Psalmy 141-150

1. Pieśń Dawida. Boże, wzywam Cię, pospiesz do mnie, słuchaj głosu mojego, gdy wzywam Cię.
2. Niech stanie modlitwa moja za kadzidło przed obliczem Twojem, wzniesienie dłoni mojej za obiatę wieczorną.
3. Zwróć Boże, uwagę na usta moje, baczność na poruszenie warg moich.
4. Nie skłaniaj serca mojego ku rzeczy złej, bym popełniał czyny niegodziwe względem ludzi czyniących zło, abym nie zwalczał ulubieńców ich.
5. Niech porazi mnie sprawiedliwy, łaską to, niech mnie zgromi, – pomazaniec niechaj nie gubi głowy mojej, bo jeszcze modlitwa moja pomimo krzywd ich.
6. Ustąpili u skały sędziowie ich, i usłuchali słów moich, bo były im miłe.
7. Jakby kto kopał i płużył w ziemi, tak rozrzucone są kości nasze nad skrajem przepaści.
8. Ale ku Tobie, Boże, Panie, oczy moje się wznoszą, Tobie ufam, nie zatracaj duszy mojej.
9. Ustrzeż mnie od sideł, które zastawili na mnie, i od zasadzek złoczyńców.
10. Niech wpadną w sieci własne niegodziwi wraz, gdy ja je ominę.

1. Dumanie Dawida, gdy zostawał w jaskini; modlitwa.
2. Głosem moim do Boga wołam, głosem moim Boga błagam.
3. Wylewam przed Nim żal mój, niedolę moję przed Nim wypowiadam.
4. Gdy zwątpił we mnie duch mój, a Ty znasz ścieżkę moję, na drodze tej którą chodzę, ukryli sidła na mnie.
5. Spójrz na prawo i zobacz; niemasz, ktoby mnie znał, znikło schronienie dla mnie, nikt nie pyta o duszę moję.
6. Wołam do Ciebie, Boże, rzekłem: Tyś ucieczką moją, udziałem moim w krainie żywota.
7. Zważ na błaganie moje, bom biedny bardzo; ocal mnie od prześladowców moich, bo silniejsi odemnie.
8. Wywiedź z zamknięcia duszę moję, bym sławił imię Twoje; mną się uwieńczą cnotliwi, gdy zmiłujesz się nademną.

1. Pieśń Dawida. – Boże, wysłuchaj modlitwę moję, skłoń ucho ku błaganiu mojemu, w prawdzie Twojej odpowiedz mi, w sprawiedliwości Twojej.
2. Nie chodź na sąd ze sługą Twoim, bo nie usprawiedliwi się przed Tobą nikt żywy.
3. Bo ściga wróg duszę moję, przygniata do ziemi życie moje, wtrącił mnie w ciemnice, niby umarłych od wieku.
4. I zwątpił we mnie duch mój, we wnętrzu mojem osłupiało serce moje.
5. Wspominam dni dawne, rozważam wszystkie czyny Twoje, o dziele rąk Twoich rozpamiętywani.
6. Wyciągam ręce moje do Ciebie, dusza moja jako ziemia spragniona (zwraca się) ku Tobie. – Sela.
7. Pospiesz, wysłuchaj mnie Boże, zanika duch mój; nie ukrywaj oblicza Twojego przedemną, bom podobny do zstępujących do grobu.
8. Zwiastuj mi zawczasu łaskę Twoję, bom Tobie zaufał; oznajm mi drogę, którą mam iść, bo do Ciebie wznoszę duszę moję.
9. Ocal mnie od wrogów moich, Boże, do Ciebie się chronię.
10. Naucz mnie spełniać wolę Twoję, boś Ty Pan mój; duch Twój dobry niech mnie prowadzi po ziemi urównanej.
11. Gwoli imieniu Twojemu, Boże, zachowasz mi życie; w sprawiedliwości Twojej wywiedziesz z niedoli duszę moję.
12. I w łasce Twojej wytracisz wrogi moje, zagubisz wszystkich ciemięzców duszy mojej, bo jam sługa Twój.

1. Dawida pieśń. Błogosławiony Bóg, opoka moja, który wprawia ręce moje do walki, pierście moje do boju.
2. Dobroczyńca mój i warownia moja, obrona moja i zbawca mój, tarcza moja, i Nim się osłaniam; który poddał naród mój podemnie.
3. Boże, czemże człowiek, że baczysz nań, a syn człowieka, że go cenisz.
4. Człowiek do tchnienia podobny, dni jego jako cień przemijający.
5. Boże, skłoń niebiosa Twoje i zstąp, dotknij gór, a niech zadymią.
6. Zabłyśnij błyskawicą i rozprosz je, spuść strzały Twoje, a poraź je.
7. Spuść rękę Twą z wysokości, wybaw i ocal mnie z powodzi wielkich, z ręki synów obczyzny.
8. Których usta mówią fałsz, których prawica, prawicą zawodną.
9. Panie, pieśń nową zaśpiewam Ci, na lutni dziesięciostrunnej zanucę Ci.
10. Który dajesz zwycięztwo królom, któryś wybawił Dawida, sługę Twego, od miecza srogiego.
11. Wybaw i ocal mnie z ręki synów obczyzny, których usta mówią fałsz, których prawica, prawicą zawodną.
12. Aby synowie nasi byli jako latorośle, pielęgnowane w młodości; nasze córki jako rzeźby wyciosane na przyczółku pałacu.
13. Nasze stodoły pełne, aby starczyły od zbioru do zbioru, trzody nasze w tysiącach i krociach na błoniach naszych.
14. Woły nasze objuczone, ani szkoda, ani strata, ani skarga na ulicach naszych.
15. Szczęsny naród, któremu się tak dzieje; szczęsny naród któremu Bóg Panem.

1. Hymn Dawida. Wynoszę Cię Panie mój, królu, błogosławię imię Twoje na wieki wieków.
2. Każdego dnia błogosławię Cię i wysławiam imię Twoje na wieki wieków.
3. Wielki Bóg i sławiony wielce, a wielkości Jego niema granic.
4. Pokolenie pokoleniu niech wychwala dzieła Twoje, i wszechmoc Twoję niech rozpowiadają.
5. Blask chwały majestatu Twojego, i sprawy cudów Twoich rozpamiętywam.
6. I potęgę wspaniałych czynów Twoich opiewać będą, a o wielkości Twojej rozpowiem.
7. Sławę wielkiej dobroci Twojej wygłoszą, a sprawiedliwość Twoję opiewać będą.
8. Litościwy i miłosierny Bóg, nieskory do gniewu i wielki łaską.
9. Dobry Bóg dla wszystkich, i miłosierdzie Jego nad wszystkiemi tworami Jego.
10. Sławią Cię, Boże, wszystkie twory Twoje, i cnotliwi Twoi błogosławią Cię.
11. Chwałę królestwa Twego opowiadają, a potęgę Twoję wygłaszają.
12. Aby zwiastować synom ludzkim Jego potęgę, i chwałę blasku Jego królestwa.
13. Królestwo Twoje królestwem wszech światów, a panowanie Twoje od pokolenia do pokolenia;
14. Wspiera Bóg wszystkich upadających, a podnosi wszystkich zgnębionych.
15. Oczy wszystkich Ciebie wyglądają, a Ty dajesz im pożywienie ich w swoim czasie.
16. Otwierasz rękę Twoję, i nasycasz wszystko co żyje do woli.
17. Sprawiedliwy Bóg na wszystkich drogach Swoich, i łaskawy we wszystkich czynach Swoich.
18. Blizki Bóg wszystkim, którzy Go wzywają, każdemu kto wzywa Go szczerze.
19. Życzenie bogobojnych Swoich spełnia, a wołania ich słucha, i pomaga im.
20. Strzeże Bóg wszystkich, którzy Go miłują, a wszystkich niegodziwych tępi.
21. Chwałę Boga niech głoszą usta moje, a niech błogosławi wszelkie ciało imię święte Jego na wieki wieków.

1. Halleluja. Chwal duszo moja Boga.
2. Chwalić będę Boga pókim żyw, wysławiać Go póki mnie stanie.
3. Nie polegajcie na możnych, na synu człowieka, u którego niema pomocy.
4. Ujdzie duch jego, wróci do prochu swojego; w on dzień znikną zamysły jego.
5. Szczęsny, czyją Pan Jakóba pomocą, czyja nadzieja w Bogu, Panu jego.
6. Który stworzył niebo i ziemię, morza i wszystko co w nich; strzegący prawdy na wieki.
7. Wymierza sprawiedliwość pokrzywdzonym, daje chleb łaknącym, Bóg, który oswobadza uwięzionych.
8. Bóg, który otwiera oczy ciemnych, Bóg, który podnosi poniżonych, Bóg, który miłuje prawych.
9. Bóg, obrońca przybyszów, sierotę i wdowę wspiera, a drogę niegodziwych gubi.
10. Króluje Bóg na wieki, Pan Twój, Cyonie, z pokolenia w pokolenie – Halleluja.

1. Chwalcie Pana, bo dobry, śpiewajcie Panu naszemu, bo miły, przystoi Mu chwała.
2. Buduje Jerozolimę Bóg, rozproszonych Izraela zgromadza.
3. Uzdrawia skruszone serca, i opatruje rany ich.
4. Oznacza liczbę gwiazdom, wszystkim imiona nadaje.
5. Wielki Pan nasz i wszechmocny, mądrości Jego bez liku.
6. Pokrzepia upokorzonych Bóg, poniża niegodziwych ku ziemi.
7. Zawtórujcie Bogu dziękczynieniem, zaśpiewajcie Panu naszemu na cytrze.
8. Który pokrywa niebo chmurami, przygotowuje dla ziemi deszcz, rozplenia po górach trawę.
9. Daje bydłu karm, rodowi kruka o co woła.
10. Nie siły konia pożąda, ani w biodrach męża ma upodobanie.
11. Upodobał Bóg czcicieli Swoich, którzy ufają miłosierdziu Jego.
12. Wysławiaj, Jerozolimo, Boga, chwal Pana twojego, Cyonie.
13. On utwierdza zawory bram twoich, błogosławi synom twoim w tobie.
14. Ustanawia w granicach twoich pokój, obfitością ziarna nasyca cię.
15. Zsyła słowo Swoje na ziemię, szybko mknie rozkaz Jego.
16. Spuszcza śnieg jak wełnę, szron jak popiół rozsypuje.
17. Rzuca lód Swój bryłami, przed mrozem Jego któż się ostoi.
18. Posyła słowo Swoje i roztapia je, wionie wiatrem Swoim, leją się wody.
19. Objawił słowo Swoje Jakóbowi, ustawy i prawa Swoje Izraelowi.
20. Nie uczynił tak wszystkim ludom, i praw nie poznały. – Halleluja.

1. Halleluja. Chwalcie Boga na niebiosach, chwalcie Go na wysokościach.
2. Chwalcie Go wszyscy posłannicy Jego, chwalcie Go wszystkie zastępy Jego.
3. Chwalcie Go słońce i księżycu, chwalcie Go wszystkie gwiazdy światła.
4. Chwalcie Go niebiosa niebios, i wody nad niebiosami.
5. Niechaj chwalą imię Boga, bo On rozkazał i stworzone są.
6. I ustanowił je na wieki wieków, prawo nadał i nie zmieni.
7. Chwalcie Boga na ziemi, cudotwory i wszystkie głębie.
8. Ogień i grad, śnieg i mgła, wicher gwałtowny, wykonawca Jego rozkazu.
9. Góry i wsze pagórki, drzewa owocowe, i wszystkie cedry.
10. Zwierzęta i wszelkie bydło, gady i ptactwo skrzydlate.
11. Królowie ziemi i wsze narody, książęta i wszyscy sędziowie ziemi.
12. Młodzieńcy i dziewice, starcy i młodzież.
13. Niech chwalą imię Boga, bo wzniosłem imię Jego jedynie; wspaniałość Jego nad ziemią i niebem.
14. Podniósł potęgę narodu Swego, sławę wszystkich cnotliwych Swoich, synów Izraela, ludu Mu blizkiego. – Halleluja.

1. Halleluja. Śpiewajcie Bogu pieśń nową, chwałę Jego w zgromadzeniu pobożnych.
2. Niech cieszy się Izrael Twórcą swoim, niech synowie Cyonu radują się królem swoim.
3. Niech chwalą imię Jego fletem, bębnem i cytrą niech grają Mu.
4. Bo upodobał Bóg lud Swój, uwieńcza pokornych wybawieniem.
5. Cieszą się pobożni sławą, śpiewają na swych łożach.
6. Chwała Pana w głosie ich, a miecz obosieczny w ręku ich.
7. Aby spełnić pomstę na poganach, karę na plemionach.
8. Aby wiązać królów ich pętami, a dostojników ich okowami żelaznemi.
9. Aby postąpić z nimi według prawa zapisanego; wspaniały On dla wszystkich cnotliwych Swoich. – Halleluja.

1. Halleluja. – Chwalcie Pana w świątyni Jego, chwalcie Go na przestworze potęgi Jego.
2. Chwalcie go we wszechmocy Jego, chwalcie Go wedle ogromu wielkości Jego.
3. Chwalcie Go głosem trąb, chwalcie Go na lutni i cytrze.
4. Chwalcie go bębnem i fletem, chwalcie Go na skrzypcach i piszczałkach.
5. Chwalcie Go na cymbałach głośnych, chwalcie Go na cymbałach brzmiących.
6. Wszelki duch niech chwali Pana. – Halleluja.