62. Każdy parcuf jest stworzony i urodzony z masacha de-guf parcufa wyżej stojącego, drogą przyczyny i skutku. I dotyczy to wszystkich parcufim od parcufa keter de-A’K, aż do ukończenia wszystkich parcufim świata Asia. One są obłóczone jeden na drugiego, czyli każdy niższy obłóczony na guf swojego wyższego. I wyjaśnienie terminu parcuf patrz wyżej w punktach 6 i 7.
63. I są podzielone parcufim na Ga’R: keter, hochma, gar de-bina i Wa’K: jest to Za’T de-bina, który nazywa się ISZSu’T, Z’A i malchut. I te trzy parcufim, nawet podczas otrzymania Ga’R, są uważane jako bhinot Wa’K i nie wychodzą z tego, gdyż w swoich korzeniach im brakuje KaHa’B, jak powiedziano w Zohar Miszpatim p.802 – głowa króla ustawiona siłą hesed i gwura.
I jest różnica pomiędzy parcufim Ga’R i Wa’K. Objawia się to w kolejności ich urodzenia i wyjścia, jak również poprzez formę obłóczenia. Tak parcufim Ga’R, wychodzą z pe de-rosz wyższego, bliższego sobie, i początek tego jest w parcufie keter de-A’K, kiedy parcuf keter de-A’K wyszedł w rosz i guf (p.5 i 6), odbyło się uderzenie (bitusz) or makif w or pnimi w dziesięciu sfirot de-guf. I wyjaśnia się, że jest to to samo światło, przeniknięciu którego w guf przeszkadza swoim awijutem masach, i nazywa się or makif (otaczające światło). I ono uderza w awijut masacha w ten sposób, że or pnimi (wewnętrzne światło) obłacza się w jego or hozer. I na skutek tych uderzeń, awijut masacha de-guf osłabia się tak, że forma jego upodabnia się do masacha stojącego w rosz parcufa (masach malchut mezdaweget). I określa się to jako wzniesienie i włączenie masacha de-guf w masach de-pe de-rosz, i ziwug odbywający się tam, jest jako jedność formy, jako połączenie i jedność.
Właśnie dlatego, dzięki włączeniu masacha de-guf w ziwug de-rosz, w masachu de-guf pojawiły się wszystkie właściwości poziomy awijut, oprócz ostatniego poziomu. I wtedy wyższy uczynił ziwug de-akaa z or elion de-rosz, na miarę awijut, który pozostał w masachu (jest to awijut gimel), i na niego wychodzi nowy poziom parcufa – hochma, i wtedy objawia się masach z innymi właściwościami, przecież wyższym parcufem jest keter, a odnowiony poziom z masachem bhiny gimel jest hochma, ponieważ ostatni poziom został utracony.
Takie zdarzenie nazywa się zarodzeniem parcufa, co oznacza, że poziom hochma wyszedł z poziomu keter i staje się oddzielnym parcufem, poziom którego jest tylko do hochma, przecież źródłem nowonarodzonego parcufa hochma jest masach de-guf poziomu keter, który był osłabiony i wzniósł się w pe de-rosz, gdzie jest miejsce zarodzenia i wyjścia parcufa keter (patrz Wprowadzenie w naukę kabbala p.35).
I po tym, jak rodzi się parcuf hochma i wychodzi z pe de-rosz parcufa keter, to uważa się, że obłacza wyłącznie guf keteru, czyli Ga’R de-guf, który jest HaGa’T, dlatego że miejscem urodzenia parcufa hochma jest masach de-guf, z którego on wyszedł. I obłacza się on wyłącznie na zewnętrzną część guf parcufa keter, dlatego że bhina gimel uważa się za zewnętrzną w stosunku do keteru, poziom którego odpowiada or hozer bhiny dalet, dlatego bhina gimel uważa się tu obłóczeniem, ponieważ wskazuje na przylepienie do zewnętrznych poziomów (hiconijut).
64. W ten sposób, jak rodzi się parcuf hochma z pe de-rosz keteru, również wychodzi parcuf bina z pe de-rosz hochmy. I to dlatego, że po wyniknięciu rosz i guf parcufa hochma, ponownie wynika bitusz or pnimi i or makif, oczyszczający awijut masachu, co doprowadzają go do podobieństwa z masachem malchut de-rosz, gdzie on włącza się w ziwugim, czym odnawia swój awijut, lecz, jak już było powiedziane, traci przy tym swój ostatni poziom (czyli bhinę gimel). A teraz na poziom reszty awijutu (awijut bet) wychodzi dziesięć sfirot poziomu biny. Zrozumiałe jest, że poziom jego jest poniżej poziomu hochmy, wówczas mówimy, że urodził się nowy parcuf, który jest obłóczony na guf wyższego – tam znajduje się jego korzeń, również on obłóczony na poziom Ga’R de-guf, czyli HaGa’T.
Or Szalom
64. …obłacza guf wyższego, zamiar – otrzymuje od niego.
65. Tą samą drogą wychodzą trzy parcufim Wa’K: ISZSu’T, Z’A i malchut, lecz są w nich dwie różnice:
1. Nie ma w nich kolejności wyjścia z pe de-rosz wyższego bliżej stojącego do niego, lecz wychodzą z pe de-rosz wyższego nad wyższym parcufem (aleij elion), jak na przykład Z’A, który wychodzi nie z pe de-rosz ISZSu’T, lecz po tym jak ten staje się jednym parcufem z Aw’I, czyli z aleij elionem. Tak samo i nukwa nie wychodzi z pe de-rosz Z’A, lecz tylko po tym, kiedy on wznosi się w Aw’I. Tak samo parcuf Atik Aciluta nie wychodzi z rosz de-Nekudim, lecz z rosz Sa’G de-A’K. I przyczyna tego jest w tym, że roszim (głowy) według swoich właściwości i korzeni są bhiną Wa’K, i dlatego nie stają się godne ziwuga z or elion, więc nie mogą stworzyć niższego parcufa.
2. Różnica w postaci obłóczenia, gdyż parcufim Wa’K nie obłaczane na Ga’R de-guf swojego wyższego, którym jest HaGa’T, lecz na Wa’K guf wyższego, czyli na jego NeH’I, które są umieszczone od haze i w dół. Gdyż według swojej natury, będąc Wa’K, nie są w stanie utrzymać się za Ga’R de-guf wyższego.
I zostało szczegółowo opisane te dwie różnice parcufim Ga’R od parcufim Wa’K. Jedna z nich jest w kolejności wyjścia, gdzie tylko parcufim Ga’R wychodzą z pe de-rosz wyższego, zbliżonego do nich, czego nie ma w parcufim Wa’K, wychodzących z aleij eliona.
I druga różnica – w postaci obłóczenia, gdzie wyłącznie parcufim Ga’R są zdolne utrzymywać HaGa’T wyższego, które są Ga’R de-guf (podczas, gdy parcufim Wa’K zdolne utrzymywać się wyłącznie w miejscu od haze i w dół, czyli wyłącznie w Wa’K de-guf).
Or Szalom
65. Widzimy że kolejność jest taka:
1. Keter jest podzielony na dwie bhiny: Atik i A’A, dlatego A’A nie może rodzić parcuf Aba we Ima do czasu, aż nie włączy się w swój Ga’R, czyli Atik.
2. Aba we Ima i ISZSu’T to również dwie połowy poziomu Ga’R de-bina i Za’T de-bina, i dlatego ISZSu’T nie może urodzić Z’A, dopóki nie połączy się z Aw’I.
3. Z’A nie może urodzić malchut, dopóki Zo’N gdolim i Zo’N ktanim nie połączą się, tworząc jeden parcuf.