Podział każdego poziomu na dwie części

16. Wiedz, że malchut zamyka każdą sfirę i każdy poziom, i wyjaśnia się to tym, że malchut zatrzymuje światło nie dając jemu możliwości przeniknąć wewnątrz niej. Odbywa się to siłą skrócenia, którą zawiera, po to by nie otrzymywała or elion. I dlatego rozprzestrzenia się światło tego poziomu wyłącznie do malchut, i jak tylko sięga masachu – natychmiast zaprzestaje. I wtedy w masachu malchut odbywa się ziwug de-akaa, i ponieważ malchut danego poziomu wznosi się w binę tego poziomu, zrozumiałe jest, że znika światło w tym miejscu, gdzie się znajduje, czyli w połowie biny, a druga połowa biny, tiferet i malchut, znajdujące się pod malchut mesajemet, wychodzą ze swoich poziomów, tworząc drugi poziom pod malchut. W ten sposób, z powodu wzniesienia malchut w binę, podzieliły się wszystkie poziomy na połowę, kiedy keter, hochma i wyższa część biny, znajdujące się nad malchut, pozostają na poziomie, a druga część biny – tiferet, NeH’I i malchut wychodzą z tego poziomu, tworząc drugi poziom pod nią. I to ukończenie, które malchut czyni w środku biny, nazywa się parsa, i zapamiętaj to.

17. Na każdym poziomie powinno być pięć świateł, które nazywane: jechida, haja, neszama, ruach, nefesz, obłaczające się w pięć kelim: keter, hochma, bina, tiferet (zawierający HaGa’T NeH’I) i malchut. I z tego powodu, że malchut wzniosła się w binę, na poziomie pozostają wyłącznie dwa kli – keter i hochma, a trzech innych – biny, tiferet i malchut, brakuje jemu. I ze świateł pozostają w nim nefesz i ruach, obłaczające się w kli keter i hochmę, a trzech świateł – neszama, haja i jechida, brakuje mu, gdyż nie ma dla nich kelim, by obłóczyć się w nie. Widzimy, że na tym poziomie brakuje trzech pierwszych sfirot, gdyż na skutek wzniesienia malchut w binę, cały poziom podzielił się na połowę, na swoim poziomie pozostały kelim keter i hochma oraz światła nefesz i ruach, a druga część kelim bina, tiferet i malchut, i światła neszama, haja, jechida wyszły z poziomu. I dlatego wzniesienie malchut w binę wskazuje na ukrytą literę י jud, która weszła w אור aor (światło), gdyż z powodu tego wzniesienia malchut w binę, poziom ten przeszedł אור aor – światło swoich trzech pierwszych sfirot, i pozostał na poziomie nefesz–ruach, które nazywane אויר awir (powietrze) (złożone z י jud i אור aor, patrz Bereszit strona 32, Sulam strona 5), i to wskazuje również na pięć liter Imienia אלהים ELOKIM, które podzieliły się na połowę – M’I i EL’K, gdzie dwie litery מ”י M’I wskazują na dwa światła – nefesz i ruach, obłóczone w dwa kelim – keter i hochmę, które pozostały na poziomie. I trzy litery אל”ה EL’K wskazują na trzy kelim: binę, tiferet i malchut, które wyszły z poziomu (punkt 14).

Or Szalom

17. To wzniesienie malchut w binę, ukryta י (jud), która weszła w אור (or) tego poziomu. I י (jud) ta „czarna kropka bez żadnego światła”. Mówi się o malchut, która nazywa się „czarna”, dlatego że nie otrzymuje światła. I אור or (światło) staje się אויר awir (powietrze), gdyż z powodu wzniesienia malchut w binę poziom ten traci światło trzech pierwszych sfirot (Ga’R), i dlatego pozostaje na poziomie ruach-nefesz.

p.1: Jest pytanie, dlaczego kiedy malchut znajdowała się z dołu, było ukryte w niej światło nefesz, a u Z’A – ruach? Lecz kiedy malchut znajduje się w binie, nie mówimy, że jest w niej nefesz, w hochmie ruach, w keter neszama. Lecz mówimy: z tego powodu, że na poziomie są wyłącznie dwa kelim, również i światła dwa – nefesz, ruach. (Można zapytać w inny sposób: kiedy malchut odpycha światło, to nazywa się nefesz. W C’A tak samo jak i w C’B nie życzy sobie wykorzystywać poziomów od siebie i niżej. Dlaczego na te działania malchut nie są przyciągane żadne światła?)

Ogólnie możemy odpowiedzieć tak: jeżeli malchut znajduje się na swoim miejscu, to czyni ziwug de-akaa oddając swój or hozer. I wtedy uważa się, że jest u niej światło, czyli or hozer wywołuje świecenie, które nazywa się or nefesz. Wtedy, kiedy malchut znajduje się w binie, nie czyni ziwug de-akaa, przecież ziwug ten jest czyniony wyłącznie na kelim de-kabbala, lecz nie na aszpaa, i dlatego nie można mówić o tym, że w malchut jest obecne or nefesz. (Również w niektórych miejscach uczymy się, że w tym stanie malchut nazywana „jenika”, jest wyłącznie kelim de-aszpaa, czyli sam poziom nie jest zdolny osiągnąć wyżywienia, lecz wyłącznie kosztem swojego wyższego. I dlatego, bez względu na to, że jest tam malchut, lecz nie uważa się, że odbywa się tam ziwug de-akaa, lecz wyłącznie wtedy, kiedy na poziomie znajdują się jej własne kelim, zdolne samodzielnie prowadzić światło, i tylko wtedy uważa się to za ziwug de-akaa).

p.2: Uczymy się również, że przy C’B połowa biny, Z’A i malchut wychodzą na zewnątrz (pozostawiając poziom). I wynika pytanie, dlaczego połowa biny i Z’A otrzymały światło przed skróceniem, przecież jasne jest, że porzucą poziom po cimcum, przecież nie będzie w nich światła, lecz malchut nie otrzymała nawet przed cimcumem, więc w jaki sposób wytłumaczyć obecność pięciu parcufim wychodzących na zewnątrz po C’B?

Odpowiedź: przed cimcumem malchut odbija światło, jednak teraz, kiedy ona jest: „malchut wznosząca się w binę”, jej poprzednia funkcja – dająca or hozer, została odmieniona, i w tym sensie malchut wychodzi na zewnątrz, czyli staje się malchut wznoszącą się w binę, i jest to już inna malchut. I wtedy, w związku z tym jest pytanie: jeżeli malchut czyni jakiekolwiek działania, dlaczego nie powiedziano, że jest w niej or nefesz lub ona czyni w czymś? I rzeczywiście, trzeba powiedzieć, że w niej jednak jest coś, lecz raw nie mówi o tym. W końcu mówimy wyłącznie o malchut, dlatego że otrzymująca od keteru i hochmy jest malchut. I kiedy raw chce określić, jakie światło otrzymuje malchut, wskazuje na światła G’E, jednak właściwie o właściwościach malchut nie mówi. (Stąd i trudność wskazana w punkcie 1, dlaczego w keter nie ma or neszama – na to nie mam wyjaśnienia i nic nie napisano o tym.)

Jeszcze pytanie o tym, co powiedziano tu o połowie poziomów, ale przecież uczymy się, że nie ma poziomu, w którym nie byłoby dziesięciu sfirot?

…w rzeczywistości jest to dziesięć sfirot, lecz w każdej z nich nie więcej, niż G’E. I jest reguła: światło na miarę wejścia w parcuf powinno świecić w całej swojej pełni, czyli we wszystkich częściach parcufa HaBa’D HaGa’T NeH’I, jak to było w nim przed skróceniem. W związku z tym kolejność jest taka: podczas katnuta, kiedy światło HaGa’T wchodzi w kelim HaBa’D, czyli tam wyłącznie dwie trzecie nazywane G’E, dlatego jedna trzecia HaGa’T przyłącza się do kelim HaBa’T. Stąd wynika, że światło HaGa’T świeci w dwóch trzecich kelim de-HaBa’T, i w jednej trzeciej kelim de-HaGa’T. Następnie przychodzi światło NeH’I świecić w kelim HaGa’T, również i ono potrzebuje pełnych kelim… lecz znajduje tylko jedną trzecią w HaGa’T (jedna trzecia przyłączona do HaBa’T, i dlatego dwie trzecie w NeH’I – do kelim de-HaGa’T). W ten sposób widzimy, że powinno być na poziomie dziesięć sfirot, a to, że mówi się wyłącznie o obecności G’E, to w sensie obecności ich w każdej sfirze.