Odwrotna zależność pomiędzy brakującymi kelim i brakującymi poziomami światła

10. Zawsze istnieje odwrotna zależność pomiędzy światłami i kelim. I to dlatego, że w kelim kolejność jest taka, że na początku w kli wynikają wyższe kelim. Czyli na początku pojawia się keter, potem hochma, bina, tiferet i malchut. I dlatego nazywamy kelim KaHa’B Tu’M, czyli z góry do dołu, w kolejności ich pojawienia się w kli.

W światłach jest odwrotnie, gdyż kolejność wejścia ich jest taka, że niższe wchodzą w parcufim na początku. Pierwsze wchodzi światło nefesz, następnie ruach, potem neszama, haja i jechida, w ten sposób, że na początku wchodzi or nefesz, czyli światło poziomu malchut – najsłabsze. A w końcu przychodzi światło jechida – najpotężniejsze ze wszystkich. I dlatego zawsze nazywamy je NaRaNHa’J, czyli z dołu do góry, gdyż taka jest kolejność wejścia w parcuf.

11. W związku z tym widzimy: z tego powodu, że w parcufie jest tylko jedno kli, to zawsze jest to najwyższe kli, czyli kli keter. Lecz razem z nim nie wchodzi odpowiadające jemu wyższe światło – jechida, a najsłabsze z nich – nefesz, które obłacza się w kli keter. A kiedy pojawiają się dwa kli w parcufie – keter i hochma, to wchodzi w niego również światło ruach. I wtedy opuszcza się or nefesz z kli keter w kli hochma. A światło ruach obłacza się w kli keter. W ten sam sposób, jeśli pojawia się w parcufie trzecie kli – bina, to światło nefesz opuszcza się z kli hochma w binę, światło ruach z kli keter w hochmę, a w keter wchodzi or neszama. A kiedy wynika czwarte kli – tiferet, to wchodzi w parcuf or haja. I wtedy or nefesz opuszcza się z biny w tiferet, or ruach w kli bina, neszama w kli hochma, a or haja w kli keter. I wtedy wzrasta piąte kli w parcufie – malchut, wówczas wszystkie światła wchodzą w odpowiadające im kelim. I wtedy przyciągane jest or jechida, i światło nefesz opuszcza się z tiferet w malchut, światło ruach z kli bina w kli tiferet, światło neszama z kli hochma wchodzi w kli bina, or haja z kli keter w hochmę, a jechida obłacza się w keter.

Or Szalom

11. …i tak, wychodząc z opisanej kolejności, z wyjściem ostatniego kli objawia się najpotężniejsze światło. I wyjaśnienie tego: dzięki naprawieniu niższych kelim otwiera się największe światło, jednak obłacza się ono w największe kelim.

12. Stąd wynika, że do czasu aż nie powstanie pięć KaHa’B Tu’M, w parcufie tworzy się taki stan, kiedy światła znajdują się w nieodpowiednich miejscach. Co więcej, z tego powodu, że znajdują się one w odwrotnej zależności, z powodu braku najmniejszego kli malchut, będzie nieobecne w parcufie największe światło jechida. Jeżeli brakuje dwóch kelim: tiferet i malchut, również będzie brakować dwóch wyższych świateł: haja i jechida. Przy braku trzech niższych: biny, tiferet i malchut, będzie brakowało i trzech wyższych świateł: neszama, haja, jechida, i tak dalej. Przecież do tego momentu, dopóki nie wyrośnie wszystkie pięć kelim KaHa’B Tu’M, będzie przejawiona odwrotna zależność pomiędzy światłami i kelim, czyli przy braku jednego światła i jednego kli w parcufie, będzie brakowało wyższego z nich – jechida, i odwrotnie jest u kelim, będzie brakowało najmniejszego kli malchut, i tak dalej tą samą drogą.

13. Stąd zrozumiesz, jeżeli mówimy, że z powodu wzniesienia malchut w binę, poziom kończy się pod hochmą, i dlatego nie pozostaje w nim nic oprócz sfirot keter i hochma, a bina, tiferet i malchut opuszczają się z tego poziomu (patrz: punkt 17) – mówi się to od strony kelim, a w światłach jest odwrotnie – na tym poziomie są obecne jedynie nefesz, ruach, lecz brakuje: neszama, haja, jechida.

14. Stąd zrozumiesz to, o czym mówi się w Zohar, że przy wzniesieniu malchut w binę, podzielone pięć liter imienia אלהים (ELOKIM) w ten sposób, że dwie litery מ”י (M’I) pozostają na poziomie, a trzy אל”ה (EL’K) opuszczają się na niższy poziom (patrz: Wprowadzenie w Zohar, strona 20, Sulam, strona 5), a czasami mówi się w Zohar odwrotnie, że przy wzniesieniu malchut w binę, pozostają na poziomie dwie litery א”ל (E’L), a trzy inne הי”מ (KI’M) opuszczają się na niższy poziom (patrz: Zohar Bereszit, strona 59).

I sens tego jest w tym, że pięć liter אלהים (ELOKIM) jest to ukryte pięć sfirot KaHa’B Tu’M, lub pięć świateł NaRaNHa’J. I przy wzniesieniu malchut w binę, jeżeli patrzeć od strony kelim, to na poziomie pozostają keter i hochma, czyli א”ל (E’L), a trzy litery הי”מ (KI’M) opuszczają się na niższy poziom. Od strony świateł – odwrotnie: kiedy dwie niższe litery מ”י (M’I), które wskazują na dwa niższe poziomy światła – nefesz, ruach, pozostają na poziomie, to trzy wyższe אל”ה (EL’K), które wskazują na trzy wyższe poziomy światła – neszama, haja, jechida, pozostawiają ten poziom.

W przedmowie do Zohar „Akdamat Sefer Zohar” mówi się o pięciu poziomach światła NaRaNHa’J, na które wskazuje pięć liter אלהים (ELOKIM), kiedy מ”י (M’I) pozostaje na poziomie, a אל”ה (EL’K) – pozostawiają go. I w Zohar Bereszit-A mówi się o pięciu kelim KaHa’B Tu’M, na które wskazuje pięć liter imienia אלהים (ELOKIM), i powiedziano odwrotnie: kiedy א”ל (E’L) pozostają na poziomie, a הי”מ (KI’M) pozostawiają go.

Niezbędnym jest zapamiętać te rzeczy i głęboko zastanowić się w każdym miejscu, czy od strony świateł, czy od strony kelim mówi się w nim. Dzięki temu zostanie zlikwidowanych wiele złudnych sprzeczności.