Trzy warunki wyjścia niższego parcufa

66. Dla zarodzenia niższego parcufa, niezbędna jest obecność trzech rzeczy:

Masach, na który odbywa się ziwug de-akaa z or elion, wznoszący or hozer, które obłacza wyższe światło, i na miarę wielkości tego obłóczenia wychodzi poziom niższego (Pticha p.21). I tą samą drogą, kiedy wychodzą masachim wszystkich poziomów i parcufim świata Nekudim, które nie objawiły się, lecz rozbiły się (szwira) i unicestwiły się (bitul), a wszystkie pięć poziomów awijuta masachu oczyściły się i on powraca w rosz de-Sa’G (TES, cz.8, p.2). I ponieważ wszystkie poziomy, które wyszły z Nekudim, pozostawiają w masachu swoje reszimot, więc teraz, kiedy ten masach włączony w ziwug de-rosz de-Sa’G, w nim zaczynają odnawiać się poprzednie reszimot, i z tego masacha wychodzą wszystkie jego wyższe poziomy: jest to reszimot parcufa keter, który nazywa się Atik de-Acilut, z awijutem dalet. A inne reszimot, które pozostały w masachu, wychodzą z urodzeniem Atika w miejscu Atika. I po tym, jak Atik staje się pełnym parcufem, odbywa się ziwug de-akaa na najwyższy poziom, który pozostał w masachu, który teraz jest bhiną gimel, i na którą masach teraz wyprowadza parcuf A’A. Tak samo i teraz pozostałe w masachu reszimot, na które jeszcze nie odbył się ziwug de-akaa, opuszczają się z urodzeniem A’A na jego miejsce. Tak samo i teraz, przy pełnym powstaniu A’A, odbywa się ziwug na pozostały w masachu wyższy poziom, czyli bhinę bet, na skutek czego wychodzi poziom Aw’I, itd., tą samą drogą. Przecież wszystkie parcufim wychodzą za pomocą ziwug de-akaa or elion z masachem.

67. Drugi warunek dla wyjścia niższego parcufa, żeby jego keter i hochma były przyłączone do biny, tiferet i malchut wyższego parcufa, i na miarę tego, jak wyższy wypełnia się i wznosi swoje: binę i Tu’M, również keter i hochma niższego parcufa wznoszą się razem z nim (p.20), i włączają się w ziwug wyższego. Tym samym każdy niższy poziom otrzymuje swój poziom od ziwuga w rosz wyższego.

68. Trzecia składowa: Z’A wznosi się w ISZSu’T, łączy i uzupełnia światła jamin i smol de-ISZSu’T, i jeżeliby nie było wzniesienia Ma’N poprzez Z’A, nie mogłyby świecić jamin i smol ISZSu’Ta.

Stąd widzimy, że Z’A w ISZSu’T powoduje powstanie trzech linii (gimel kawim) – jamin, smol i emcai, które tworzą HaBa’D HaGa’T de-ISZSu’T. I jest prawo: niższy staje się godny tego samego poziomu światła, który dzięki jego działaniu otrzymał wyższy, i dlatego Z’A otrzymuje mohin HaBa’D z ISZSu’T, co jest ukryte w słowach: „…trzech wychodzą z jednego i jeden istnieje we wszystkich trzech…” (Zohar Bereszit str.5 p.52).

W ten sposób zostały wyjaśnione trzy warunki ziwugim dla powstania niższego parcufa.

69. Głównym dla powstania niższego parcufa, jest ziwug de-akaa or elion z masachem, co jak wiadomo określa wielkość poziomu niższego, jednak niezbędny jest jego Ma’N, i obudzenie światłem doprowadza do przyłączenia keter i hochmy niższego do biny i Tu’M wyższego, i w ten sposób widzimy, że potrzebne są wspólne działania dla stworzenia niższego parcufa. A dla Z’A są dodatkowe działania, gdyż jego masach, tworzący bhinę alef, nie jest zdolny przyciągnąć kelim de-Ga’R, i dlatego wyższy nie jest w stanie przekazać jemu mochin za pośrednictwem ziwuga swoim światłem na masach, i dlatego jest niezbędna trzecia składowa, czyli żeby otrzymać mochin tym, co sprzyja otrzymywaniu jego w swój wyższy. Jak powiedziano „trzech z jednego wychodzą i jeden istnieje we wszystkich trzech”.