Deuteronomium XI

  1. I tak miłuj Wiekuistego, Boga twojego, i przestrzegaj urządzeń Jego, i ustaw, i praw, i przykazań Jego, po wszystkie dni;
  2. A poznajcie dzisiaj, – gdyż nie przemawiam do synów waszych, którzy nie poznali, i nie widzieli, – karcenie Wiekuistego, Boga waszego, wielkość Jego, rękę Jego przemożną, i ramię Jego podniesione,
  3. I znamiona Jego, które spełnił wpośród Micraim nad Faraonem i całą ziemią jego;
  4. I co uczynił wojsku Micrejskiemu, koniom, i wozom jego, na które rozlał wody morza Sitowego, gdy ścigali was, i zagubił je Wiekuisty, aż po dzień dzisiejszy;
  5. I co uczynił dla was na pustyni, pókiście nie doszli do miejsca tego;
  6. I co uczynił Dathanowi i Abiramowi, synom Eliaba, syna Reubena, gdy rozwarła ziemia paszczę swą, i pochłonęła ich, i namioty ich i wszelką istotę, która w ich śladach, wpośród całego Israela;
  7. Wszak oczy wasze widziały wszystkie dzieła Wiekuistego, wielkie, których dokonał.
  8. Przestrzegajcie tedy wszystkich przykazań, które wam przykazuję dzisiaj, – abyście się wzmocnili, i poszli, i zdobyli ziemię, do której idziecie, aby ją posiąść;
  9. I żebyście długo żyli na ziemi, o której zaprzysiągł Wiekuisty ojcom waszym, iż ją odda im, i potomstwu ich, ziemię, opływającą mlekiem i miodem;
  10. Gdyż ziemia, do której idziesz, aby ją zdobyć, – nie jest jako ziemia Micraim, z którejście wyszli, gdzie posiawszy nasienie swoje, polewałeś je przy pomocy nóg twoich, jako ogród warzywny;
  11. Ale ziemia, do której idziecie, aby ją zdobyć, – ziemia jest gór i dolin; od deszczu nieba napawa się wodą;
  12. Ziemia, którą Wiekuisty, Bóg twój, się opiekuje; bezustannie oczy Wiekuistego, Boga twojego, na niej, – od początku roku, i aż po koniec roku.
  13. I stanie się, gdy słuchać będziecie przykazań moich, które przykazuję wam dzisiaj, abyście miłowali Wiekuistego, Boga waszego, i służyli mu całem sercem waszem, i całą duszą waszą, –
  14. Dam wtedy deszcz ziemi waszej w czasie swoim, wczesny i późny; i będziesz zbierał zboże twoje, i wino twoje, i oliwę twoję;
  15. Dam też trawę na polu twojem dla bydła twego; i będziesz jadł, a nasycisz się.
  16. Strzeżcie się, aby się nie dało uwieść serce wasze, abyście nie odstąpili, i służyli bogom innym, i korzyli się im;
  17. Inaczej wspłonie gniew Wiekuistego na was, i zamknie On niebo, i nie będzie deszczu, ziemia też nie wyda plonu swego; a zginiecie rychło z ziemi pięknej, którą Wiekuisty oddaje wam!
  18. I tak przyjmcie te słowa moje do serca waszego, i do duszy waszej; i nawiążcie je jako znak na rękę waszę, i niechaj będą przepaską między oczyma waszemi;
  19. A nauczajcie ich synów waszych, mówiąc o nich, gdy siędziesz w domu twoim, i gdy pójdziesz drogą, i gdy położysz się, i gdy wstaniesz;
  20. I napiszesz je na podwojach domu twego, i na bramach twoich:
  21. Aby umnożyły się dni wasze, i dni synów waszych na ziemi, którą zaprzysiągł Wiekuisty ojcom waszym, – oddać im, ile dni niebo nad ziemią.
  22. Bo gdy przestrzegać będziecie wszystkich przykazań tych, które nakazuję wam spełniać, byście miłowali Wiekuistego, Boga waszego, postępowali po wszystkich drogach Jego, i lgnęli do Niego, –
  23. Wypędzi tedy Wiekuisty wszystkie owe narody przed obliczem waszem, i zawładniecie narodami większemi i silniejszemi od was;
  24. Każde miejsce po którem stąpi stopa nogi waszej, waszem będzie; od puszczy i Libanu, od rzeki, rzeki Frath do morza zachodniego, będzie granica wasza;
  25. Nie ostoi się nikt przed wami; postrach i trwogę przed wami szerzyć będzie Wiekuisty, Bóg wasz, na każdej ziemi, po której stąpicie, jako przyrzekł wam.
  26. Oto, przedstawiam wam dzisiaj błogosławieństwo i przekleństwo;
  27. Błogosławieństwo, – jeżeli usłuchacie przykazań Wiekuistego, Boga waszego, które wam przykazuję dzisiaj;
  28. A przekleństwo, – jeżeli nie usłuchacie przykazań Wiekuistego, Boga waszego, i zstąpicie z drogi, którą wam wskazuję dzisiej, idąc za bogami innymi, których nieznacie.
  29. I będzie, gdy wprowadzi cię Wiekuisty, Bóg twój, do ziemi, do której idziesz, abyś ją posiadł, udzielisz wtedy błogosławieństwo na górze Geryzym, a przekleństwo na górze Ebal;
  30. Oto są one tam, za Jardenem, na zachodzie, na drodze ku zachodowi słońca, w ziemi Kanaanejczyka, osiadłego na stepie, naprzeciw Gilgal, w pobliżu dąbrowy More.
  31. Albowiem przechodzicie za Jarden, aby wejść i posiąść tę ziemię, którą Wiekuisty, Bóg wasz, oddaje wam, – a posiądziecie ją, i zamieszkacie w niej;
  32. Starajcie się tedy spełniać wszystkie te ustawy, i prawa, które przedstawiam wam dzisiaj!