Deuteronomium XVII
- Nie zarzynaj Wiekuistemu, Bogu twojemu, wołu albo owcy, któraby miała wadę, – jakąkolwiek ułomność: gdyż wstrętem to dla Wiekuistego, Boga twojego.
- Gdyby znalazł się wpośród ciebie, w którejkolwiek z siedzib twoich, które Wiekuisty, Bóg twój, odda ci, – mężczyzna albo niewiasta, któryby spełnił to zło przed oczyma Wiekuistego, Boga twojego, przestępując przymierze Jego, –
- A poszedłby i służył bogom cudzym, i korzył się im, albo słońcu, albo księżycowi, albo całemu zastępowi nieba, – czegom nie przykazał, –
- A powiadomionoby cię, i usłyszałeś, i poszukiwałeś dokładnie, a oto prawda, rzecz to uzasadniona, – spełniona ta ohyda w Israelu;
- Wtedy przywiedziesz tego mężczyznę, albo tę niewiastę, którzy spełnili tę rzecz gorszącą, do bram twoich, – tego mężczyznę, albo tę niewiastę, – i ukamionujesz ich kamieniami, aż pomrą!
- Na zeznanie dwóch świadków albo trzech świadków stracony będzie na śmierć skazany; nie będzie tracony na zeznanie świadka jednego.
- Ręka świadków będzie na nim pierwsza, aby go uśmiercić, a ręka całego ludu na ostatku; i tak wyplenisz to zło z pośród siebie.
- Jeżeliby ci za trudną była jaka sprawa na sądzie, między krwią a krwią, między sporem a sporem, między ciosem a ciosem, w rzeczach spornych w bramach twoich, – tedy wstaniesz a pójdziesz na miejsce, które wybierze Wiekuisty, Bóg twój;
- I przyjdziesz do kapłanów, Lewitów, albo do sędziego, który będzie podówczas, i zapytasz się, i ogłoszą ci wyrok prawa;
- I postąpisz według wyroku, który ci ogłoszą z miejsca tego, które wybierze Wiekuisty, i postarasz się spełnić wszystko tak, jak ci wskażą.
- Według wskazówki, którą ci wskażą, i według prawa, które ci powiedzą, postąpisz; nie zboczysz od słowa, które ci powiedzą, ani na prawo, ani na lewo!
- Ktoby zaś postąpił zuchwale, a nie usłuchał kapłana postanowionego tam ku służbie przed Wiekuistym, Bogiem twoim, albo sędziego, – niechaj umrze człowiek ten, i wyplenisz to zło z Israela;
- Aby wszystek lud to usłyszał, i obawiał się, a nie rozzuchwalał się więcej
- Gdy wnijdziesz do ziemi, którą Wiekuisty, Bóg twój, oddaje tobie, a zdobędziesz ją, i osiędziesz w niej, i powiesz: „ustanowię nad sobą króla, jak wszystkie narody, które wokoło mnie”;
- To ustanów nad sobą króla, którego wybierze Wiekuisty, Bóg twój; z pośród braci twojej ustanów nad sobą króla; nie możesz przełożyć nad sobą cudzoziemca, któryby nie był bratem twoim!
- Tylko niech nie mnoży sobie koni, ani zwraca ludu do Micraim, dla namnożenia koni, gdyż Wiekuisty powie dział wam: „nie wracajcie drogą tą więcej!”
- I niechaj nie mnoży sobie żon, aby nie odwróciło się serce jego; i srebra też i złota niech nie namnaża sobie nadmiernie.
- A gdy zasiędzie na tronie królestwa swojego, niechaj odpisze sobie odpis zakonu tego do księgi, – od tego, który przed obliczem kapłanów, Lewitów.
- I niechaj będzie u niego, a niech odczytuje go po wszystkie dni życia swojego, aby się uczył obawiać się Wiekuistego, Boga swojego, przestrzegać wszystkich słów zakonu tego i ustaw tych, aby je spełniać;
- Aby się nie wynosiło serce jego nad bracią swoją, i aby nie odstępował od przykazania ani na prawo, ani na lewo, – aby długo żył przy królestwie swojem, on i synowie Jego wpośród Israela.