Paraszat KI TISA

11 Bóg przemówił do Moszego wyjaśniając mu: 12 Gdy będziesz [chciał] przeliczyć synów Jisraela, żeby ich spisać, to każdy da Bogu wykupienie za siebie podczas liczenia, aby nie było wśród nich plagi, gdy będą liczeni. 13 To da każdy, kto będzie liczony: pół szekla, szekla świątynnego. Szekel to dwadzieścia gera. Pół szekla to wyznaczony dar dla Boga. 14 Każdy, kto zostanie policzony, kto będzie miał dwadzieścia lat i więcej, da wyznaczony dar dla Boga. 15 Bogaty nie da więcej, a biedny nie da mniej niż pół szekla, gdy będzie dawał wyznaczony dar dla Boga, abyście się odkupili. 16 Weźmiesz pieniądze odkupienia od synów Jisraela i przekażesz je na zrobienie Namiotu Wyznaczonych Czasów. Będzie to dla synów Jisraela na pamiętanie przed Bogiem, na odkupienie dla nich. 17 Bóg przemówił do Moszego wyjaśniając mu: 18 Zrobisz kadź miedzianą i jej miedzianą podstawę, do obmywania. Umieścisz ją pomiędzy Namiotem Wyznaczonych Czasów a ołtarzem i wlejesz tam wodę. 19 Aharon i jego synowie będą z niej obmywać swoje ręce i stopy. 20 Gdy będą wchodzili do Namiotu Wyznaczonych Czasów, obmyją się wodą [mykwy] i [przez to] nie umrą. Podobnie gdy będą się zbliżać do ołtarza, aby służyć i aby nie spalać z dymem w ogniu [oddania] dla Boga. 21 Obmyją swoje ręce i stopy i nie umrą, będzie to dla nich wieczny bezwzględny nakaz, dla niego i dla jego potomków na pokolenia.

22 Bóg przemówił do Moszego wyjaśniając mu: 23 A ty weź sobie najlepszych wonności: czystej mirry [o wadze] pięćset [szekli], pachnącego cynamonu połowę tej wagi – dwieście pięćdziesiąt [szekli] i pachnącej trzciny [o wadze] dwieście pięćdziesiąt [szekli]. 24 I kasji pięćset według [wagi] świątynnego szekla i hin oliwy z oliwek. 25 Zrobisz z tego olej świętego namaszczenia, wymieszany dokładnie, tak jak robi to wytwórca pachnideł. Będzie to olej świętego namaszczenia. 26 Namaść nim Namiot Wyznaczonych Czasów i Skrzynię Świadectwa. 27 Stół i wszystkie jego przybory, i świecznik i wszystkie jego przybory, i ołtarz na kadzidło, 28 i ołtarz [oddań] wstępujących i jego przybory, i kadź z jej podstawą. 29 Poświęć je i będą najświętsze. Wszystko, co ich dotknie, stanie się oddzielone [od nieświętego]. 30 Namaścisz Aharona i jego synów i uświęcisz ich, aby służyli Mi jako koheni. 31 Przemów do synów Jisraela w następujący sposób: ‘Przez wasze pokolenia to będzie dla Mnie olej świętego namaszczenia. 32 Nie będzie wylany na ciało [zwykłego] człowieka i nie zrobicie [oleju] podobnego jak ten, bo jest święty i będzie dla was święty. 33 Człowiek, który sporządzi [olej] tak jak ten, i ten kto użyje go dla nieuprawnionej osoby, będzie odcięty od swojego narodu’. 34 Bóg powiedział do Moszego: Weź sobie wonności: balsam, onychę, wonne galbanum i czyste kadzidło – [wszystko] w jednakowej wadze. 35 Zrobisz z nich kadzidło dokładnie tak, jak robi to wytwórca pachnideł, dobrze wymieszane, czyste i święte. 36 Utrzyj je drobno i umieść je przed [Skrzynią] Świadectwa w Namiocie Wyznaczonych Czasów, gdzie będę [ustanawiał] spotkania z tobą. Będzie to dla was najświętsze. 37 Nie zrobicie kadziła podobnego do tego, które zrobisz [dla Mnie]. To będzie u ciebie święte dla Boga. 38 Człowiek, który zrobi [kadzidło] takie jak to, aby je wąchać, będzie odcięty od swojego ludu.

31

1 Bóg przemówił do Moszego wyjaśniając mu: 2 Patrz, wyznaczyłem po imieniu Becalela syna Uriego, syna Chura z plemienia Jehudy. 3 Napełniłem go Boskim Natchnieniem, mądrością, rozumem i znajomością każdego rzemiosła, 4 by wymyślał wzory [do] prac w złocie, srebrze i miedzi, 5 do obróbki kamieni do oprawiania i prac w drewnie i by wykonywał wszelkie [inne] prace. 6 I postawiłem przy nim jeszcze Oholiawa, syna Achisamacha z pokolenia Dana, i w umysł każdego uzdolnionego człowieka włożyłem mądrość, wykonają wszystko, co ci przykażę: 7 Namiot Wyznaczonych Czasów, Skrzynię dla Świadectwa, pokrywę odkupienia, która jest na niej, i wszystkie sprzęty Namiotu. 8 Stół i jego przybory, świecznik z czystego [złota] i wszystkie jego przybory i ołtarz na kadzidło, 9 ołtarz na [oddania] wstępujące i wszystkie jego przybory, kadź i jej podstawę. 10 Ubrania przeznaczone do pełnienia służby, święte ubrania dla kohena Aharona i ubrania [dla] jego synów, by służyli jako koheni. 11 Olej namaszczenia i kadziło pachnące do świętego [miejsca]. Oni zrobią wszystko tak, jak ci przykażę. 12 Bóg przemówił do Moszego wyjaśniając mu: 13 Przemów do synów Jisraela: ‘Ale przestrzegajcie Moich Szabatów. Bo to jest znak pomiędzy Mną a wami na wasze pokolenia, abyście wiedzieli, że Ja jestem Bogiem, który was uświęca. 14 Będziecie przestrzegali Szabatu, bo jest on dla was święty, ten, kto go zbeszcześci, musi ponieść śmierć, bo każdy kto wykonuje w [Szabat] zakazane czynności, będzie odcięty od swojego narodu. 15 Sześć dni powszednich będziesz wykonywał prace, a w sobotę będzie Szabat, [dzień] całkowitego zaprzestania [prac], oddzielony dla Boga. Każdy, kto wykonuje prace w dzień Szabatu, musi ponieść śmierć’. 16 Synowie Jisraela będą przestrzegać Szabatu, aby czynić Szabat przez ich pokolenia wiecznym przymierzem. 17 Pomiędzy Mną a synami Jisraela jest to znak na zawsze, bo w sześć dni uczynił Bóg niebo i ziemię, w siódmym dniu zaprzestał tworzyć i skierował się ku duchowości. 18 Gdy skończył mówić do Moszego na górze Synaj, dał mu dwie Tablice Świadectwa. Kamienne tablice napisane słowem Boga.

32

1 Lud widział, że Mosze opóźnia zejścia z góry, więc zebrali się ludzie wokół Aharona i przemówili do niego: Wstań i zrób nam bogów, którzy pójdą przed nami, bo nie wiemy, co się stało z tym człowiekiem, Moszem, który wywiódł nas z ziemi egipskiej! 2 Powiedział do nich Aharon: Zdejmijcie złote kolczyki, które są w uszach waszych żon, waszych synów i waszych córek i przynieście to do mnie. 3 Wszyscy ludzie pozdejmowali złote kolczyki, które mieli w uszach, i przynieśli do Aharona. 4 Wziął od nich [złoto], uformował to narzędziem złotniczym i zrobił z tego odlew cielca. I powiedzieli: To są twoi bogowie, Jisraelu, którzy cię wywiedli z ziemi egipskiej. 5 Zobaczył to Aharon i zbudował przed nim ołtarz. Aharon ogłosił: Jutro będzie obchód święta dla Boga. 6 Następnego dnia wstali wcześnie rano i złożyli [oddania] wstępujące (olot) i złożyli [oddania] pokojowe (szlamim). Ludzie zasiedli, aby jeść i pić i powstali, żeby się zabawić. 7 Bóg przemówił do Moszego: Zejdź, bo lud, który wywiodłeś z ziemi egipskiej, stał się zepsuty. 8 szybko zboczyli z drogi, którą im nakazałem, zrobili sobie odlew cielca, składali mu pokłony i zarżnęli dla niego na ucztę, i powiedzieli: ‘To są twoi bogowie, Jisraelu, którzy cię wywiedli z ziemi egipskiej’. 9 Bóg powiedział do Moszego: Przyglądałem się temu ludowi – to są ludzie uparci. 10 Więc teraz nie powstrzymuj mnie, Mój gniew zapłonie przeciwko nim i zniszczę ich, a z ciebie zrobię wielki naród. 11 Mosze [zaczął] błagać Boga, swojego Boga: Dlaczego, Boże, ma zapłonąć Twój gniew przeciw Twojemu ludowi, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej wielką siłą i potężną mocą? 12 Dlaczego Egipcjanie mają powiedzieć: ‘Wyprowadził ich ze złym [zamysłem], żeby ich zabić w górach i usunąć z powierzchni ziemi’? Cofnij Twój płonący gniew i odstąp od wyrządzania zła Twojemu ludowi. 13 Pamiętaj [o Swojej obietnicy] dla Awrahama, Jicchaka i Jisraela, Twoich sług, którym przysiągłeś na Siebie i oznajmiłeś im: ‘Pomnożę wasze potomstwo jak gwiazdy nieba, a całą tę ziemię, o której mówiłem, dam waszemu potomstwu i odziedziczą ją na zawsze’. 14 I Bóg odstąpił od wyrządzania złą, które zapowiedział uczynić Swojemu ludowi.

15 Mosze odwrócił się i zszedł z góry, a miał w rękach dwie Tablice Świadectwa. Tablice były zapisane z obu stron. Zapisane z jednej strony na drugą stronę. 16 Tablice były dziełem Boga i pismo było pismem Boga wyrytym na Tablicach. 17 Jehoszua usłyszał wrzawę ludzi i powiedział do Moszego: Odgłos bitwy w obozie! 18 [Mosze] odpowiedział: To nie odgłos zwycięstwa ani nie odgłos klęski, ja słyszę głos wtórującego [śpiewu]. 19 A gdy [Mosze] zbliżył się do obozu, zobaczył cielca i tańce. Zapłonął gniew Moszego, zrzucił z rąk Tablice i rozbił je u stóp góry. 20 Wziął cielca, którego zrobili, stopił w ogniu i starł na drobny [pył]. Rozsypał na wodzie i [kazał to] wypić synom Jisraela. 21 I powiedział Mosze do Aharona: Co ci zrobił ten lud, że sprowadziłeś na niego tak wielki grzech? 22 Aharon odpowiedział: Niech mój pan nie wybucha gniewem. Przecież wiedziałeś, że ten lud jest skłonny do zła. 23 Powiedzieli mi: ‘Zrób nam bogów, którzy pójdą przed nami, bo nie wiemy, co się stało z tym człowiekiem, Moszem, który wywiódł nas z ziemi egipskiej’. 24 [Więc] powiedziałem im: ‘Kto ma złoto?’ Zebrali [złoto] i dali mi. Wrzuciłem je do ognia i powstał ten cielec. 25 Mosze zobaczył, że ludzie są wyuzdani, bo Aharon dopuścił, że byli wyuzdani, i stało się to zawstydzeniem wobec ich przeciwników. 26 Mosze stanął w bramie obozu i powiedział: Kto jest za Bogiem – do mnie! I zgromadzili się przy nim wszyscy synowie Lewiego. 27 Powiedział im: Tak powiedział Bóg, Bóg Jisraela: ‘Niech każdy przypasze swój miecz do boku i przejdźcie tam i z powrotem, od bramy do bramy w obozie, i nich każdy zabije swojego brata, swojego przyjaciela i swojego krewnego, [który popadł w bałwochwalstwo]. 28 I synowie Lewiego uczynili według słów Moszego. Tego dnia zabitych zostało około trzech tysięcy mężczyzn z tego ludu. 29 Mosze powiedział: Dzisiaj upełnomocniliście się do służby Bogu, bo każdy [przeciwstawił się nawet] swojemu synowi i bratu. Niech [On] da wam dzisiaj błogosławieństwo. 30 Następnego dnia Mosze powiedział do ludu: Popełniliście wielki grzech. Ja teraz wejdę do Boga i może uzyskam odkupienie za wasz grzech. 31 I Mosze wrócił do Boga i powiedział: Błagam! Ten lud popełnił wielki grzech, a jeśli nie, to proszę, wymaż mnie z Twojej księgi, którą napisałeś. 33 Bóg powiedział do Moszego: Tego, kto zgrzeszył przeciw Mnie, wymażę z Mojej księgi. 34 Idź teraz, prowadź [dalej] ten lud do [miejsca], o którym ci mówiłem. Mój anioł pójdzie przed tobą, a w dniu Mojego rozliczania wezmę pod uwagę ich grzech. 35 Bóg uderzył lud plagą za to, że czcili cielca, którego wykonał Aharon.

33

1 Bóg przemówił do Moszego: Idź! Wyrusz stąd, ty i lud, który wywiodłeś z ziemi egipskiej, do ziemi, którą przysiągłem dać Awrahamowi, Jicchakowi i Jaakowowi, mówiąc: ‘Dam ją twojemu potomstwu’. 2 Wyślę przed tobą anioła i wypędzę Kenaanitów, Emorytów i Chitytów, Peryzytów, Chiwitów i Jewusytów. 3 [Pójdziecie] do ziemi opływającej mlekiem i miodem, ale Ja nie będę pośród ciebie, żebym cię nie zniszczył w drodze, bo jesteś ludem upartym. 4 Lud usłyszał tę złą wieść, pogrążyli się w żałobie i nikt nie nakładał na siebie ozdób. 5 Bóg powiedział do Moszego: Powiedz synom Jisraela: ‘Jesteście ludem upartym, gdybym przez chwilę pozostał pośród was, to bym was wyniszczył. Teraz zdejmij z siebie twoje ozdoby. [Tylko] Ja wiem, jak [później] z tobą postąpię’. 6 Od [czasu wydarzeń] przy górze Chorew synowie Jisraela pozbawili się swoich ozdób. 7 Mosze zabrał [swój] namiot i rozbił go poza obozem, w oddaleniu od obozu i nazwał go Wyznaczonym Namiotem. Każdy, kto szukał [pouczenia] Boga, wychodzi do [tego] Wyznaczonego Namiotu, który był poza obozem. 8 I było tak, że gdy Mosze udawał się do Namiotu, wszyscy ludzie powstawali i ustawiali się, każdy przy wejściu do swojego namiotu, i patrzyli za Moszem, aż wszedł do Namiotu. 9 A gdy Mosze wchodził do Namiotu, schodził słup obłoku i pozostawał u wejścia do Namiotu. [Bóg] przemawiał do Moszego. 10 I cały lud widział słup obłoku stojący u wejścia do Namiotu. Powstawał cały lud i każdy człowiek składał pokłon u wejścia do swojego namiotu. 11 Bóg rozmawiał z Moszem – mowa z mową – wprost, tak jak człowiek rozmawia z przyjacielem. [Mosze] wracał [potem] do obozu. Ale jego młody pomocnik, Jehoszua syn Nuna, nie opuszczał Namiotu.

12 Mosze powiedział do Boga: Powiedziałeś mi ‘Wywiedź ten lud’, a nie dałeś mi dowiedzieć się, kogo poślesz ze mną. Powiedziałeś ‘Wyróżniłem cię i znalazłeś u Mnie przychylność’. 13 Więc jeśli mi sprzyjasz, proszę, daj mi poznać Twoją Jedność w różnorodności Twoich dróg, abym wiedział, jak [pozyskiwać] Twoją przychylność. I uznaj, że ten lud jest Twoim narodem. 14 Odpowiedział: Moja Obecność pójdzie i poprowadzi cię. 15 Powiedział do Niego [Mosze]: Jeśli Twoja Obecność nie pójdzie, to nie wyprowadzaj nas stąd. 16 Jak [inaczej] będzie wiadome, że znalazłem przychylność u Ciebie, ja i Twój lud, jeśli nie pójdziesz z nami? [Przez to] będziemy odróżnieni, ja i Twój lud, od wszystkich ludów, które są na ziemi.

17 Bóg powiedział do Moszego: Zrobię także to, o czym mówiłeś. Bo znalazłeś u Mnie przychylność i wybrałem cię po imieniu. 18 I [Mosze] powiedział: Ukaż mi, proszę, Twoją chwałę. 19 [Bóg] odpowiedział: Pokażę ci wszystkie [przejawy] Mojej dobroci i wypowiem Imię Boga przed tobą, zmiłuję się, gdy zechcę się zmiłować, i okażę miłosierdzie, gdy zechcę okazać miłosierdzie. 20 I powiedział jeszcze: Nie będziesz mógł zobaczyć Mojej Obecności, bo nie [może] Mnie zobaczyć człowiek i żyć. 21 Bóg powiedział: Jest przygotowane miejsce, gdzie staniesz na skale, 22 i stanie się tak, że gdy będzie przechodziła Moja chwała, postawię cię w szczelinie skalnej i osłonię cię Moją ochronną mocą, aż przejdę. 23 Odsunę Moją ochronną moc i zobaczysz to, co pochodzi ze Mnie, ale to, co jest przede Mną, nie będzie widziane.

34

1 Bóg powiedział do Moszego: Wyciosaj sobie dwie kamienne tablice, takie jak te pierwsze. Ja napiszę na tablicach te [same] słowa, które były na pierwszych Tablicach, które rozbiłeś. 2 Bądź gotów na rano, rano wejdziesz na górę Synaj i staniesz tam na szczycie góry, [czekając na] Mnie. 3 Żaden człowiek nie wejdzie z tobą i żaden człowiek nie będzie też widziany na całej górze. Nawet owca ani krowa nie będą się pasły naprzeciw tej góry. 4 [Mosze] wyciosał dwie kamienne tablice, takie jak te pierwsze. Wstał Mosze wcześnie rano i wszedł na górę Synaj, jak przykazał mu Bóg, i wziął w ręce dwie kamienne tablice. 5 Bóg objawił się w obłoku i stanął tam z nim. I [Mosze] wezwał Imienia Boga. 6 Obecność Boga objawiła się przed nim. I [Bóg] ogłosił: Jestem Bóg Miłosierny przed tym, jak zgrzeszysz, i Bóg Miłosierny po tym, jak zgrzeszysz i powrócisz. Wszechpotężny, Współczujący i Łaskawy, Cierpliwy, Bogaty w Dobroć i Prawdę. 7 Przechowujący dobroć dla tysięcy [pokoleń], wybaczający przewinienie i bunt, i wykroczenie. Ten, przed którym nie ukryje się żaden grzech i który rozlicza przewinienie ojców na synach i na wnukach, do trzeciego i czwartego [pokolenia]. 8 Mosze prędko schylił się do ziemi i złożył pokłon. 9 I powiedział: Proszę, Boże, jeśli znalazłem u Ciebie przychylność, niech Obecność Mojego Boga pójdzie pośród nas. Bo to jest uparty lud, ale wybacz nam nasz grzech i nasze wykroczenie i spraw, żebyśmy byli Twoim dziedzictwem. 10 [Bóg] powiedział: Ja zawieram przymierze w obecności całego twojego ludu, uczynię cuda, których nie było jeszcze na całym świecie i pośród żadnego z narodów. Cały lud, wśród którego jesteś, zobaczy zadziwiające dzieło Boga, które uczynię dla ciebie. 11 Przestrzegaj tego, co ci dzisiaj przykazuję. Wypędzam przed tobą Emorytów, Kenaanitów, Chitytów, Peryzytów, Chiwitów i Jewusytów. 12 Strzeż się, abyś nie zawierał przymierza z mieszkańcami ziemi, do której idziesz, żeby nie stało się to pułapką dla ciebie. 13 Zniszczysz ich ołtarze i rozbijesz ich pomniki, i wytniesz ich drzewa bałwochwalstwa. 14 Bo nie będziesz składał pokłonów bożkom narodów, bo Bóg, którego Imię jest ‘Jedyny’, to Bóg żądający wyłączności. 15 [Strzeż się], abyś nie zawarł przymierza z mieszkańcami tej ziemi, bo zwiodą cię ku swoim bożkom, będą zarzynać na ucztę swoim bożkom, zaproszą cię i będziesz jadł z ich uczt. 16 [Wtedy] będziesz brał spośród ich córek [żony] dla swoich synów i ich córki zwiodą [ich] ku swoim bożkom i skuszą twoich synów do [służenia] ich bożkom. 17 Nie odlejesz sobie [figury] bożka. 18 Przestrzegaj obchodzenia Święta Mac [Pesach]. Przez siedem dni będziesz jadł mace, tak jak ci przykazałem, w czasie miesiąca wiosennego, bo w miesiącu wiosennym wyszedłeś z Egiptu. 19 Każde [męskie pierworodne], które otwiera łono, należy do Mnie. I z twojego stada każdy pierworodny samiec – byk czy baran. 20 Pierworodnego osła wykupisz jagnięciem, a jeśli nie wykupisz, to złamiesz mu kark. Każdego pierworodnego z twoich synów wykupisz. Nie pokażesz się przede Mną z pustymi rękami. 21 Sześć dni powszednich będziesz pracował, a w sobotę zaprzestaniesz. Zaprzestaniesz orania i żęcia. 22 Wyliczysz sobie [czas] obchodzenia Święta Tygodni [Szawuot, i złożysz] pierwsze plony żniw pszenicy i Święta Zbiorów [Sukot], w czasie gdy [rozpoczyna się] cykl roczny. 23 Trzy razy w roku każdy twój mężczyzna pokaże się przed Władcą świata, Bogiem Jisraela, Bogiem. 24 Bo wygnam ludy przed tobą i rozszerzę twoje granice i nikt nie będzie pożądał twojej ziemi, gdy pójdziesz pokazać się przed Bogiem, twoim Bogiem, trzy razy do roku. 25 Gdy chamec jest w twoim posiadaniu, nie zarżniesz ani nie skropisz krwi Mojego [oddania] pesach. 26 Pierwsze plony z twojej ziemi przyniesiesz do Świątyni Boga, twojego Boga. Nie jedz mięsa z mlekiem [ani ich razem nie gotuj].

27 Bóg powiedział do Moszego: Zapisz sobie te słowa bo według tych słów zawarłem przymierze z tobą i z Jisraelem. 28 [Mosze] był tam z Bogiem czterdzieści dni i czterdzieści nocy, nie jadł [nawet] chleba i nie pił wody, i zapisał na Tablicach słowa przymierza – Dziesięć Oświadczeń. 29 Mosze schodził z góry Synaj. Mosze miał w rękach dwie Tablice Świadectwa, gdy schodził z góry. Ale Mosze nie wiedział, że skóra jego twarzy promienieje z tego powodu, że [Bóg] z nim mówił. 30 Aharon i wszyscy synowie Jisraela zobaczyli, że skóra twarzy Moszego promieniała. I bali się zbliżać do niego. 31 Mosze ich przywołał i wrócili do niego Aharon i wszyscy przywódcy społeczności. I Mosze przemówił do nich. 32 Potem zbliżyli się wszyscy synowie Jisraela i przykazał im wszystko to, co mówił mu Bóg na górze Synaj. 33 Mosze skończył z nimi mówić i nałożył sobie zakrycie twarzy. 34 A gdy Mosze szedł przed Boga, aby z Nim rozmawiać, zdejmował to zakrycie, aż [do chwili] wyjścia. [Gdy] wychodził, mówił do synów Jisraela to, co było mu nakazane. 35 Synowie Jisraela widzieli twarz Moszego, ale skóra twarzy Moszego promieniała, [więc] Mosze zakładał z powrotem zakrycie twarzy, do [czasu], gdy ponownie wchodził, by rozmawiać z Nim.