Kiedy Dusza napełniona światłem, obłóczona w Nieskończonej miłości,
Kiedy Nukwa wznosi się, ozdabia się w światło Biny dając życie niższym,
A schodząc na swoje miejsce, niesie płód urodzonych Dusz
Wówczas Aniołowie, wznoszą Chwałę Najwyższemu od Nieba do Ziemi i z powrotem do Nieba
Urodzony jesteś w łonie Najwyższej Bitny, w jedności wszystkich jej dzieci
Z najwyższym Ojcem rozpoczynasz podróż, i jego tchnienie jest twoim życiem.
I Jego wdech i wydech podnoszą cię ku Jego obrazu od pierwszego zamysłu.
I potajemnie powstają u ciebie myśli:
Kim jestem? – nosze to w kropce swojego serca,
Dokąd podążam? – objawione to przed moimi oczami,
Znając tą wielkość, kiedy obudzę się w Jego promieniach? – nigdy nie spałem, ale śnić mogę zawsze
Nigdy nie spadłem a stępuje w granicach otchłani.
Otchłani czy Niebiańskiej Przestrzeni?
I tylko świat obdarzony moją miłością otworzy mi te tajemnice,
Gdyż we mnie został stworzony i Objawiony.