Deuteronomium V
- I zwołał Mojżesz cały Israel, i rzekł do nich: „Słuchaj Israelu ustaw i praw, które wypowiadam w uszy wasze dzisiaj, a nauczcie się ich, a starajcie się je spełniać!
- Wiekuisty, Bóg nasz, zawarł z nami przymierze na Chorebie:
- Nie z ojcami naszymi zawarł Wiekuisty to przymierze, – ale z nami, – z nami, którzyśmy tu wszyscy dziś przy życiu;
- Twarzą w twarz przemawiał Wiekuisty z wami na górze, z pośród ognia, –
- Ja zaś stałem między Wiekuistym i między wami podówczas, abym obwieszczał wam słowo Wiekuistego, bo obawialiście się ognia, a nie wstąpiliście na górę, – i rzekł:
- „Jam Wiekuisty, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Micraim, z domu niewoli!
- Nie będziesz miał bogów innych przed obliczem Mojem!
- Nie uczynisz sobie rzeźby, żadnej podobizny tego, co na niebie wysoko, i co na ziemi nisko, albo co w wodzie poniżej ziemi!
- Nie będziesz się im korzył, ani służył im, – gdyż Ja Wiekuisty, Bóg twój, Bóg żarliwy, pomny winy ojców na synach, do trzeciego i czwartego pokolenia nienawidzących Mnie, –
- A świadczący miłosierdzie tysiącznemu pokoleniu miłujących Mnie, i przestrzegających przykazań Moich!
- Nie wzywaj imienia Wiekuistego Boga twojego do fałszu; gdyż nie przepuści Wiekuisty temu, który wzywa imienia jego do fałszu!
- Przestrzegaj dnia Sobotniego, abyś go święcił, jako rozkazał ci Wiekuisty, Bóg twój!
- Sześć dni pracuj, i wykonywaj wszelaką robotę twoję;
- Ale dzień siódmy – Sabbat Wiekuistemu, Bogu twojemu, – nie czyń żadnej roboty, ani ty, ani syn twój, ani córka twoja, ani sługa twój, ani służebnica twoja, ani wół, ani osieł twój, ani żadne bydlę twoje, ani obcy, który w bramach twoich, aby wypoczął sługa twój, i służebnica twoja, jako i ty.
- A pamiętaj, żeś niewolnikiem był w ziemi Micraim, i wywiódł cię Wiekuisty, Bóg twój, ztamtąd ręką przemożną, i ramieniem wyciągniętem, a przeto przykazał ci Wiekuisty, Bóg twój, obchodzić dzień Sobotni!
- Czcij ojca twego, i matkę twoję, jako przykazał ci Wiekuisty, Bóg twój, aby się przedłużyły dni twoje, i aby ci dobrze było na ziemi, którą Wiekuisty, Bóg twój, oddaje tobie!
- Nie zabijaj; i nie łam małżeńskiej wiary; i nie kradnij; i nie dawaj przeciw bliźniemu twemu świadectwa fałszywego!
- I nie pożądaj żony bliźniego twojego, ani pragnij domu bliźniego twego, pola jego, albo sługi jego, albo słu-żebnicy jego, wołu albo osła jego, ani niczego, co do bliźniego twego należy!”
- Słowa te wyrzekł Wiekuisty do całego zgromadzenia waszego, na górze, z pośród ognia, obłoku i mgły, głosem doniosłym, nieprzerwanym, i spisał je na dwu tablicach kamiennych, i oddał je mnie;
- A gdyście usłyszeli głos ten z pośród ciemności, a góra płonęła ogniem, – przystąpiliście do mnie, wszyscy naczelnicy pokoleń waszych, i starsi wasi, –
- I rzekliście: „Oto ukazał nam Wiekuisty, Bóg nasz, chwałę Swoję, i wielkość Swoję; a i głos Jego słyszeliśmy z pośród ognia; dnia dzisiejszego widzieliśmy, że przemawia Bóg do człowieka – a on żywym zostaje;
- A teraz, pocóż nam umierać? Wszak pożre nas ogień ten wielki; jeżeli dalej usłyszym głos Wiekuistego, Boga naszego, pomrzemy!
- Albowiem gdzież którykolwiek śmiertelny, któryby słyszał głos Boga żywego, przemawiającego z pośród ognia, jako my, – a żywym pozostał?
- Przystąpże ty, a wysłuchaj wszystko, co powie Wiekuisty, Bóg nasz, tobie, abyśmy to usłyszeli i spełnili!”
- I usłyszał Wiekuisty głos słów waszych, gdyście mówili ze mną, i rzekł Wiekuisty do mnie: „Słyszałem głos słów ludu tego, które mówili do ciebie, – dobrem to wszystko, co powiedzieli!
- Oby też serce ich pozostało takiem, aby się obawiali Mnie, i przestrzegali wszystkich przykazań Moich po wszystkie dni, aby dobrze było im, i synom ich na wieki!
- Idźże, a powiedz im: wróćcie do namiotów waszych!
- Ty zaś zostań tu przy Mnie, a powiem ci wszystkie przykazania i ustawy i prawa, których ich nauczać będziesz, aby je spełniali na ziemi, którą oddaję im w posiadanie!”
- A przeto starajcie się postępować tak, jako rozkazał wam Wiekuisty, Bóg wasz; nie zbaczajcie ani na prawo, ani na lewo.
- Całą drogą, którą wskazał wam Wiekuisty, Bóg wasz, postępujcie, abyście żyli i dobrze się wam wiodło, i żebyście przedłużyli dni wasze na ziemi, którą posiądziecie.