31
1 Mosze poszedł i przemówił tymi słowami do całego Jisraela. 2 Powiedział im: Mam dzisiaj sto dwadzieścia lat. Już dłużej nie [pozwolił mi Bóg] prowadzić was [na wojnę] i przywieść z powrotem [bezpiecznie, chociaż nie brak mi sił, by to uczynić. Bowiem] Bóg powiedział mi: Nie przejdziesz przez ten Jordan. 3 To Bóg, twój Bóg, który cię przeprowadzi, zniszczy te narody sprzed ciebie, po to, żebyś posiadł ich [ziemię], a Jehoszua przeprowadzi cię, tak jak Bóg powiedział. 4 Bóg uczyni to, co uczynił emoryckim królom Sichonowi i Ogowi, gdy ich zniszczył. 5 Bóg wyda ich wam i uczynicie im zgodnie z rozporządzeniem, które wam nakazałem. 6 Bądźcie silni i odważni, nie bójcie się ich ani nie płoszcie się z ich powodu, bo Bóg, twój Bóg, będzie z wami, nie zawiedzie cię ani nie porzuci. 7 Mosze przywołał Jehoszuę i powiedział do niego w obecności całego Jisraela: Bądź silny i odważny. Bo ty przyjdziesz z tym ludem do ziemi, którą Bóg przysiągł ich praojcom, że im ją da, i ty przekażesz im ją w dziedzictwo. 8 A Bóg będzie cię prowadził. On będzie z tobą, nie zawiedzie cię ani nie porzuci. Nie bój się i nie płosz. 9 Wtedy Mosze spisał [całą] tę Torę i przekazał ją kohenom, potomkom Lewiego, którzy nosili Skrzynię Przymierza Boga, i całej starszyźnie Jisraela. 10 Mosze przykazał im: Po każdym siódmym roku, roku szabatowym, podczas wyznaczonego czasu obchodzenia święta Sukot, 11 gdy cały Jisrael przyjdzie się pokazać przed Bogiem, twoim Bogiem, w miejscu, które On wybierze, [król] będzie czytał tę Torę przed całym Jisraelem, żeby słyszeli ją wyraźnie. 12 Zgromadź lud – mężczyzn, kobiety, małe dzieci i osiadłych przybyszów z waszych miast, żeby usłyszeli i żeby się nauczyli, i żeby się bali Boga, waszego Boga, i żeby starannie wypełniali wszystkie słowa tej Tory. 13 Ich dzieci, które [jej] nie znają, usłyszą i nauczą się bać się Boga, waszego Boga, przez wszystkie dni, przez które żyjecie w ziemi, do której [idąc] przechodzicie Jordan, żeby ją posiąść.
14 Bóg powiedział do Moszego: Oto zbliża się czas twojej śmierci. Przywołaj Jehoszuę i przygotuj go w Namiocie Wyznaczonych Czasów, a nakażę mu. Mosze i Jehoszua poszli i przygotowali się [poprzez modlitwę] w Namiocie Wyznaczonych Czasów. 15 Bóg objawił się w Namiocie, w słupie obłoku, a słup obłoku staną przy wejściu Namiotu. 16 Bóg powiedział do Moszego: Niebawem położysz się ze swoimi ojcami. Ten naród powstanie i pobłądzi za bożkami obcego ludu ziemi, do której wchodzisz. Porzuci Mnie i naruszy Moje przymierze, które z nim zawarłem. 17 Tego dnia zapłonie Mój gniew przeciwko nim, porzucę ich i ukryję Moją opatrzność. Zostaną pochłonięci i wiele zła i udręk ich spotka. Tego dnia powiedzą: Na pewno dlatego spotkało nas to zło, że naszego Boga nie ma już pośród nas. 18 Tego dnia całkiem ukryję Moją opatrzność, z powodu wszystkiego zła, które uczynili, odwracając się do bożków narodów. 19 Teraz spiszcie dla siebie tę pieśń [w paraszat Haazinu] i naucz jej synów Jisraela. Niech ją zapamiętają, żeby ta pieśń była przede Mną świadkiem przeciw synom Jisraela. 20 Gdy przywiodę ich do ziemi, którą przysiągłem ich praojcom, opływającej mlekiem i miodem, będą jedli i nasycą się, i będą żyć w dostatku. Wtedy odwrócą się do bożków narodów i będą im służyć lekceważąc Mnie i naruszą Moje przymierze. 21 I stanie się, że gdy wiele zła i udręk ich spotka, ta pieśń, [która ostrzega ich o skutkach ich postepowania], wypowie się przeciw nim jako świadek, bo nie będzie zapomniana przez ich potomków. Bo Ja znam ich skłonność, to, co dzisiaj planują czynić, zanim [jeszcze] przywiodę ich do ziemi, o której przysiągłem, [że im ją dam]. 22 Tamtego dnia Mosze spisał tę pieśń i nauczył jej synów Jisraela. 23 [Bóg] nakazał Jehoszui, synowi Nuna: Bądź silny i odważny, bo ty przywiedziesz synów Jisraela do ziemi, którą przysiągłem im. Ja będę z tobą. 24 Wtedy, gdy Mosze ukończył spisywać słowa tej Tory, aż do samego końca, na zwoju, 25 Mosze nakazał Lewitom, którzy nosili Skrzynię Przymierza Boga: 26 Weźcie zwój tej Tory i połóżcie go obok Skrzyni Przymierza Boga, waszego Boga, i będzie tam świadkiem przeciwko tobie. 27 Bo ja znam twoją skłonność do kłótni i twój upór. Nawet gdy dzisiaj jestem żywy pośród was, spieracie się z Bogiem. Na pewno [będzie tak również] po mojej śmierci. 28 Zgromadź przy mnie starszyznę waszych plemion i strażników prawa, a wypowiem słowa [pieśni Haazinu], aby ją słyszeli wyraźnie, i wezwę niebo i ziemię na świadków przeciw nim. 29 Bo wiem, że po śmierci mojego [ucznia Jehoszui] na pewno staniecie się zepsuci [bałwochwalstwem] i zboczycie z drogi, którą wam nakazałem. I spotka was pod koniec dni zło, bo zło czyniliście przed Bogiem, wywołując Jego gniew waszym postępowaniem. 30 Mosze wygłosił słowa tej pieśni przed całą społecznością Jisraela do samego końca.