Deuteronomium XIV
- Dziećmi jesteście Wiekuistego, Boga waszego: nie czyńcie na sobie nacięć, ani róbcie łysiny nad oczyma waszemi po umarłym!
- Boś ty lud poświęcony Wiekuistemu, Bogu twojemu, a ciebie wybrał Wiekuisty, abyś Mu był ludem wyłącznym, ze wszystkich ludów, które na powierzchni ziemi.
- Nie pożywaj nic wstrętnego;
- Oto zwierzęta, które jadać możecie: woły, owce, i kozy,
- Jelenia, sarnę, łanię, koziorożca, bawołu, antylopę i żubra,
- I wszelkie bydlę z oddzielającem się kopytem, lecz z przecięciem rozszczepiającem je na dwa półkopyta, przeżuwające żułek z pomiędzy bydła; takie jadać możecie;
- Wszakże tych jadać nie będziecie z przeżuwających żułek, albo z oddzielających kopyta rozszczepione: wielbłąda, zająca, i góralka, ponieważ choć przeżuwają żułek, jednak kopyt nie oddzielają: nieczyste one dla was.
- I wieprza – ponieważ choć oddziela kopyta, jednak żułka nie przeżuwa; nieczystym on dla was; mięsa ich nie jadajcie, a padliny ich się nie dotykajcie.
- Oto co jeść możecie ze wszystkiego, co w wodzie: wszystko, co ma płetwy i łuski jadać możecie;
- Wszystkiego zaś, co nie ma płetw i łuski, jadać nie będziecie: nieczystem to dla was.
- Wszelkie ptactwo czyste jadać możecie.
- A oto czego jadać z nich nie będziecie: orla, kondora, i morskiego orła;
- Kani, sokoła, i sępa;
- Ani żadnego kruka w rodzajach jego;
- Ani strusia, sowy, czajki, jastrzębia, w rodzajach ich;
- Ani puhacza, puszczyka, i łabędzia;
- Ani pelikana, dzięcioła, i nurka;
- Ani czapli i sójki w rodzajach ich, ani dudka i nietoperza.
- Wszelki też płaz skrzydlaty nieczystym jest dla was; jadać ich nie należy.
- Wszelkie ptactwo czyste jeść możecie.
- Nie jadajcie żadnej padliny; przychodniowi, który w bramach twoich, oddasz to, jeżeli jeść to będzie, albo sprzedasz cudzoziemcowi; boś ty lud poświęcony Wiekuistemu, Bogu twemu. Nie gotuj koźlęcia w mleku matki jego!
- Oddzielaj dziesięcinę ze wszelkiego plonu wysiewu twego, co przychodzi z pola rokrocznie.
- I będziesz pożywał przed Wiekuistym, Bogiem twoim, na miejscu, które wybierze, aby ustanowić imię Swoje tam, – dziesięcinę zboża twojego, moszczu twego, i oliwy twojej, i pierworodne wołów i owiec twoich, – abyś się nauczył obawiać Wiekuistego, Boga twego, po wszystkie dni;
- Gdyby zaś zbyt daleką była dla ciebie droga, tak żebyś tego donieść nie mógł, ponieważ zbyt odległem będzie miejsce, które wybierze Wiekuisty, Bóg twój, aby położyć imię Swoje tam, – gdyż pobłogosławił cię Wiekuisty, Bóg twój, –
- Możesz to wtedy spieniężyć, i zawiążesz pieniądze w ręku twoich, i pójdziesz na miejsce, które wybierze Sobie Wiekuisty, Bóg twój, –
- I wydasz te pieniądze na wszystko, czego zapragnie dusza twoja, na woły, albo na owce, na wino, i na napoje, i na wszystko, czegoby zażądała dusza twoja; i pożywaj tam przed Wiekuistym, Bogiem twoim, i wesel się, – ty i dom twój.
- Lewity też, który w bramach twoich, – nie opuścisz go, ponieważ niema on ani części, ani udziału przy tobie.
- Po upływie zaś trzech lat oddzielisz wszystkie dziesięciny plonów twoich z tegoż roku, i złożysz je w bramach twoich. –
- I niechaj przyjdzie Lewita, – niema on bowiem części ni udziału przy tobie – i cudzoziemiec, i sierota, i wdowa, którzy w bramach twoich, i niechaj pożywają i nasycają się, aby błogosławił ci Wiekuisty, Bóg twój, w każdej sprawie rąk twoich, którą czynić będziesz!