Wstęp do księgi Zohar p.19-24

19. A teraz obejrzymy trzecie ograniczenie. Bez względu na to, że „Zohar” rozpatruje każdy świat tylko jako sfirot, które są świeceniem or elion w tym świecie, lecz ze wszystkich elementów poziomów: nieżywy, roślinny, zwierzęcy, mówiący, które są stworzeniami odpowiedniego świata, głównym przedmiotem nauki „Zohar” jest poziom mówiący w każdym świecie.

Przykład istniejący w naszym świecie. Jak było powiedziane w „Przedmowie do księgi Zohar” p.42, cztery poziomy: nieżywy, roślinny, zwierzęcy i człowiek, znajdują się w każdym ze światów i nawet w naszym świecie są czterema częściami życzenia otrzymać. W każdym z nich są również cztery poziomy: nieżywy, roślinny, zwierzęcy i człowiek.

Człowiek w tym świecie powinien zasilać się z czterech poziomów tego świata: nieżywy, roślinny, zwierzęcy i człowiek – i dzięki temu wzrastać. Przecież nawet w pokarmach człowieka są cztery elementy tych czterech składowych, które wychodzą z czterech poziomów: nieżywy, roślinny, zwierzęcy i człowiek, w ciele człowieka. I jest to:

• życzenie otrzymywać w świecie niezbędności dla istnienia;
• życzenie otrzymywać ponad miarę, niezbędną dla istnienia; pragnienie do nadmiaru i zdolność opanowania wyłącznie cielesnych życzeń;
• pragnienia do socjalnego nasłodzenia, jak władza i honory;
• pragnienie do nauk.

Wychodzą one z czterech części życzenia otrzymywać w człowieku:

• życzenie otrzymywać na miarę niezbędności odpowiada nieżywemu poziomowi życzenia otrzymywać;
• życzenie otrzymywać cielesne nasłodzenie jest to roślinny poziom życzenia otrzymywać; te życzenia dane są po to, żeby powiększyć i całkowicie nasłodzić kli – mięso (basar) ciała;
• życzenie socjalnego nasłodzenia jest to zwierzęcy poziom życzenia otrzymywać i te nasłodzenia zwiększają ducha (ruach);
• życzenia wiedzy odpowiadają poziomowi człowiek życzenia otrzymywać.

20. Teraz widzimy, że otrzymując od pierwszego poziomu – niezbędne dla istnienia, z drugiego poziomu – cielesne nasłodzenia przewyższające niezbędność dla istnienia, człowiek otrzymuje od niższego od siebie poziomu: nieżywy, roślinny, zwierzęcy. Lecz z trzeciego poziomu, który przedstawia sobą socjalne życzenia, takie jak władza, honory, on otrzymuje i napełnia się od równych sobie.

A z czwartego poziomu – pragnienia do nauk, on otrzymuje nasłodzenie i napełnia siebie od wyższego od siebie, czyli od istoty mądrości, która jest objawiona jako pojęcie duchowe.

21 . Podobnie do tego, istnieje podział również w Wyższych duchowych światach. Przecież wszystkie światy są prototypem jeden drugiego w kierunku z góry w dół. Dlatego wszystkie poziomy: nieżywy, roślinny, zwierzęcy i człowiek w świecie Bria, maja to samo odniesienie w świecie Jecira. A poziomy nieżywy, roślinny, zwierzęcy, człowiek świata Jecira mają taki sam odbitek nieżywy, roślinny, zwierzęcy i człowiek świata Asia. I na koniec nieżywy, roślinny, zwierzęcy i człowiek świata Asia mają odbitek jako nieżywy, roślinny, zwierzęcy i człowiek w naszym świecie. I jest wytłumaczone w „Przedmowie do księgi Zohar”, że:

• nieżywy poziom w duchowych światach nazywany jest pałace (ejchalot);
• roślinny poziom nazywany jest obłóczenia (lewuszim);
• zwierzęcy poziom nazywany jest „anioły”;
• poziom człowiek – są to dusze ludzi odpowiedniego świata;
• a dziesięć sfirot w każdym świecie – jest to Wyższe światło.

Dusze ludzi są centrum każdego ze światów. One otrzymują napełnienie od całej duchowej realności odpowiedniego świata. Tak samo, jak człowiek w materialnym świecie otrzymuje napełnienie od całej materialnej rzeczywistości naszego świata. Odbywa się to następująco:

• w pierwszym stadium, którym jest życzenie otrzymywać na miarę niezbędności, on otrzymuje świecenie od pałaców i obłóczeń, które tam się znajdują;
• w drugim stadium, które jest nadmiarem cielesnych życzeń, które rozwijają ciało (guf) człowieka, on otrzymuje od aniołów znajdujących się tam, czyli duchowe światło w ilości większej niż jest niezbędne dla istnienia, dlatego żeby rozwinąć duchowe kelim, w które obłóczona jest jego dusza.

W pierwszym i drugim stadium człowiek otrzymuje od niższych w stosunku do niego poziomów, którymi są pałace, obłóczenia i anioły znajdujące się tam. Ich poziom jest poniżej poziomu dusz ludzi.

• W trzecim stadium, które przedstawia sobą socjalne życzenia, które rozwijają ducha (ruach) człowieka, on otrzymuje w tym świecie od takich samych jak on. W ten sposób otrzymujący tam, otrzymuje również i od równych sobie, czyli od wszystkich dusz znajdujących się w tym świecie. I za ich pomocą powiększa światło ruach wypełniające jego duszę.
• W czwartym stadium życzenia, czyli w pragnieniu do nauk, on otrzymuje od sfirot odpowiedniego świata, z których otrzymuje HaBa’D swojej duszy.

Przecież dusza człowieka, znajdująca się w każdym ze światów, powinna rozwijać się i doskonalić od wszystkiego, co znajduje się w tym świecie. I jest to trzecie ograniczenie, o którym mówiliśmy. Lecz uczący się powinien wiedzieć, że bez względu na to, że w księdze „Zohar” wszystkie elementy wyższych światów badane są jako takie, bądź to sfirot, dusze, anioły, odzienia czy pałace, mówi się w niej zawsze, wyłącznie w odniesieniu do duszy człowieka, która otrzymuje i zasila się od nich. I wszystko to jest ukierunkowane na wypełnienie potrzeb duszy. Dlatego, jeżeli w nauce będziesz trzymać się tej linii, to zrozumiesz wszystko i osiągniesz powodzenie na swojej drodze.

22. Po wszystkim powiedzianym, pozostało nam, za pomocą dziesięciu sfirot opisać wszystkie materialne obrazy, które spotykamy w księdze „Zohar”, takie jak: wyżej i niżej, wzniesienie i upadek, zmniejszenie i rozprzestrzenienie, mały stan i duży, podzielenie i połączenie się, liczby, itd. – wszystko, co niższe swoimi działaniami, dobrymi lub złymi, wywołują w dziesięciu sfirot. I na początku wydaje się to dziwne: czy możliwe jest to, że w Wyższych światach mogą odbywać się zmiany na skutek działania niższych?

I nawet jeżeli odpowiesz tak, to nie może to odbywać się w Wyższym świetle, które „ubiera się” w dziesięć sfirot i świeci w nich. Zmiany odbywają się wyłącznie w kelim sfirot, czyli w stworzonym. Przecież one były stworzone, jako wcześniej nieistniejące, razem ze stworzeniem dusz, dlatego żeby ukrywać lub otwierać stopnie poznania, na miarę i tempo niezbędne dla dusz, żeby doprowadzić je do pożądanego Końcowego naprawienia. I działania ich są podobne do działań optycznego urządzenia stworzonego z czterech kolorowych szkieł: białego, czerwonego, zielonego i czarnego.

Tak biały kolor w księdze, jej materiał i litery – wszystko to istnieje w trzech światach BE’A, gdzie znajdują się nowo stworzone kelim sfirot, a nie samo światło. I błędnym będzie uważać, że istnieje to w świecie Acilut, w którym kelim dziesięciu sfirot przedstawiają sobą całkowite podobieństwo swoimi właściwościami do światła. One są w jedności z Wyższym światłem wypełniającym je, jak powiedziano w „Tikunej Zohar”: „On, Światło i działania Jego są jednością.”, to znaczy:

• „On” oznacza istotę sfirot, co jest tajemnicą Ejn Sof;
• „światło Jego” – jest to światło wypełniające sfirot, i nazywa się światło haja; ponieważ świat Acilut jest poziomem hochma i światło tego poziomu nazywa się światłem haja, dlatego powiedziano – „światło Jego”;
• „działania Jego” – oznaczają kelim sfirot.

Wszystko to przedstawia sobą absolutną jedność. Lecz jeżeli jest to tak, jak można zrozumieć to, że niższe wywołują tam zmiany? I na dodatek trzeba zrozumieć: jeżeli w tym świecie wszystko jest Wyższym światłem i nie ma żadnych nowo-stworzonych stworzeń, to w jaki sposób rozróżniamy w nim te trzy składowe, o których mówi się w „Tikunej Zohar”: „On, Światło i działania Jego jednością.”? Czyżby nie były one absolutną jednością?

23. Dlatego żeby zrozumieć to, należy przypomnieć sobie powiedziane w punkcie 17, gdzie jest wytłumaczone, że:

• istota, zmuszająca rzeczywistość do istnienia, jest istotą, której nie możemy poznać ani w materialnym świecie, ani w nas samych, a co więcej w Zobowiązującym rzeczywistość do istnienia;
• świat Acilut – jest formą;
• trzy światy BE’A – materią;
• świecenie Acilut w BE’A – jest to forma obłóczona w materię.

Niezbędnym jest zrozumieć, że nazwa – świat Ejn Sof, nie jest nazwą istoty zobowiązującej rzeczywistość do istnienia, przecież „jak można dać nazwę temu, co nie jest poznane”? I tak, jak wyobrażenie i pięć organów zmysłów nie są w stanie objawić nam niczego, co ma odniesienie do istoty, nawet w naszym materialnym świecie, więc w jaki sposób jest możliwe myślenie lub słowa o Nim, o którym powiedziano – Zmuszający rzeczywistość do istnienia. A rozumieć nazwę świat Ejn Sof należy tak, jak jest określone w trzecim ograniczeniu, gdzie mówi się, że wszystko, co jest powiedziane w księdze „Zohar”, powiedziane jest tylko w odniesieniu do dusz. (p.21)

Więc nazwa „świat Ejn Sof” wyraża nie istotę Zobowiązującego rzeczywistość do istnienia jako takiego, a wskazuje na to, że wszystkie światy i wszystkie dusze włączone są w Niego w Zamyśle stworzenia, o którym powiedziano: „Koniec czynu – w początkowym Zamyśle”. I jest on połączeniem całego stworzenia do Końcowego naprawienia połączonego w Stwórcy, o nazwie świat Ejn Sof.

I jest to tym, co nazywamy „pierwszy stan duszy” (Przedmowa do księgi Zohar, p.13), kiedy wszystkie dusze istnieją w Stwórcy, wypełnione wszystkimi nasłodzeniami, końcową miarę których otrzymują w stanie Końcowego naprawienia.

24. Można zobaczyć przykład z naszego świata. Przypuśćmy, człowiek chce zbudować piękny dom. W pierwszej myśli on rysuje dla siebie dom, ze wszystkimi jego pokojami i detalami, takim, jakim ma on być na koniec budowy. I po tym, on tworzy plan prac ze wszystkimi detalami, żeby wytłumaczyć to pracownikom, każdy detal w swoim czasie: i deski, i cegły, i konstrukcje metalowe, i inne. I dopiero po tym, on w rzeczywistości przystępuje do budowy domu i buduje go do samego końca, tak jak było zaplanowane w pierwszej myśli.

I wiedz, że w świecie Ejn Sof, który przedstawia sobą tajemnicę pierwszego Zamysłu, całe stworzenie już zostało stworzone w swojej końcowej doskonałości. Jednak alegoria nie pokazuje nam całkowicie istoty, ponieważ u Stwórcy przyszłe i rzeczywiste są jednością, i Zamysł kończy się w Nim, i do czynów nie są potrzebne Jemu żadne instrumenty, w odróżnieniu od nas. I dlatego jest to w Nim – realna rzeczywistość.

Świat Acilut – podobny do planu w myśli ze wszystkimi detalami, który objawi się w następstwie, kiedy w rzeczywistości rozpoczną budowę domu. I zrozum pierwotny Zamysł, czym jest świat Ejn Sof i dokładny plan w myślach, który w swoim czasie objawi się w praktyce – w obydwu nie ma nic ze stworzeń, ponieważ wszystko znajduje się jeszcze w zamyśle i nic nie zostało wprowadzone w praktykę.

Tak samo jest i u człowieka: bez względu na to, że on obmyśli wszystkie detale (cegły, konstrukcje metalowe, deski), które będą mu potrzebne podczas budowy, nie ma w tym jeszcze niczego, oprócz własnego myślowego materiału. Nie ma w tym ani rzeczywistych desek, nie ma cegieł, nie ma w ogóle nic. I cała różnica polega na tym, że plan w myślach człowieka nie jest realną rzeczywistością, wówczas jak zamysł Stwórcy – jest to realna rzeczywistość na nieporównanie większym poziomie od realności rzeczywistych stworzeń.

Więc wyjaśniliśmy tajemnicę świata Ejn Sof i świata Acilut. Wszystko to, o czym się tam mówi, mówi się tylko w związku z budową stworzeń, kiedy one jeszcze znajdują się w Zamyśle i w niczym nie jest przejawiona ich istota. Podobne jest to do planu budowy, który planuje człowiek: nie ma w nim desek, cegieł lub konstrukcji metalowych, nie ma niczego.