Psalmy 21-30

1. Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.
2. Boże potęgą Twoją cieszy się król, a Twoją pomocą jakże raduje się wielce.
3. Pragnienie serca jego dałeś mu, a życzeniu jego ust nie odmówiłeś. – Sela.
4. Bo uprzedziłeś go błogosławieństwy szczęścia, włożyłeś na głowę jego koronę szczerozłotą.
5. O życie prosił Cię, dałeś mu je, długie dni na wieki wieków.
6. Wielka chwała jego z pomocy Twojej, sławę i świetność włożyłeś nań.
7. Albowiem czynisz go błogosławieństwem na zawsze, orzeźwiasz go radością oblicza Twojego.
8. Albowiem król ufa Bogu, i za łaską Najwyższego nie zachwieje się.
9. Dosięgnie ręka Twoja wszystkie wrogi Twoje, prawica Twa najdzie nieprzyjacioły Twoje.
10. Uczynisz je jako piec ognisty w chwili uniesienia Twego, Bóg w gniewie Swoim je zniweczy i poźre je ogień.
11. Ród ich z ziemi zagubisz, a potomstwo ich z pośród synów ludzkich.
12. Albowiem zastawili na Ciebie zło, knuli zdradę, a nic nie dokazali.
13. Zwróciłeś ich barki, cięciwy Twojemi mierząc ku twarzy ich.
14. Podnieś się Bożo mocą Twoją, opiewać i wysławiać będziemy potęgę Twoję.

1. Przewodnikowi chóru, na nutę: „Łanio zorzy”, pieśń Dawida.
2. Panie mój Panie, czemuś mnie opuścił, daleki od wspomożenia mnie, od słów skargi mojej.
3. Panie mój, wołam we dnie, a nie odpowiadasz mi, i nocą, a nie mam spokoju.
4. A Ty jednak święty, zasiadający wśród chwały Izraela.
5. Tobie ufali ojcowie nasi, ufali, a wybawiłeś ich.
6. Do Ciebie wołali, a byli ocaleni, Tobie ufali i nie byli zawstydzeni.
7. A ja – robak, a nie mąż, pośmiewisko ludzi, i wzgarda tłumu.
8. Wszyscy co widzą mnie, urągają mi, ściągają usta, potrząsają głową.
9. Niech poruczy to Bogu! niech go wybawi; ocali go, bo upodobał go Sobie.
10. Albowiem Tyś wywiódł mnie z łona, złożyłeś mnie bezpiecznie u piersi matki mojej.
11. Na Tobie polegałem od urodzenia, od żywota matki mojej, Panem moim Ty.
12. Nie oddalaj się odemnie, bo niedola blizka, bo niema wybawcy.
13. Otoczyła mnie byków gromada, mocarze Baszanu obiegli mnie.
14. Rozwarli na mnie paszczę swą, jako lew co porywa i ryczy.
15. Jako woda jestem rozlany, rozeszły się wszystkie członki moje, serce moje jako wosk roztopione wśród wnętrzności moich.
16. Zaschła jak skorupa siła moja, i język mój przylgnął do podniebienia mego, i w proch śmierci powalasz mnie.
17. Albowiem otoczyły mnie psy, zgraja złoczyńców obstąpiła mnie, jakoby lwy – ręce i nogi moje.
18. Policzyć mogę wszystkie kości moje, a oni się przyglądają, znęcają się nademną.
19. Rozdzielają szaty moje pomiędzy siebie, a o suknie moje rzucają los.
20. Lecz Ty, o Boże, nie oddalaj się; potęgo moja, na zbawienie moje pospiesz.
21. Ocal od miecza duszę moję, z mocy psa jedyną moję.
22. Wyswobódź mnie z paszczy lwa, a od rogów bawołów obroń mnie.
23. Rozgłaszać będę imię Twoje braciom moim, wśród zboru wielbić Cię będę.
24. Bogobojni chwalcie Go, cały rodzie Jakóba czcij Go, i korzcie się przed Nim wszyscy z nasienia Izraela.
25. Albowiem nie wzgardził, i nie wstrętna mu skarga biednego, i nie ukrył oblicza Swego przed nim, i gdy wołał do Niego, wysłuchał go.
26. Od Ciebie uwielbianie moje w zborze wielkim, śluby moje spełnię w obec bogobojnych.
27. Spożywać będą biedni i nasycą się, chwalić będą Boga czciciele Jego, ożyje serce wasze na wieki.
28. Pomnieć będą, i zwrócą się do Boga wszystkie krańce ziemi, i ukorzą się przed Tobą plemiona narodów.
29. Albowiem Bogu należy się królowanie i władztwo nad narodami.
30. Spożywają, korząc się wszyscy możni ziemi, przed Nim klękają wszyscy zstępujący w proch, i kto duszy swej nie pożywił.
31. Potomstwo służyć Mu będzie, opowiadać o Panu pokoleniom.
32. Zejdą się, i wygłaszać będą sprawiedliwość Jego ludowi, który się narodzi, że On tego dokonał.

1. Psalm Dawida. Bóg pasterzem moim, nie zbywa mi na niczem.
2. Na błoniach zielonych daje mi się wylęgać, do wód spokojnych prowadzi mnie.
3. Duszę moję orzeźwia, wodzi mnie po ścieżkach cnoty, gwoli imieniu Swojemu.
4. I choćbym szedł po dolinie cieni, nie będę się bał złego, bo Ty zemną; laska Twoja i podpora Twoja, one mnie pocieszą.
5. Zastawiasz przedemną stół, w obec wrogów moich; namaszczasz olejem głowę moję, kielich mój przelewa się.
6. Tak, szczęście i łaska podążają za mną po wszystkie dni życia mojego, i zamieszkam w domu Bożym na długie czasy.

1. Dawida pieśń. – Boga jest ziemia i wszystko, co ją napełnia, świat i jego mieszkańcy.
2. Bo On nad morzami ją utwierdził, i nad rzekami ją umocnił.
3. Któż wstąpi na górę Bożą, i kto stanie na miejscu Jego świętem.
4. Czystych, rąk i nieskażonego serca, który nie podał fałszowi duszy swojej, i nie przysięgał obłudzie.
5. Odbiera błogosławieństwo od Boga, i nagrodę od Pana Swego wybawienia.
6. Takiem jest pokolenie Jego czcicieli, szukających Oblicza Twego, to Jakób. – Sela.
7. Wznieście bramy wierzchy swoje, i rozwiedźcie się wrota odwieczne, niech wnijdzie król chwały.
8. Kto to ów król chwały? Bóg mocny i potężny, Bóg potężny w boju.
9. Wznieście bramy wierzchy swoje, rozwiedźcie się wrota odwieczne, niech wnijdzie król chwały.
10. Kto to ów król chwały? – Bóg zastępów, On to król chwały. – Sela.

1. Od Dawida. – Do Ciebie Boże duszę moję wznoszę.
2. Panie mój na Tobie polegam; obym się nie powstydził, oby nie ucieszyli się wrogi moje nademną.
3. I wszyscy, którzy Ci ufają, nie zawstydzą się; zawstydzą się przeniewierzający się napróżno.
4. Drogi Twoje, Boże, daj mi poznać, ścieżki Twoje wskaż mi.
5. Wdróż mnie w prawdę Twoję i naucz mnie, boś Ty Bogiem wybawienia mego, za Tobą tęsknię dzień cały.
6. Wspomnij na miłosierdzie Twoje Boże, i na łaskę Twoję, bo odwieczne są.
7. Grzechów mej młodości i przewinień moich nie pomnij; w łasce Twojej pamiętaj o mnie, wedle dobroci Twojej, Boże!
8. Dobrym i prawym jest Bóg, przeto wskazuje występnym drogę.
9. Wdraża pokornych w prawo; wskazuje skromnym drogę Swoję.
10. Wszystkie ścieżki Boże są miłością i prawdą, dla przestrzegających przymierza i świadectw Jego.
11. Dla imienia Twego Boże wybacz winie mojej, jakkolwiek wielką ona.
12. Kto ów mąż, który się Boga boi; wskaże mu drogę, którą obrać winien.
13. Aby dusza jego w szczęściu zamieszkała, a ród jego odziedziczył ziemię.
14. Roki Boga są dla tych, co go się boją, a przymierze Jego, by je objawił im.
15. Oczy moje zawsze ku Bogu, bo On wydobędzie z sideł nogi moje.
16. Zwróć się do mnie i zlituj się nademną, bo samotny i biedny jestem.
17. Udręczenia serca mego mnożą się, z utrapień moich wyprowadź mnie.
18. Wejrzyj na nędzę i cierpienie moje, i odpuść wszystkie grzechy moje.
19. Spójrz na nieprzyjaciół moich, bo ich tak wielu, a nienawiścią srogą, nienawidzą mnie.
20. Zachowaj duszę moję i ocal mnie; niech się nie zawstydzę, żem zaufał Ci.
21. Niewinność i prawość ochronią mnie, bo w Tobie mam nadzieję.
22. Wybaw Panie, Izraela ze wszystkich utrapień jego.

1. Od Dawida. – Osądź mnie Boże, bo w niewinności postępuję, i Bogu ufam i nie chwieję się.
2. Doświadcz mnie Boże i wypróbuj, oczyść wnętrzności i serce moje.
3. Albowiem miłosierdzie Twoje mam przed oczyma, a postępuję w prawdzie Twojej.
4. Nie przesiaduję z ludźmi fałszu, z obłudnymi nie schodzę się.
5. Nienawidzę zboru złoczyńców, z bezbożnymi nie zasiadam.
6. Umywam w niewinności ręce, i okrążam ołtarz Twój, Boże.
7. By zawtórować głosom dziękczynienia, i opowiedzieć wszystkie cuda Twoje.
8. Boże, umiłowałem siedzibę domu Twojego, i miejsce przybytku chwały Twojej.
9. Nie porwij z grzesznikami duszy mojej, a z mężami krwi życia mojego.
10. W których ręku zdrada, a których prawica pełna wziątku.
11. Ja jednak w niewinności mej postępuję, wyswobódź mnie i zmiłuj się nademną.
12. Noga moja stanęła na równi; w zgromadzeniach wysławiać będę Boga.

1. Od Dawidal Bóg światłem i zbawieniem mojem, kogóż się mam obawiać; Bóg obroną życia mojego, kogóż się mam lękać.
2. Gdy natrą na mnie złoczyńcy, by poźrzeć ciało moje, ciemięzcy i wrogowie moi, upadną oni i legną.
3. Gdy otoczy ranie obóz, nie zatrwoży się serce moje; gdy powstanie przeciw mnie wojna, i wtedy będę bezpieczny.
4. O jedno proszę Boga, tego pragnę, bym zamieszkał w domu Bożym, przez wszystkie dni życia mojego, by napawać się urokiem Boga i odwiedzać przybytek Jego.
5. Bo osłoni mnie w szałasie Swoim w dzień niedoli, i ukryje w tajni Swego namiotu, i na skałę mnie wyniesie.
6. A tak wywyższy głowę moję nad nieprzyjacioły moje dokoła, a zaofiaruję w Jego namiocie ofiary radości, zaśpiewam i zanucę Bogu.
7. Usłysz Boże głos mój gdy wołam, zmiłuj się nademną i wysłuchaj mnie.
8. O tobie mówi serce moje: Szukajcie oblicza mojego; otóż oblicza Twego Boże, szukam.
9. Nie ukrywaj oblicza Twego przedemną, nie odtrącaj w gniewie sługi Twojego; pomocą moją byłeś, nie porzucaj i nie opuszczaj mnie, Panie wybawienia mojego.
10. Bo ojciec mój i matka mnie opuścili, ale Bóg mnie przygarnie.
11. Wskaż mi Boże drogę Twoję, i prowadź po ścieżce prostej, wbrew czyhającym na mnie.
12. Nie wydaj mnie na wolę ciemięzców moich, bo powstawają przeciw mnie świadki fałszywe, i tchnące bezprawiem.
13. Gdybym nie był pewnym ujrzeć dobroć Boga w krainie życia…
14. Polegaj na Bogu, bądź silnym, a utwierdzi się serce twoje; tak, polegaj na Bogu.

1. Od Dawida. – Do Ciebie Boże wołam, opoko moja, nie bądź głuchym dla mnie; bo gdy milcząc odwrócisz się odemnie, podobnym będę do zstępujących do grobu.
2. Słuchaj głosu próśb moich, gdy wołam do Ciebie, gdy wznoszę ręce moje do przybytku Twego świętego.
3. Nie porywaj mnie z bezbożnymi, i ze złoczyńcami, głoszącymi pokój dla bliźnich, gdy złość mają w sercu swojem.
4. Oddaj im według spraw ich, i w miarę złości uczynków ich; podług dzieła rąk ich oddaj im, oddaj im ich zapłatę.
5. Bo nie zważają na sprawy Boże i dzieło rąk Jego; oby ich zburzył, a nie odbudował ich.
6. Błogosławiony Bóg, albowiem wysłuchał głos próśb moich.
7. Bóg mocą i tarczą moją. W Niego ufało serce moje i wspomożony zostałem, i ucieszyło się serce moje; przeto pieśnią moją dzięki Mu złożę.
8. Bóg obroną ich, i twierdzą zbawczą pomazańca Swego On.
9. Wspomóż lud Twój i błogosław dziedzictwu Twojemu; bądź im pasterzem i piastuj ich na wieki.

1. Psalm Dawida. – Nieście Bogu, Synowie Boży, nieście Bogu chwałę i cześć.
2. Nieście Bogu cześć imienia Jego; korzcie się przed Wielkuistyin w nastroju świętym.
3. Głos Boży nad wodami; Pan chwały zagrzmiał, Bóg nad wodami wielkiemi.
4. Głos Boży w potędze; głos Boży w majestacie.
5. Głos Boży łamie cedry; druzgoce Bóg cedry Libanu.
6. I podrzuca je, jakoby cielęta, Liban i Szirion, jak bawolęta.
7. Głos Boży krzesze płomienie ognia.
8. Głos Boży wstrząsa puszczą, wstrząsa Bóg pustynią Kadesz.
9. Głos Boży wstrząsa dęby, i ogołaca bory, a w przybytku Jego wszystko głosi chwałę.
10. Bóg w czas potopu panował, i panować będzie król na wieki.
11. Bóg moc ludowi Swemu da, Bóg pobłogosławi lud Swój pokojem.

1. Psalm, pieśń na poświęcenie domu przez Dawida.
2. Wynosić Cię będę Boże, boś mnie wywiódł z toni, i nie uradowałeś nieprzyjaciół moich.
3. Boże Panie mój, wołałem do Ciebie, a Tyś mnie uleczył.
4. Boże, wywiodłeś z otchłani duszę moję, utrzymałeś mnie przy życiu, żem nie zstąpił do grobu.
5. Śpiewajcie Bogu pobożni, dziękujcie imieniu Jego Świętemu.
6. Bo chwilę trwa Jego gniew, a życie całe Jego łaska; wieczorem gości płacz, z rana – wesele.
7. A ja rzekłem w powodzeniu mojem: nie zachwieję się na wieki.
8. Boże w łasce Twojej, ustanowiłeś na górze mojej potęgę; ukryłeś oblicze Twoje, a byłem strwożony.
9. Do Ciebie Boże wołałem, do Pana się modliłem.
10. Jakiż pożytek ze krwi mojej, gdy znijdę do grobu; czyż może wielbić Cię proch, wygłaszać prawdę Twoję.
11. Wysłuchaj o Boże i zmiłuj się nademną; Boże, bądź wybawcą moim.
12. Wtedyś przemienił żałobę mą w taniec, rozwiązałeś wór mój, i przepasałeś mnie uciechą.
13. Aby Cię opiewała sława i nie zamilkła; Boże, Panie mój, wiecznie Cię wysławiać będę.