Paraszat WEZOT HABERACHA

33

1 A to jest błogosławieństwo, którego Mosze, prorok Boga, udzielił synom Jisraela [na krótko] przed swoją śmiercią. 2 [Najpierw Mosze] wymówił [słowa chwalące Boga]: Bóg objawił się na Synaju, [żeby spotkać się z synami Jisraela], i świecił im [Swoją chwałą po przyjściu] z Seiru, [gdzie synowie Esawa nie przyjęli Tory]. I objawił się im [po przyjściu] z góry Paran, [gdzie synowie Jiszmaela nie przyjęli Tory], było z Nim dziesięć tysięcy świętych. Pismo Jego prawicy, Torę, dał nam spośród ognia. 3 Pokochał [plemiona, które wszystkie są] narodami [samymi w sobie]. Wszystkie święte, dom Jisraela, Swoją siłą wyprowadził ich z Micrajim. I zostały przeprowadzone pod osłoną Twojego obłoku, wyruszając na Twoje słowa. 4 Torę [Pisaną i Ustną] Mosze nakazał nam, jest ona wiecznym dziedzictwem społeczności Jaakowa, [które nigdy nie będzie porzucone]. 5 I był królem w Jisraelu, gdy przywódcy ludu zebrali się, razem z plemionami Jisraela. 6 Niech Reuwen żyje w tym świecie, [a gdy osiągnie Przyszły Świat, niech] nie umrze [z powodu zdarzenia z Bilhą], niech jego lud będzie wliczony [w całkowitą] liczbę [plemion i niech nie zostanie wykluczony z powodu jego grzechu]. 7 To samo dla Jehudy, powiedział: Wysłuchaj, Boże, modlitwy Jehudy i przywiedź go [w pokoju] do jego ludu [z powrotem z wojny]. Chociaż wystarcza mu jego siła, bądź mu pomocą przeciwko jego przeciwnikom.

8 A o Lewim powiedział: Twoje, [Boże], Doskonałości i Światłości należą do Twojego pobożnego człowieka, który [pozostał wierny], gdy wypróbowałeś go przy Masa [„Próba”] i gdy kłóciłeś się z nim przy wodach Meriwa [„Kłótni”]. 9 On to mówił o [nielewickim ojcu] swojego ojca [ze strony] matki, [którzy przyczynił się do grzechu złotego cielca]: Nie uznaję go [za swego dziadka]. I nie uznał swoich [grzesznych nielewickich przyrodnich] braci ani [grzesznych nielewickich] wnuków nie uznał za swoich [i lojalnie wypełnił Boski nakaz, żeby ich zabić. Bo żaden Lewita nie splamił się grzechem], bo przestrzegali Twojego słowa [i nie służyli bożkom], i zachowywali Twoje przymierze [obrzezania nawet w Micrajim]. 10 Będą uczyć Twoich praw społecznych Jaakowa, a Jisraela Twojej Tory. Położą kadzidło przed Tobą [w Miejscu Obecności] i [zwierzę] całkowicie [spalą] na Twoim ołtarzu. 11 Błogosław, Boże, jego własność i bądź przychylny pracy jego rąk. Roztrzaskaj biodra jego przeciwników, żeby nigdy już nie powstali. 12 A o Binjaminie powiedział: Niech ukochany Boga mieszka z Nim bezpiecznie, [gdy Świątynia zostanie zbudowana na cześć Binjamina. Niech Boska Obecność] osłoni go [i chroni] na zawsze i pozostanie pośród [wzgórz krainy Binjamina, które są przyrównywane do] jego barków. 13 A o Josefie powiedział: Niech jego ziemia będzie pobłogosławiona przez Boga – urodzaje odżywiane deszczem z nieba, rosą i [wodami podziemnymi, które tryskają] z wielkiej głębokości. 14 [Niech będzie pobłogosławiony] urodzajem zboża [dojrzałego] w słońcu i urodzajem plonów [dojrzewających w świetle] księżyca. 15 [Niech będzie błogosławiony] plonem, [który dojrzewa] wcześnie [na jego] górach i urodzajem jego wzgórz przez cały rok. 16 [Niech będzie błogosławiony] obfitymi urodzajami [nizinnych] ziem, przez łaskawość [Boga, który po raz pierwszy objawił mi się jako] przebywający w ciernistym krzewie. Niech to błogosławieństwo spocznie na głowie Josefa i niech będzie koroną tego, który był oddzielony od swoich braci, [gdy go sprzedali]. 17 [Jehoszua, potomek Josefa, jest jak] jego pierworodny byk, [bo on będzie królem silnym i godnym] chwały. Jego rogi są [piękne jak] rogi nosorożca – pobodzie nimi [trzydzieści jeden] ludów razem, aż po krańce ziemi [Jisraela]. A dziesiątki tysięcy [ludów pokonanych zostanie przez Jehoszuę, potomka] Efrajima, [oprócz] tysięcy [ludów zabitych w Midjanie przez Gideona, potomka] Menaszego. 18 A o Zewulunie powiedział: Niech ci się powiedzie, Zewulunie, gdy wychodzisz [do swych prac], a Jisacharowi w jego namiotach [Tory, gdzie będzie ustalany kalendarz]. 19 [Wtedy, gdy przyjdzie czas świętowania], zwołają lud na górę [Morija i] tam zarżną [zwierzęta] na ucztę sprawiedliwości, bo [Zewulun, który będzie wspierał Jisachara, będzie karmiony obfitością mórz i przez skarby ukryte w piasku]. 20 A o Gadzie powiedział: Błogosławiony jest ten, który poszerza [terytorium] gada, żyjącego [w umocnionych twierdzach], jak przerażający lew – on rozszarpie [jednym uderzeniem] ramię i głowę [swych wrogów]. 21 Uznał [za należną sobie] pierwszą część ziemi, którą zdobył dla siebie [w obszarze Sichona i Oga], gdyż tam jest miejsce [pochowania Moszego] – prawodawca jest ukryty. [Gad] wyszedł [na wojnę] na czele ludu, [chociaż już posiadł swój udział], dopełniając sprawiedliwość Boga i Jego sądy nad Jisraelem. 22 A o Danie powiedział: Dan jest młodym lwem, [bo on też mieszka w umocnionych twierdzach. Jego ziemia poi się strumieniem, który] tryska z Baszanu. 23 A o Naftalim powiedział: [Ziemia] Naftalego całkowicie zaspokaja [potrzeby jej mieszkańców], napełniona błogosławieństwem Boga. Posiądź południe morza [Kineret, żebyś rozstawił swoje sieci]. 24 A o Aszerze powiedział: Niech Aszer będzie błogosławiony synami. Będzie miły swoim braciom, [gdyż wytwarza wyjątkową] oliwę i będzie [miał jej tyle], żeby [w niej] zanurzać swą stopę. 25 Niech twoje zasuwy [miast granicznych] będą [mocne jak] żelazo i miedź. Niech dni twojej starości będą jak dni twojej młodości. 26 Nie ma Boga oprócz Boga Jisraela, którego Obecność w niebie jest ci pomocą i którego majestat jest w niebie nieb. 27 [Niebiosa] są miejscem przebywania Boga od wieczności. Świat został stworzony Jego słowem. I wypędzi wroga sprzed ciebie, i powie: Zniszcz! 28 Jisrael będzie mieszkał bezpiecznie, osobno, tak jak [błogosławił ich] Jaakow, w ziemi ziarna i wina, z jego nieba będzie kapać rosa, [jak pobłogosławił ich Jicchak]. 29 Szczęśliwy jesteś, Jisraelu! Któż jest jak ty, lud wybawiony przez Boga, którego siła jest ci pomocą i twoim mieczem zwycięstwa. Twoi wrogowie będą ci schlebiać, a ty zdepczesz ich wyniosłość.

34

1 Mosze wspiął się z równin Moawu na górę Newo, szczyt Pizga, która jest naprzeciw Jerycha, i Bóg ukazał mu całą ziemię [i to, co stanie się tam w przyszłości, i co się wydarzy od] Giladu aż do Dan, 2 całą [ziemię] Naftalego i ziemię Efrajima, i Menaszego, i całą ziemię Jehudy aż do Morza Zachodniego, 3 południe i płaską dolinę Jerycha, miasta palm daktylowych, aż do Coar. 4 I Bóg powiedział do niego: To jest ziemia, którą przysiągłem Abrahamowi, Jicchakowi i Jaakowowi mówiąc: Twojemu potomstwu dam ją. Pozwoliłem ci ujrzeć ją na własne oczy, lecz tam nie przejdziesz. 5 Mosze, sługa Boga, umarł tam, w ziemi Moawu, naprzeciw Bet Peor, i nikt nie zna miejsca jego pochówku po dziś dzień. 7 Mosze miał sto dwadzieścia lat, kiedy umarł, a jego wzrok nie osłabł ani krzepkość go nie opuściła. 8 Synowie Jisraela opłakiwali Moszego na równinach Moawu przez trzydzieści dni, a potem ustał płacz żałoby po Moszem. 9 Jehoszua, syn Nuna, napełnił się natchnieniem mądrości, bo Mosze nałożył na niego swoje ręce. Synowie Jisraela słuchali go i postąpili tak, jak Bóg nakazał Moszemu. 10 Już nigdy nie powstał w Jisraelu prorok jak Mosze, któremu Bóg objawił się twarzą w twarz. 11 [I nikt nie mógł powtórzyć] wszystkich znaków i cudów, które Bóg pozwolił mu uczynić w ziemi Micrajim, przeciw faraonowi i wszystkim jego sługom, i całej jego ziemi, 12 i cała siłą ręki, [która otrzymała Torę], i wszystkimi [cudami, które zdarzyły się w] przerażającej i wielkiej [pustyni], które Mosze uczynił na oczach całego Jisraela.