
25. I sens w tym, że liniowe naprawienie, uczynione w dziesięciu sfirotach, objawiło się z powodu wzniesienia malchut w binę, która staje się nukwą hochmy, i tą siłą w dziesięciu sfirotach powstają dwie strony, gdyż malchut, która jest włączona w każdą sfirę, tworzy jej lewą linię, wówczas kiedy sama istota sfirot – prawa. I ta lewa linia (kaw smol) czyni ubytek prawej linii (kaw jamin). I wtedy or elion łączy się z masachem malchut (ziwug de-akaa), w którym teraz działają sądy. I or hasadim, który wyniknął na skutek tego ziwuga, objawia szczególną środkową linię, łączącą dwie poprzednie. I jeżeliby nie sądy w malchut, nie byłoby ziwug de-akaa i nie byłoby rozprzestrzenienia hasadim. I dlatego malchut – lewa, według swoich właściwości, staje się równą według znaczenia ze wszystkimi sfirot, istota których – prawa. I wiedz, że początkowe naprawienie wzniesieniem malchut w binę było uczynione w świecie Nekudim, który wynikł jako następny za parcufem Sa’G de-A’K. I odpowiednio naprawienie w trzech liniach rozpoczyna się tam również, ponieważ jedno jest powiązane z drugim. Podczas gdy w pierwszych parcufim A’K – Galgalta, A’B, Sa’G, poprzedzających świat Nekudim – jeszcze nie było naprawienia wzniesieniem malchut w binę, i dlatego nie ma trzech linii, a wyłącznie kaw ahad.
Or Szalom
25. „I poprzez tę siłę wyniknęły dwie strony w dziesięciu sfirot, ponieważ malchut wymieszała się… stała się lewą linią… i kaw smol unicestwiał jamin”.
Malchut, która nazywa się „racion lekabel”, wymieszała się w każdej sfirze i dlatego wszystko, co życzyła sobie otrzymać od każdej, zobowiązane było być z zamiarem otrzymywać. Wybór i zamiar do oddawania porzucają ją, tym kaw smol czyni ubytek jamin, gdyż nie mogą świecić. I ten stan nazywa się dwie linie, które są ciemnością.
I istota sfirot określa się jako kaw jamin, czyli światło. Po wymieszaniu się z malchut i przekształceniu jej w kaw smol, ten kaw smol rodzi jamin.
Wyjaśnienie. Stan, kiedy nie jest możliwym otrzymywać światło, nazywa się kaw smol. W ten sposób określiliśmy, że istota sfirot – prawa, dlatego że pojawiła się nowa, lewa, czyli brak (hisaron) możliwości otrzymywania. I pojęcie kaw emcai jest takie: ponieważ malchut nie wymieszała się z oddającymi kelim, czyni się ziwug na malchut w ejnaim. Na skutek tego zaczyna świecić or hasadim właściwością „ki hafec hesed hu – pragnący oddawania”, od biny i w górę, w oddającymi kelim, i w tym jest istota kaw emcai.
Wyjaśnienie. Na początku, podczas C’B, kaw smol – istota malchut, nie dawał możliwości otrzymywać jakiegokolwiek światła, jednak teraz malchut otrzymuje naprawienie, które nazywa się „pokrywające hasadim”, czyli smol według swojej natury są otrzymującymi kelim, lecz teraz wykorzystuje oddające kelim! Widzimy, że w ten sposób lewa linia (kaw smol) nie czyni ubytku dla prawej (jamin), dlatego że teraz malchut jest zajęta nie otrzymywaniem, a oddawaniem.
Kaw jamin nazywa się „oddający”. Na początku, w stanie „kaw ahad”, malchut otrzymała światło, dlatego oddający w stosunku do niej jest wyższy. Jednak teraz, kiedy malchut (istota – otrzymywanie ze względu na otrzymywanie) wzniosła się w każdą sfirę czyniąc skrócenie, widzimy, że teraz wyższym nazywa się tylko kaw jamin (a nie kaw ahad), dlatego że jest smol nie pozwalający mu świecić. I to nazywa się „czynić ubytek” w jamin, czyli ubytek w tym, że nie może oddawać (or hochma). Lecz ponieważ malchut czyni ziwug na hasadim, czyli przyciąga or hasadim, widzimy, że wyższy świeci teraz właściwością „ki hafec hesed”, co jest podobne do świecenia hochmy.
Widzimy, że jamin oddając otrzymuje naprawienie, po którym może przekazać błago w całej pewni, a malchut, która jest smol, i która była w ciemności i pusta, teraz otrzymuje w oddające kelim, przy tym nie jest uczyniony ubytek dla prawej linii. To nazywa się emcai, sterujący pomiędzy jamin i smol.
Ziwug na oddające kelim, bhinot „ki hafec hesed”, nie uważa się za smol, które są otrzymującymi kelim. I on nie ma odniesienia do sfirot, istota których świecić or hochma, lecz teraz świeci tylko or hasadim. I dlatego ta bhina nazywa się „kaw emcai” …który pojawił sie z powodu din w malchut, dlatego że jeżeliby nie dinim w malchut, nie byłoby ziwug de-akaa, i nie byłoby rozprzestrzenienia hasadim.
26. Lecz to wszystko jest możliwe wyłącznie w Ga’R świata Nekudim, który swoimi właściwościami podobny do Ga’R de-bina, gdzie hasadim według swojej natury Ga’R, i dlatego nigdy nie staje się otrzymującym or hochma. Dla nich jest całkiem wystarczająco poziomu hasadim, który wyszedł na masach malchut, żeby połączyć dwie linie – prawą i lewą, jedną z drugą, i zwrócić Ga’R tym sfirotom. Co nie odbyło się w świecie Nekudim, który odpowiada poziomowi Z’A, osnowa którego – świecenie or hochma w hasadim. Przecież im (Za’T) niezbędna jest hochma, lecz ponieważ malchut wymieszana we wszystkich sfirotach, nie ma u nich możliwości otrzymania hochmy, i dlatego cały czas, kiedy hochma nie świeci, jest w nich brak. I dlatego poziom hasadim, który wyszedł na masach malchut, zupełnie jest im nieprzydatny, żeby połączyć prawą i lewą linię, jedną z drugą. Ponieważ mają one wadę i or hochma nie świeci w nich. Przecież sądy w kaw smol, czyli w malchut, która wznosi się w binę, czynią wadę w kaw jamin, oddalając od niej światło Ga’R. A liniowe naprawienie w Ga’R zupełnie nie pomaga naprawieniu dwóch linii, prawej i lewej, w Wa’K, gdyż Wa’K wszystkich sfirot – jest skutkiem włączenia Z’A, który cały czas znajduje się w braku, jeżeli nie posiada or hochma.
Or Szalom
26. „Hasadim ich – Ga’R, czyli doskonałość”. I dlatego jest wystarczająco tego poziomu hasadim, który wyszedł na masach malchut (uczyniony na oddające kelim), żeby połączyć dwie linie jedną z drugą: jamin i smol, i wrócić dla sfirot ich Ga’R (czyli doskonałość).