Psalmy 31-40

Psalm 31

1. Przewodnikowi chóru, Psalm Dawida.
2. Do Ciebie Boże chronię się, obym nie zawstydził się na wieki; w sprawiedliwości Twojej wybaw mnie.
3. Skłoń ku mnie ucho Twoje, rychło ocal mnie; bądź dla mnie opoką warowną, zamkiem obronnym, ku pomocy mojej.
4. Bo skałą moją i warownią moją Ty, i dla imienia Twojego kieruj i prowadź mnie.
5. Wywiedź mnie z sideł tych, które zastawili na mnie, boś Ty obroną moją.
6. W rękę Twą poruczam ducha mego; wybawiasz mnie Boże, Panie isty.
7. Nienawidzę oddanych próżnym marnościom, gdyż ja Bogu ufam.
8. Raduję się i cieszę miłosierdziem Twojem, który wejrzałeś na niedolę moję, poznałeś utrapienia duszy mojej.
9. I nie wydałeś mnie w moc wroga, a postawiłeś na swobodzie nogi moje.
10. Zlituj się nademną Boże, bo biada mi; zamroczyło się od żałości oko moje, i dusza moja i żywot mój.
11. Bo spełniło się w trosce życie moje, a lata moje w westchnieniach, zwątlała w grzechu siła moja, a kości moje zanikły.
12. Gwoli prześladowcom moim jestem hańbą, nawet sąsiadom moim wielce; postrachem znajomych. Spotykający mnie na ulicy, usuwają się odemnie.
13. Zapomniany jestem, jak umarły, z serca; podobny do naczynia zużytego.
14. Albowiem słyszę obelżywość tłumu, zbiegowisko dokoła, jak się zmawiają wespół na mnie; by odebrać mi życie przemyśliwają.
15. A ja na tobie polegam; Boże, rzekłem: Panem moim Ty.
16. W ręku Twoim losy moje; wybaw mnie z mocy wrogów i prześladowców moich.
17. Zaświeć obliczem Twojem nad sługą Twoim; wspomóż mi w łasce Twojej.
18. Boże, obym się nie zawstydził, żem wzywał Ciebie; niech zawstydzą się niegodziwi i zamilkną w grobie.
19. Niech oniemieją usta kłamliwe, co mówią o sprawiedliwym hardo, wyniośle i pogardliwie.
20. Jak wielką dobroć Twoja, którą zachowałeś dla bogobojnych, którą przygotowałeś dla ufających Ci w obec synów ludzkich.
21. Osłaniasz ich osłoną oblicza Twego od knowań ludzi, ukrywasz ich w namiocie przed zwadą plemion.
22. Błogosławion Bóg, że cudownie łaskę Swą okazał mi w grodzie oblężonym.
23. A jam rzekł w przerażeniu mojem: jestem odtrącony z przed oblicza Twego; aleś słyszał głos modlitwy mojej, gdy wołałem do Ciebie.
24. Miłujcie Boga wszyscy pobożni Jego; wiernych strzeże Bóg i odpłaca sowicie pysznemu.
25. Bądźcie silni, i niech się utwierdzi serce wasze, wy wszyscy, co macie nadzieję w Bogu.

Psalm 32

1. Dawida dumanie: Szczęsny, komu odpuszczony występek, wybaczony grzech.
2. Szczęsny człowiek, któremu nie poczyta Bóg winy, a niema w jego duchu złudzenia.
3. Bo gdym przemilczał, próchniały kości moje, a jęczałem cały dzień.
4. Bo dzień i noc ciężyła na mnie ręka Twoja, zanikł tuk mój od upałów lata. – Sela.
5. Grzech mój wyznałem Tobie, a winy mojej nie taiłem; rzekłem: wyjawię przestępstwa moje Bogu, a Tyś odpuścił winę grzechu mojego. – Sela.
6. O to modlić się winien każdy pobożny do Ciebie, czasu w którym znaleźć Cię może, by wylew wód wielkich go nie dosięgnął.
7. Tyś ochroną mi, od niedoli strzeżesz mnie, hymnem zbawienia otaczasz mnie. – Sela.
8. Uczynię cię roztropnym, wskażę ci drogę tę, po której postępować masz, utwierdzę na tobie oko moje.
9. Nie bądźcie jako koń, jako muł bezrozumny, którego uzdą i wędzidłem żuchwę kiełznać, bo nie zbliży się ktobie.
10. Wiele cierpień przypada niegodziwemu; a ufającego Bogu łaską otacza.
11. Radujcie się w Bogu i cieszcie się sprawiedliwi, i weselcie się wszyscy szczerego serca.

Psalm 33

1. Weselcie się sprawiedliwi w Bogu; prawym przystoi chwała.
2. Wysławiajcie Boga cytrą, lirą dziesięciostrunną śpiewajcie Mu.
3. Śpiewajcie Mu pieśń nową, udatnie zagrajcie przy odgłosie trąb.
4. Bo rzetelne jest słowo Boże, a każde Jego dzieło prawdziwe.
5. Miłuje sprawiedliwość i prawo, miłosierdzia Bożego pełną jest ziemia.
6. Słowem Bożem niebiosa stanęły, tchnieniem ust Jego wszystkie ich zastępy.
7. Skupia niby w ścianę wody morza, składa w zbiorniki tonie.
8. Niech boi się Boga cała ziemia, przed Nim niech drżą wszyscy mieszkańcy świata.
9. Albowiem On rzekł, a stało się, On rozkazał, a stanęło.
10. Bóg wywraca zamiary pogan, niweczy zamysły ludów.
11. Postanowienie Boga na wieki się ostoi, zamysły serca Jego z pokolenia w pokolenie.
12. Szczęsny naród, którego Bóg jest Panem, lud, który wybrał na dziedzictwo Swoje.
13. Z niebios spogląda Bóg, widzi wszystkie syny Adama.
14. Z przybytku siedziby Swojej spoziera na wszystkich mieszkańców ziemi.
15. Który kształtuje wraz serca ich, który zważa na wszystkie sprawy ich.
16. Króla nie wybawia mnogie wojsko, a bohatera nie ocala pełnia siły.
17. Zawodny rumak w wygranej, i potęgą swej mocy nie uchroni.
18. Otóż oko Boże nad wielbicielami Swoimi, nad ufającymi miłosierdziu Jego.
19. By wybawić od śmierci duszę ich, i zachować ich życie podczas głodu.
20. Dusza nasza wygląda Boga, naszą pomocą i tarczą On.
21. Albowiem w Nim raduje się serce nasze, bo w imię święte Jego pokładamy nadzieję.
22. Niech będzie miłosierdzie Twoje Boże nad nami, jakeśmy zaufali Tobie.

Psalm 34

1. Od Dawida. Kiedy zataiwszy rozum swój przed Abimelechem, a wygnany odszedł.
2. Wielbić będę Boga każdego czasu, zawsze chwała Jego w ustach moich.
3. Bogiem się chlubi dusza moja; niech usłyszą uciśnieni i pocieszą się.
4. Wynoście Boga wraz zemną, i wywyższajmy imię Jego społem.
5. Szukałem Boga i wysłuchał mnie, a ze wszystkich niepokojów moich wybawił mnie.
6. Spojrzeli ku Niemu i rozpromienieni byli, a oblicza ich nie pobladły.
7. Ten oto biedny wołał, a Bóg usłyszał, i ze wszystkich utrapień wyzwolił go.
8. Rozłożył się anioł Boży dokoła wiernych Jego, i wybawił ich.
9. Posmakujcie i zobaczcie jak dobrym Bóg; szczęsny mąż, co chroni się do Niego.
10. Czcijcie Boga Święci Jego, bo niemasz niedostatku dla bogobojnych.
11. Lwięta łakną i głód cierpią; a szukającym Boga nie zbraknie wszelkiego dobra.
12. Pójdźcie dzieci, posłuchajcie mnie, bojaźni Bożej nauczę was.
13. Któryż mąż, co pragnie życia, miłuje dni swoje, by oglądał dobro.
14. Strzeż języka swego od zła, i ust twoich od mowy zdradnej.
15. Stroń od złego, a czyń dobrze, pragnij zgody i ubiegaj się za nią.
16. Oto oko Pańskie ku bogobojnym, a ucho Jego ku ich błaganiom.
17. Gniew Boga na złoczyńców, by zgładzić z ziemi ich pamięć.
18. Wołają, a Bóg słucha, i ze wszystkich cierpień ich wyzwala.
19. Blizkim Bóg złamanym w sercu; skruszonych w duchu wspomaga.
20. Liczne są dolegliwości sprawiedliwego, ale ze wszystkich wybawia go Bóg.
21. Strzeże wszystkie członki jego, ani jeden z nich nie uszkodzony.
22. Uśmierca niegodziwego zło; a wrogi sprawiedliwego potępieni będą.
23. Wyzwala Bóg duszę sług swoich, a nie będą potępieni wszyscy, co ufają Mu.

Psalm 35

1. Od Dawida. Rozpraw się Boże z tymi, którzy prawują się ze mną; zwalcz tych, co przeciw mnie walczą.
2. Chwyć za puklerz i tarczę, a powstań ku obronie mojej.
3. Porwij oszczep i stań zaporą przeciw prześladowcom moim; rzeknij duszy mojej, pomocą twoją Ja.
4. Niech zawstydzą się i zapłoną, którzy czyhają na życie moje, niech pierzchną i zarumienia się, którzy myślą o zagubie mojej.
5. Niech będą jak plewa w obec wiatru; a anioł Boży niechaj ich rozproszy.
6. Niech będzie droga ich ciemna i śliska, a anioł Boży niechaj ich ściga.
7. Gdyż bez przyczyny zastawiali mi zgubne sidła swoje, bez przyczyny podkopywali, życie moje.
8. Niech spotka go zaguba bezwiednie; a sidła, które ukrył niech uwikłają go, z łoskotem niech wpadnie w nie.
9. A dusza moja rozraduje się w Bogu, ucieszy, się pomocą Jego.
10. Wszystkie członki moje zawołają: Boże, kto równy Tobie, który wybawiasz biednego od silniejszego, biednego i ubogiego od łupieżcy.
11. Stawają świadki przemocy, o czem nie wiem badają mnie.
12. Płacą mi złem za dobre; osierocona dusza moja.
13. A ja, w czas ich niemocy, wdziałem wór żałobny, trapiłem postom duszę moję, a modlitwa moja do piorsi mej wracała.
14. Jak gdyby przyjacielem, jakby bratem moim był, błąkałem się; jakoby w żałobie po matce w czerni pochyliłem się.
15. A oni w upadku moim cioszą się i gromadzą, gromadzą się przeciw mnie oszczercy których nie znam, szarpią mnie i nie poprzestają.
16. Z obłudnymi szydercami i pochlebcami ostrzą na mnie zęby.
17. Panie dopókiż patrzyć na to będziesz, odwiedź duszę moję od ich zgubnych zamysłów, od lwiąt moję jedyną.
18. Wysławiać Cię będę w zborze wielkim, wśród ludu licznego chwalić Cię będę.
19. Niech nie mają ze mnie uciechy, ci co mnie nienawidzą niesłusznie, a wrogują bez powodu; niech nie mrugają okiem.
20. Bo nie zgodę głoszą, a na spokojnych tej ziemi słowa zdradne zmyślają.
21. Rozwierają na mnie usta swoje, wołają: otóż! otóż! widzi to oko nasze.
22. Widzisz to Boże, nie zamilcz; Panie nie oddalaj się odemnie.
23. Obudź się a ocuć dla prawa mojego, Boże mój i Panie dla sprawy mojej.
24. Sądź mnie po sprawiedliwości Twojej Boże, Panie mój, a niech nie mają ze mnie uciechy.
25. Niech nie powiedzą sobie: otóż jest życzenie nasze, niech nie powiedzą: unicestwiliśmy go.
26. Niech się zawstydzą i zarumienią społem, co cieszą się niedolą moją; niech okryją się hańbą i sromotą, którzy wynoszą się nademnie.
27. Niech się uradują i ucieszą ci, co pragną usprawiedliwienia mego, i niech mawiają zawsze: wywyższon niech będzie Bóg, który życzy pokoju słudze Swojemu.
28. A język mój będzie opowiadał sprawiedliwość Twoję, dzień cały chwałę Twoję.

Psalm 36

1. Przewodnikowi chóru, Od sługi Bożego, od Dawida.
2. Słowo występku do niegodziwego w sercu mojem. Nie ma bojaźni Boga przed oczyma Jego.
3. Bo schlebia mu w oczy, by znalazł grzech jego, by nienawidzieć.
4. Mowa ust jego nieprawość i obłuda, pomija by stać się mędrszym i poprawić się.
5. Nieprawość zamyśla na łożu swojem, stanął na drodze niedobrej, złem nie brzydzi się.
6. Boże do niebios sięga miłosierdzie Twoje, niezawodność Twoja pod obłoki.
7. Sprawiedliwość Twoja jako góry najwyższe, Twoje wyroki jako głębia niezmierna, człowieka i zwierzę wspomagasz Boże.
8. Jak cenną jest łaska Twoja, Panie, a synowie Adama, którzy pod cienie skrzydeł Twoich się chronią.
9. Nasyceni obfitością domu Twojego, a strumieniem rozkoszy Twoich napawasz ich.
10. Bo z Tobą źródło życia, w świetle Twojem oglądamy światło.
11. Rozciągnij łaskę Twoję nad tymi, co poznali cię; a sprawiedliwość Twoję na prawych sercem.
12. Niech nie nastąpi na mnie noga pychy, a ręka bezbożnych niech mnie nie potrąca.
13. Tam już padają złoczyńcy, porażeni i nie mogą powstać.

Psalm 37

1. Dawida psalm. – Nie obruszaj się na złoczyńców nie zajrzyj czyniącym nieprawość.
2. Bo jak trawa wprędce będą podcięci, i jako chwast zielony powiędną.
3. Zaufaj Bogu i czyń dobrze, żyj w kraju i pielęgnuj prawdę.
4. I napawaj się Bogiem, a spełni życzenia serca twojego.
5. Porucz Bogu drogę twoję, i polegaj na Nim, a on dokona.
6. I wywiedzie jak światło sprawiedliwość Twoję, a prawo Twoje jak jasne południe.
7. Poddaj się Bogu i wyczekuj go, nie zazdrość temu, któremu się powodzi, człowiekowi, który spełnił zamiary.
8. Zaniechaj gniewu, i porzuć zapalczywość, nie obruszaj się, bo to jedynie do złego.
9. Albowiem złoczyńcy zatraceni będą, a ufający Bogu, oni odziedziczą ziemię.
10. A jeszcze chwila, a nie będzie niegodziwego; spojrzysz na miejsce jego, a nie masz go.
11. Ale pokorni posiędą ziemię i napawać się będą pełnią pokoju.
12. Knuje niegodziwy przeciw sprawiedliwemu i ostrzy nań zęby swoje.
13. Pan urąga mu, bo widzi że nadchodzi dzień jego.
14. Miecza dobyli niegodziwcy, naciągnęli łuk swój, by porazić biednego i uciśnionego, by wytracić postępujących prostą drogą.
15. Miecz ich przebije ich serce, a łuki ich połamane będą.
16. Lepiej z małem sprawiedliwemu, niż w dostatku niegodziwcom wielu.
17. Albowiem ramiona niegodziwców połamane będą, a wesprze sprawiedliwych Bóg.
18. Zna Bóg losy nieskazitelnych, a dziedzictwo ich wieczne będzie.
19. Nie zawstydzą się w złą godzinę, a w dni głodu będą nasyceni.
20. Albowiem niegodziwcy zaginą, a wrogi Boga jak krasa łąk znikną, jako dym znikną.
21. Pożycza niegodziwy a nie płaci, a sprawiedliwy miłosierny jest i daje.
22. Bo błogosławieni Jego posiędą ziemię, a wyklęci Jego będą zatraceni.
23. Pzez Boga kroki męża są kierowane, a drogę Jego upodobał sobie.
24. Chociaż upadnie, nie runie, gdyż Bóg wspiera go.
25. Młody byłem i zestarzałem się, a nie widziałem sprawiedliwego opuszczonym, ani potomstwa jego żebrzącego chleba.
26. Codzień miłosiernym jest i rozpożycza; a potomstwo jego błogosławieństwem.
27. Stroń od złego, a czyń dobrze, a bądź spokojnym na wieki.
28. Albowiem Bóg miłuje prawość i nie opuści pobożnych swoich; na wieki ma ich w straży Swojej, a ród niegodziwych zaginie.
29. Sprawiedliwi odziedziczą ziemię i zamieszkają na zawsze na niej.
30. Usta sprawiedliwego wysnuwają mądrość, a język jego wygłasza prawo.
31. Nauka Pana jego w jego sercu; nie chwieją się kroki jego.
32. Czyha niegodziwy na sprawiedliwego i pragnie śmierć mu zadać.
33. Bóg nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.
34. Miej nadzieję w Bogu, przestrzegaj drogi Jego, a On Cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; zagładę niegodziwych zobaczysz.
35. Widziałem niezbożnika przemożnego, rozpierającego się niby samorosłe drzewo zielone.
36. A przeminął i otóż nie ma go, szukałem go a nie znalazł się.
37. Strzeż niewinnego, patrz prawego, bo przyszłość jest dla męża pokoju.
38. A występni wytępieni będą społem, przyszłość niegodziwych zniweczoną jest.
39. A zbawienie sprawiedliwych od Boga, On obroną ich w czas niedoli.
40. Wspomaga ich Bóg i ocala ich, ocala ich od niegodziwych i wybawia ich, bo zaufali Mu.

Psalm 38

1. Psalm Dawida na wspomnienie.
2. Boże w gniewie Twoim nie karć mnie, w oburzeniu Twojem nie karaj mnie.
3. Bo strzały Twoje utkwiły we mnie, a tknęła mnie ręka Twoja.
4. Ani cząstki zdrowej na ciele mojem w obec gniewu Twego, niema spokoju członkom moim w obec grzechu mojego.
5. Bo winy moje przerosły głowę moję, jako brzemię ciężkie, przeciążają mnie.
6. Zaropiały i zajątrzyły się rany moje, dla głupoty mojej.
7. Pokrzywiłem się, pochyliłem bardzo, cały dzień w żałobie chodzę.
8. Albowiem biodra moje pełne zgorzeli, a nic zdrowego w ciele mojem.
9. Strętwiałem i skruszyłem się wielce, jęczę ze wzburzenia serca mego.
10. Panie obecnem Tobie całe pragnienie moje, a westchnie moje przed Tobą nie ukryte.
11. Serce moje kołace, opuściła mnie siła moja, a światło oczu moich, i ono nie ostało się przy mnie.
12. Przyjaciele moi i towarzysze od plagi mojej stronią, a blizcy moi zdala stanęli.
13. A zastawiają sidła co żądają duszy mojej, a pragnący nieszczęścia mego miotają obelgi, i zdrady cały dzień knują.
14. A ja jak głuchy nie słyszę, i jak niemy, co nie otwiera ust swoich.
15. I stałem się jak człowiek, który nie rozumie, a nie ma w uściech odprawy.
16. Bo Ciebie Boże wyczekuję; Ty odpowiesz Boże Panie mój.
17. Bom rzekł: niech nie mają uciechy ze mnie; gdy się chwieje noga moja, niech nademnie się nie wynoszą.
18. Bom ja na upadek gotów, a ból mój obecny mi zawsze.
19. Bo winę mą wyjawiam, a pokutuję za grzech mój.
20. A wrogi moje żyją, wzmacniają się, mnożą się nienawidzący mnie niesłusznie.
21. I odpłacający złem za dobre, którzy mnie prześladują, za to że dążę za dobrem.
22. Nie opuszczaj mnie Boże Panie mój, nie oddalaj się odemnie.
23. Pospiesz na ratunek mój Panie, pomocy moja.

Psalm 39

1. Przewodnikowi chóru Jedutunowi. Psalm Dawida.
2. Rzekłem: Strzedz będę dróg moich, bym nie zgrzeszył językiem moim; utrzymam ustom moim zamknięcie, póki niegodziwy przedemną.
3. Zaniemiałem milczeniem, zwątpiłem o dobrom, choć ból mój się zajątrzył.
4. Rozgorzało się serce we wnętrzu mojem, w umyśle moim zapłonął ogień, i przemówiłem językiem moim.
5. Objaw mi Boże koniec mój, i wymiar dni moich jakim jest, bym poznał jak nikłym ja.
6. Oto piędziami wymierzyłeś dni moje, a wiek mój jak nicość przed Tobą. Zaprawdę, wszystko znikomością, każdy człowiek istniejący. – Sela.
7. Zaprawdę, niby widmo błąka się człowiek, tylko dla marności wrzawę czyni, gromadzi a nie wie kto to zabierze.
8. A teraz czego mam się spodziewać Panie? Nadzieja moja, w Tobie ona.
9. Od wszelkich przewinień moich wyzwól mnie, pośmiewiskiem podłych nie czyń mnie.
10. Zaniemiałem i nie otwieram ust moich, boś Ty to uczynił.
11. Odwróć odemnie plagę Twą, od grozy ręki Twojej ginę.
12. Karami za winy karcisz człowieka i niweczysz, niby mól, jego wspaniałość, zaprawdę, znikomością każdy człowiek. – Sela.
13. Wysłuchaj modlitwę moję Boże, wołanie moje usłysz, na łzy moje nie milcz, bo przychodniem ja u Ciebie, przysiedleniec jak wszyscy przodkowie moi.
14. Ulżyj mi, abym się orzeźwił, zanim odejdę, a nie będzie mnie.

Psalm 40

1. Przewodnikowi chóru. Dawida pieśń.
2. Czekać czekałem Boga, a skłonił się ku mnie i wysłuchał wołanie moje.
3. I wydobył mnie z otchłani ogłuszającej, z grzęzkiego bagna, i postawił na opoce nogi moje, upewnił kroki moje.
4. I dał w usta moje pieśń nową, chwałę Panu naszemu; ujrzą to tłumy a ulękną się i zaufają Bogu.
5. Szczęsny mąż, który uczynił Boga nadzieją swą, i nie zwrócił się ku hardym i zwolennikom kłamstwa.
6. Wiele spełniłeś Ty Boże, Panie mój cudów i zamysłów Twoich dla nas; nic nie dorówna Ci, by wymówić i wygłosić, zbyt liczne są, by je wymienić.
7. Ofiar bitych i śniednych nie żądasz, w uszy mi to wpoiłeś, całopalenia i obiaty rozgrzesznej nie wymagasz.
8. Tedy rzekłem, oto przybyłem ze zwojem księgi przepisanej mi.
9. Spełniać wolę Twoję, Panie pragnę, a nauka Twoja we wnętrzu mojem.
10. Zapowiadam zbawienie w zborze licznym, oto warg moich nie powściągam, Boże, wiesz o tem.
11. Sprawiedliwości Twej nie ukrywam w sercu mojem, o prawdzie i pomocy Twojej opowiadam, nie taję łaski i niezawodności Twojej przed zborom licznym.
12. Ty Boże nie uchylisz miłosierdzia Twojego odemnie, łaska i niezawodność Twoja niechaj zawsze mnie strzegą.
13. Albowiem opadły mnie klęski bez liczby, doścignęły mnie winy moje, a nie mogę ich przejrzeć, liczniejsze są niż włosy głowy mojej, a serce moje opuszcza mnie.
14. Racz Boże ocalić mnie, Boże na pomoc mi pospiesz.
15. Niech zawstydzą się i zarumienią społem, czyhający na życie moje, aby je porwać, niech pierzchną i okryją się hańbą pragnący nieszczęścia mojego.
16. Niech osłupieją ze sromoty, ci, którzy szczują na mnie – hej, hej!
17. Niech ucieszą i uradują się w Tobie wszyscy pożądający Cię, niech powtarzają wciąż: wielkim jest Bóg, miłujący zbawienie Twoje.
18. Ja zaś biedny i nędzny, Pan o mnie pomyśli, pomocą moją i zbawcą moim Ty, Panie mój nie zwlekaj.