Deuteronomium XXVII

  1. I nakazał Mojżesz wobec starszych Israela ludowi, i rzekł: przestrzegajcie wszystkich przykazań, które wam przykazuję dzisiaj!
  2. I będzie gdy przeprawicie się za Jarden, do ziemi, którą Wiekuisty, Bóg twój, ci oddaje: wystawisz sobie wtedy kamienie wielkie, i owapnisz je wapnem;
  3. I napiszesz na nich wszystkie słowa zakonu tego, gdy się przeprawisz, abyś wszedł do ziemi, którą Wiekuisty, Bóg twój, oddaje tobie, – do ziemi, opływającej mle­kiem i miodem, jako ci przyrzekł Wiekuisty, Bóg ojców twoich.
  4. Gdy tedy przeprawicie się za Jarden, wystawicie te kamienie, o których przykazuję wam dzisiaj, na górze Ebal, i owapnicie je wapnem.
  5. I wzniesiesz tam ofiarnicę Wiekuistemu, Bogu two­jemu, ofiarnicę z kamieni; nie podnoś na nie żelaza.
  6. Z kamieni całych wzniesiesz ofiarnicę Wiekuistego, Boga twojego, i złożysz na niej całopalenia Wiekuistemu, Bogu twojemu.
  7. Zarzniesz też ofiary opłatne, i będziesz tam jadł, i weselił się przed Wiekuistym, Bogiem twoim.
  8. I napiszesz na kamieniach owych wszystkie słowa zakonu tego bardzo jasno.
  9. I przemówił Mojżesz, i kapłani Lewici do całego Israela, i rzekli: „Uważaj i słuchaj, Israelu! dnia dzisiejszego stałeś się ludem Wiekuistemu, Bogu twojemu;
  10. I tak słuchaj głosu Wiekuistego, Boga twojego, a spełniaj przykazania i ustawy Jego, które przykazuję ci dzisiaj!”
  11. I przykazał Mojżesz ludowi dnia tego, i rzekł:
  12. Ci staną dla błogosławienia ludowi, na górze Gery­zym gdy przeprawicie się za Jarden: Szymeon i Lewi, i Jehuda i Isachar, i Josef i Binjamin;
  13. Ci zaś staną dla przeklinania na górze Ebal: Reuben, Gad i Aszer, i Zebulun, Dan i Naftali.
  14. I ozwą się Lewici i powiedzą do każdego z Israelitów, głosem donośnym;
  15. „Przeklęty każdy, kto zrobi rzeźbę, albo odlew, wstrę­tne Wiekuistemu, dzieło rąk mistrza, a ustawi w skrytości!” I odezwie się wszystek lud, i powie: Amen.
  16. „Przeklęty, kto znieważa ojca swojego, albo matkę swoję!” I powie wszystek lud: Amen.
  17. „Przeklęty, kto przesuwa granicę bliźniego swego!” I powie wszystek lud: Amen.
  18. „Przeklęty, kto zwodzi ślepego z drogi!” I powie wszystek lud: Amen.
  19. „Przeklęty, kto nagina prawo cudzoziemca, sieroty, i wdowy!” I powie wszystek lud: Amen.
  20. „Przeklęty, kto obcuje z żoną ojca swojego, – gdyż odkrył połę ojca swojego!” I powie wszystek lud: Amen.
  21. „Przeklęty, kto obcuje z jakiemkolwiek bydlęciem!” I powie wszystek lud: Amen.
  22. „Przeklęty, kto obcuje z siostrą swoją, z córką ojca swego, albo z córką matki swej!” I powie wszystek lud: Amen.
  23. „Przeklęty, kto obcuje z świekrą swoją!” I powie wszystek lud: Amen.
  24. „Przeklęty, kto zabija bliźniego swego potajemnie!” I powie wszystek lud: Amen.
  25. „Przeklęty, kto bierze wziątki, aby zabił człowieka, krew niewinną!” I powie wszystek lud: Amen.
  26. „Przeklęty, kto nie dotrzyma słów zakonu tego, aby je spełniał!” I powie wszystek lud: Amen.