechaj nie ukaże się nikt przed obliczem Wie­kuistego z próżną ręką!
17. Lecz każdy z darem ręki swojej, – wedle błogosła­wieństwa Wiekuistego, Boga twego, którego użyczy tobie.
18. Sędziów i urzędników ustanowisz sobie we wszystkich bramach twoich, które Wiekuisty, Bóg twój, da tobie w po­koleniach twoich, aby sądzili lud sądem sprawiedliwym.
19. Nie skrzywiaj prawa, nie uwzględniaj osoby, a nie bierz wziątku, bo wziątek zaślepia oczy mądrych, i plącze słowa sprawiedliwych.
20. Za sprawiedliwością, za sprawiedliwością podążaj, abyś żył i posiadał ziemię, którą Wiekuisty, Bóg twój, od­daje tobie
21. Nie sadź sobie gaju z jakichbądź drzew przy ołtarzu Wiekuistego, Boga twojego, który wzniesiesz sobie;
22. Ani wystawiaj sobie posągu, – którego nienawidzi Wiekuisty, Bóg twój!