„Nauka Kabbaly przedstawia sobą otwarcie przyczynowo skutkowego porządku opuszczenia wyższych sił, podporządkowanego stałym i absolutnym prawom.

Te prawa połączone są między sobą i ukierunkowane na otwarcie wyższej kierującej siły – „Stwórcy”.
A więc, Kabbala uczy tego, w jaki sposób te oto siły schodzą od najwyższej, doskonałej i wiecznej siły – Stwórcy, i jak one przy swoim zejściu transformują się w stosunku do nas.

Prawa, zgodnie z którymi wszystko to się odbywa, same w sobie są niezmienne – podobnie do tego, jak niezmienne są prawa, działające w naszym świecie. My możemy w różny sposób je stosować, ale samo prawo pozostaje niezmienne.
Siły schodzą z góry w dół i będąc podporządkowane bezwzględnym prawom oddziałują na człowieka, żeby podnieść go lub stopniowo otworzyć jemu Stwórcę podczas przebywania człowieka w tym świecie.

Wszystko, co stworzone jest myślą Stwórcy, wychodzącą z Niego – z Absolutu, w jaki sposób ta oto myśl zanurza się w siły, jak te siły budują materię, życzenie nasłody, z którego następnie wynika człowiek, jak człowiek stopniowo, za pomocą tych sił, pozostając w najniższym punkcie, w naszym świecie, jednocześnie osiąga najwyższy punkt – połączenie się ze Stwórcą, łącząc w sobie dwie przeciwległe strony, w jaki sposób wszystko to działa – to wszystko bada i uczy nauka Kabbaly. Ona łączy w sobie absolutnie wszystko, nic nie pomijając z tworzenia. Jakiekolwiek myśli, działania, objawienia odczuć we wszystkich światach, włączając nasz świat – wszystko to jest przedmiotem nauki Kabbaly.