Deuteronomium XII

  1. Oto ustawy i prawa, które starać się powinniście spełniać na ziemi, którą oddaje Wiekuisty, Bóg ojców twoich, tobie, abyś ją posiadł, po wszystkie dni, w których żyć będziesz na tej ziemi:
  2. Do szczętu zburzycie wszystkie miejsca, na których służyły narody, któremi zawładniecie, bogom swoim, – na górach wysokich i na pagórkach, i pod każdem drzewem zielonem; –
  3. I rozwalicie ofiarnice ich, i skruszycie posągi ich, i poświęcone gaje ich spalicie ogniem, rzeźby też bóstw ich rozbijecie, a zgładzicie imię ich z miejsca onego.
  4. Nie czyńcie podobnych dla Wiekuistego, Boga waszego;
  5. A tylko ku miejscu, które wybierze Wiekuisty, Bóg wasz, ze wszystkich pokoleń waszych, aby położyć imię Swoje tam, ku siedzibie Jego się zwracajcie, i tam przychodzić będziesz.
  6. Tamże przynosić będziecie całopalenia wasze, i rzeźne ofiary, i dziesięciny wasze, i dań rąk waszych, i objaty, i dobrowolne dary wasze, i pierworodne rogacizny i trzód waszych;
  7. A spożywajcie je tam przed obliczem Wiekuistego, Boga waszego, a weselcie się, wy i rodziny wasze, wszelkim dobytkiem rąk waszych, którym pobłogosławił ci Wiekuisty, Bóg twój;
  8. Nie będziecie czynili według tego wszystkiego, co my tu czynim dzisiaj, – każdy – wszystko, co godziwem w oczach jego!
  9. Przeto, żeście nie dostąpili dotąd spoczynku i posiadłości, którą Wiekuisty, Bóg twój, nadaje tobie.
  10. Ale gdy przejdziecie za Jarden, a osiądziecie na ziemi, którą Wiekuisty, Bóg wasz, obdziela was, i uspokoi was od wszystkich wrogów waszych wokoło, i będziecie mieszkali bezpiecznie:
  11. Wtedy, na to miejsce, które wybierze Wiekuisty, Bóg wasz, aby ustanowić imię Swoje w niem, tam przynoście wszystko, co przykazuję wam: całopalenia, rzeźne ofiary, dziesięciny wasze, i dań rąk waszych, i wszystko wybrane na objaty wasze, któreście ślubowali Wiekuistemu;
  12. I weselić się będziecie przed obliczem Wiekuistego, Boga waszego, – wy, i synowie wasi, i córki wasze, i sługi, i służebnice wasze, i Lewita, który w bramach waszych, ponieważ niema on części ani udziału z wami.
  13. Strzeż się, abyś nie składał całopaleń twoich na każdem miejscu, które sobie upatrzysz;
  14. Ale jedynie na tem miejscu, które wybierze Wiekuisty w jednem z pokoleń twoich, tam składaj całopalenia twoje, i tam czyń wszystko co przykazuję tobie.
  15. Wszakże, ile tylko zapragnie dusza twoja, możesz zarzynać i pożywać mięso, z błogosławieństwa Wiekuistego, Boga twojego, które ci użyczył, – we wszystkich bramach twoich, – nieczysty i czysty pożywać je może, jako sarnę albo jelenia.
  16. Tylko krwi pożywać nie będziecie; na ziemię wylewaj ją, jako wodę.
  17. Nie wolno ci pożywać w bramach twoich dziesięciny zboża, i wina, i oliwy twojej, i pierworodnych rogacizny twojej, i trzód twoich, ani żadnych objat twoich, którebyś ślubował, albo dobrowolnych darów twoich, i dani rąk twoich;
  18. Lecz tylko przed obliczem Wiekuistego, Boga twojego, pożywać to będziesz, na miejscu, które wybierze Wiekuisty, Bóg twój, – ty, i syn twój, i córka twoja, i sługa twój, i służebnica twoja, i Lewita, który w bramach twoich; i będziesz się weselił przed Wiekuistym, Bogiem twoim, wszelkim dobytkiem rąk twoich.
  19. Strzeż się, abyś nie opuszczał Lewity po wszystkie dni na ziemi twojej!
  20. Gdy rozszerzy Wiekuisty, Bóg twój, granicę twoję, jako ci przyrzekł, a powiedziałbyś: Chciałbym pożywać mięso, – dla tego, że zapragnie dusza twoja pożywać mięsa, – ile tylko zapragnie dusza twoja, możesz pożywać mięsa.
  21. Jeżeliby zbyt odłegłem od ciebie było miejsce, które wybierze Wiekuisty, Bóg twój, aby położyć imię Swoje tam, – zarzynaj wtedy z rogacizny twojej i z trzód twoich, które dał ci Wiekuisty, – jakom ci rozkazał, a pożywaj w bramach twoich, ile zapragnie dusza twoja;
  22. Ale jako pożywa się sarnę, albo jelenia, tak je pożywaj; nieczysty i czysty zarówno pożywać je mogą;
  23. Wszakże bądź wytrwałym, abyś nie pożywał krwi; albowiem krew – jest to dusza, a nie pożywaj duszy wraz z mięsem;
  24. Nie pożywaj jej; na ziemię wylewaj ją jako wodę!
  25. Nie pożywaj jej, aby dobrze się wiodło tobie, i synom twoim po tobie, gdybyś czynił, co godziwem w oczach Wiekuistego!
  26. Tylko świętości twoje, które mieć będziesz, i objaty twoje zabieraj, i przychodź na miejsce, które wybierze Wiekuisty.
  27. I spełniaj całopalenia twoje, mięso i krew, na ofiarnicy Wiekuistego, Boga twojego; wszakże krew rzeźnych ofiar twoich wylana będzie na ofiarnicy Wiekuistego, Boga twojego, a mięso pożywać możesz.
  28. Przestrzegaj a słuchaj wszystkich słów tych, które przykazuję tobie, aby dobrze się wiodło tobie, i synom twoim po tobie na wieki, gdybyś czynił co dobrem i godziwem w oczach Wiekuistego, Boga twojego.
  29. Gdy wytępi Wiekuisty, Bóg twój, te narody, do których idziesz, abyś je wypędził z przed oblicza twojego, a zamieszkasz w ziemi ich, –
  30. Strzeż się, abyś się nie usidlił, idąc za niemi, po wytępieniu ich z przed oblicza twojego, – i abyś nie dążył za bogami ich, mówiąc: Jako służyły narody te bogom swoim, tak uczynię też i ja.”
  31. Nie postępuj tak względem Wiekuistego, Boga twojego; gdyż wszelką ohydę, której nienawidzi, czyniły dla bogów swoich, a nawet i synów swoich, i córki swoje palą w ogniu bogom swoim!