Paraszat EKEW

¹² I stanie się, jeżeli tylko będziecie posłuszni [nawet najmniej ważnych spośród] tych praw i starannie je wypełnicie, że Bóg, wasz Bóg, dochowa ci przymierza i łaskawości, którą przysiągł twoim praojcom. ¹³ I będzie cię kochał i błogosławił ci, i pomnoży cię. Pobłogosławi owoc twojego łona i owoc twojej ziemi, twoje zboże, twoje młode wino i twoją oliwę, przychówek twojego bydła i stada twoich owiec, na ziemi, o której przysiągł twoim praojcom, że ci ją da. ¹⁴ Będziesz błogosławiony ponad wszystkie narody. Nie będzie niepłodnego ani niepłodnej wśród ciebie ani wśród twoich zwierząt. ¹⁵ Bóg odsunie od ciebie wszelką chorobę. I żadnej straszliwej zarazy Micrajim, którą poznałeś, nie spuści na ciebie, [lecz raczej] ześle ją na tych, którzy cię nienawidzą. ¹⁶ Pochłoniesz wszystkie narody, które Bóg, twój Bóg, wyda tobie. Nie ulituj się nad nimi i nie służ ich bożkom, bo jest to pułapka na ciebie. ¹⁷ Może pomyślisz: Te narody są liczniejsze ode mnie! Jak zdołam jest wypędzić? ¹⁸ Nie bój się ich! Zawsze pamiętaj, co Bóg, twój Bóg, uczynił faraonowi i całemu Micrajim, ¹⁹ wielkie dowody [niezmożonej siły], którą zobaczyliście, i cudowne znaki [bezpośredniego działania Boga], i niezmierne siły [plag], i potężna moc [Boga, sprowadzająca chorobę na bydło w Micrajim], i wyciągnięte ramię [porażające pierworodnych], aby Bóg, twój Bóg, cię wywiódł. Tak samo Bóg, twój Bóg, uczyni narodom, których się boisz. ²⁰ Bóg, twój Bóg, wyśle też na nich roje szerszeni, aż ci, którzy pozostali, i ci, którzy się ukryli, wyginą. ²¹ Nie wpadaj w przerażenie z ich powodu, bo Bóg, twój Bóg, [to] Bóg wielki i straszny – Jego Obecność pośród was. ²² Powoli i po trochu usunie narody przed tobą. Nie możesz ich pochłonąć szybko, bo wówczas dzikie zwierzęta namnożyłyby się przeciwko tobie. ²³ Bóg, twój Bóg, wyda ich tobie i sprawi, że popadną w zupełny zamęt, aż zostaną wyniszczeni. ²⁴ Ich królów wyda w twoje ręce, a ich imiona wymaże spod nieba. Żaden człowiek nie powstanie przeciwko tobie, aż ich zniszczysz. ²⁵ Posągi ich bożków spalisz w ogniu. Nie pożądaj srebra ani złota, które jest na nich, i nie bierz go dla siebie, żebyś nie został skuszony przez nie [do bałwochwalstwa]. Bo dla Boga, twojego Boga, jest to obrzydliwością. ²⁶ Nie wnoś obrzydliwości [bożków] do twojego domu, bo tak samo [jak one] zostaniesz odrzucony. Będzie ci to niezmiernie wstrętne i obrzydliwe, bo to ma być odrzucone.

8

¹ Wszystkie przykazania, która ja tobie dzisiaj nakazuję, będziecie starannie wypełniać, żebyście żyli, mnożyli się i weszli, aby posiąść ziemię, którą Bóg przysiągł waszym praojcom. ² Zachowuj w pamięci całą drogę, którą Bóg, twój Bóg, wiódł cię te czterdzieści lat po pustyni, żeby cię ukorzyć i wypróbować, aby dowiedzieć się, co jest w twoim sercu – czy będziesz przestrzegał Jego przykazań [nie wątpiąc w Niego], czy nie. ³ Utrapił cię i głodził, a [potem] karmił cię manną, której nie znałeś, i której nie znali twoi ojcowie, abyś wiedział, że nie samym chlebem żyje człowiek, lecz słowem Boga żyje człowiek. ⁴ Przez te czterdzieści lat twoje ubranie [cudownie] nie zużyło się na tobie [i zawsze miałeś obuwie], a twoje nogi nie opuchły. ⁵ Rozważaj więc w twoim sercu, że tak jak człowiek uczy swojego syna, tak samo Bóg, twój Bóg, uczy ciebie. ⁶ Będziesz przestrzegał przykazań Boga, twojego Boga, podążając Jego drogami [sprawiedliwości], i bał się Go. ⁷ Bo Bóg, twój Bóg, przywiedzie cię do ziemi dobrej, ziemi ze strumieniami wód, źródłami i wodami głębin, tryskającymi na nizinach i w górach, ⁸ ziemi pszenicy, jęczmienia, winorośli, fig, granatów, ziemi oliwek [dających] oliwę i miodu, ⁹ ziemi, gdzie nie będziesz jadł chleba wydzielanego i niczego ci nie zabraknie, do ziemi, której kamienie są [bogate w] żelazo i z której wzgórz będziesz dobywał miedź. ¹⁰ Będziesz jadł i nasycisz się, [i wtedy] musisz pobłogosławić Boga, twojego Boga, [błogosławieństwem po jedzeniu], za dobrą ziemię, którą On dał tobie. ¹¹ Strzeż się, abyś nie zapomniał o Bogu, twoim Bogu, nie przestrzegając Jego przykazań, praw społecznych i bezwzględnych nakazów, która ja ci dziś nakazuję. ¹² Wtedy możesz jeść i nasycisz się, zbudujesz piękne domy i będziesz w nich mieszkał, ¹³ a twoje bydło i twoje trzody rozmnożą się, srebro i złoto się pomnożą, i będzie się mnożyć wszystko, co posiadasz. ¹⁴ Lecz niech twe serce nie unosi się [pychą], abyś nie zapomniał o Bogu, twoim Bogu, który cię wywiódł z ziemi Micrajim, z domu niewoli, ¹⁵ który cię wiódł przez wielką i przerażającą pustynię, gdzie były węże, żmije i skorpiony, przez bezwodny obszar nieugaszonego pragnienia. Wydobył dla ciebie wodę z krzemiennej skały, ¹⁶ karmił cię na pustyni manną, której nie znali twoi ojcowie, żeby cię ukorzyć i żeby cię wypróbować, co w przyszłości miało ci wyjść na dobre. ¹⁷ [Gdy później będzie ci się powodziło, strzeż się, żebyś] nie pomyślał: Moje własne zdolności i siła mej własnej ręki przysporzyły mi tego bogactwa. ¹⁸ Musisz pamiętać, że Bóg, twój Bóg, jest tym, który daje ci zdolności przysparzania bogactwa, żeby podtrzymać Swoje przymierze, które przysiągł twoim praojcom i które [podtrzymuje] po dziś dzień.

¹⁹ Jeżeli kiedykolwiek zapomnisz bojaźni Boga, twojego Boga, i podążysz za bożkami narodów, żeby im służyć i kłaniać się im, oświadczam wam dzisiaj, że nieuchronnie zostaniecie wytępieni. ²⁰ Tak jak narody, które Bóg [teraz] wyniszcza przed wami, będziecie wytraceni, za to, że nie wysłuchaliście nakazu Boga, waszego Boga.

9

¹ Słuchaj, Jisraelu! Dzisiaj przejdziesz ten Jordan, aby podbić narody, które są większe i potężniejsze od ciebie, i miasta, które są wielkie i obwarowane aż pod niebo, ² lud wielki i wysoki, synów olbrzymów, których znasz i o których słyszałeś, [jak mówiono]: Kto powstanie przeciw synom olbrzymów. ³ Wiedz dzisiaj, że Bóg, twój Bóg, On przechodzi przed tobą. [Jego słowo] jest jak pożerający ogień. On zniszczy ich, podbije ich przed tobą. Wypędzicie ich i wygubicie ich szybko, tak jak Bóg powiedział tobie. ⁴ Gdy Bóg, twój Bóg, usunie ich sprzed ciebie, nie pomyśl sobie: Bóg przywiódł mnie, żebym posiadł tę ziemię, ze względu na moją sprawiedliwość, gdyż to z powodu zła tych narodów Bóg wypędzi je przed tobą. ⁵ Nie z powodu twojej sprawiedliwości albo prawości twojego serca posiadłeś w dziedzictwo ich ziemię, lecz z powodu zła tych narodów wypędza je sprzed ciebie oraz żeby dotrzymał przysięgi, którą Bóg twoich praojców złożył Abrahamowi, Jicchakowi i Jaakowowi. ⁶ Abyś wiedział, że Bóg, twój Bóg, daje ci tę dobrą ziemię, żebyś ją posiadł, nie z powodu twojej sprawiedliwości, bo jesteś ludem upartym. ⁷ Pamiętaj [stale], nie zapomnij, jak rozgniewałeś Boga, twojego Boga, na pustyni. Od dnia, gdy wyszliście z ziemi Micrajim, aż do przyjścia na to miejsce, buntowaliście się przeciwko Bogu. ⁸ Przy Chorewie rozgniewaliście Boga i Bóg zapłonął gniewem przeciw wam, i chciał was wytępić. ⁹ Gdy wstąpiłem na górę, żeby otrzymać tablice kamienne, tablice przymierza, które Bóg zawarł z wami, pozostałem na górze czterdzieści dni i czterdzieści nocy, chleba nie jadłem i wody nie piłem. ¹⁰ Bóg dał mi dwie kamienne tablice, zapisane słowem Boga. Na nich były wszystkie słowa, które Bóg powiedział wam na górze, spośród ognia, w dniu zgromadzenia. ¹¹ Stało się, pod koniec czterdziestu dni i czterdziestu nocy, że Bóg dał mi dwie tablice kamienne, tablice przymierza. ¹² I Bóg powiedział do mnie: Powstań, zejdź stąd prędko, bo twój lud, który wywiodłem z Micrajim, zepsuł się. Szybko zboczyli z drogi, którą im nakazałem – uczynili sobie odlany posąg. ¹³ Bóg powiedział do mnie co następuje: Przyglądałem się temu ludowi, jest to lud uparty. ¹⁴ Zostaw Mnie! Zniszczę ich i wymażę ich imiona spod nieba, a ciebie uczynię ludem potężniejszymi i liczniejszym od nich. ¹⁵ Obróciłem się i zszedłem z góry. A góra płonęła ogniem i dwie tablice przymierza było w obu moich rękach. ¹⁶ Wtedy zobaczyłem, że oto zgrzeszyliście przeciwko Bogu, waszemu Bogu, i uczyniliście sobie odlanego cielca. Szybko zboczyliście z drogi, którą Bóg wam nakazał. ¹⁷ Chwyciłem dwie tablice i rzuciłem je obiema moimi rękami, rozbijając je na waszych oczach. ¹⁸ Upadłem [w modlitwie] przed Bogiem jak poprzednio, czterdzieści dni i czterdzieści nocy chleba nie jadłem i wody nie piłem, z powodu wszystkich waszych grzechów, które popełniliście, czyniąc to, co przed Bogiem jest złe i wywołuje Jego gniew. ¹⁹ Bo drżałem z powodu zapalczywości i oburzenia, którymi Bóg zapłonął przeciw wam, żeby was wytracić. I Bóg wysłuchał [mojej modlitwy] również tym razem. ²⁰ Bóg bardzo rozgniewał się na Aharona, [którego wprowadziliście w błąd], i chciał zgładzić jego [dzieci]. Modliłem się również za Aharona w tym czasie, [lecz tylko dwóch z jego synów uratowałem]. ²¹ Zabrałem wasze grzeszne dzieło, które uczyniliście, cielca, i spaliłem go w ogniu. Pogruchotałem go, dobrze starłem go na drobny proch i rzuciłem jego proch do strumienia, spływającego z góry. ²² [Lecz wy] rozgniewaliście Boga [ponownie] przy Tawera [„Pożar”], masa [„Próba”] i Kiwrot Hataawa [„Groby pożądania”]. ²³ [Co więcej], gdy Bóg wysłał was z Kadesz Barnea, mówiąc: Wejdźcie i posiądziecie ziemię, którą wam daję, przeciwstawiliście się słowu Boga, waszego Boga, i nie ufaliście Mu ani nie usłuchaliście Jego słowa. ²⁴ Buntownikami byliście przeciw Bogu od dnia, gdy was poznałem. ²⁵ Upadłem [błagając] przed Bogiem. Upadłem [w modlitwie] na czterdzieści dni i czterdzieści nocy, bo Bóg powiedział, że was zniszczy. ²⁶ I modliłem się do Boga prosząc: Boże Wszechmocny, [który jesteś miłosierny w sądzeniu]! Nie niszcz Twojego ludu, Twojego dziedzictwa, który w Swojej wielkości wybawiłeś i wywiodłeś z Micrajim potężną mocą. ²⁷ Pamiętaj na Twoje sługi, Awrahama, Jicchaka i Jaakowa, nie zważaj na upór tego ludu, na ich złość ani na ich grzech, ²⁸ żeby [mieszkańcy] ziemi, z której ich wywiodłeś, nie powiedzieli: Nie potrafił Bóg przyprowadzić ich do ziemi, o której im powiedział, i z nienawiści do nich ich wywiódł, aby im pozwolić umrzeć na pustyni. ²⁹ Oni są Twoim ludem i Twoim dziedzictwem, które wywiodłeś Twoją wielką siłą i wyciągniętym ramieniem.

10

¹ Wówczas, [po czterdziestu dniach], Bóg [przebaczył żydowskiemu ludowi i] powiedział do mnie: Wyciosaj sobie dwie kamienne tablice, takie jak pierwsze, i wstąp do Mnie na górę, a zrób sobie [także] drewnianą skrzynię. ² Na tablicach napiszę słowa, które były na pierwszych tablicach, rozbitych przez ciebie, i włożysz je do skrzyni. ³ Zrobiłem skrzynię z drzewa akacjowego, wyciosałem dwie kamienne tablice, takie jak pierwsze, i wstąpiłem na górę z dwiema tablicami w ręce. ⁴ Bóg napisał na tablicach to samo, co było napisane na pierwszych – Dziesięć Słów, które Bóg powiedział do was na górze, spośród ognia, w dniu zgromadzenia. Wtedy Bóg dał mi je. ⁵ Obróciłem się i zszedłem z góry. Włożyłem tablice do skrzyni, którą zrobiłem. I pozostały tam, tak jak Bóg mi nakazał. ⁶ [Czterdzieści lat później popełniliście inny grzech, który był równie ciężki, jak grzech złotego cielca. W tym czasie] umarł Aharon [na Hor Hahar] i tam został pochowany, a Elazar, jego syn, został [Najwyższym] Kohenem w jego miejsce. [Gromada] synów Jisraela [zbuntowała się, chcąc zaprowadzić lud z powrotem do Micrajim]. Ruszyli, [zawracając z Hor Hahar], od studni Bnei Jaakan do Mosera, [gdzie grupa Lewitów doścignęła ich i pokonała. I pozostali] tam, [w Mosera, aż się skończyła żałoba po Aharonie]. ⁷ Wyruszyli stamtąd [i wrócili do obozu przy Hor Hahar, mijając] Gudgod, a z Gudgod do Jatwata, krainy cieknących strumieni. ⁸ W tym czasie, [gdy zszedłem z góry po grzechu złotego cielca], Bóg oddzielił plemię Lewiego, [które nie brało udziału w grzechu, wyznaczając je] do noszenia Skrzyni Świadectwa Boga, [oddzielił kohenów], żeby stanęli przed Bogiem i służyli Mu, i żeby [udzielili ludowi] błogosławieństwa [kohenów] w Jego Imię, [co czynią] po dziś dzień. ⁹ [Bo zostali oddzieleni dla świętej służby i nie będą mieli czasu uprawiać ziemi], dlatego [żaden kohen, jako pochodzący z plemienia] Lewiego, nie ma udziału ani dziedzictwa [ziemi] z jego braćmi, [synami Jisraela]. Jego dziedzictwo [pochodzi bezpośrednio od] Boga, jak Bóg, twój Bóg, mu powiedział. ¹⁰ [Gdy poszedłem po drugie tablice], pozostałem na górze czterdzieści dni i czterdzieści nocy, jak przez pierwszy [okres czterdziestu] dni, a Bóg wysłuchał [mojej modlitwy] również tym razem i Bóg nie chciał cię zniszczyć. ¹¹ Bóg powiedział do mnie: Wstań! Prowadź wędrujący lud, żeby przyszli i posiedli ziemię, o której przysiągłem waszym praojcom, że im ją dam.

¹² Teraz, Jisraelu, [nawet jeśli zgrzeszyłeś] – czego Bóg, twój Bóg, [który nadal jest miłosierny, kocha cię i nie karze], żąda od ciebie? Tylko tego, byś bał się Boga, twojego Boga, żebyś podążał wszystkimi Jego drogami, kochał Go i służył Bogu, twojemu Bogu, całym swoim sercem i całą swoją duszą, ¹³ przestrzegając przykazań Boga, Jego bezwzględnych nakazów, które ja nakazuję ci dzisiaj dla twojego dobra. ¹⁴ Bóg, twój Bóg, [którego wola jest całkowicie wolna, niczym nie ograniczona, i do którego należą wszystkie] wyższe i niższe niebiosa, ziemia i wszystko, co jest na niej, ¹⁵ pragnął kochać tylko twoich praojców i Bóg wybrał ich potomków po nich, was, spośród wszystkich narodów, [uczyniwszy wybór, który] obowiązuje do dzisiaj. ¹⁶ Usuńcie zaporę [nierozsądku] z waszego serca, [która przeszkadza wam w służeniu Bogu], i poniechajcie uporu. ¹⁷ Bo Bóg, wasz Bóg, jest Istnieniem Najwyższym [i Ostatecznym], Władcą Najwyższym. To Bóg wielki, potężny i straszny. [Nikt, kto sobie to uświadamia], nie ma względu na osobę ani nie da się przekupić. ¹⁸ [On] zabezpiecza prawo sieroty i wdowy. Kocha konwertytę, dając mu chleb i okrycie. ¹⁹ [Także wy] będziecie kochać konwertytów, bo byliście przybyszami w ziemi Micrajim. ²⁰ Będziesz się bał Boga, twojego Boga. [Tylko] Jemu będziesz służył, przylgniesz [w bojaźni i miłości] do Niego [i tylko pod tym warunkiem możesz] potwierdzać [swoje słowa] Jego Imieniem. ²¹ On jest twoją chwałą i On jest twoim Bogiem, który dla ciebie uczynił te wielkie i straszne rzeczy, które oglądałeś na własne oczy. ²² W siedemdziesięciu ludzi twoi ojcowie zeszli do Micrajim i teraz Bóg, twój Bóg, uczynił was licznymi jak gwiazdy na niebie.

11

¹ Kochaj Boga, twojego Boga, bądź posłuszny Jego przestrogom, Jego [przekraczającym rozum] bezwzględnym nakazom i Jego [rozumnym] prawom społecznym, i Jego przykazaniom przez wszystkie dni. ² Uświadomcie sobie, [że ja nie mówię] dzisiaj o waszych synach, którzy ani nie znali, ani nie widzieli pouczenia Boga, twojego Boga, [nie doświadczyli] Jego silnej ręki i wyciągniętego ramienia, ³ Jego cudownych znaków i Jego dzieł, które uczynił w Micrajim faraonowi, królowi Micrajim, i całej jego ziemi, ⁴ i tego, co uczynił wojsku Micrajim, jego koniom i jego wozom, jak wody Morza Trzcinowego zatopiły ich, gdy ich ścigali. Bóg wygubił ich i [już ich nie ma], aż po dziś dzień. ⁵ [Nie doświadczyli], co uczynił dla was na pustyni, aż przyszliście na to miejsce, ⁶ i co wobec całego Jisraela uczynił Datanowi i Awiramowi, synom Eliawa, syna Reuwena, gdy ziemia rozwarła swoje usta i połknęła ich i ich domowników, i ich namioty, i cały dobytek, który podążał za nimi. ⁷ Ale wasze oczy oglądały wszystkie dzieła wielkiego Boga, które uczynił. ⁸ Przestrzegajcie waszych przykazań, które ja wam dzisiaj nakazuję, żebyście byli silni i posiedli ziemię, do której idąc przechodzicie [Jordan], żeby ją posiąść. ⁹ I po to, żebyście długo żyli w ziemi, którą Bóg przysiągł dać twoim praojcom, ziemi opływającej mlekiem i miodem. ¹⁰ Ziemia, do której przychodzicie, żeby ją posiąść, nie jest [zła], jak ziemia Micrajim, z której wyszliście, gdzie zasiawszy wasze ziarno nawadnialiście ją jak ogród warzywny, na piechotę [nosząc wodę z Nilu]. ¹¹ [Nie], ziemia, do której [idąc wkrótce] przejdziecie [Jordan], żeby ją posiąść, jest ziemią [ornych] gór i nizin, jest nawadniana deszczem z nieba, ¹² ziemią, o którą Bóg, twój Bóg, troszczy się, na którą oczy Boga, twojego Boga, zawsze są zwrócone, od początku roku do końca roku. ¹³ I stanie się, jeżeli zawsze będziecie zważać na moje przykazania, które wam nakazuję, [i wypełniać je tak, jakbyście usłyszeli je] dzisiaj, [i będziecie ich przestrzegać nie ze względu na własny pożytek, lecz dlatego, że] kochacie Boga, waszego Boga, i będziecie Mu służyli [w modlitwie, jako wspólnota będziecie Mu służyć] całym swoim sercem i cała swoją duszą, [wtedy Bóg wypełni obietnicę zawartą w następujących słowach]: ¹⁴ Ześlę wcześniejszy i późniejszy deszcz na waszą ziemię we właściwym czasie i będziecie zbierać wasze zboże, wino i oliwę. ¹⁵ Dam trawę na twoim polu dla twojego bydła, [żebyś nie musiał prowadzić go na dalekie pastwiska]. I będziesz jadł, i nasycisz się. ¹⁶ [A gdy będziecie nasyceni], strzeżcie się, i nie dajcie się omamić waszemu sercu, żebyście się nie odwrócili [od Tory] i nie służyli bożkom narodów, i nie kłaniali się im. ¹⁷ Bo gniew Boga zapłonie przeciwko wam! Powstrzyma niebiosa, tak że deszczu nie będzie, ziemia nie wyda swojego plonu i zostaniecie szybko wytraceni z dobrej ziemi, którą Bóg dał wam. ¹⁸ [Lecz nawet gdy pójdziecie na wygnanie], weźmiecie Moje słowa do waszego serca i do waszej duszy, przywiążecie je jako znak [tefilin] na waszej ręce i będą tefilin pomiędzy waszymi oczami [nad czołem, na linii wyrastania włosów]. ¹⁹ [Od wczesnego dzieciństwa] będziesz uczył tych [słów] swoich synów, [żeby byli przyzwyczajeni] mówić o nich, gdy będziesz siedział w swym domu i gdy będziesz w drodze, gdy będziesz kładł [w nocy] i gdy wstaniesz [rano]. ²⁰ I wypiszesz je [na pergaminie, i przymocujesz] na odrzwiach twojego domu i twoich [publicznych] bramach. ²¹ [A wszystko] po to, żeby wasze dni i dni waszych dzieci zostały pomnożone w ziemi, którą Bóg waszych praojców przysiągł dać wam, jak dni nieba [są] nad ziemią. ²² Bo jeżeli zawsze będziecie starannie przestrzegali wszystkich tych przykazań, które ja wam dzisiaj nakazuję, żebyście je wypełniali – kochać Boga, waszego Boga, podążać wszystkimi drogami Jego sprawiedliwości, i jeśli przylgniecie [w bojaźni i miłości] do Niego, ²³ wtedy Bóg wypędzi wszystkie te narody sprzed ciebie i podbijecie narody, które są większe i silniejsze od was. ²⁴ Każde miejsce, gdzie postanie twoje stopa, będzie wasze. Wasza granica będzie od pustyni do Lewanonu, od rzeki, rzeki Prat, aż do Morza Zachodniego. ²⁵ Żaden człowiek nie powstanie przeciwko tobie. Bóg, wasz Bóg, rzuci bojaźń i przerażenie przed wami na całą ziemię, którą przejdziecie, tak jak wam powiedział.