Numeri XXVIII

  1. I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
  2. „Rozkażesz synom Israela a powiesz im: ofiary Mojej, chleba Mojego z ofiar Moich ogniowych, woni przyjemnej dla Mnie, przestrzegajcie – abyście Mi ją przynosili czasu swojego.
  3. I powiesz im: oto ofiara ogniowa, którą przynosić macie Wiekuistemu: jagniąt – rocznych, zdrowych, dwoje na dzień, – jako całopalenie ustawiczne.
  4. Jagnię jedno sprawiaj zrana, a jagnię drugie sprawiaj nad wieczorem.
  5. I dziesiątą część efy mąki przedniej na ofiarę śniedną, zaczynionej oliwą wytłoczoną, czwartą częścią hynu.
  6. Całopalenie to ustawiczne, spełnione przy górze Synai, na woń przyjemną, na ogniową ofiarę Wiekuistemu;
  7. A zalewka jej – czwarta część hynu na jagnię jedno; na świętem miejscu wylewać będziesz zalewkę mocną Wiekuistemu.
  8. A jagnię drugie sprawiaj nad wieczorem, z taką ofiarą śniedną jak z rana, i z taką zalewką spełniaj je, – na ofiarę ogniową, na woń przyjemną Wiekuistemu.
  9. A w dzień Sabbatu – dwoje jagniąt rocznych, zdrowych, i dwie dziesiąte efy mąki przedniej – na ofiarę śniedną, zaczynionej oliwą, wraz z zalewką jej, –
  10. Całopalenie to od Sabbatu do Sabbatu, oprócz całopalenia ustawicznego, wraz z zalewką jego.
  11. A na nów miesięcy waszych przynosić będziecie na całopalenie Wiekuistemu: cielców młodych dwa, barana jednego, jagniąt rocznych siedm, zdrowych,
  12. I trzy dziesiąte efy mąki przedniej na ofiarę śniedną, zaczynionej oliwą, do każdego barana;
  13. A po dziesiątej części efy mąki przedniej, zaczynionej oliwą, na ofiarę śniedną do każdego jagnięcia. Całopalenie to, woń przyjemna, ofiara ogniowa Wiekuistemu.
  14. A zalewki do nich: pół hynu będzie na cielca, a trzecia część hynu na barana, a czwarta część hynu wina na jagnię. Oto całopalenie od miesiąca do miesiąca przez wszystkie miesiące roku.
  15. Kozieł też jeden na ofiarę zagrzeszną Wiekuistemu; oprócz całopalenia ustawicznego spełnianym być winien wraz z zalewką jego.
  16. A miesiąca pierwszego, czternastego dnia tegoż miesiąca Pesach – Wiekuistemu.
  17. Zaś piętnastego dnia tegoż miesiąca – święto uroczyste; przez siedm dni przaśniki jadać będziecie.
  18. Dnia pierwszego – zgromadzenie świąteczne: żadnej pracy uciążliwej nie wykonywajcie;
  19. A składać będziecie ofiarę ogniową, całopalenie Wiekuistemu: cielców młodych dwa, barana jednego, i siedm jagniąt rocznych, zdrowe niechaj będą u was.
  20. A na ofiarę śniedną do tego, – mąki przedniej, zaczynionej oliwą, trzy dziesiąte efy na każdego cielca, a dwie dziesiąte na każdego barana – przygotowywać to macie;
  21. Po dziesiątej części efy przygotować masz na jagnię każde, z owych siedmiu jagniąt;
  22. I kozła jednego zagrzesznego, dla rozgrzeszenia was:
  23. Oprócz całopalenia porannego, będącego całopaleniem ustawicznem, przygotowywać to będziecie.
  24. Tak przygotujecie codzień przez siedm dni, na chleb ogniowy, na woń przyjemną Wiekuistemu; oprócz całopalenia ustawicznego przygotowywanem to będzie i zalewki jego;
  25. Dnia zaś siódmego zgromadzenie świąteczne będzie u was; żadnej pracy uciążliwej nie wykonywajcie.
  26. W dzień zaś pierwocin, gdy składać będziecie nową ofiarę śniedną Wiekuistemu, w wasze święto tygodni, – zgromadzenie świąteczne będzie u was; żadnej pracy uciążliwej nie wykonywajcie.
  27. I składać będziecie całopalenie na woń przyjemną Wiekuistemu: cielców młodych dwa, barana jednego, siedm jagniąt rocznych.
  28. A na ofiarę śniedną do tego – mąki przedniej, zaczynionej oliwą, trzy dziesiąte efy na cielca każdego, dwie dziesiąte efy na barana każdego;
  29. Po dziesiątej części efy na jagnię każde z owych siedmiu jagniąt;
  30. Kozła jednego, dla rozgrzeszenia was;
  31. Oprócz całopalenia ustawicznego, i śniednej jego ofiary przygotowywać to będziecie; zdrowe niechaj będą u was, z zalewkami do tego.