Paraszat BO

¹ Bóg powiedział do Moszego: Idź do faraona, bo Ja sprawiłem, że on i jego słudzy są nieprzejednani, abym okazał Moje cudowne znaki wśród nich. ² I abyś wiernie przekazywał swojemu synowi i swojemu wnukowi, jak zadrwiłem z Egipcjan, i o Moich cudownych znakach, które uczyniłem wśród nich, aby wiedzieli, że Ja jestem Bogiem. ³ Mosze i Aharon przyszli do faraona i powiedzieli mu: Tak powiedział Bóg, Bóg Hebrajczyków: ‘Jak długo będziesz odmawiał uniżenia się przede Mną? Wypuść Mój lud, aby Mi służyli. ⁴ Bo jeśli odmówisz wypuszczenia Mojego ludu, to jutro sprowadzę szarańczę pomiędzy twoje granice. ⁵ Pokryje ona [każde] widoczne miejsce w kraju, tak że nie będzie można zobaczyć ziemi. Pożre resztę tego, co się uchowało, co zostało wam po gradzie. I pożre wszelkie drzewo, które wyrasta na polu. ⁶ Zapełni twoje domy i domy wszystkich twoich sług i domy całego Egiptu. [Takiego spustoszenia] nie widzieli wasi ojcowie i ojcowie waszych ojców od dnia, gdy pojawili się na ziemi, aż do tego dnia’. [I Mosze] odwrócił się i wyszedł od faraona. ⁷ Słudzy faraona powiedzieli do niego: Jak długo ten [człowiek] będzie zagrożeniem dla nas? Wypuść tych ludzi i niech służą Bogu, swojemu Bogu. Czy jeszcze nie rozumiesz, że Egipt ginie? ⁸ Mosze i Aharon zostali sprowadzeni z powrotem przed faraona. A [ten] powiedział do nich: Idźcie, służcie Bogu, waszemu Bogu. Tylko kto [spośród was] pójdzie? ⁹ A Mosze odpowiedział: Pójdziemy z naszymi młodzieńcami i naszymi starcami. Pójdziemy z naszymi synami i naszymi córkami, z naszymi owocami i naszym bydłem, bo to jest dla nas [wszystkich] obchód święta Boga. ¹⁰ Powiedział im: Niech tak Bóg będzie z wami, jak wypuszczę was z waszymi dziećmi! Zobaczcie, że zło jest przed wami! ¹¹ Nie tak! Niech idą mężczyźni i niech służą Bogu, bo o to prosiliście. I wygnano ich sprzed oblicza faraona. ¹² Bóg powiedział do Moszego: Wyciągnij rękę nad ziemię egipską, [aby sprowadzić] szarańczę, a wzniesie się nad ziemią egipską. Pożre wszelką trawę ziemi, wszystko, co zostawił grad. ¹³ Mosze wyciągnął swoją laskę nad ziemię egipską, a Bóg skierował na ziemię wschodni wiatr, który wiał przez cały ten dzień i całą noc. Nastał ranek i wschodni wiatr przyniósł szarańczę. ¹⁴ Szarańcza wzniosła się nad całą ziemią egipską i opadła pomiędzy granicami Egiptu. [Plaga była] bardzo sroga. Przed nią nie było takiej szarańczy jak ta i po niej takiej nie będzie. ¹⁵ Pokryła każde widoczne miejsce na ziemi i kraj pogrążył się w mroku. Pożarła wszelką zieleń [na] ziemi i wszelki owoc drzewa, który pozostawił grad. Nie zostało nic zielonego na drzewie ani trawa polna w całej ziemi egipskiej. ¹⁶ Faraon pośpiesznie wezwał Moszego i Aharona i powiedział: Zgrzeszyłem przeciwko Bogu, waszemu Bogu, i przeciwko wam. ¹⁷ Więc, proszę, przebacz mój grzech tym razem i błagajcie Boga, waszego Boga, żeby tylko odwrócił ode mnie tę śmierć. ¹⁸ [Mosze] wyszedł od faraona i błagał Boga. ¹⁹ Bóg odwrócił wiatr, [by wiał] bardzo silnie od zachodu. [Wiatr] podniósł szarańczę i wrzucił ją do Morza Trzcinowego. Ani jedna szarańcza nie została w granicach Egiptu. ²⁰ Ale Bóg uczynił faraona zawziętym i [ten] nie wypuścił synów Jisraela. ²¹ Bóg powiedział do Moszego: Wyciągnij rękę do nieba a nastanie ciemność w ziemi egipskiej. Dotykalna ciemność. ²² Mosze wyciągnął swoją rękę do nieba i była gęsta ciemność w całej ziemi egipskiej [przez] trzy dni. ²³ Nikt nie widział nikogo i nikt nie wstawał ze swojego [miejsca przez] trzy dni. Ale dla wszystkich synów Jisraela było światło w ich siedzibach. ²⁴ Faraon wezwał Moszego i powiedział: Idźcie, służcie Bogu. Tylko wasze owce i bydło zostaną. Wasze małe dzieci też [mogą] iść z wami. ²⁵ Ale Mosze powiedział: Nawet ty dasz nam [zwierzęta] na [oddanie] zarzynane na ucztę i [oddanie] wstępujące, które będziemy składać Bogu, naszemu Bogu. ²⁶ Nasze stada też pójdą z nami, nie zostanie ani kopyto. Bo z tego weźmiemy, by służyć Bogu, naszemu Bogu. A nie wiemy [jeszcze], czym będziemy dzisiaj służyć Bogu, dopóki tam [nie] przyjdziemy. ²⁷ Ale Bóg uczynił faraona zawziętym i [ten] nie chciał ich wypuścić. ²⁸ I faraon powiedział [Moszemu]: Idź ode mnie! Nie waż się oglądać więcej mojego oblicza! W dniu, gdy ujrzysz moje oblicze – umrzesz! ²⁹ A Mosze odrzekł: Stanie się tak jak każesz. Nie będę więcej oglądał twojego oblicza.

¹ Bóg powiedział do Moszego: Jeszcze jedną plagę sprowadzę na faraona i na Egipt. A potem wypuści was stąd. Gdy was wypuści – [to] ostatecznie. Wygna was stąd. ² Oznajmij, proszę, ludziom, aby każdy mężczyzna uprosił przyjaciela a każda kobieta przyjaciółkę o naczynia ze srebra i ze złota. ³ Bóg dał ludowi przychylność Egipcjan. Również ów człowiek – Mosze stał się bardzo szanowany w ziemi egipskiej przez sługi faraona i przez jego lud. ⁴ I Mosze powiedział [do faraona]: Tak powiedział Bóg: ‘Około północy Ja objawię się pośród Egipcjan. ⁵ I każdy pierworodny w ziemi egipskiej umrze. Od pierworodnego [syna] faraona, który ma zasiąść na tronie, aż po pierworodnego służącej, która jest przy żarnach. I wszelkie pierworodne zwierząt. ⁶ Będzie wielka rozpacz w całej ziemi egipskiej. Taka, jakiej nie było i jakiej więcej nie będzie. ⁷ Ale na żadnego z synów Jisraela [nawet] piec nie zawarczy. Ani na człowieka, ani na zwierzę, abyście wiedzieli, że Bóg uczyni cudowne rozróżnienie pomiędzy Egiptem a Jisraelem’. ⁸ Wszyscy ci twoi słudzy przyjdą i złożą mi pokłon, mówiąc: ‘Wyjdź ty i cały lud, który cię popiera!’, a po tym wyjdę. I [Mosze] odszedł rozgniewany od faraona. ⁹ Bóg powiedział do Moszego: Faraon was nie posłucha, aby były pomnożone Moje cudowne siły w ziemi egipskiej. ¹⁰ Mosze i Aharon ukazali wszystkie te cudowne siły przed faraonem. Ale Bóg uczynił serce faraona zawziętym i [ten] nie wypuścił synów Jisraela ze swojego kraju.

¹ Bóg powiedział do Moszego i do Aharona w ziemi egipskiej: Powiedz [do synów Jisraela]: ² ‘To odnowienie [księżyca] będzie dla was początkiem ^miesięcy. Będzie dla was pierwszym z miesięcy roku’. ³ Przemówcie do całej społeczności Jisraela: ‘Dziesiątego [dnia] tego miesiąca niech wezmą sobie – każdy człowiek – jagnię dla rodziny, jagnię dla domu. ⁴ Jeśli [czyjś] dom będzie za mało [liczny] na jagnię, to niech wezmą oni i sąsiad najbliższy domowi, według [liczby] osób. Każdy będzie policzony do jagnięcia według tego, ile zje. ⁵ Będzie to jagnię bez skazy, samiec jednoroczny, weźcie go spośród owiec lub spośród kóz. ⁶ Będzie przez was strzeżony aż do czternastego dnia tego miesiąca. I cała zgromadzona społeczność Jisraela zarżnie go po południu. ⁷ Niech wezmą z krwi [jagnięcia] i nałożą na obie stron odrzwi i na nadproże w domach, gdzie będą je jedli. ⁸ Będą jedli mięso tej nocy, będą jedli je upieczone na ogniu, [razem z] macami i z gorzkimi ziołami. ⁹ Nie jedzcie go niedopieczonego ani gotowanego w wodzie, ale wyłącznie pieczonego na ogniu, [razem z] jego głową, nogami i wnętrznościami. ¹⁰ Nie zostawicie z niego [nic] do rana. A to, co zostanie do rana, spalicie w ogniu. ¹¹ Tak będziecie go jedli: wasze biodra będą przepasane, na waszych nogach będą sandały a w waszych rękach będą laski. Będziecie go jedli w pośpiechu. [Jest to oddanie] pesach dla Boga. ¹² Tej nocy objawię się w ziemi egipskiej i zabiję każde pierworodne w ziemi egipskiej, od człowieka po zwierzę. I na wszystkich bożkach Egiptu dokonam sądu – Ja Bóg. ¹³ A krew będzie dla was znakiem na domach, w których jesteście. Zobaczę tę krew i [oszczędzę was] omijając was. I nie będzie u was śmiertelnej plagi, gdy uderzę ziemię egipską. ¹⁴ Ten dzień będzie dla was pamiątką. Będziecie go obchodzić jako święto dla Boga. Przez [wszystkie] wasze pokolenia będziecie obchodzić święto [tego dnia] jako wieczny bezwzględny nakaz. ¹⁵ Przez siedem dni będziecie jedli mace. Ale [przed] pierwszym dniem [święta] usuniecie zakwas z waszych domów, bo każdy, kto będzie jadł zakwaszone, między pierwszym a siódmym dniem, ten będzie odcięty od Jisraela. ¹⁶ Pierwszy dzień [będzie dla was] ogłoszony świętem i siódmy dzień [będzie] dla was ogłoszony świętem. Nie będziecie wykonywali wtedy żadnych zakazanych [w święta] czynności, przygotujcie dla siebie jedynie to, co każdy [może] zjeść. ¹⁷ Przestrzegajcie [Święta] Mac, bo tego właśnie dnia wyprowadziłem wasze zgromadzone siły z ziemi egipskiej. Przestrzegajcie tego dnia przez wasze pokolenia jako wiecznego bezwzględnego nakazu. ¹⁸ Pierwszego miesiąca, w czternastym dniu, wieczorem, będziecie jedli mace – aż do dwudziestego pierwszego dnia miesiąca wieczorem. ¹⁹ Przez siedem dni nie znajdzie się w waszych domach zakwas. Bo każdy człowiek, który będzie jadł z zakwaszonego, będzie odcięty od społeczności Jisraela, [czy to] konwertyta, czy urodzony w narodzie. ²⁰ Niczego zakwaszonego nie będziecie jedli. We wszystkich waszych siedzibach będziecie jedli mace’. ²¹ Mosze wezwał całą starszyznę Jisraela i powiedział im: Wybierzcie [lub] nabądźcie sobie baranka dla waszych rodzin i zarżnijcie pesach. ²² Weźcie sobie wiązkę hizopu i zanurzcie ja we krwi, która [będzie] w naczyniu i dotknijcie nadproża i obu stron odrzwi krwią, która jest w naczyniu. I niech nikt z was nie wychodzi poza wejście domu aż do rana. ²³ Bóg objawi się, by porazić Egipt plagą. Zobaczy krew na nadprożu i na obu stronach odrzwi i Bóg [oszczędzi was] omijając wejścia i nie pozwoli sile zniszczenia wejść do waszych domów, aby [zabijała] plagą. ²⁴ Przestrzegajcie tej rzeczy jako bezwzględnego nakazu dla ciebie i dla twoich dzieci na zawsze. ²⁵ A będzie tak, że gdy dojdziecie do ziemi, którą Bóg wam da, tak jak powiedział, będziecie przestrzegali tej służby. ²⁶ Gdy wasze dzieci powiedzą do was: ‘Czym jest dla was ta służba?’, ²⁷ powiecie: ‘To jest pesach dla Boga, który [oszczędził nas] omijając domy synów Jisraela w Egipcie, gdy uderzał plagą Egipt, a uratował nasze domy’. A lud pochylił się i złożył pokłon. ²⁸ Synowie Jisraela poszli i zrobili tak, jak Bóg nakazał Moszemu i Aharonowi, [a oni też] tak zrobili. ²⁹ I stało się to o północy: Bóg zabił wszystkich pierworodnych w ziemi egipskiej, od pierworodnego [syna] faraona, który miał zasiąść na tronie, aż po pierworodnego [syna] więźnia w lochu. I każde pierworodne zwierzę. ³⁰ Wstał faraon tej nocy i wszyscy jego słudzy, i cały Egipt. I była wielka rozpacz w Egipcie, bo nie było domu, w który nie byłoby zmarłego. ³¹ Wezwał nocą Moszego i Aharona i powiedział: Ruszajcie! Wyjdźcie spośród mojego ludu, wy i synowie Jisraela, i idźcie służyć Bogu, tak jak mówiliście. ³² I wasze trzody, i wasze bydło też weźcie, tak jak powiedzieliście, i idźcie. I za mnie też się pomódlcie. ³³ Egipcjanie ponaglali lud, żeby jak najprędzej odesłać ich z kraju, bo mówili: Wszyscy poumieramy. ³⁴ Ludzie zabrali swoje ciasto, zanim się zakwasiło. Resztę swojego [ciasta] obwiązali w ubrania [i umieścili] na ramionach. ³⁵ Synowie Jisraela postąpili według słów Moszego i poprosili Egipcjan o naczynia ze srebra, ze złota i o ubrania. ³⁶ A Bóg dał ludowi przychylność Egipcjan, [tak że] im pożyczali. I opróżnili Egipt. ³⁷ Synowie Jisraela wyruszyli z Rameses do Sukot, [w liczbie] sześciuset tysięcy idących mężczyzn, nie licząc dzieci. ³⁸ Wielkie tłumy różnych [ludzi] wyszły też z nimi. I owce, i bydło, bardzo wielkie stada. ³⁹ Upiekli ciasto, które wynieśli z Egiptu, jako placki macy, bo się nie zakwasiło, gdyż byli wypędzeni z Egiptu i nie mogli się ociągać, tak że zapasów [jedzenia] też sobie nie zrobili. ⁴⁰ Osiedlenie synów Jisraela w Egipcie trwało czterysta trzydzieści lat. ⁴¹ I było to pod koniec czterystu trzydziestu lat, tego właśnie dnia wyszły wszystkie zgromadzone siły Boga z ziemi egipskiej. ⁴² Była to noc czuwania dla Boga, [by] wyprowadził ich z ziemi egipskiej. To jest noc czuwania dla Boga, dla wszystkich synów Jisraela, na ich pokolenia.

⁴³ Bóg powiedział do Moszego i do Aharona: To jest bezwzględny nakaz dotyczący [oddania] pesach: żaden cudzoziemiec nie może z niego jeść. ⁴⁴ Każdego niewolnika – człowieka zakupionego za pieniądze, obrzezasz i wtedy będzie mógł z niego jeść. ⁴⁵ [Osiadły] przybysz ani [nieżydowski] najemnik nie będzie z niego jadł. ⁴⁶ Będzie jedzone w jednym domu i nie będzie wynoszone [nic] z tego mięsa z domu na zewnątrz. I nie będziecie łamać jego kości. ⁴⁷ Cała społeczność Jisraela tak zrobi. ⁴⁸ A jeśli będzie mieszkał z tobą konwertyta i będzie składał pesach dla Boga – obrzezaj [u] niego wszystkich męskich potomków i wtedy może przystąpić do złożenia go. I będzie jak urodzony w narodzie. Ale żaden nie obrzezany nie może z niego jeść. ⁴⁹ Jedno prawo będzie dla urodzonego w narodzie i dla konwertyty, który żyje pomiędzy wami. ⁵⁰ Wszyscy synowie Jisraela zrobili tak. Dokładnie jak Bóg nakazał Moszemu i Aharonowi, tak zrobili. ⁵¹ Tego właśnie dnia Bóg wyprowadził synów Jisraela z ziemi egipskiej w ich zgromadzonych siłach.

¹ Bóg powiedział do Moszego wyjaśniając mu: ² Poświęć dla Mnie każdego pierworodnego. Każde wśród synów Jisraela, które otwiera [po raz pierwszy] łono [swojej matki], spośród ludzi i spośród zwierząt – należy do Mnie. ³ A Mosze powiedział do ludu: Zapamiętajcie ten dzień, gdy wyszliście z Egiptu, z domu niewoli. Bo Bóg wyprowadził was stamtąd okazując wielką moc – nie będziecie jedli zakwaszonego. ⁴ Dzisiaj wychodzicie, w miesiącu wiosennym. ⁵ I będzie tak, że gdy przyprowadzi cię Bóg do ziemi Kenaanitów, Chitytów, Emorytów, Chiwitów, Jewusytów, którą przysiągł dać twoim Ojcom – ziemi opływającej mlekiem i miodem – będziecie wypełniać w tym miesiącu tę służbę: ⁶ Przez siedem dni będziesz jadł mace i siódmego dnia będzie obchód święta dla Boga. ⁷ Mace będą jedzone przez siedem dni i nie będzie widziane u ciebie zakwaszone i nie będzie widziany u ciebie zakwas – na całym twoim obszarze. ⁸ [Musisz] powiedzieć swojemu synowi w tym dniu: ‘To ze względu na to, co Bóg uczynił dla mnie, gdy wychodziłem z Egiptu’. ⁹ [Te słowa] będą dla ciebie znakiem na twojej ręce i przypomnieniem pomiędzy twoimi oczami, aby Tora Boga była na twoich ustach, bo Bóg wyprowadził cię z Egiptu, okazując potężną moc. ¹⁰ Przestrzegaj bezwzględnego nakazu [dotyczącego Pesach] w wyznaczonym czasie, każdego roku.

¹¹ I będzie tak, że gdy Bóg przyprowadzi cię do ziemi Kenaanitów, tak jak przysiągł tobie i twoim Ojcom dać ci ja, ¹² oddzielisz dla Boga każde, które [po raz pierwszy] otwiera łono. Każde otwierające [łono po raz pierwszy], nawet poronione zwierzęcia, które będziesz miał – samce dla Boga. ¹³ Każde otwierające [po raz pierwszy łono] osła wykupisz jagnięciem, a jeśli nie wykupisz, to złamiesz mu kark. I wykupisz każdego pierworodnego spośród twoich synów. ¹⁴ Będzie tak, że gdy zapyta cię jutro twój syn, mówiąc: ‘Co to [oznacza]?’ Powiesz mu: ‘Bóg wyprowadził nas z Egiptu, z domu niewoli, okazując wielką moc. ¹⁵ A było tak, że gdy [faraon] uparcie odmawiał wypuszczenia nas, Bóg zabił każdego pierworodnego w ziemi egipskiej, od pierworodnego człowieka aż po pierworodne zwierzęcia. Dlatego zarzynam na ucztę dla Boga wszelkie męskie potomstwo otwierające [po raz pierwszy] łono i wykupuję każdego pierworodnego z moich synów’. ¹⁶ To będzie dla ciebie znakiem (tefilin) na twojej [słabszej] ręce i tefilin pomiędzy twoimi oczami, bo Bóg wyprowadził nas z Egiptu okazując wielką moc.