Przedmowa do księgi Zohar p.25-28

25. W opisanym wyżej znajdziemy całkowite rozwiązanie piątego badania, w którym postawiliśmy sobie pytania: jeżeli ciało jest tak zepsute, że dopóki ono nie rozpadnie się, nie może dusza w czystości swojej wejść w niego, po co powraca ono i ożywia się wskrzeszeniem zmarłych? Przy czym, jak powiedziano przez mędrców: „zmarli powracają do życia ze wszystkimi swoimi wadami, żeby nie powiedzieli, że to nie są te ciała”.

I trzeba zrozumieć to wychodząc z samego Zamysłu stworzenia, czyli ze stanu 1. Mówiliśmy, że ponieważ Zamysł stworzenia jest zawarty w nasłodzeniu stworzeń, to stworzyło w duszach ogromne życzenie otrzymywać to nasłodzenie, co jest w Zamyśle stworzenia, gdyż ogromne nasłodzenie potrzebuje ogromnego życzenia.

Mówiliśmy również, że ogromne życzenie otrzymywać jest jedynym nowym stworzeniem, które było stworzone, ponieważ zupełnie nie było niezbędności w większym, żeby zrealizować Zamysł stworzenia, a w naturze doskonałego Stwórcy – nie czynić nic zbędnego. Jak powiedziano „w Pieśni jedności”: „W całej pracy swojej nic nie zapomniał, niczego nie pominął, niczego nie wyróżnił”.

Również mówiliśmy, że to ogromne życzenie otrzymywać było całkowicie oddzielone od systemu czystych światów i przekazane systemowi nieczystych światów, które są źródłem pochodzenia i istnienia ciał, i wszystkich ich nabytków w tym świecie, dopóki nie osiągnie człowiek trzynastu lat, i za pomocą Tory nie znacznie poznawać swojej duszy. Wtedy istnieje on kosztem systemu czystych światów, zgodnie z wielkością duszy, którą poznał.

Również było powiedziane, że w ciągu sześciu tysięcy lat, które zostały wydzielone nam do pracy w Torze i przykazaniach, nie odbywa się żadna naprawa ciała, czyli ogromnego życzenia otrzymywać, które zawarte w nim. A wszystkie naprawy, które są skutkiem naszej pracy, odbywają się wyłącznie w duszy, która za pomocą tego wznosi się po wyższych schodkach w czystości i świętości, czyli wyłącznie powiększa życzenie oddawać.

I dlatego przeznaczeniem ciała jest umrzeć, być pogrzebanym i zgnić, gdyż nie otrzymując żadnego naprawiania nie może ono pozostać w takim stanie. I w końcu, jeżeli zniknie życzenie otrzymywać ze świata, to nie spełni się Zamysł tworzenia, czyli nie będą otrzymane ogromne nasłodzenia, którymi postanowił On nasłodzić Swoje stworzenia, dlatego że ogromne życzenie nasłodzenia i ogromne nasłodzenie są ze sobą połączone. I w tej mierze, w której zmniejszy się życzenie otrzymywać, w tej samej mierze, zmniejszy się zadowolenie od otrzymania.

26. Jak było wspomniane wyżej, stan 1 zobowiązuje do istnienia stan 3, który objawiał się w całej pełni, tak samo jak i stan 1, zgodnie z Zamysłem tworzenia, nie mniej niż zamyślono.

I dlatego zobowiązuje stan 1 do zmartwychwstania ciał. To znaczy ich ogromne życzenie otrzymywać, które stało się niepotrzebnym, skończyło się i rozpadło w stanie 2, zobowiązane jest zmartwychwstać na nowo w całym swoim ogromnym rozmiarze bez żadnych ograniczeń, czyli ze wszystkimi swoimi wadami, które istniały w nim.

I zaczyna się na nowo praca, żeby przetworzyć ogromne życzenie otrzymywać w życzenie oddawać dla Stwórcy. I wtenczas wygrywamy podwójnie:

Po pierwsze, jest u nas miejsce, aby otrzymać całą błogość, nasłodę i delikatność, które zawarte są w Zamyśle stworzenia, ponieważ jest u nas ogromne ciało z ogromnym życzeniem otrzymywać, wznoszące się razem z tym nasłodzeniem „po jednej łodydze”.

Po drugie , ponieważ otrzymywanie w ten sposób będzie wyłącznie w takiej ilości, w jakiej my stwarzamy zadowolenie dla Stwórcy, to objawia się ono „czystym” oddawaniem.

A oprócz tego, osiągamy równowagę właściwości ze Stwórcą i jest to całkowite połączenie, czyli naszą formą w stanie 3, ponieważ stan 1 bezwzględnie zobowiązuje do wskrzeszenia zmarłych.

27. W rzeczywistości nie jest możliwe, żeby zmartwychwstanie wynikło inaczej jak przed końcem naprawiania, czyli w końcu stanu 2. Dlatego że po tym, jak staliśmy się godni wykorzenić nasze ogromne życzenie otrzymywać i otrzymaliśmy życzenie oddawać – po tym, jak naszą pracą, po wykorzenieniu tego życzenia otrzymywać, staliśmy się godni wszystkich pięknych poziomów duszy, które nazywają się nefesz, ruach, neszama, haja, jechida – osiągnęliśmy największą doskonałość, więc można teraz ponownie ożywić te ciało ze wszystkimi jego życzeniami otrzymywać. Ale teraz ono nam nie grozi, nie oddzieli nas od naszego połączenia się w jedności. Odwrotnie, pokonujemy go i nadajemy mu formę oddawania.

I jest to sprawiedliwe w stosunku do każdej indywidualnej złej właściwości, której chcieliśmy pozbyć się. Na początku powinniśmy całkowicie wyrzec się jej – tak żeby nie pozostało po niej nic, a następnie można powrócić i otrzymać ją ponownie, i wprowadzić w środkową linię. Lecz dopóki całkowicie nie odrzuciliśmy jej, niemożliwe jest wykorzystanie jej w pożądanej linii środkowej.

28. Jak powiedziano przez mędrców: „W przyszłości zmarli zostaną wskrzeszeni w swoich grzechach, a następnie uleczą się”. To znaczy, na początku zostaje wskrzeszone to ciało – ogromne, niczym nieograniczone życzenie otrzymywać, dokładnie takie, jakim było wyhodowane poprzez system nieczystych światów do tego momentu, jak staliśmy godni oczyścić go Torą i przykazaniami ze wszystkich jego wad. I wtedy rozpoczynamy nową pracę po nadaniu formy oddawania temu ogromnemu życzeniu otrzymywać. I wówczas ono zostanie uleczone, ponieważ osiąga równowagę właściwości.

A zdanie: „żeby nie powiedzieli: „Jest to inny” oznacza – żeby nie powiedzieli, że jest to inna forma niż w Zamyśle stworzenia. Przecież tam, te ogromne życzenie otrzymywać, znajduje się z zamiarem otrzymać całe błago Zamysłu stworzenia, i tylko czasowo jest ono oddalone lub we władzy klipot, lub pod władzą czystości, lecz w końcu nie jest możliwe, żeby było to inne ciało, przecież nawet jeżeli będzie ono chociaż w czymś mniejsze – stanie się całkowicie innym i nie będzie przydatne dla otrzymania całego błaga, które jest w planie stworzenia, które to już otrzymuje tam, wychodząc ze stanu 1. I bardzo dobrze zrozum to.