Paraszat AHAREI

16

¹ Bóg przemówił do Moszego: [Kiedy przekażesz następujące przykazanie, podkreśl, że mówisz to] po śmierci dwóch synów Aharona, kiedy wkroczyli [z obcym ogniem] przed Boga i umarli. ² Bóg powiedział do Moszego: Przemów do swojego brata Aharona, niech nie wchodzi w dowolnej porze do Świętego [Świętych] poza zasłonę oddzielającą ani przed pokrywę odkupienia, która jest na Skrzyni, aby nie umarł. Bo [Moja Obecność] objawia się [tam] w obłoku, który jest nad pokrywą odkupienia. [I dlatego nie wolno tam wchodzić]. ³ Z tym wejdzie Aharon do Świętego [Świętych tylko w Jom Kipur, gdy przybliży] młodego byka na oddanie za grzech [chatat] i barana na oddanie wstępujące [ola]. ⁴ Będzie ubrany w lnianą tunikę, [która należy] do świętego [miejsca], a na jego ciele będą lniane spodnie. Opasze się lnianym pasem i zawinie na głowie zawój z lnu, [a ponieważ są to święte ubrania], zanurzy w wodzie [mykwy] swoje ciało przed ich nałożeniem. ⁵ Od zgromadzenia synów Jisraela weźmie dwa kozły na oddanie za grzech [chatat] i jednego barana na oddanie wstępujące [ola]. ⁶ I przybliży Aharon byka oddania za grzech [chatat], który należy do niego, i dokona przebłagania za siebie i za swoją rodzinę. ⁷ I weźmie dwa kozły i postawi je przed Bogiem, u wejścia Namiotu Wyznaczonych Czasów. ⁸ I położy Aharon losy na dwa kozły – jeden los, [na którym jest napis:] „dla Boga”, a drugi los: „na [zrzucenie] z wysokiego urwiska”. ⁹ I przybliży Aharon kozła przeznaczonego losem „dla Boga”, i przeznaczy go na oddanie za grzech [chatat]. ¹⁰ A kozła przeznaczonego losem „na [zrzucenie] z wysokiego urwiska” postawi żywego przed Bogiem, żeby dokonać przebłagania nad nim, aby go wysłać na wysokie urwisko, [na śmierć] na pustynię. ¹¹ I przybliży Aharon byka oddania za grzech [chatat], który należy do niego, i dokona przebłagania za siebie i za swoją rodzinę. Potem zarżnie byka oddania za grzech [chatat], który należy do niego. ¹² I zabierze kadzielnicę pełną płonących węgli z ołtarza przed Bogiem i dwie [złączone] pełne garście najdrobniejszego wonnego kadzidła i wniesie je poza zasłonę oddzielającą. ¹³ I położy kadzidło na ogniu przed Bogiem, tak że obłok kadzidła przykryje pokrywę odkupienia, która jest nad [Tablicami] Świadectwa – [zrobi dokładnie tak], żeby nie umarł. ¹⁴ Weźmie trochę krwi byka i pokropi swoim palcem wskazującym przed pokrywą odkupienia, z przodu, przed pokrywą odkupienia pokropi krwią palcem wskazującym siedem razy. ¹⁵ I zarżnie kozła oddania za grzech [chatat], który jest [przeznaczony losem] dla ludu, i wniesie jego krew za zasłonę oddzielającą, i złoży jego krew, tak jak złożył krew byka, i pokropi nią na pokrywę odkupienia i przed pokrywą odkupienia. ¹⁶ I dokona przebłagania dla Świętego [Świętych] z [powodu] rytualnego skażenia synów Jisraela, nawet za ich buntownicze przestępstwa spośród ich wszystkich grzechów. I tak samo uczyni dla Namiotu Wyznaczonych Czasów, [kropiąc krwią tam, gdzie Boska Obecność] zamieszkuje pośród nich, [mimo] ich rytualnego skażenia. ¹⁷ Żadnego człowieka nie będzie w Namiocie Wyznaczonych Czasów, gdy będzie wchodził [Aharon], aby dokonać przebłagania w Świętym [Świętych], [aż] do jego wyjścia. Dokona przebłagania za siebie i za swój dom, i za całą społeczność Jisraela. ¹⁸ I wyjdzie do [złotego] ołtarza, który jest przed Bogiem, i dokona przebłagania na nim: weźmie trochę krwi byka i trochę krwi kozła i pomaże rogi ołtarza dookoła. ¹⁹ Pokropi go krwią swoim wskazującym palcem siedem razy i oczyści go z rytualnego skażenia [zawinionego przez] synów Jisraela, i uświęci go. ²⁰ Gdy ukończy dokonywanie przebłagania dla Świętego [Świętych], Namiotu Wyznaczonych Czasów i [złotego] ołtarza i przybliży żywego kozła, ²¹ uciśnie Aharon obiema swoimi rękami głowę żywego kozła i przyzna się nad nim do wszystkich przewinień synów Jisraela, do wszystkich ich buntowniczych przestępstw spośród ich wszystkich grzechów. I położy je na głowę kozła, i przez wyznaczonego człowieka wyśle go na pustynię. ²² Poniesie kozioł na sobie wszystkie ich przewinienia do miejsca, gdzie urywa się ziemia. I wyśle kozła na pustynię. ²³ I wejdzie Aharon do Namiotu Wyznaczonych Czasów, i zdejmie lniane ubrania, które założył, gdy wchodził do Świętego [Świętych], i zostawi je tam. ²⁴ [Przedtem] zanurzy swoje ciało w wodzie [mykwy], w miejscu świętym, i założy [złote] ubrania [Najwyższego Kohena], i wyjdzie, i złoży swoje oddanie wstępujące [ola] i oddanie wstępujące ludu, [dwa barany], i dokona przebłagania za siebie i za lud. ²⁵ A tłuszcz oddania za grzech [chatat] zmieni w wonny dym na ołtarzu [zewnętrznym]. ²⁶ Człowiek, który wysłał kozła na wysokie urwisko, zanurzy swoje ubrania i swoje ciało w wodzie [mykwy] i [dopiero] potem wejdzie do obozu. ²⁷ Byk oddania za grzech [chatat] i kozioł oddania za grzech [chatat], których krew była przyniesiona, żeby dokonać przebłagania w Świętym [Świętych], będą wyniesione poza obóz, a ich skóra, mięso i nieczystości spalone w ogniu. ²⁸ Ten, kto spali, zanurzy swoje ubrania i swoje ciało w wodzie [mykwy], i [dopiero] potem wejdzie do obozu. ²⁹ [Jom Kipur] będzie dla was bezwzględnym wiecznym nakazem: w siódmym miesiącu dziesiątego [dnia] miesiąca będziecie pościć [nie jedząc ani nie pijąc], nie będziecie wykonywać żadnych zakazanych [w Szabat] czynności – czy urodzony w narodzie, czy konwertyta, który mieszka pośród was. ³⁰ Bo w ten dzień będzie dokonane przebłaganie za was, żeby was oczyścić. Będziecie oczyszczeni ze wszystkich waszych grzechów przed Bogiem. ³¹ Będzie to dla was Szabat Szabatów, [dzień całkowitego zaprzestania pracy], dzień, w którym musicie pościć. [Jest to] wieczny bezwzględny nakaz. ³² I [tylko] Najwyższy Kohen, który jest pomazany i który jest uprawomocniony, żeby służyć jako [Najwyższy] Kohen w miejsce swego przodka, dokona przebłagania. [Tylko] on założy lniane ubrania, ubrania święte. ³³ [Tylko on] dokona przebłagania dla Najświętszego i dokona przebłagania dla Namiotu Wyznaczonych Czasów i dla ołtarza. [Tylko on] dokona przebłagania za kohenów i za wszystkich ludzi społeczności. ³⁴ I będzie to wieczny bezwzględny nakaz dla was, żeby dokonywać przebłagania dla Żydów za wszystkie ich grzechy raz w roku. [W następny Jom Kipur] Aharon wykonał, co Bóg nakazał Moszemu, [w dokładnym porządku].

17

¹ Bóg przemówił do Moszego wyjaśniając mu: ² Przemów do Aharona i jego synów, i do wszystkich synów Jisraela, i powiedz im: To jest rzecz, którą Bóg nakazał: ³ Każdemu człowiekowi z Domu Jisraela, który byka, owcę lub kozę, [zwierzę, które było poświęcone jako oddanie], zarżnie wewnątrz obozu, albo temu, kto zarżnie poza obozem ⁴ i nie przyniesie [swego oddania] do wejścia Namiotu Wyznaczonych Czasów, żeby je przybliżyć [jako] oddanie dla Boga, przed Miejscem Obecności Boga, [ta] krew będzie policzona temu człowiekowi jako przelanie krwi [ludzkiej] i odcięty będzie ten człowiek spośród swego ludu. ⁵ [To jest ostrzeżenie], żeby synowie Jisraela przynosili swoje [zwierzęta] zarzynane na ucztę, które [byli przyzwyczajeni] zarzynać w otwartym polu, [żeby] przynosili je Bogu, do wejścia Namiotu Wyznaczonych Czasów, do kohena, i zarzynali je jako zarzynane na ucztę oddania pokojowe [zewach haszlamim] dla Boga. ⁶ I kohen opryska krwią ołtarz Boga u wejścia Namiotu Wyznaczonych Czasów, a tłuszcz zmieni w wonny dym, na zapach kojący dla Boga. ⁷ I już więcej nie zarżną swojego [zwierzęcia] zarzynanego na ucztę demonom, które ich [wciąż jeszcze] kuszą. To będzie wieczny bezwzględny nakaz dla nich, dla [wszystkich] ich pokoleń. ⁸ I powiesz im: Każdy człowiek z Domu Jisraela i z konwertytów mieszkających pośród was, który spali [części zwierząt] oddania wstępującego [ola] albo zarzynanego na ucztę, ⁹ a nie przyniesie ich do wejścia Namiotu Wyznaczonych Czasów, żeby je uczynić [oddaniem] dla Boga, ten człowiek będzie odcięty od swojego ludu, [umrze przedwcześnie i jego dzieci też wcześnie umrą]. ¹⁰ I każdy człowiek z Domu Jisraela i spośród konwertytów mieszkających pośród was, który je jakąkolwiek krew – zwrócę Moją złość przeciw człowiekowi, który je krew, i Ja odetnę go spośród jego ludu. ¹¹ Bo dusza ciała [jest zależna od] krwi i dlatego Ja dałem wam [nakaz], żeby [złożyć krew] na ołtarz, aby przebłagać za wasze dusze, bo krew [zwierzęcia] będzie przebłaganiem za duszę [ludzką]. ¹² I dlatego mówiłem do synów Jisraela: Żaden człowiek spośród was nie będzie jadł krwi i konwertyta mieszkający pośród was nie będzie jadł krwi. ¹³ Każdy człowiek z synów Jisraela i z konwertytów mieszkających pośród was, który złowi zwierzę [albo znajdzie schwytane], z dzikich zwierząt albo z ptaków [koszernych], które mogą być zjedzone, wyleje jego krew i przykryje ją ziemią. ¹⁴ Bo [to jest] życie każdego stworzenia, jego krew jest jego życiową siłą. I dlatego powiedziałem do synów Jisraela: Krwi żadnego stworzenia nie będziecie jeść, bo życiową siłą każdego stworzenia jest jego krew. Ktokolwiek zje, będzie odcięty. ¹⁵ Każdy człowiek, który zje padlinę albo rozszarpane, czy to urodzony w narodzie, czy konwertyta, zanurzy swoje ubranie i siebie w wodzie [mykwy] i będzie rytualnie skażony do wieczora, a [potem] będzie czysty. ¹⁶ Jeżeli nie zanurzy [swojego ubrania] i swojego ciała [w mykwie], poniesie [konsekwencje] swego przewinienia.

18

¹ Bóg przemówił do Moszego wyjaśniając mu: ² Przemów do synów Jisraela i powiedz im: Ja, Bóg, jestem waszym Bogiem. ³ Według czynów ziemi Micrajim, gdzie zamieszkiwaliście, nie postępujcie i według czynów ziemi Kenaan, do której Ja was wprowadzam, nie postępujcie. Nie kierujcie się ich zwyczajami. ⁴ Wypełniajcie Moje [rozumne] prawa [społeczne] i przestrzegajcie Moich [przekraczających rozum] bezwzględnych nakazów. Nimi się kierujcie – Ja, Bóg, jestem waszym Bogiem. ⁵ I przestrzegajcie Moich bezwzględnych nakazów i Moich praw, które człowiek będzie wykonywał i będzie żył dzięki nim [w Przyszłym Świecie]. Ja jestem Bóg. ⁶ Żaden mężczyzna [ani kobieta] nie zbliżą się do nagości żadnego bliskiego krewnego, żeby odsłonić jego nagość [i obcować z nim]. Ja jestem Bóg. ⁷ Nie odsłonisz nagości [żony] twojego ojca ani nagości twojej matki, [bo nawet jeśli nie jest żoną twojego ojca], jest twoją matką, nie odsłonisz jej nagości. ⁸ Nie odsłonisz nagości żony twojego ojca [nawet po jego śmierci, bo] jest to nagość twojego ojca. ⁹ Nie odsłonisz ich nagości – nagości twojej siostry, [czy] jest córką twojego ojca, czy córką twojej matki, czy [jest] ślubna, czy nieślubna, nie odsłonisz ich nagości. ¹⁰ Nie odsłonisz ich nagości – nagości córki twojego syna ani córki twojej córki, bo one są [jak] twoja własna nagość. ¹¹ Nie odsłonisz jej nagości – nagości córki żony twojego ojca, urodzonej twojemu ojcu, bo jest ona twoją siostrą. ¹² Nie odsłonisz nagości siostry twojego ojca, bo jest bliską krewną twojego ojca. ¹³ Nie odsłonisz nagości siostry twojej matki, bo jest bliską krewną twojego ojca. ¹⁴ Nie odsłonisz nagości brata twojego ojca, [to jest] nie zbliżysz się do jego żony, jest ona twoją ciotką. ¹⁵ Nie odsłonisz nagości twojej synowej, jest ona żoną twojego syna, nie odsłonisz jej nagości. ¹⁶ Nie odsłonisz nagości żony twojego brata, jest ona nagością twojego brata. ¹⁷ Nie odsłonisz nagości kobiety i jej córki. Nie poślubisz córki jej syna ani córki jej córki, żeby odsłonić jej nagość – są one bliskimi krewnymi, jest to lubieżność. ¹⁸ Nie poślubisz kobiety i jej siostry, żeby nie rywalizowały ze sobą przy odsłanianiu nagości jednej obok drugiej [i nawet jeśli rozwiedziesz się z jedną z sióstr, nie możesz poślubić drugiej, póki pierwsza] żyje. ¹⁹ Nie zbliżysz się do kobiety rytualnie skażonej w jej odłączeniu, aby odsłonić jej nagość. ²⁰ Z żoną twojego bliźniego nie będziesz obcował wylewając swoje nasienie, bo byłbyś skażony przez nią. ²¹ I z twojego potomstwa nie dasz [żadnego], żeby przeprowadzone [zostało pomiędzy ogniem], dla [czczenia pogańskiego] Molecha. Nie zbezcześcisz Imienia twojego Boga. Ja jestem Bóg. ²² Nie będziesz obcował z mężczyzną, tak jak obcuje się z kobietą. Jest to obrzydliwością. ²³ Nie będziesz obcował z żadnym zwierzęciem, bo stałbyś się skażony. I kobieta nie stanie przed zwierzęciem, żeby się z nim parzyć. Jest to ohydne zboczenie. ²⁴ Nie skazicie się żadną z tych [rzeczy], bo skaziły się każdą z nich narody, które [za to] wypędzam sprzed was. ²⁵ Skaziła się ziemia i [dlatego] Ja wypomnę ich przewinienia [zsyłając karę], a ziemia wyrzyga swoich mieszkańców. ²⁶ Ale wy będziecie przestrzegać Moich [przekraczających rozum] wiecznych bezwzględnych nakazów i Moich [rozumnych] praw [społecznych]. Nie uczynicie żadnej z tych obrzydliwości, czy to urodzony w narodzie, czy konwertyta mieszkający pośród was, ²⁷ bo ludzie ziemi, którzy was poprzedzali, czynili te obrzydliwości, i skaziła się ziemia, ²⁸ żeby ziemia was nie wyrzygała, bo skazicie ją, tak jak wyrzygała naród, który was poprzedzał. ²⁹ Bo każdy, kto uczyni [którąkolwiek] z wszystkich tych obrzydliwości – dusze tych, którzy to uczynili, będą odcięte spośród ich ludu. ³⁰ Przestrzegajcie Moich przestróg, żebyście nie czynili według obrzydliwych zwyczajów, które były praktykowane przed wami, i nie skazili się nimi. [Jeżeli przestrzegacie Moich praw], Ja, Bóg, jestem waszym Bogiem.