Deuteronomium XII
- Oto ustawy i prawa, które starać się powinniście spełniać na ziemi, którą oddaje Wiekuisty, Bóg ojców twoich, tobie, abyś ją posiadł, po wszystkie dni, w których żyć będziesz na tej ziemi:
- Do szczętu zburzycie wszystkie miejsca, na których służyły narody, któremi zawładniecie, bogom swoim, – na górach wysokich i na pagórkach, i pod każdem drzewem zielonem; –
- I rozwalicie ofiarnice ich, i skruszycie posągi ich, i poświęcone gaje ich spalicie ogniem, rzeźby też bóstw ich rozbijecie, a zgładzicie imię ich z miejsca onego.
- Nie czyńcie podobnych dla Wiekuistego, Boga waszego;
- A tylko ku miejscu, które wybierze Wiekuisty, Bóg wasz, ze wszystkich pokoleń waszych, aby położyć imię Swoje tam, ku siedzibie Jego się zwracajcie, i tam przychodzić będziesz.
- Tamże przynosić będziecie całopalenia wasze, i rzeźne ofiary, i dziesięciny wasze, i dań rąk waszych, i objaty, i dobrowolne dary wasze, i pierworodne rogacizny i trzód waszych;
- A spożywajcie je tam przed obliczem Wiekuistego, Boga waszego, a weselcie się, wy i rodziny wasze, wszelkim dobytkiem rąk waszych, którym pobłogosławił ci Wiekuisty, Bóg twój;
- Nie będziecie czynili według tego wszystkiego, co my tu czynim dzisiaj, – każdy – wszystko, co godziwem w oczach jego!
- Przeto, żeście nie dostąpili dotąd spoczynku i posiadłości, którą Wiekuisty, Bóg twój, nadaje tobie.
- Ale gdy przejdziecie za Jarden, a osiądziecie na ziemi, którą Wiekuisty, Bóg wasz, obdziela was, i uspokoi was od wszystkich wrogów waszych wokoło, i będziecie mieszkali bezpiecznie:
- Wtedy, na to miejsce, które wybierze Wiekuisty, Bóg wasz, aby ustanowić imię Swoje w niem, tam przynoście wszystko, co przykazuję wam: całopalenia, rzeźne ofiary, dziesięciny wasze, i dań rąk waszych, i wszystko wybrane na objaty wasze, któreście ślubowali Wiekuistemu;
- I weselić się będziecie przed obliczem Wiekuistego, Boga waszego, – wy, i synowie wasi, i córki wasze, i sługi, i służebnice wasze, i Lewita, który w bramach waszych, ponieważ niema on części ani udziału z wami.
- Strzeż się, abyś nie składał całopaleń twoich na każdem miejscu, które sobie upatrzysz;
- Ale jedynie na tem miejscu, które wybierze Wiekuisty w jednem z pokoleń twoich, tam składaj całopalenia twoje, i tam czyń wszystko co przykazuję tobie.
- Wszakże, ile tylko zapragnie dusza twoja, możesz zarzynać i pożywać mięso, z błogosławieństwa Wiekuistego, Boga twojego, które ci użyczył, – we wszystkich bramach twoich, – nieczysty i czysty pożywać je może, jako sarnę albo jelenia.
- Tylko krwi pożywać nie będziecie; na ziemię wylewaj ją, jako wodę.
- Nie wolno ci pożywać w bramach twoich dziesięciny zboża, i wina, i oliwy twojej, i pierworodnych rogacizny twojej, i trzód twoich, ani żadnych objat twoich, którebyś ślubował, albo dobrowolnych darów twoich, i dani rąk twoich;
- Lecz tylko przed obliczem Wiekuistego, Boga twojego, pożywać to będziesz, na miejscu, które wybierze Wiekuisty, Bóg twój, – ty, i syn twój, i córka twoja, i sługa twój, i służebnica twoja, i Lewita, który w bramach twoich; i będziesz się weselił przed Wiekuistym, Bogiem twoim, wszelkim dobytkiem rąk twoich.
- Strzeż się, abyś nie opuszczał Lewity po wszystkie dni na ziemi twojej!
- Gdy rozszerzy Wiekuisty, Bóg twój, granicę twoję, jako ci przyrzekł, a powiedziałbyś: Chciałbym pożywać mięso, – dla tego, że zapragnie dusza twoja pożywać mięsa, – ile tylko zapragnie dusza twoja, możesz pożywać mięsa.
- Jeżeliby zbyt odłegłem od ciebie było miejsce, które wybierze Wiekuisty, Bóg twój, aby położyć imię Swoje tam, – zarzynaj wtedy z rogacizny twojej i z trzód twoich, które dał ci Wiekuisty, – jakom ci rozkazał, a pożywaj w bramach twoich, ile zapragnie dusza twoja;
- Ale jako pożywa się sarnę, albo jelenia, tak je pożywaj; nieczysty i czysty zarówno pożywać je mogą;
- Wszakże bądź wytrwałym, abyś nie pożywał krwi; albowiem krew – jest to dusza, a nie pożywaj duszy wraz z mięsem;
- Nie pożywaj jej; na ziemię wylewaj ją jako wodę!
- Nie pożywaj jej, aby dobrze się wiodło tobie, i synom twoim po tobie, gdybyś czynił, co godziwem w oczach Wiekuistego!
- Tylko świętości twoje, które mieć będziesz, i objaty twoje zabieraj, i przychodź na miejsce, które wybierze Wiekuisty.
- I spełniaj całopalenia twoje, mięso i krew, na ofiarnicy Wiekuistego, Boga twojego; wszakże krew rzeźnych ofiar twoich wylana będzie na ofiarnicy Wiekuistego, Boga twojego, a mięso pożywać możesz.
- Przestrzegaj a słuchaj wszystkich słów tych, które przykazuję tobie, aby dobrze się wiodło tobie, i synom twoim po tobie na wieki, gdybyś czynił co dobrem i godziwem w oczach Wiekuistego, Boga twojego.
- Gdy wytępi Wiekuisty, Bóg twój, te narody, do których idziesz, abyś je wypędził z przed oblicza twojego, a zamieszkasz w ziemi ich, –
- Strzeż się, abyś się nie usidlił, idąc za niemi, po wytępieniu ich z przed oblicza twojego, – i abyś nie dążył za bogami ich, mówiąc: Jako służyły narody te bogom swoim, tak uczynię też i ja.”
- Nie postępuj tak względem Wiekuistego, Boga twojego; gdyż wszelką ohydę, której nienawidzi, czyniły dla bogów swoich, a nawet i synów swoich, i córki swoje palą w ogniu bogom swoim!