Psalmy 11-20

1. Przewodnikowi chóru; Dawida. Bogu powierzam się. Jakże wam mówić do duszy mojej: schrońcie się na górę waszą, niby ptak.
2. Bo otóż niegodziwi napięli łuk, założyli strzałę na cięciwę, by wystrzelać w ciemności prawych sercem.
3. Gdy podstawy zburzone będą, sprawiedliwy cóż uczyni.
4. Bóg w przybytku świętości Swojej, Bóg, którego w niebiosach tron, oczy Jego widzą, powieki Jego badają synów ludzkich.
5. Bóg sprawiedliwego doświadcza, a niegodziwego i miłującego bezprawie nienawidzi dusza Jego.
6. Jakby deszcz spuszcza na niegodziwych błyskawice, ogień i siarkę, a wiatr spieki jest udziałem ich czary.
7. Bo sprawiedliwym jest Bóg, sprawiedliwość miłuje; prawi oglądać będą oblicze Jego.

1. Przewodnikowi chóru, na ośm głosów. Psalm Dawida.
2. Dopomóż Boże, bo nie staje pobożnych, bo znikli wierni z pośród synów ludzkich.
3. Fałsz prawi jeden drugiemu, usty gładkiemi; dwojakiem sercem mówią.
4. Oby wytępił Bóg wszystkie usta gładkie, języki przemawiające z wysoka.
5. Którzy powiadają, przez nasz język jesteśmy potężni, wargi nasze z nami: któż panem naszym.
6. W obec grabieży biednych, w obec jęku ubogich, teraz powstanę, rzecze Bóg; stawię w bezpieczeństwie tego, który tęskni za niem.
7. Słowa Boże, słowa czyste, srebro wypławione w topielni ziemi, oczyszczone siedmkroć.
8. Ty o Boże strzedz ich będziesz, ochronisz ich od tego rodu na wieki.
9. Na około niegodziwi krążą, gdy się wzmaga zepsucie wśród synów ludzkich.

1. Przewodnikowi chóru, Psalm Dawida.
2. Dopókiż Boże zapominać mnie będziesz zupełnie, dopókiż odwracać będziesz oblicze Twoje odemnie?
3. Dopókiż układać będę rady w duszy mojej, będzie troska w sercu mojem codziennie; dopókiż wynosić się ma wróg mój nademną?
4. Wejrzyj, odpowiedz mi Boże; Panie mój, oświeć oczy moje, bym nie zasnął śmiercią.
5. Niech wróg mój nie powie: zmogłem go; prześladowcy moi niech się nie cieszą, żem się zachwiał.
6. A ja ufam w miłosierdzie Twoje, rozraduje się serce moje pomocą Twoją; wysławiać będę Boga, bo łaskę zlał na mnie.

1. Przewodnikowi chóru. Dawida. Rzecze nikczemny w sercu swojem: niemasz Boga; zepsuli, skazili postępki swe, niema czyniącego dobro.
2. Bóg z nieba spogląda na synów ludzkich, by zobaczyć, czy jest kto rozumny, szukający Boga.
3. Wszystko odstąpiło, pospołu się zepsuli; niema czyniącego dobro, niema ani jednego.
4. Czyż nie mają poznać wszyscy złoczyńcy, co pożerają lud mój, spożywają jako chleb, Boga, którego nie wezwali.
5. Tam zatrwożą się trwogą, gdyż Bóg jest w pokoleniu sprawiedliwem.
6. Zamysłami biednego gardzić możecie, ale Bóg jest obroną jego.
7. Ktoby dał z Cyonu pomoc Izraelowi; gdy zwróci Bóg wygnańców narodu Swego, rozweseli się Jakób, rozraduje Izrael.

1. Psalm Dawida. Boże, komuż przebywać w namiocie Twoim, komu mieszkać na górze Twojej świętej?
2. Kto postępuje nieskazitelnie, i świadczy sprawiedliwość, i prawi prawdę w sercu swojem.
3. Nie spotwarza językiem swoim, nie czyni bliźniemu złego, ani hańby nie rzuca na krewnego.
4. Nikczemnik w oczach jego wzgardzony, a bogobojnych szanuje; przysięga na swą szkodę, a nie odmienia.
5. Pieniędzy swych nie daje na lichwę, i wziątku przeciw niewinnym nie bierze. Kto tak czyni, nie zachwieje się nigdy.

1. Klejnot Dawida. – Ochroń mnie Boże, gdyż ufam Ci.
2. Rzekłaś do Boga; Panem moim Ty; dobrom mojem najwyższem.
3. W Świętych, którzy na ziemi są, i szlachetnych, całe upodobanie moje w nich.
4. Liczne są utrapienia tych, którzy innego nabyli; nie zalewam ja ich zalewek krwawych, i nie biorę imion ich na usta moje.
5. Bóg jest darem w udziale moim i kielichem moim; Ty dzierżysz los mój.
6. Granice przypadły mi w rozkosznem polu; tak, dziedzictwo urocze jest dla mnie.
7. Błogosławię Boga, który mi tak doradził; nocami też napominają mnie wnętrza moje.
8. Stawiam Boga przed sobą zawsze, bo póki On po prawicy mojej, nie zachwieję się.
9. Przeto cieszy się serce moje i raduje godność moja, a ciało moje spoczywa bezpiecznie.
10. Bo nie zostawisz duszy mojej przepaści, nie dasz pobożnemu Twemu widzieć zagubę.
11. Wskażesz mi drogę życia, pełnia radości jest przed obliczem Twojem, rozkosz u prawicy Twojej wiecznie.

1. Modlitwa Dawida. Wysłuchaj Boże słuszność moję, zważ na moje wołanie; skłoń ucho do prośby mojej, nie z ust obłudnych.
2. Z przed Ciebie niech wyrok mój wyjdzie; oczy Twoje spoglądają na prawość.
3. Gdy zbadasz serce moje, nawiedzisz w nocy, doświadczysz mnie, nie znajdziesz nic; zła myśl nie przeszła przez usta moje.
4. W obec spraw ludzi, stosownie do słowa ust Twoich, wystrzegałem się dróg przestępcy.
5. Trzymają się kroki moje ścieżek Twoich; nie chwieją się stopy moje.
6. Wzywam Cię, bo mnie wysłuchasz Panie; skłoń mi ucho Twoje i wysłuchaj słowa moje.
7. Ucudownij łaskę Twoję, który wybawiasz od przeciwników, ufających prawicy Twojej.
8. Strzeż mnie jako źrenicę oka, w cieniu skrzydeł Twoich ukryj mnie.
9. Przed niegodziwymi, którzy mnie napadają; przed wrogami, którzy zawzięcie mnie otaczają.
10. Tuczne serce swe zamknęli, usta ich przemawiają z wysoka.
11. Na każdym kroku teraz otaczają nas; oczy swoje zwracają, by nas powalić o ziemię.
12. Podobny do lwa, pragnącego żeru, do lwiątka, siedzącego w ukryciu.
13. Powstań Boże, uprzedź go, połóż go płazem; wybaw życie moje od niegodziwca, tego miecza Twojego.
14. Od tłumów, które są ręką Twoją, od tłumów tej ziemi. Ich udział w tem życiu, a darami Twemi napełniasz ich żywot; mają pełnię synów, a zostawiają nadmiar dzieciom swoim.
15. Ja zaś w prawości ujrzę oblicze Twoje; nasycę się za przebudzeniem, postacią Twoją.

1. Przewodnikowi chóru. Przez sługę Bożego, Dawida, który wypowiedział Bogu, słowa pieśni tej, gdy wybawił go Bóg z rąk wszystkich nieprzyjaciół i z ręki Saula.
2. I rzekł: Miłuję Cię, Boże, potęgo moja.
3. Boże, opoko i twierdzo moja i wybawco mój, Panie mój, obrono, w którą ufam, tarczo moja i rogu wybawienia mojego, ucieczko moja!
4. Wielbionego wzywam, Wiekuistego, i od wrogów moich wybawion jestem.
5. Ogarnęły mnie bóle śmierci i nurty otchłani zatrwożyły mnie.
6. Męki przepaści osnuły mnie, pochwyciły sidła śmierci.
7. W niedoli mej wzywam Boga i do Pana mojego wołam; wysłuchał z przybytku Swego głos mój, a wołanie moje przed Nim doszło uszu Jego.
8. I wstrzęsła się i zadrżała ziemia, i posady gór się chwieją i wstrzęsły się, bo gniewem zapłonął.
9. Wzniósł się dym w gniewie Jego, i ogień z ust Jego zieje; głownie żarzą się z Niego.
10. I skłonił niebiosa i zstąpił, i gęsta mgła pod stopami Jego.
11. I wsiadł na cherubina i wzniósł się, i pędził na skrzydłach wichru.
12. I uczynił mrok Swą osłoną w około Siebie, gdyby namiot; pomrokę wód, gęste obłoki.
13. Przed blaskiem od Niego chmury Jego pierzchały, grad i głownie ogniste.
14. I zagrzmiał w niebiosach Bóg, a Najwyższy wydał głos Swój, grad i głownie ogniste.
15. I puścił strzały Swoje i rozproszył ich, i błyskawicami ciskał i zmieszał ich.
16. I ukazały się łożyska wód, i obnażyły się posady świata od groźby Twojej Boże, od zadęcia wichru gniewu Twojego.
17. Sięgnął z wysokości i wziął mnie, wydobył z toni wielkiej.
18. Ocalił mnie od wroga potężnego, od nieprzyjaciół moich, choć mocniejsi byli odemnie.
19. Napadli mnie w dniu mego nieszczęścia, ale stał się Bóg podporą moją.
20. I wywiódł mnie w przestronność, wybawił mnie, bo upodobał Sobie we mnie.
21. Wynagradza mnie Bóg, wedle sprawiedliwości mojej, wedle czystości rąk moich odpłaca mi.
22. Albowiem przestrzegałem dróg Bożych, i nie byłem odstępcą od Pana mojego.
23. Bo wszystkie Jego ustawy są przedemną, a od praw Jego nie odstępuję.
24. I jestem cały oddany Jemu, i strzegę się od grzechu mojego.
25. Przeto oddaje Bóg mi wedle sprawiedliwości mojej, wedle czystości rąk moich przed oczyma Jego.
26. Z miłosiernym postępujesz miłosiernie, z mężem nieskazitelnym nieskazitelnie.
27. Ze szczerym postępujesz szczerze, a z przewrotnym walczysz.
28. Bo lud uciśniony wybawiasz, a oczy wywyższone poniżasz.
29. Tak, Ty rozświecasz pochodnię moję, Wiekuisty Pan mój rozjaśnia ciemność moję.
30. Bo Tobą przełamię szyki, i Panem moim przestąpię mury.
31. Pan, nieskazitelna droga Jego, słowo Boże czyste, tarczą On dla wszystkich, którzy ufają Mu.
32. Bo któż Bogiem, prócz Wiekuistego, i któż opoką, prócz Pana naszego.
33. Pan, który opasał mnie siłą, i uczynił prostą drogę moję.
34. Upodobnił nogi moje do jelenich, a na wyżynach moich mnie stawia.
35. Wprawia ręce moje do boju, że naciągają łuk spiżowy ramiona moje.
36. I dałeś mi tarczę wybawienia Twego, a prawica Twoja wspierała mnie, a pobłażliwość Twoja uwielmożyła mnie.
37. Rozszerzyłeś kroki moje podemną, i nie zachwiały się stawy moje.
38. Ścigałem wrogi moje i dognałem je, i nie wróciłem ażem je wytępił.
39. Skruszyłem je, że nie mogły powstać; padły pod stopy mojemi.
40. Tak opasałeś mnie mocą do boju, powaliłeś przeciwniki moje podemnie.
41. I wrogów moich podałeś mi kark, a nieprzyjaciół moich zgładziłem.
42. Wołali, a nikt nie pomógł; do Boga, a nie odpowiedział im.
43. I starłem ich jak proch na lica wiatru, jak błoto ulic rozrzuciłem ich.
44. Wybawiłeś mnie od zatargów ludu, ustanowiłeś mnie głową narodów; lud, którego nie znałem służy mi.
45. O których ze słuchu ucha zasłyszałem, synowie obczyzny schlebiają mi.
46. Synowie obczyzny omdleli, i drżąc uchodzą z zamków swoich.
47. Żyw Bóg, pochwaloną niech będzie opoka moja, wywyższonym Pan zbawienia mojego.
48. Pan, który użyczył pomstę mi, i poddał narody podemnie.
49. Który mnie wybawił od wrogów moich, a nad przeciwniki moje wyniósł mnie; od męża srogiego ocalił mnie.
50. Przeto sławić Cię chcę między narodami o Boże, i imieniu Twojemu śpiewać będę.
51. Który wielkiemi czyni zwycięztwa króla Swego i świadczy łaskę pomazańcowi Swemu, Dawidowi i rodowi jego na wieki.

1. Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.
2. Niebiosa opowiadają chwałę Pana, a dzieła rąk Jego wygłasza nieboskłon.
3. Dzień dniowi podaje hasło, a noc nocy przekazuje wieść.
4. Bez mowy, bez wyrazów, nie słychać głosu ich.
5. Po całej ziemi rozchodzi się ich dźwięk, aż na kraniec świata ich słowo, kędy słońcu namiot postawił.
6. A ono jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty, cieszy się jak bohater, by przebiedz drogę.
7. Od krańca niebios wschód jego, a jego obieg do krańców ich; a nic nie ukryte przed żarem jego.
8. Nauka Boża doskonała, orzeźwia duszę; świadectwo Boże wiarygodne, uczy mądrości prostodusznego.
9. Rozkazy Boże proste, rozweselają serce; przykazanie Boże jasne, oświeca oczy.
10. Bojaźń Boża czysta, ostoi się na wieki; ustawy Boże prawdą, sprawiedliwe społem.
11. Pożądańsze od złota i szczerego złota mnóstwa, słodsze od miodu i patoki się rozpływającej.
12. I sługa Twój ustrzeżony przez nie, w przestrzeganiu ich sowita nagroda.
13. Mimowolne błędy, któż je spostrzeże, od skrytych oczyść mnie.
14. Ale i od rozmyślnych oddal sługę Twojego, by nie owładnęły mną; wtedy będę nieskazitelny i oczyszczony od grzechu wielkiego.
15. Oby znalazły upodobanie słowa ust moich i myśli serca mojego przed Tobą o Boże, opoko moja i wybawicielu mój.

1. Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.
2. Niech wysłucha cię Bóg w dzień niedoli, ochroni cię imię Boga Jakóba.
3. Niech szle ci pomoc z świątyni, i z Cyonu cię wesprze.
4. Niech wspomni wszystkie ofiary twoje, a całopalenie twoje niech Mu miłem będzie. – Sela.
5. Niech da ci wedle serca twojego, i wszystkie zamysły twoje niech spełni.
6. Wtedy ucieszym się zwycięztwem twojem, i w imię Pana naszego chorągiew podniesiem. Oby spełnił Bóg wszystkie życzenia twoje.
7. Teraz wiem, że wspomoże Bóg pomazańca Swego, że go wysłucha z niebios Swoich świętych, przez potężne czyny zbawczej prawicy Swojej.
8. Ci wozami, a ci rumakami, a my imieniem Boga, Pana naszego, chlubimy się.
9. Oni poklękali i legli, a my stoimy i trzymamy się.
10. Boże wspomóż! Król oby nas wysłuchał w dzień wołania naszego.