Przedmowa do księgi Zohar p.10-13

10. Teraz mamy możliwość zrozumieć czwarte badanie. Jak jest możliwe pojawienie się z czystości Stwórcy systemu nieczystych sił i klipot? Przecież jest on skrajnie daleki od Jego czystości, więc jak to możliwe, że On napełnia i ożywia go?

I na początku trzeba zrozumieć istotę systemu nieczystych sił i klipot. Wiedz, że to ogromne życzenie otrzymywać, o którym wcześniej wspominaliśmy, że właśnie jest istotą dusz, które są stworzeniami gotowymi otrzymywać całe napełnienie, które jest w zamyśle stworzenia, nie pozostaje w duszach w swojej postaci, ponieważ jeżeliby zostawało w nich, zmuszone byłyby dusze na zawsze pozostać oddzielnymi od Stwórcy, gdyż różnica właściwości oddzielałaby je od Stwórcy.

Żeby naprawić to oddalenie (od Stwórcy), które nałożone zostało na kli dusz, stworzył Stwórca wszystkie światy i podzielił je na dwa systemy (jak powiedziano: „jedno przeciw drugiemu stworzył Stwórca”): cztery światy czystego systemu ABE’A i przeciwko nim cztery światy nieczystego systemu ABE’A.

I nadał właściwość życzenia oddawać systemowi czystych światów ABE’A i zabrał od nich życzenie otrzymywać dla siebie, i oddał je systemowi nieczystych światów ABE’A, na skutek czego stały się one oddzielone od Stwórcy i wszystkich czystych światów.

I dlatego klipot nazywają się martwymi, jak powiedziano – „ofiary martwych”, a także grzesznikami, którzy pochodzą od nich, jak powiedzieli mędrcy: „grzesznicy w życiu swoim nazywani są martwymi”. Przecież życzenie otrzymywać, zapieczętowane w nich, przeciwne jest właściwości czystości Stwórcy, oddziela ich od Źródła życia. I skrajnie oddaleni są oni od Niego, ponieważ nie ma u Niego żadnego otrzymywania – wyłącznie oddawanie, a w klipot nie ma żadnego oddawania, wyłącznie otrzymywanie dla siebie, dla samozadowolenia i nie ma przeciwstawienia większego niż to.

I wiesz już, że duchowe oddalenie zaczyna się od różnicy właściwości i kończy się ich przeciwnością.

11. I padły światy w realia tego świata, to znaczy w miejsce, gdzie istnieje ciało i dusza, czas zepsucia i naprawienia, przecież ciało – życzenie otrzymywać dla siebie – pochodzi ze swoich korzeni w zamyśle stworzenia, i przechodząc przez system nieczystych światów (jak powiedziano: „dziki rodzi się człowiek”), pozostaje pod władzą tego systemu aż do trzynastu lat i to jest czas zepsucia.

Od trzynastu lat i dalej, za pomocą przykazań, żeby zadowolić Stwórcę, człowiek zaczyna oczyszczać życzenie otrzymywać „dla siebie”, zapieczętowane w nim, powoli przemieniając je w „dla Stwórcy”. Tym czynem święta dusza, od swego korzenia w planie stworzenia, schodzi poprzez system czystych światów i „ubiera się” w duszę. I to jest czas naprawy.

W ten sposób człowiek wznosi się i osiąga schodki świętości zamysłu stworzenia w Ejn Sof Stwórcy, dopóki one nie pomogą mu całkowicie odmienić życzenia otrzymywać dla siebie, co jest w nim, w życzenie otrzymywać dla Stwórcy. Tym człowiek osiąga równowagę właściwości ze Stwórcą, ponieważ otrzymywanie dla oddawania są formą „czystego” oddawania.

(Jak powiedziano w traktacie „Kiduszyn” – szanowanemu człowiekowi pierścionek daje panna młoda i tym zawarty jest ślub. I otrzymywanie od panny młodej, z zamiarem zadowolić ją, jest „czystym” dawaniem dla niej.)

Wtedy osiąga się całkowite zlanie się ze Stwórcą, gdyż zlanie się w duchowości to nic innego, jak równowaga właściwości. (Jak pytali mędrcy: „Jak można osiągnąć stan zlania się ze Stwórcą? I odpowiedzieli – połącz się z Nim poprzez właściwości”.) Tym samym człowiek staje się godnym otrzymywać całą błogość, całe nasłodzenie i zadowolenie, co jest zawarte w planie stworzenia.

12. W ten sposób staje się jasnym, jak naprawić życzenie otrzymywać, zapieczętowane w duszach zamysłem stworzenia. Przecież dlatego przygotował Stwórca dwa systemy, jeden przeciwko drugiemu, przez które schodzą dusze, dzieląc się na ciało i duszę, obłóczone jedno w drugie. I za pomocą Tory i przykazań, w końcu odmieniają właściwość „otrzymywać” na właściwość „oddawać”, i wtedy mogą otrzymywać całe błago, co jest w zamyśle stworzenia, i razem z tym mają zaszczyt całkowitego połączenia się ze Stwórcą, gdyż stają się godnymi wykonania Tory i przykazań, zrównoważenia właściwości ze Stwórcą. I to jest całkowite końcowe naprawienie.

I wtedy, ponieważ nie ma więcej niezbędności w systemie nieczystych sił, on znika z oblicza ziemi i na zawsze odchodzi śmierć. A cała praca w Torze i przykazaniach, dana światu w ciągu sześciu tysięcy lat istnienia, a także każdemu osobiście w latach jego życia, jest tylko dlatego, żeby osiągnąć całkowite naprawienie – podobieństwo właściwości.

W ten sposób wyjaśniliśmy – jak system nieczystych światów i klipot wynikł z czystości Stwórcy, i istnieje dzięki Niemu. Przecież to powinno było wyniknąć, żeby stworzyć za jego pomocą ciała, które w przyszłości będą naprawione poprzez przestrzeganie Tory i przykazań. I jeżeliby za pomocą systemu nieczystych sił nie były stworzone nasze ciała z zepsutym życzeniem otrzymywać dla siebie, to nigdy nie byłoby możliwości naprawić je, gdyż człowiek nie może naprawić tego, czego w nim nie ma.

13. Jednak trzeba nam jeszcze zrozumieć: jeżeli życzenie otrzymywać dla siebie na tyle jest złe i zepsute, w jaki sposób mogło ono wyniknąć z zamiaru stworzenia Ejn Sof Stwórcy, jedności którego nie ma słów, żeby opisać.

A rzecz w tym, że jak tylko wynikł zamiar stworzenia, ukończyło się wszystko, ponieważ dla kli nie jest potrzebne działanie, jak u nas. Natychmiast wyszły i objawiły się wszystkie dusze, i wszystkie przyszłe światy wypełnione nasłodzeniem, które zaplanował dla nich Stwórca, z całą swoją końcową doskonałością, którą osiągną dusze w końcu naprawiania, czyli po tym, jak ich życzenie otrzymywać przejdzie całkowicie wszystkie naprawiania i obróci się w „czyste” oddawanie w zupełnym podobieństwie do właściwości Stwórcy.

I to wszystko dlatego, że w wieczności Stwórcy przeszłość, przyszłość i teraźniejszość jest jak jedno. Przyszłość wykorzystuje się jak teraźniejszość i nie ma w tym wszystkim pojęcia czasu.

I dlatego nie było żadnego zepsutego życzenia otrzymywać, odłączonego od Ejn Sof Stwórcy, a przeciwnie, to podobieństwo właściwości, które powinno przejawić się na końcu naprawiania, natychmiast pojawiło się w wieczności Stwórcy. I właśnie to mieli na uwadze mędrcy mówiąc: „Do tego, jak był stworzony świat, On i Imię Jego było jednością”, ponieważ oddzielenia życzenia otrzymywać nie było w duszach, stworzonych według planu stworzenia, odwrotnie, były one połączone ze Stwórcą właściwościami, jak „On i Imię Jego jednością”.